Clubverslag van donderdag 27 maart 2025
Clubverslag van donderdag 27 maart 2025
Thema: Presentaties eigen werk
Deze avond konden de presentaties en prestaties van de eigen clubleden weer worden getoond. Altijd leuk, omdat we dan altijd fraaie foto’s van verschillende clubleden te zien krijgen. Veelal foto’s van mooie vakanties, bezoekjes aan prachtige gebouwen, paleizen, kastelen of anderszins.
Voor aanvang hadden Erik en Ger een discussie over scherpstellen. Een van de conclusies was in elk geval, dat je met een 200-600mm lens, je beter met bijvoorbeeld standje 500mm dan met standje 600mm je foto zou moeten maken voor het beste resultaat.
Marcel meldde dat velen (nog) met vakantie waren of ziek waren. Anita Weeber was er ook niet, maar dat was niet vreemd, want zij wilde vroeg de ‘koffer’ in; zij was moe, omdat ze die dag maar liefst 63km had gefietst. Er waren dan ook ‘maar’ 12 leden aanwezig, maar dat aantal werd ruim voor de pauze nog verhoogd door de binnenkomst van Sylvia en Ron (overigens niet tegelijkertijd hoor!), zodat het totale aantal aanwezigen op 14 kwam!
Voorts kregen de afgetreden bestuursleden een bloemetje overhandigd. Dit gold alleen voor Wim Alsemgeest, omdat Anneke en Marion afwezig waren, maar die zouden een dag later in de bloemetjes worden gezet.
Voor de presentaties ‘Eigen werk’ hadden Erik, Ger, Henk van Uffelen, Kees Olierook, Marcel en Marja zich aangemeld. In totaal dus 6 presentaties; 3 vóór en 3 ná de pauze, zodat we nog wat extra tijd over zouden houden voor de derde helft!
Kees Olierook:
De presentatie van Kees had de welluidende naam van ‘Histoire du chateau’ meegekregen. Dit kasteel staat in de Vogezen en is nu een beetje ruïneachtig en een domicilie van roofvogels. Wat we allemaal te zien kregen? Fenomenaal! Een bloemlezing:
Een slechtvalk, die met een duikvlucht wel een snelheid van 350 km per uur haalt!
Zeearenden, maar ook Afrikaanse-, Amerikaanse- én een witstaart Arend!
Voorts een bataleur (de mooiste foto overigens), die ook wel de Goochelaar of Goochelarend wordt genoemd. Bijzonder was ook de Rüppelsgier; een echte aaseter en dit beest is de hoogst vliegende vogel, die tot wel zo’n 11 km hoogte vliegt! Ook kwam de Aasgier voorbij, die ook wel de Witte Krenggier wordt genoemd. Dit beest is een alleseter en maakt een ei stuk door er stenen op te gooien! Een sneeuwuil en een Oehoe ontbraken natuurlijk ook niet! De Secretarisvogel kennen we allemaal, maar wisten we ook dat vroeger de ‘kantoorklerken’ de sierveren als schrijfpennen gebruikten? Hun prooien, waaronder slangen’ worden eerst dood getrapt! Een van de grootste arenden is de Steenarend, die een spanwijdte van zo’n 2,25 meter kan hebben! Ook deze is snel; een duikvluchtje van 320 km per uur is niet niks. Tenslotte kwam de Rode Wouw en de Andescondor voorbij. Deze Condor is bijna de allergrootste vogel met een spanwijdte van 3,20 meter! Alleen de Albatros is groter, die heeft een spanwijdte van 3,70 meter! Deze Condors leven in het Andes gebergte in Zuid Amerika op een hoogte van 5000 meter! Al met al een leerzame serie met fantastische plaatjes!
Erik:
Erik had zijn presentie de naam ‘Spiegelingen’ meegegeven.
Zijn eerste foto was genomen in Paleis ’t Loo. In het water boven het glazen dak van de ondergrondse corridor – tussen het oude- en nieuwe gedeelte – werden de gevels van het paleis fraai weerspiegeld.
De ondergaande zon – ergens aan ’t Westlandse strand – weerspiegelde fraai in het natte zand van het strand. Erik had deze foto met een grijsfilter genomen. Dit was echter wel een draaifilter en die schijnt niet heel goed te zijn! Voorst een sfeervol plaatje met weerspiegelende bomen en een oud – en zeker niet zeewaardig – bootje ergens in Frankrijk, waar Erik nogal eens ‘onderduikt’. Hierna kwam een kerstboom van z’n werk voorbij en een lolly, die met zijn ‘spiegel’ fraai was en tevens een zoethoudertje bleek. Een kleurrijke bol op het toetsenbord van een laptop met een kleurrijke screensaver doet het ook altijd goed, zo goed zelfs, dat Erik er nog maar een liet zien! Een gloeilamp, die Erik nog had overgehouden van de wedstrijd Glas, was eveneens een mooie plaat. Tenslotte liet Erik 4 fraaie foto’s zien, die hij in een grot, ergens in Frankrijk, had genomen! Bijzonder fraai allemaal!
Marja:
Vorig jaar zomer had Marja een reis in Zuid-Afrika gemaakt; een reis van zo’n 5500 km van Johannesburg naar Kaapstad. Marja toonde haar foto’s niet op chronologisch volgorde, maar zij had deze onderverdeeld in diverse categorieën.
Als eerste toonde zij het ‘Voortrekkers museum’ in Pretoria, dat twee belangrijke mijlpalen uit de geschiedenis uitbeelden; de ‘Grote trek’ tussen 1835 en 1854 en de ‘Slag bij de Bloedrivier’ in 1838. Aan de buitenkant van dit imposante gebouw zijn heel veel ossenwagens te zien. Een stoere foto van het trappenhuis had Marja zelfs omgeklapt, omdat zij hiermee de verkeerd belichte helft in één keer herstelde! Een probeersel van Marja, maar … heel goed uitgevoerd!
De categorie dieren kon natuurlijk niet ontbreken! Marja liet ons een heel scala van prachtige foto’s zien, gelardeerd met een enthousiast verhaal er omheen! In één woord: Geweldig!
Wat dacht je van: 4 neushoorns op een rij, een giraf met zijn (of haar) achterste naar de camera gericht in fraai diffuus licht! Een aardvarken, een struisvogel, die fraai achterom naar Marja zelf keek! Een groep van 5 olifanten met verschillende hoogten, die de weg overstaken, een markante kop van een zebra. En wat te denken van een luipaard, die al geruime tijd rollend door het landschap tolde, zodat Marja een foto van o.a. zijn buik kon maken! Een leeuwenkop met een open bek, een gapende cheeta, 4 Afrikaanse honden, die op jacht waren én … de kop van een nijlpaard met een fraai groot oog, alsmede een aantal stokstaartjes.
In de serie Mensen en straatbeeld kwam duidelijk het verschil in rijk en arm in Zuid-Afrika en Lesotho naar voren: waaronder 3 mensen van een herdersvolk. Twee kinderen, die met een grote boomstam speelden, een close-up van een leerling op een schooltje en nog 2 straat- tafereeltjes! Kortom, erbarmelijke toestanden, in een land waarvan 60% van de jeugd werkloos is!
Marja vertelde zó boeiend en enthousiast, dat het ineens al 21:20 uur was en dat de pauze bijna vergeten zou worden. Gelukkig greep Marcel in met de toezegging, dat Marja haar verhaal na de pauze mocht afronden.
Ook de foto’s van het landschap mochten er zijn. Foto’s van de Panoramaroute, diepe ravijnen, foto’s van de ondergaande zon, met mooi licht. Een tip vanuit de zaal was om zo’n foto nog meer te perfectioneren met een zgn. ‘lichttrapje; meerdere foto’s met verschillende lichtcorrecties: bijvoorbeeld: +3, +2, +1 en 0. Voorts prachtige foto’s vanuit de Cango caves en een pas van zo’n 27 km lengte!
Natuurlijk mochten de vogels niet ontbreken, zoals een Zonnevogel of een ‘Roodnek’ of een Zuid Afrikaans roodborstje, aldus een heuse ‘vogelkenner’ in de zaal!? Voorts een Buizerd, een Groenstaartglansspreeuw, een vliegende Afrikaanse Zeearend, een Bruinkapijsvogel en een fraaie plaat van een scherpe close-up van de kop van een Struisvogel!
Tenslotte nog wat plaatjes van de wijnstreek Stellenbosch.
Inmiddels was het al 21:53uur geworden en waren we pas op de helft van het aantal presentaties! De toezegging van een vroege derde helft konden we natuurlijk wel op onze buikjes schrijven! Maar, wat we er voor in de plaats gekregen hadden, zou met geen 5 ‘derde helften’ overtroffen kunnen worden!
Henk van Uffelen:
Henk was in een bijzondere villa in Steenwijk geweest; het zgn. ‘Rams Woerthe’, die in de volksmond ook wel het ‘Downton Abbey’ wordt genoemd. Het is één van de duurste villa’s van architect Van Gendt, hetgeen nog te zien is aan de smeedijzeren art nouveau-details, het kleurige glas-in-lood en de uitgebreide dienstvleugel. Ooit was hierin het gemeentehuis van Steenwijk tijdelijk gevestigd. Jammer voor Kees Olierook, maar van enige symmetrie was totaal geen sprake! Het is een ingewikkeld gebouw met allerlei ongelijke uitbouwtjes, tierelantijntjes, verschillende stijlen en raampartijen. Met Henk konden we meegenieten met zijn ‘tocht’ van aankomst bij de villa, de wandelingen er doorheen, alsmede de ‘reis’ weer naar buiten! Wij mochten met de foto’s van Henk meegenieten van het interieur;
wat dacht je van die prachtige voordeur in Art deco stijl. Het trappenhuis met heel veel prachtig houtsnijwerk, veel muurschilderingen, nog meer ornamenten, een fraaie oude inrichting in barokstijl, een ‘ouwe’ koffiepot, aangebouwde serres met o.a. een fraai doorkijkje naar het park en glas-in-lood ramen. En … wat dacht je van en aparte feestkamer, een mooi stilleven met een oud tafeltje met wijnglazen én … een ‘ouwe’ sigaar. Fraai is ook het oeroude keukenfornuis, de gegoten ramen en een groot gedetailleerd glas-in-lood raam over de lente! Bijzonder was ook, dat de looproute door de villa vaak op de muren waren getekend! Kortom, in één woord prachtig! Je moet er een keer geweest zijn!
Ger:
Ger had weer eens iets bijzonders bedacht; hij liet ons genieten van allemaal zwart/wit foto’s en allemaal in het formaat vierkant. Veel locaties, onderwerpen en categorieën kwamen langs, waarvan menigeen dacht: ‘Waar haalt die gozer dat allemaal vandaan zeg’? Hoe ziet hij dat? Ger is daar een ‘meester’ in; hij komt ergens langs, ziet er altijd wel wat in en maakt gewoon alleen maar bijzondere foto’s!
Zo was hij bijvoorbeeld in Den Haag geweest en liet ons foto’s zien van o.a. de ‘Netkous’ van lijn 1, het ministerie van Veiligheid, het nieuwe station en zelfs het trappenhuis van een arts, waar zijn ‘meiske’ een keer moest zijn!
Allerhande foto’s kwamen langs: zoals het koninklijk paleis van Spanje, een fraaie dakconstructie in Sevilla, de oversteek in Zoetermeer, zoals die ooit was en de kathedraal van Straatsburg. Maar ook van dichtbij hoor; zoals wat kassen bij de Baakwoning, het bedrijf VB bij Westerlee, Nieuwspoort in Den Haag en het bekendste ‘Potlood’ van Rotterdam, etc. etc. Eigenlijk te veel om op te noemen! En … beste mensen … alles in zwart/wit hé en … vierkant! Top!
Alleen Marcel zelf zou nog zijn foto’s met ons delen, maar omdat het inmiddels al half 11 was geworden, werd Marcel’s bijdrage doorgeschoven naar een latere datum. In de pauze had Marcel nog wél wel bedacht, dat de presentaties voortaan niet meer uit maximaal 30 á 35 foto’s zouden mogen bestaan, maar dat de presentaties maximaal 20 minuten zouden mogen duren! Waarvan acte!
Teun
