W A F V

Clubverslag van donderdag 30 januari 2025

Algemene Leden Vergadering (ALV) en de presentatie ‘de kunst van het weglaten’

Altijd mooi zo’n ALV; immers dit is altijd dé plaats en dé tijd om al je opmerkingen, klachten, grieven, wensen, ideeën en allerhande zaken, waar je al maanden of zelfs jaren mee worstelt, op tafel te gooien!  
Er waren 18 leden, die naar de Anjerlaan waren gekomen, om over belangrijke zaken betreffende de WAFV te praten en indien nodig ‘bij te sturen’. Bovendien wordt veel informatie verstrekt over de financiën, het ledental, onze activiteiten van vorig én van het komende jaar. En … beste mensen, meer dan de helft van het bestuur moest vanavond vervangen worden! Kortom, ‘the placet to be’ voor elke WAFV-er!

Marcel begon zijn toespraak met een allerhartelijk welkom aan alle aanwezigen.
Hij memoreerde, dat dit de 68^e ALV van ons ‘cluppie’ zou worden; de WAFV was immers in oktober 1956 opgericht! De meesten onder ons waren toen nog niet eens geboren zeg!
Marcel draait al sinds 1978 mee en dit was dus zijn 47^e ALV!
Volgens Marcel is zo’n ALV altijd een enerverend gebeuren; er zijn een paar ‘kartrekkers’ en velen komen voor de gezelligheid! Marcel vindt dit prima; al je de contributie hebt betaald, mag je altijd aanschuiven!
Gezelligheid is natuurlijk geweldig, maar de WAFV is een fotoclub en dus staat de fotografie  – in al zijn facetten – mijlenver bovenaan. Een vergelijking met het gezellige damesclubje
‘De Brei-pen’ mogen we natuurlijk niet maken, maar als ‘ons werk’ gedaan is, volgt altijd weer die gezellige derde helft!
De agenda had iedereen al thuis gestuurd gekregen, maar daaraan was nu nog
het punt – 3. d contributieverhoging – aan toegevoegd.
Anneke – onze penningmeester én secretaris – had zich afgemeld, omdat zij nog steeds gebukt gaat onder een zware griep. Beterschap Anneke! Verder waren Ben, Ger, Henk Meijer, Karin, Kees Olierook en Sandra afwezig. Ben had nog wel een punt voor de rondvraag doorgegeven aan Marcel!  
Omdat Anneke dus ziek was, had Marcel diezelfde middag nog even snel het jaarverslag over 2024 geschreven. Maar bij binnenkomst in de WAFV-zaal, lag daar keurig netjes al een jaarverslag van Anneke. De kascontrolecommissie had dat van Anneke meegekregen! Nou ja zeg, nou hadden we dus TWEE jaarverslagen!! Marcel las die van hem voor en vertelde wat we allemaal in 2024 hadden gedaan en dat er 2 leden waren vertrokken, maar dat er ook 2 leden waren bijgekomen (Mariska en Marja).

Bestuursverkiezing
Zoals reeds was aangekondigd, waren Anneke, Marion en Wim aftredend.
Wie wil er plaatsnemen in het bestuur? In eerste instantie reageerde niemand, totdat Ron vroeg welke functies vacant zouden worden, wat er van je wordt verwacht, hoeveel tijd zo’n ‘baan’ eigenlijk vergt en welke activiteiten uitgevoerd moeten worden.
Het bestuur komt gemiddeld 1x per jaar bij elkaar. Gezamenlijk wordt de agenda voor een nieuw jaar vastgesteld, sprekers gevraagd, het beleid besproken en vastgesteld, etc.
De penningmeester houdt natuurlijk de financiën (in- en uitgaven) bij, de secretaresse houdt ’t ledenbestand bij en zorgt voor alle in- en uitgaande berichten, etc.
Marion meldde dat ze ongeveer een kwartier per week met de WAFV bezig is. Maar naast deze ‘vaste’ werkzaamheden, komen regelmatig ook extra werkzaamheden voor, zoals presentaties en/of workshops geven over een bepaald onderwerp, e.d.
Hierna Meldde Ron zich spontaan aan als bestuurslid, gevolgd door Anita Herbert én Mariska.
Geopperd werd nog om o.a. het clubuitje door iemand van buiten ’t bestuur te laten organiseren, of door een werkgroepje of commissie.  

De WAFV-fotografen van 2024
Marion was met 27 punten eerste geworden! Proficiat Marion! Tweede was Ger met 25 punten, derde was Ron (22) en vierde Johan en Marcel (beiden met 16 punten).
Ger kreeg dus ook een doosje chocolade, maar hij kon deze niet in ontvangst nemen, omdat hij nog ergens in Zuid-Afrika vertoeft.
Anita Herbert appte hem ‘á la minuut’ het volgende:
‘Ger, je bent 2^e geworden! (we eten je bonbons wel op, anders beschimmelt het misschien).

Rondvraag
Erik:
Zou graag weer eens een werkavond binnen (in onze eigen zaal) op de agenda zien komen.
Marja:
Vindt dat degene, die iets over een foto mag vertellen, de ruimte moet krijgen om zijn of haar motivatie of analyse te berde te brengen. Vaak wordt die regie over genomen door iemand anders of de leider van de avond.
Ed:
Vindt dat het aantal bewerkte foto’s wel erg vaak aan de orde komen. Dit zijn met name foto’s, die samengesteld zijn uit meerdere foto’s. Het zijn natuurlijk wél juweeltjes van ’kunstwerken’, maar niet iedereen heeft hier de tijd voor, of de zin in, of beheerst de deskundigheid hiervoor niet (volledig).
Marion reageerde hierop, dat zij altijd bereid is, om een avondje af te spreken om een bepaalde ‘bewerkingswijze’ uiteen te zetten. Geweldig toch! Klasse!
Een voorstel om de vereniging te splitsen in een beginners- en gevorderden categorie haalde het niet. Idee: Je kan ook altijd even naar een onderwep ‘koekelen’ om e.e.a. beter te snappen.
Sylvia:
Soms wordt er veel te veel op technische details ingegaan. Voor velen is dat natuurlijk geweldig, maar voor degenen, die hier geen ‘kaas van hebben gegeten’, is het een opgave om al die minuten met een ‘big smile’ door te komen!
Anita:
Anita haakte enthousiast hierop in: Zij had onlangs een presentatie van Pim Ras (fotograaf bij ’t AD) bijgewoond, die door Cameranu was georganiseerd. Dat was technisch goed te volgen en het verhaal werd ondersteund met prachtige beelden en overheerlijke kwinkslagen! Bovendien, je krijgt er nog een kopje thee met een bonbonnetje én …
je kan er gratis parkeren! Regelmatig worden door Cameranu zulke presentaties gehouden en enkele kosten … helemaal niets!
Johan:
Zou een AV-avond gecombineerd willen zien met een avond: ‘Presentatie eigen werk’. Hij zou zelf bijvoorbeeld ook een foto willen ontleden, hoe hij zo’n ‘kunstwerk’ heeft samengesteld. De meerderheid vindt dit een goed idee. Maar ook andersom moet dan kunnen: dus tijdens een avondje ‘Presentatie eigen werk’ moeten ook 1 of meer AV-tjes getoond kunnen worden. Dit voorkomt dat we op één avond naar (te) veel filmpjes moeten kijken.
Wim Lagerwerf:
Vraagt zich af, of de verslagen van Henk en Teun wel gelezen worden. Wim werd nog net niet aangevallen, maar de zaal reageerde enthousiast met vele duimen richting het plafond!
Voorts opperde Wim, of alle taken, die door het bestuur worden gedaan, ook daadwerkelijk bestuurstaken zijn. Wellicht kunnen taken door anderen of door werkgroepen worden gedaan.
Eric:
Eric mocht aan de 2^e ronde van de rondvraag beginnen en zo behoefde hij niet tot volgend jaar te wachten. Hij vroeg, of de uitslagen van de wedstrijden voortaan in een e-mail verzonden kunnen worden. Nu worden deze middels We-transfer verzonden en die kun je dan na 3 dagen niet meer lezen. Omdat Eric zijn e-mail soms maar eenmaal per week leest, vist hij dus achter het net en weet hij niet of hij bovenaan – dan wel in de middenmoot – is geëindigd.    
Marcel maakt altijd gebruik van ‘Transfer now’, waarvan de ‘houdbaarheidsdatum’7 dagen is! Hij zal met Kees overleggen, wat de mogelijkheden zijn.
Ben:
Marcel bracht dus de rondvraag van Ben in: Ben had 2 weken geleden zijn ‘kluut’ – die de eerste plek bemachtigde – bij de fotofabriek laten afdrukken voor een slordige € 15,00. Ben vond dat best aan de hoge kant, terwijl ook goedkopere mogelijkheden zijn. Zo kun je het beste minimaal 5 foto’s tegelijkertijd bestellen, hetgeen aanmerkelijk voordeliger is!
Marcel zal ons nog even de werkwijze bij de Fotofabriek emailen.

Even voor 22:00 uur was de rondvraag ten einde en ook de ALV, die in een goede sfeer was verlopen; iedereen kreeg de kans én de ruimte om zijn of haar zegje te doen en er werd weinig door elkaar heen gepraat. Kortom, het was een mooie en constructieve vergadering!!
Er waren geen punten weggelaten; maar in de fotografie is weglaten wél een kunst en daar ging Marcel het over hebben middels zijn presentatie ’De kunst van het weglaten’.
Marcel had e.e.a. keurig voorbereid en in een power-point-presentatie gegoten,
die hij naar alle leden zal sturen.

Enkele punten hieruit zijn:
Wat is de essentie van het beeld?:
Het laten zien van het diepste wezen, het absolute zwaartepunt, het kernpunt waar alle focus op is gericht. Alles daarbuiten is overtollige ballast en ruis.
Perfectie is bereikt, niet als er niets meer valt toe te voegen, maar als er niets meer is om weg te laten.
De kunst van het weglaten:
De kunst van het weglaten houdt van weglaten. Als je het juiste weglaat, hou je precies het goede over.
Hoe kun je dat toepassen?
– Het onderwerp isoleren door dichterbij te komen of in te zoomen
– de achtergrond veranderen
– gebruik maken van licht en donker: spotmeting op het hoge licht
Hoeveel laat je weg?
– Haal weg wat niet belangrijk of interessant is
– Tegelijkertijd ook weer niet zó veel, dat het saai wordt
– Er zijn geen regels voor, daarom heet het ook de KUNST van het weglaten
Stel jezelf de volgende vragen:
– Wat trok mijn aandacht waardoor ik de camera pakte?
– Wat vind ik, wat het belangrijkste onderdeel van de foto moet worden?
– Zijn er elementen, die mijn aandacht (onbewust) trekken in de foto?
– Wat kan ik weglaten, zonder de essentie van de foto te verliezen?

Teun

Clubverslag Vrij Onderwerp 16-01-2025

We hadden hem al met een gouden 7 zien fietsen, die die eerder verloren had, maar bij binnenkomst weten we het zeker. Marcel is 70 geworden en hangt zelf de slingers op.

Met 28 inzendingen, 14 inzenders en 20 aanwezigen beginnen we alweer aan de 2^e clubavond van 2025. Ger is op vakantie, Wim L is afgemeld alsmede Ben. We openen met zang aan de jarige.

Marcel

Hij  toont met zijn eerste foto een aangenaam kleuren en lijnenspel die goed bij de Passe Partout (PP) past. Het lijkt ook een beetje op een schilderij. Maar wat het nu precies is dat weten we niet. Het blijkt een blad te zijn van de Britse Alante uit het prinsenbos met in het samengestelde beeld een kitrand van een kas. Bij het inplakken een tikje uit het lood geraakt.

Zijn tweede foto (26) een zacht scherpe bloem van een orchidee wordt ook gewaardeerd. Wel discussie over een dominante PP.

Ron

De eerste foto (2)  is van een molen in zw/w. Staat ie een beetje krap in beeld? Maar gemaakt met een Iphone 15 in de ene en twee honden in de andere hand is er een mooie sfeer en een mooie plaat.

De tweede foto (14) ook in zw/w toont een verlopend perspectief van een bomenrij in de mist in Boskoop. Deze compositie wordt ook zeer gewaardeerd. Met een 90 graden draai wordt het een boom met ballen.

Johan

Foto 3 laat een gele bloem zien met een zachte scherpte en mooie zachte tinten. De flare cirkels doen lekker mee in de softe sfeer. Je zou niet zeggen dat hier een paar Photoshop lagen voor nodig zijn, waarvan een die de fraaie bewegings onscherpte creëert.

Foto 27 laat een zeer apart tafereel zien: een vrouw onder een paddenstoel met doodshoofd in prachtig licht. Johan lijkt de kunst van het schrijven met licht steeds beter onder controle te krijgen in zijn montages.

Henk

Foto 4 van bloeiende paarse heide krijgt kritiek op het gele bloemetje dat de aandacht trekt. De scherpte is prima, maar het doorkijkje had wat meer body kunnen hebben.

Foto 18 van een kunstwerk van kasteeltjes in Lexmond langs de Lek ontmoet wat ongeloof. Het lijkt 10 meter hoog maar het is maar 2. Wel scherp en lekker in kleur.

Anita W

De dames in foto 5 zijn goed om naar te kijken. De hand lijkt van een derde persoon te zijn. Jammer van de bomen die uit de hoofden groeien maar sympathie voor het gemaakte portret. Maak eens gebruik van een scherp/onscherp perspectief.

Foto 10 laat mooie stukjes glas zien van kunstenares Nel van Dijk in bijpassend PP. Wellicht het perspectief rechtzetten.

Kees O

Foto 6 toont ons de kop van een KuifKarakara in een dierenpark in Tuitjenhorn. Een prachtig portretje. Gemaakt in het Dierenpark Van Blanckendaell Park, volgens een corrigerende email.

Foto 21 past netjes bij het PP en laat in mooie kleuren een stukje van het Mas gebouw aan de Stroom zien. Symmetrie is altijd wel een dingetje voor Kees, ook ditmaal geen enkele twijfel met 2x de helft.

Wim A.

Foto 7 lokt veel discussie uit over de getoonde compositie en vormgeving. Is het niet wat teveel van het goede en te strak in het kader. Een onherkenbare spiegeling van een boom in het water met wat Photoshop. Dat onherkenbare maakt het overigens wel weer leuk.

Foto 25 toont een muur met 2 raampjes en roze graffiti. Lekkere kleurtjes maar verder waren de reactie verdeeld over de foto op het HEMterrein.

Anita H

Foto 8 toont een fraaie Papagaaiduiker zonder visjes deze keer. Supermooie foto mooi in de grijze achtergrond. Leuk weetje: de plaat werd bij Mariska afgeleverd door Ben Hofland, die dus al voorkennis had en dus zeer nieuwgierig werd.

Foto 23 is een mooie compositie van een Beekjuffer waarvan de tere vleugeltjs goed te zien zijn.  Een kwartslag draaien geeft ook een krachtige compositie.

Ger

Foto 9 is een fraai plaatje maar slecht afgedrukt. Veel strepen en jammer van het wat uitgebeten licht. Het onderwerp ervaart het immense landschap, dat komt wel naar voren.

Foto 19 is beter afgedrukt maar ook hier een uitgebeten baan. De reacties zijn wisselend.

Ben

Foto 11 is een mooie compositie van een minimalistische Kluut. Een heel mooi plaatje.

De Nijlganzen in foto 20 verdienen een betere compositie. Wel in fraaie kleuren.

Marion

In foto 12 weet Marion een stukje van 5×7 cm van een takje in het ijs aardig in beeld te krijgen met een kwartslag draaien. Mooie kleuren en verrassend onderwerp.

De lijmresten gooien wat roet in het eten op foto 22. Het is net een schilderij van een prachtige rand om het randmeer langs de IJssel. De rechterhelft doet wat afbreuk.

Mariska

Zag 2 beren in Blijdorp en zette ze superscherp in beeld op foto 13 in een mooie driehoek compositie. De bruine beren blijken vieze ijsberen te zijn. Achtergrond mag minder scherp.

Hoewel Erik precies dezelfde foto thuis heeft kijken we toch met een scherp oog naar het scherpe oog van een hagedis achtige in Blijdorp op foto 16. De onscherpe voorgrond misschien wat croppen.

Henk U

Met een mooie invoerende lijn op foto 15 ontstaat een prettig kijkbeeld van een Zandhagedis in Zuid Afrika. Netjes gedaan.

De dame onder de paraplu op foto 24 laat jammer genoeg de hoeken linksboven en rechtsonder aan een nietszeggende achtergrond.

Kees van L.

Hoewel sommigen door foto 17 door tranen overmand worden van emotie, hebben anderen het idee naar groeiend gras te kijken. Weliswaar in bijzondere kleuren maar het beeld komt niet binnen.

De kleuren van foto 28 worden beter op waarde geschat, een vrolijke zomerse plaat gemaakt tijdens het Varend Corso. Discussie is er over de keuze van de achtergrond.

Clubverslag van donderdag 2 januari 2025

Nieuwjaarsbijeenkomst én presentatie eigen werk.

Altijd een bijzondere clubavond – zo’n eerste in een kersvers nieuwjaar. Iedereen – behalve de eerste natuurlijk – gaat direct na binnenkomst ‘de klas rond’ om de aanwezigen ‘de beste wensen’, zoals een goede gezondheid en veel fotoplezier, toe te wensen.
Marcel opende wederom met ‘goede wensen’ en meldt, dat 21 mensen de weg naar de Anjerlaan hadden weten te vinden. Erik had zich afgemeld en dat had ook Anita Weeber gedaan; zij was ‘niet lekker’! Had ze teveel oliebollen genuttigd of te diep in het glaasje gekeken? Beterschap Anita!! Ook de beide dames ‘van S’ (Sandra en Sylvia) waren afwezig, maar alle anderen waren er wél en zouden een boeiende en inspirerende avond te gaan beleven!

Hierna konden de ‘presentaties eigen werk’ beginnen.  
Marcel trapte zelf als eerste af, omdat hij nog een presentatie van 27 juni 2024 in de ijskast had staan. Telkens zette hij zichzelf achteraan, met het gevolg dat die steeds niet door konden gaan, omdat er geen tijd meer was.
Zijn presentatie had de naam ‘Vogels, onderweg gespot’ meegekregen. Marcel beaamde, dat hij géén vogelaar is en veel waardering koestert voor mensen, die vogels perfect op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. Een belangrijke tip van Marcel is: neem altijd een stuk brood mee als je vogels wilt ‘schieten’! Een aardig weetje hierbij is ook, dat vogels altijd – tegen de wind in – landen! Vergezeld van een boeiend verhaal toonde Marcel een groot aantal vogels; waaronder een kok- en mantelmeeuw, een kleine- én een grote zilverreiger, waarbij het verschil de kleur van de snavel zou zijn, nl. zwart resp. geel. Zo kwamen er een kleine 50 verschillende vogels voorbij en van elk soort kon Marcel ons deskundig de naam vertellen! Bijzonder leerzaam natuurlijk!
Maar welke vogel er aan zijn serie ontbrak? Welnu, de alom bekende WC-eend! Wim Alsemgeest zou dit zeker (voor de gein) gedaan hebben, vertrouwde hij ons toe, maar ondergetekende ook!

Hierna was het de beurt aan Karin, die ons een serie prachtige foto’s over haar vakantie in America liet zien. Ze had daar een rondreis gemaakt met een camper en had daar de Route 66 bedwongen! Karin toonde ons fraaie foto’s van o.a. Los Angeles, Las Vegas, Yosemite Park, Dead Valley, Sedona, San Fransisco (met name de Golden Gate Bridge en Pier 1), de Hoover Dam, de Grand Canyon, De Mississippi, zand woestijnen én …  zelfs een eekhoornachtig ‘ding’! Maar ook van prachtige cactussen, die verdacht veel op bijzondere ‘spruiten’ leken! Al met al hebben we een prachtig inkijkje gekregen van heel veel moois in de USA!

De volgende ‘presentator’ was Ger. Hij begon zijn verhaal, dat hij 30 foto’s zou laten zien, die ‘als zodanig’ niet uit zijn camera waren gekomen! Hij liet ons namelijk alleen ‘samengestelde’ foto’s zien; dit zijn foto’s, die stuk voor stuk met fotobewerking uit meerdere foto’s waren opgebouwd! Enkele voorbeelden:
Een paardenbloem, die tegen de zon in was genomen, mét gebouwen in Valencia en Delft erbij! Een foto met glas in lood, waar Ger een mannetje in had ‘geplakt’. Deze foto was eerste geworden bij een belangrijke fotowedstrijd! Met een foto van één zwaluw, tovert Ger gewoon een lijntje met 3 zwaluwen erop en een zwarte kraai op een lijntje erachter. Een foto van Den Haag noemde Ger zélf een ‘bij elkaar geraapt zooitje’! Maar interessant en fraai was het wel! Een combi van Rotterdam en Kaapverdië kwam langs, een vrouw in een rolstoel vóór een roltrap én … het heuse ‘Zwanenmeer’! En wat te denken van een foto met het bekende ‘Droste-effect’, en een fraaie foto van wel een 30-tal paraplu’s, waarvan slechts één foto van één paraplu de basis was!? En natuurlijk … nog veel meer plaatjes! Kortom … een prachtige serie Ger!
TIP: Ger attendeerde de aanwezigen op de aanschaf of omzetting van een Photoshop-
  abonnement. Per 15 januari wordt zo’n abonnement ineens tweemaal zo duur;
  van ca. € 12,00 naar ca. € 24,00. Dat geldt alleen voor een jaarabonnement.

Hierna was het pauze en konden we even op adem komen met een drankje, wat snacks etc. waar de WAFV voor had gezorgd!

Na de pauze mocht Henk van Uffelen fraaie foto’s laten zien van zijn vakantie naar Zuid-Afrika in 2024. Bewapend met TWEE camerabody’s was Henk uitgeroepen tot de ‘hoffotograaf’ van de vakantiegroep! Henk had in ZA een rondje gemaakt vanuit Johannesburg, via het Paul Krugerpark, om uiteindelijk in Kaapstad uit te komen. Wat Henk onderweg allemaal te zien kreeg? Echt, teveel om op te noemen! Een kleine bloemlezing dan toch maar:
Giraffen en Gnoes, een leeuw met welpjes, een leeuwen echtpaar, een drinkende giraf, hetgeen een hele toer is, omdat dat beest met zijn voorpoten wijd moet staan om – ondanks zijn lange nek – bij het water te kunnen! Maar ook rattenzwijnen, krokodillen, koedoes, schilpadden, klipdassen, aalscholvers, pinguïns, nijlpaarden, wevervogels en zelfs een ijsvogel!! Ook een ‘keverzwijn’ kwam langs, die achter een ‘Kever-VW’ liep. Leuk was ook een aantal olifanten, die zonder zebra het zandpad overstaken!
Velen kregen een hunkering om ook eens naar Zuid-Afrika af te gaan reizen denk!
Een mooie serie Henk!

Hierna kreeg Wim Alsemgeest het woord. Zoals bekend is hij een fervent wandelaar en in het verleden heeft hij in zijn eentje langs de gehele buitengrens van Nederland gewandeld. Bij een eerdere gelegenheid heeft hij daar al eens foto’s van laten zien! Deze keer liet hij ons genieten van zijn tocht langs de oostgrens; te beginnen bij Nieuweschans in Groningen. Zijn tocht liep deze keer van Nieuwe- naar Oudeschans en via o.a. Bellingwolde, Bourtange, Sellingen, Laude, Barnflair, Munnekemoer, Landgoed Scholtenszathe en Weiteveen. Wim houdt ontzettend van het Hollandse landschap, leuke dorpjes, polders, bossen, heidevelden, doorkijkjes en mooie architectuur. Een enorme ‘villa’ met daaraan vast een enorme boerderij van een ‘keuterboertje’! Ook kregen we een inkijkje in de slaapkamers, waarin hij de nachten door mocht brengen. Deze liepen uiteen van een vooroorlogse ‘bedstee’, gedateerde kamers, een vesting in Bourtange tot moderne hotelkamers! Een belevenis was ook het ‘trilveen’ bij Scholtenszathe, dat uit een zachte, verende bodem bestaat. De laatste foto was van Wim zelf; een bescheiden en tevreden man, die met veel plezier terugkijkt naar zijn zojuist voltooide
5-daagse wandeling! Beste mensen, Nederland is toch zóóó mooi!

‘Greetings from Suriname, deel 2’. Inderdaad, Marion was voor de tweede maal in Suriname geweest. Liet zij een vorige keer fraaie foto’s van Paramaribo zien, nu was ze met een klein vliegtuigje naar de oerwouden van Suriname geweest! Daar aangekomen ging ze met een gids per boot of voet verder de bushbush in. Wat ze daar allemaal te zien kreeg, is met geen pen te beschrijven. Zal ik toch maar een poging wagen? Welnu; vier reuze otters, kaaimannen, vlinders, allerlei gespuis, schorpioenspinnen, ei-afzettingen en van die ‘leuke jongens’, waar Marion slangen mee bedoelde! Maar … spinnen kunnen gevaarlijker zijn dan slangen; OK, die kunnen ‘wellicht wel wat wurgen’, ook als ze niet giftig zijn! Maar die prachtige ogen van die slangen, die zijn een kunstobject op zich joh! En wat te denken van die rupsen met larven van andere insecten én … met ‘nep-oogjes’! Kale gekko’s kwamen voorbij, een gewone boom-boa en een heuse slanke groene boom-boa, die licht giftig is, maar wél kan wurgen! Natuurlijk de vogelspin, vele kikkers in prachtige kleuren, hagedisjes en … een wandelend blad!
Een geinig gifkikkertje, schorpioenen, sprinkhanen en een Braziliaanse zwerfspin. Er huist daar zelfs een spin, die geen web bouwt, maar een vangnetje, dat over de kop van een prooi wordt gegooid, om vervolgens opgepeuzeld te worden. In één woord, allemaal SCHITTEREND!
Ed vroeg aan Marion of zij dit allemaal vrijwillig had gedaan! Natuurlijk Ed, en ze kijkt nu al reikhalzend uit naar haar volgende bezoek aan Suriname in februari a.s. Het is toch een dappere, maar interessante onderneming, waarvan Marion nu al met pretoogjes rondloopt! Marion, ga lekker genieten van je 3^e Surinaamse reis en maak weer mooie foto’s! Maar … kijk wel uit voor al die spinnen en kaaimannen en ander gespuis, want wij willen t.z.t. wel weer genieten van jouw foto’s en verhalen!    

Alle presentatoren bedankt voor jullie bijdrage! We hebben op deze 1^e WAFV-avond van het nieuwe jaar genoten van een bijzonder gevarieerd schouwspel!
Hierna nodigde Marcel ons uit voor de derde helft, want er stonden nog steeds nootjes en snacks te wachten.

Teun