W A F V

Clubverslag van donderdag 21 maart 2024

Wedstrijd: ‘High-key / low-key’

Bij high-key fotografie ligt de nadruk op de lichte tonen en dat geeft prachtige, zachte beelden. Het contrast is laag, het beeld is licht en de sfeer puur en zuiver. Maar let op:
de grens tussen een overbelicht beeld en een high-key foto is klein. Een goede high-key foto is dan ook geen ongelukje. Het meest bijzondere beeld krijg je met het juiste onderwerp, de juiste belichting en een goede nabewerking.
Low-key fotografie is – heel kort door de bocht – een hele donkere foto, waarop heel slim gebruik gemaakt wordt van een klein beetje licht. Vaak wordt er bijna alleen gebruik gemaakt van donkere kleuren, of zelfs zwart. Zwart is donker en somber, maar ook mooi, chique, prachtig en mysterieus. Je foto heeft dus een andere sfeer dan normale foto’s. De foto is donker, onderbelicht eigenlijk.
Een goeie definitie van low- en high-key blijkt moeilijk te geven; deze is namelijk erg breed en de  meningen lopen nogal eens uiteen, ook bij de ‘kenners’! Een high-key foto is meer dan een overbelichte foto. Er zijn natuurlijk wel veel lichte partijen, echter wél met doortekening én met een toefje zwart. Van een normale foto maak je geen high-key foto, door aan de ‘schuifjes’ te trekken!

Aan de wedstrijd van vanavond deden 14 leden mee en in totaal waren dat dan ook 28 foto’s; 14 high-key, gevolgd door 14 low-key foto’s. Een aantal mensen had zich afgemeld, zodat 16 mensen wél aanwezig waren.

Marcel opende met de woorden: Goedenavond, een avondje zwart/wit, een avondje donker/licht.

Voorts meldde hij, dat hij die middag bij een waar spektakel in Poeldijk was geweest. Kees van Leeuwen hield daar een presentatie over bijzondere oude foto’s over de ‘Poelluk’, waar Kees telkens nieuwe foto’s tegenover zette, die hijzelf had gemaakt. Kees had e.e.a. perfect voorbereid en er waren zo’n 60 mensen aanwezig, terwijl men op 30 mensen had gerekend. Van de WAFV waren ook Kees Olierook en Karin aanwezig. Naar verluidt was de sfeer geweldig, maar ja, die werd natuurlijk door de echte ‘Poelukkers’ gemaakt!

Idee uit ‘onze’ zaal: Is het een idee, om Kees van Leeuwen zijn presentatie als ‘gast-spreker’ bij de WAFV te houden? Zijn ‘sprekers-tarief’ zal niet onoverkomelijk zijn, toch?

De avond over 2 weken (4 april) staat nog open. Beste mensen, kom op met al jullie ideeën!

Marcel kwam direct al met het volgende idee van de ‘net-niet-foto’s’.

Wat zijn dat nou voor foto’s? Dat zijn de foto’s, die bij wedstrijden nét buiten de boot vielen; nummertje 3 dus. We kunnen dan allemaal van een willekeurige wedstrijd uit het verleden 3 foto’s insturen: foto 1 en foto 2 van de wedstrijd van toen en dus foto 3, die net niet voor deelname destijds werd geselecteerd. Op deze wijze kunnen we met z’n allen bekijken, of ieders keuze al dan niet terecht is geweest.

Ja, hallo zeg, op 1 juni staat ons dagje uit gepland! Maar waar gaan we naar toe? Ideetjes van iedereen zijn zéér welkom! Mooi toch, dat we allemaal – gewone, simpele zielen van een ‘grootse’ fotoclub – mee kunnen praten en denken met allerhande activiteiten!?

Tenslotte wordt de werkochtend van zaterdag 20 april verschoven naar zaterdagochtend 5 mei. Dit omdat op 20 april velen verhinderd zijn.

Na de opening werden de foto’s van vanavond getoond én vervolgens beoordeeld.

Afgesproken wordt, dat bij de bespreking éérst de maker aan het woord komt, gevolgd door de anderen, die er wat van vinden.

Johan:

Johan liet ons een fraai portret zien van een mooie dame, die hij in een ‘studio’ had gemaakt (die foto dan natuurlijk!). De vele zwarte haren maakten ’t wel minder high-key, maar toch. Het overhemd bevatte veel doortekening en de contouren waren duidelijk zichtbaar.

Voor zijn low-key foto had Johan een foto van Waterpop ingeleverd. Een hele mooie plaat, waarop het licht van één kant kwam. Het T-shirt met een skelet erop nodigde wél uit om de ‘schedel van Erik’ (zie verder in dit epistel) erop te zetten!

Marion:

Marion deed ons versteld staan met haar ‘harpij adelaar’, die zij in Suriname had gefotografeerd. Het is de grootste roofvogel met een vleugelwijdte van zo’n 2 á 2,5 meter en hij of zij eet ook nog apen! Marion had de foto 3-stops overbelicht en ze had het blauw van de lucht eruit gedraaid. Sommigen vonden het een fletse foto en zagen er een ‘behangetje’ in! Maar … bij Natuurfotografie werd deze foto hoog gewaardeerd door beroepsfotografen!

Ook voor haar tweede foto was Marion in Suriname gebleven; een prachtige, groene pijlgifkikker in ’t licht op een groene tak. Uiteraard had Marion dit beestje – van zo’n 4 á 5 cm – ’s-nachts op de foto gezet en dat zonder flits, maar wél met een statief en een lamp. Een prachtige foto met een donkere achtergrond; zelfs de adertjes in de oogjes waren zichtbaar! Het door de 6400-ISO ontstane ruis, had zij met DXO-software verwijderd.
Marion zal hierover nog een email rondsturen!

Marcel:
Marcel kwam met een fraaie witte zwaan met een oranje snavel op de proppen, waarvan het verenkleed prachtig doortekend was. Bij zonlicht lukt het niet om zo’n foto te maken, maar op dat moment regende het en was het een saaie dag. Marcel had de foto 1 of 1,5 stop overbelicht en er nog een ietsje blauw uitgedraaid.  
Voor zijn 2^e foto was Marcel naar ’t Staelduinse Bos afgereisd. Met een fraaie foto met de wortels van een klimop op een boomstam, die veel gelijkenis vertoonden met elektriciteitsdraden. Volgens sommigen had de foto wel wat donkerder gemogen.

Anneke:

Anneke had naast de Ikea in Delft een vliegende lepelaar gespot. Een stoere plaat, waarvan de linker vleugel prachtig doortekend was en de rechter vleugel op het randje was. Fraai was ook het mooie toefje contrast van de snavel en de poten.
Haar 2^e foto had ze in een kerker van een kasteel gemaakt. Met een mooi rond raam naar buiten deed menigeen denken aan een aquarium. Een prachtige stofuitdrukking op de muren maakte de foto helemaal af!

Marja:

Marja schotelde ons een gewaagde foto voor van een zwarte vogel; een aalscholver. Zo’n zwart beest voor een high-key foto is natuurlijk niet eenvoudig! Ze had die vogel waargenomen in ’t Uithofpark en had de foto 2 of 3 stapjes overbelicht. Dapper hoor!

Haar tweede foto vertoonde een ‘trosje’ paddenstoelen, dat ze met een lampje had belicht. De foto was iets te overbelicht en miste wat scherpte. Een fraaie foto in een donkere omgeving, maar geen low-key.

Wim Lagerwey:
Wim toonde zijn publiek de veerboot bij Amerongen. Een bijzonder mooie foto, maar géén high-key! Het enige wat ‘high’ was, was het ‘hoge’ water!

Wim had zijn 2^e foto in het Prinsenbos in Naaldwijk genomen. De foto was wat overbelicht en viel niet onder de categorie low-key, maar meer in de categorie van ‘tegenlicht opnames’.

Erik:
Erik was – wegens gebrek aan tijd – in zijn archief gedoken. Zijn keuze was gevallen op een beeld van een groep vluchtelingen in een boot op het St. Pietersplein in Rome. Door de sterke overbelichting kwam de groep fraai geïsoleerd te staan, alsof het ‘schip’ opdoemde uit de mist.
Nou ja, Erik’s 2 foto was van een ‘ouwe’ Romein bij ’t Colosseum in Rome. Voor een echte low-key was de foto te licht en zelfs te grijs voor dat grijze verleden van zo’n 2000 jaar geleden. Een enkeling meende, dat die schedel nog steeds vriendelijk keek en zelfs nog lachte.

Henk van Uffelen: 

Henk had thuis mooie pluimen en zaadjes van de gele morgenster op een wit vel papier gefotografeerd. Door de overbelichting oogde het papier aan de rechter kant wat geler en leek het een andere structuur te hebben. Maar, het was al met al een toppertje en een echte high-key en werd dan ook hoog gewaardeerd!
Een staaltje van creativiteit was Henk’s 2^e foto; een schedel van een meeuw met een lampje! Hoe verzin je het? Maar … vanzelf ging het niet, omdat de onderkaak van dat beest niet aan de schedel vast zat. Met wat lijm had Henk e.e.a. vastgeplakt, hetgeen een fraaie plaat opleverde! Alleen Henk, dat ‘nekkie’ was jammer genoeg weggevallen!

Henk Meyer:

Henk had voor zijn vakantiechalet in Frankrijk een fraaie boom met sneeuw vereeuwigd.
En beste ‘luisteraars’ … sneeuw is uitermate geschikt voor high-key foto’s! Dit was een mooie foto (voor bijvoorbeeld een rouwkaart), die goed gewaardeerd werd.

Voor zijn 2^e foto had Henk zijn nachtrust opgegeven; hij was namelijk ’s-nachts naar Park Ockenburg gegaan om een ‘nachtfoto’ te maken. Die hinderlijke verticale streep had wel weggelaten mogen worden. En … een uitsnede van alleen het kwart rechtsonder zou ook niet misstaan hebben.

Kees Olierook:
Deze Kees presenteerde een fraaie lidcactus bloem, die hij op zijn slaapkamer bewaarde. De enige roze gloed had hij eruit gedraaid. Het was een ECHTE high-key foto met prachtige doortekening en dito contouren,
Zijn tweede foto was van een porseleinen poes met een rood gezicht. Kees had een lange sluitertijd gebruikt en verontschuldigde zich voor het witte streepje, dat teveel aandacht vroeg.

Ger:
Ger – die zelf in Portugal zat – toonde ons een geslaagde foto met een meer, een aantal paaltjes én een bootje erachter. Ger zal de kleur er wel uitgedraaid hebben en wellicht het contrast wat opgeschroefd. Zonder bootje zou ’t minimalistischer worden, maar ook fraai, zo was alom de gedachte.

De tweede foto van Ger, was overal loei … en loei scherp! Het was een tandwiel van een oud apparaat met een fraaie structuur. Voor een echte low-key had tie wat donkerder mogen zijn. Desondanks een bijzonder prachtige plaat.

Ed:
Ed had een muur met clematissen gefotografeerd. De foto was sterk overbelicht en bevatte helaas enkele uitgevreten plekken. Om nog meer wit in de foto te krijgen had hij een witte vignetering toegepast.

De 2^e foto van Ed was een portret van een heel oud vrouwtje in Thailand, dat in een donker hutje zat. Desondanks waren de diepe rimpels heel goed zichtbaar. Helaas zat er voor een low-key foto net iets te veel wit in. De meningen waren toch wel wat verdeeld omtrent de fraaiheid van deze foto.

Karin:
Karin verraste de aanwezigen met een transparante vaas met witte lisianthussen ervoor.

Ze had de foto bij haar thuis in de hal gemaakt en 2-stops overbelicht, én in de M-stand, én zonder statief. Voor het beste resultaat gebruikte ze 2 gordijntjes, die ze telkens heen en weer schoof voor het mooiste licht.

De tweede foto van Karin was van haar ‘maatje’ Saar. Ze had er alleen wat bruin uitgehaald. Een mooi portret van een hond met een (te) grote witte krans. Op de opmerking om alleen het kwart linksboven over te houden reageerde Karin: ‘Ja, maar dan had ik moeten uitleggen waar de snoet gebleven was’!

Ron:
Ron was – bijna zoals gewoonlijk – voor de techniek gegaan. Een schilderachtige foto van een kunst chinese roos, alsof tie in de sneeuw stond! Hij had hem nog in zwart/wit gezet, maar dat was minder en veel te hard.
Ron’s 2^e foto was van een kaardebol (een soort distel), die hij voor deze gelegenheid even binnen had gezet. De foto leek op ’t scherm overbelicht, maar dat was thuis niet het geval. Moet zijn scherm misschien gekalibreerd worden? Maar wellicht kan e.e.a. ook verbeteren, door de lichtintensiteit van het beeldscherm wat aan te passen (van 0 – 100%). Maar, al met al een fraaie foto Ron!
 
Precies om 22:20 uur kon de derde helft dan ook echt beginnen. Driekwart van alle aanwezigen bleef dan ook gezellig nog even een poosje ‘hangen’.

Teun

Clubverslag van donderdag 7 maart 2024

Opdracht: Vijf met samenhang

Het was weer ‘gezelligheid troef’ vóór aanvang van deze clubavond van 7 maart! Er werd gekeuveld, er werd gediscussieerd, er werd gelachen, binnenkomende leden werden vriendelijk welkom geheten, kortom … gewoon een avondje ontspannen ‘samenhangen’ met elkaar!

Er waren 19 leden aanwezig, waaronder ook Marja Altena, die nu ook lid is geworden van de W.A.F.V! En … enthousiast dat ze is; ze heeft zelfs voor déze avond al foto’s ingestuurd! Marja, van harte welkom en veel fotoplezier toegewenst!

Voor de opdracht ‘Vijf met samenhang’ hadden 11 leden hun 5 foto’s ingestuurd. In totaal waren er 60 foto’s, omdat Marcel – ter inleiding – 5 foto’s extra had ingeleverd van het thema ‘Berkenschors’. Marcel wijst er vervolgens ‘fijntjes’ op, dat er vorig jaar mensen meededen aan dit thema en dit jaar niet (meer)??  Voorts diende elke serie een titel te krijgen, maar dat had Marcel – per abuis – vergeten te melden. Maar Marcel, het stond wel in de vooruitblik hoor! De naam van de foto’s moest zijn: ‘nummer naam titel’ met als voorbeeld:
‘1 Pietje Puk Branding’, als de titel dus Branding was.

Over 14 dagen staat de wedstrijd ‘high-key/low-key’ op het programma. Marcel benadrukt om de e-mail (van 11 februari) hierover er nog eens op na te lezen!

Hierin staat o.a. dat bij de wedstrijd high/lowkey op 21 maart van beide (high-key en low-key) EEN foto ingestuurd kan worden; blok 1wordt high-key en blok 2 wordt low-key.

‘Vijf met samenhang’ is niet zomaar wat foto’s op een hoop gooien en inleveren, integendeel! Er moet inderdaad een samenhang zijn in allerlei vormen. Hierbij kunnen heel veel vormen en aspecten worden onderscheiden:

Veelzijdigheid van ‘Vijf met samenhang’

Louter registrerend

Samenhang in kleur of vorm

Samenhang in één thema (b.v. boom, glas, auto, horizon, bloem enz. )

Samenhang in locatie

Samenhang in technisch aspect (met camera of nabewerking)

Samenhang in emotie

Sequence

Verhalend (afgerond geheel met kop-middenstuk-staart)

Documentair (b.v. een Spaanse processie)

Journalistiek (b.v. een protestbijeenkomst)

Beoordeling op basis van …

De kracht van de verbeelding (wat wil de fotograaf overbrengen?)

Dekt de titel de lading?

Hoe is de ‘leesbaarheid’ van de samenhang?

Logische volgorde (zijn beelden uitwisselbaar?)

Versterken de beelden elkaar ? (Is de som der delen beter, dan…?)

Zitten er ‘dubbelen’ in of ontbreekt er juist nog wat?

Uniformiteit in formaat, indeling, uitvoering, uitstraling

Uniformiteit van de belichting en contrastverschillen

Is de serie vernieuwend, persoonlijk, verrassend, prikkelend?

De zeggingskracht (de impact op de aanschouwer)

Marja – Havik:

Ons kersverse lid Marja mocht het spits afbijten met een bijzonder prachtige serie over een havik! Een havik in de lucht met een eend als prooi, een havik in ’t water, om diezelfde eend een ‘kopje kleiner’ te maken, dezelfde havik op het droge, die nog ‘hartmassage’ probeert toe te passen op dezelfde eend. Op de 4e foto is de vogel aan de maaltijd en op de laatste plaat zit de havik moe maar voldaan uit te rusten van zijn ‘diner’! Een PRACHTIGE serie en een mooie binnenkomer van Marja! Hulde!

Marja vertelde nog, dat ze in Lunteren bij een roofvogelshow was geweest, maar in coronatijd kon dat niet meer en dus had de valkenier zijn bakens verzet en ‘speelde’ hij met ‘hongerige gemaakte’ haviken, die ‘wild’ werden als er een eend overvloog.

Erik – luchtballon:

Erik toonde ons 5 foto’s van 3 verschillende kleurrijke ballonnen, die ergens in Frankrijk opgelaten waren. Omdat de formaten wat verschillend waren, kwam de serie wat rommelig over. Maar de foto’s waren bijzonder kleurrijk en een gele ballon sprong werkelijk van de projectiescherm af tegen de blauwe lucht. De toeschouwers waren dan ook mét Erik bijzonder uitgelaten over zijn opgelaten ballonnetjes.

Teun – Paterswoldse Meer:

Teun was een week eerder het Paterswoldse Meer rond gelopen; een meer tussen Groningen en Assen. Dat meer was dan ook de samenhang van zijn aldaar gemaakte foto’s.

Zijn 1^e foto was een ‘platte paddenstoel’ van hout met een afbeelding van dat meer en de omgeving – hetgeen een logisch begin was – vervolgens een foto van het Strandpaviljoen Paterswoldsemeer. Een heuse Hollandse molen, een eiland in het midden van het meer en een blik op de appartementen van Groningen met een fraaie weerspiegeling in het meer. Een leuke serie, waaruit maar weer eens bleek dat Nederland ook zó mooi is!

Ron – Kever:

Ron verraste de aanwezigen weer in positieve zin met zijn serie over een oude kever, die gewoon in weer en wind al jaren bij hem in de buurt geparkeerd staat.
Een blauwe kever uit 1970 met het kenteken: 89-89-ND, maar Ron vertoonde alle foto’s in mooi zwart/wit! Ron had zijn plaatjes nét na een regenbui genomen en daardoor waren veel reflecties te zien van o.a. bomen, waterdruppels, etc. Zo toonde Ron ons de voorkant, een spiegel, het achterkantje, het linker achterlicht en de voorklep met voorruit. Op de foto’s kwam dat ‘stuk roest’ er als nieuw uit! Een prachtige serie vond men!

Henk Meyer – Strandweer:

Henk was op het lumineuze idee gekomen om zijn 5 foto’s op het strand te maken met 1, 2, 3, 4 resp. 5 personen er op. Helaas is dit mislukt – want de foto’s met 3 en 4 mensen er op waren niet goed –  en dus bleven het wel strandfoto’s, maar met andere aantallen mensen erop. Zo kregen we een wandelaar, een stel met een hondje, 2 (onscherpe) hardlopers, 4 ‘gestrande’ rolstoelers en een bukkend persoon te zien. Het waren stuk voor stuk tegenlicht opnames, dus Henk heeft ze ‘heerlijk’ op moeten leuken. Maar het resultaat was er dan ook naar!

Kees Olierook – Art Nouveau balkon:

Zoals alom bekend is Kees ‘gek van’ bouwstijlen, architectuur, balkonnetjes, etc.

Daarom had hij 3 foto’s in Den Haag gemaakt en 2 in Luxemburg. Prachtige foto’s van balkonnetjes van smeedijzer, fraaie gevels, ornamenten, muurankers en bijzonder metselwerk.

Echt vakmanschap hoe men in vroegere tijd zoiets kon maken! Prachtige foto’s in een mooie serie.

Henk van Uffelen – Amaryllis:

Henk mocht na de pauze aftrappen met zijn serie Amaryllis. Hij begon met een combi-foto, waarop hijzelf zijn 5 foto’s samengevoegd had. De door Henk gekozen volgorde was logisch, namelijk van jong naar oud. Een mooie serie met veelal veel licht vanaf de achterkant met een lampje, een LEDje, een lichtje, een lontje of een luchtje. Hierdoor werden de bladeren doorzichtig en leken de nerven op aders en toonde het geheel veel gelijkenis met de wand van een mensenhart. Ook bijzonder was, dat de zon – als een sterretje – door een gaatje in de bloem scheen! De achtergrond was niet altijd hetzelfde, maar wat wil je: de ene foto was gericht naar een muur in huis, een andere foto richting het plafond en weer een andere naar buiten!

Anneke – Uitbreiding:

Oh, oh, wat leuk, wat schattig, wat lief! Jawel, de hond of het hondje van Anneke had een vijfling gekregen! Het gehele proces van de coïtus tot aan een nest van 5 leuke ‘pubers’!

Eigenlijk werkt het heel eenvoudig; er komt een blonde dame langs met een reu en dat beest komt in contact met het ‘teefje’ van Anneke. Na wat snuffelen en knuffelen stonden beide honden met hun ‘kontjes’ wel een half uur aan elkaar vast geplakt, terwijl die blonde dame een en ander in de gaten hield! Jawel beste mensen, honden doen het op z’n ‘hondjes’! Anneke had hiervan een leuke serie gemaakt: de 2 aan elkaar geplakte beesten, de teef met het begin van de weeën en etenstijd, waarbij de 5 ‘jonkies’ bij ma mogen ‘lurken’. Als ze wat groter zijn (ca. 6 weken) gaan ze staande bij moe drinken. Op de laatste foto’s krijgt het gezin al vast voedsel en van Anneke als toetje ook nog wat geitenmelk erbij! Een van de puppy’s is Anneke al kwijt, maar ook de anderen moeten straks weg! Dat is toch best wel zielig toch?
Al met al een leuke serie Anneke!

Wim Lagerwey – Waterschapsbeheer:

Wim krijgt vaak tijdens de nachtelijke uren een ‘brainwave’ of een opkomend idee over een komende gebeurtenis, evenement of opdracht. Dus was ook voor de WAFV-opdracht ‘vijf met samenhang’ zo het idee van Waterbeheer geboren. Ook Wim had al een collage van zijn 5 foto’s meegestuurd! Bij Loon op Zand trof hij een watermolen aan in zompig trilveen. Voorts toonde Wim ons een foto van een waterloop bij de 7-gaten in De Lier en van de Stormvloedkering, die net geschilderd was en door het zonlicht fraaie sterretjes vertoonde. Tenslotte nog een overloop bij de Wollebrand en een sluisje. Al met al een mooie serie van een actueel en belangrijk onderwerp.

Ger – Achter gehamerd glas:

Tja, gehamerd glas? Gehamerd glas is 4 mm dik glas, met een speciale oppervlakte structuur met een motief, dat diffuus licht geeft. Hierdoor wordt het zonlicht gebroken en voorkomt zo o.a. de verbranding van gewassen. Ger maakt hier dankbaar gebruik van door foto’s te maken van  bijvoorbeeld bloemen achter dit glas. De foto’s lijken net schilderijen met mooie effecten en artistieke uitstraling. Zulke foto’s lenen zich bijzonder goed in bijvoorbeeld ziekenhuizen, waar deze foto’s op grote wanden prachtig uitkomen! Hoe grote, hoe mooier. Heel mooi Ger!

Marcel – Station Arnhem:

Het station in Arnhem is een heel bijzonder gebouw van architect Van Berkel. Het is van staal gemaakt en het bevat bijzondere lijnen die op scheepsonderdelen lijken, zoals een scheepswand, een scheepsschroef, de binnenkant van een schip, etc. Het station zelf is grijs/blauw, maar Marcel toonde zijn foto’s in zwart/wit, om de aandacht op ’t plaatmateriaal te vestigen. Prachtige – bijna abstracte – foto’s kwamen voorbij van dit … oh zo markante … gebouw! Hoe heeft men dit destijds allemaal uit- en ingemeten!?

De laatste serie was getoond en dus tijd voor de derde helft!

Maar nee, het was pas kwart voor tien uur. Dus was er vanavond tijd over, om de presentatie ‘Out-of-the-box’ van Marcel te bekijken. Deze presentatie ging tijdens de ALV-avond vanwege tijdgebrek niet door.

Out-of-the-box

Hiermee wordt denken en fotograferen buiten de gangbare kaders bedoeld. Het is een kwaliteit en duidt op creatief denken. Door te experimenteren met licht, compositie en hulpmiddelen zoals reflecties, spiegels, rookmachines, kleurenfilters, etc. kun je je foto’s een creatieve twist geven.

Op internet zijn vele voorbeelden te vinden, zoals:

Een vogeltje dat uit een foto stapt, een dame, die aan het plafond hangt, een vogelhuisje in een stronk broccoli, een mensenhoofd met haar, dat op tientallen oren lijkt (dat wordt wat als zo iemand een gehoorapparaat nodig heeft zeg!), enz. enz. Het is creatief en inspirerend tegelijkertijd!

In de nabewerking kun je met filters en software met licht spelen en fraaie afbeeldingen of kleurenpaletten creëren! Marcel liet ons een aantal prachtige voorbeelden zien, zoals een dahlia, die niet eens meer herkenbaar was!

Al met al een leuk extraatje op deze clubavond!
TIP: Google even hierover op ’t internet!

Rond 22:15 uur kon de derde helft dan ook echt beginnen en die duurde zeker langer dan de eerste helft!

Teun

Clubverslag donderdaf 25 februari onderwerp Alles Behalve Natuur

Het slechte weer buiten is er ongetwijfeld debet aan dat er slechts 14 aanwezigen zijn. Voor de wedstrijd hebben zich 15 deelnemers gemeld in 30 foto’s. Voorzitter Marcel stelt na de verwelkoming voor om het blaadje met 9 punten te gebruiken bij het beoordelen van het fotowerk.

Erik vond het onderwerp van zijn eerste foto, een slijpsteen, op Corsica. Hij betoonde spijt van onvoldoende doortekening in de donkere delen. Hierop volgde een leerzame discussie over doordrukken en tegenhouden en het anders snijden van de foto. Zijn tweede foto toont fraaie graffiti op slooppanden in Kijkduin, maar dat is toch een beetje pronken met andermans veren. Dit komt meer voor vanavond.

Teun registreerde een boerderij, een beetje fletsig en niet altijd scherp. De weerspiegeling mist de punt van de vlag. Bij zijn tweede foto van de Tafelberg in Kaapstad vragen de aanwezigen zich wat Teun ons probeerde te zeggen met zijn foto.

Henk van U schroeft de verzadiging flink op in een stukje ijs op de weg. Dit geeft een bijzonder patroon van kleuren. Wel nog een wit puntje weghalen. Ook zijn tweede foto is bijzonder van kleur. De druppels zorgen voor effect.

Karin heeft een glazen bol in ribkarton gerold en vastgelegd. Dat heeft niemand geraden, heel bijzonder en ze oogst daardoor veel bewondering voor de betoonde creativiteit. Dat laatste oogst ze ook in haar tweede foto met een hele bijzondere boudoirsfeer. Het was echter Barbie op de strijkplank. Bijzonder goed gedaan.

Wim L. maakte een foto van een schilderij met bijzondere uitstraling. Die zit hem in het schilderij. Ook hier geldt het verhaal van de eerder genoemde veren. Zijn tweede foto van een Duits Doorkijkje leverde tips op ter versterking van de uitsnede. Er staat namelijk teveel op, de foto heeft wel potentie.

Ron toont ons een foto van een poppetje tussen veel koffiebonen in zwart wit. Hij heeft hier gespeeld met de selectieve scherpte en dat oogst waardering. Een schitterend portret van zijn hond met een indringende blik schuurt met de wedstrijdregels, natuur of niet is de vraag.

Marcel fotografeert folie achter glas in een dichtgetimmerd pand. De putjes en de belletjes zorgen voor een grafische sfeer. Er volgt een discussie over de beste uitsnede. In Everdingen vindt hij het onderwerp voor een dubbelopname in een doorgezaagde bunker. Sterk gedaan.

Ed zendt een foto in van een spant op de Hembrug. Misschien had hier het ijzerbeslag prominenter op de plaat kunnen staan. Prachtige kleuren op zijn tweede plaat, de compositie had hier sterker gekund.

Kees O is in het Felix art en deco museum in Drogenbosch (B) geweest om een zeer symmetrische compositie vast te leggen. Die is bijzonder goed gelukt vindt het merendeel van de aanwezigen. Zijn tweede foto van de Prins Claus brug in Dordrecht blinkt naast symmetrie uit in een strakke compositie met fraaie kleuren.

Marion is net terug uit Suriname waar ze onder meer wat urban werk heeft vastgelegd in haar twee ingestuurde foto’s. Een verlaten bioscoop. Veel waardering voor kleuren en compositie. Op foto 1 word je door de lichtval naar binnen gezogen.

Kees van L. toont ons een tweetal vrolijke foto’s van het Varend Corso. Naast de genoemde veren, is er kritiek op de keuze van het standpunt (achtergrond) en met name in foto 2 de overbelichting.