W A F V

Clubverslag van donderdag 17 juni 2021

De jaarvergadering. Een formaliteit die eens per jaar plaatsvindt, maar dit jaar wegens de

Covid-19-perikelen later dan ooit tevoren, zo memoreerde de voorzitter na de opening

van de vergadering.

Ik zal in dit verslag geen inhoudelijke zaken over de jaarvergadering opnemen, dat laat ik

over aan de notulist, die ongetwijfeld in de notulen zal weergeven hoe deze vergadering

verlopen is.

Probleempje vormde nog even de telling van de einduitslag voor de beste fotograaf van 2020. Er

bleek iets niet te kloppen. Dat was goed gezien, want er is inderdaad een kolom niet meegeteld.

Op de volgende bladzijde is de einduitslag nogmaals weergegeven, nu met wel kloppende telling.

Gelukkig heeft een en ander geen invloed op de uiteindelijke uitslag.

Na de vergadering had Arthur een tweetal verrassingen. De eerste was een YouTube-filmpje van een

bijzonder ingewikkelde manier om een paar foto’s te maken.

De tweede was een aflevering van Vreemde Vogels. Ondanks dat in e-mails en publicaties had

gestaan dat er geen Vreemde Vogels zouden verschijnen dit jaar, waren de er toch. Sterker nog, die

audiovisual was in december al gereed en bedoeld voor de oorspronkelijk op 4 maart te houden

jaarvergadering. Het kwam voor de aanwezigen dus als een verrassing en zo was dat ook

geïntendeerd. Gezien de reacties uit de zaal mag van een succesvolle presentatie worden gesproken.

In de pauze konden we niet alleen even de benen strekken, maar ook genieten van een door Wim

Lagerweij aangeboden versnapering. Waarvoor hartelijk dank, Wim.

Daarna gaf Marcel een presentatie van zijn ontwikkeling, met de titel van ‘wortel tot kruin’. Bomen

bleken het onderwerp en hij begon direct met aan te geven wat er allemaal NIET bij hoorde. Dat was

zoveel, dat ik me begon af te vragen of er nog iets overbleef om te fotograferen, maar dat viel

alleszins mee. Prachtige foto’s van één thema, op vaak verrassende en bijzondere wijze in beeld

gebracht.

Arthur

Clubverslag van donderdag 10 juni 2021

Voor het eerst, sinds lange tijd kon er ouderwets worden gekeken en op ouderwetse manier worden

beoordeeld. Op zo’n moment is duidelijk dat kreten als ‘papierloos kantoor’ en ‘digitaal is handig’ de

lading niet helemaal dekken. Of beter: helemaal niet dekken. Want gewoon bij elkaar komen geeft

toch heel wat meer sfeer en voldoening dan in je eentje achter een beeldscherm foto’s zitten beoordelen.

Deze wedstrijd, Alles behalve natuur (ABN), kende 22 deelnemers en precies 66 foto’s. Alle

deelnemers hadden drie foto’s ingeleverd. Ze zijn beoordeeld door 17 aanwezigen. Op zich is dat

weinig, maar vakantie en minstens één quarantaine-geval waren daar debet aan.

Gelukkig konden we de oude routine weer oppakken en eerst de 66 foto’s bekijken, dan beoordelen

en tenslotte bespreken.

Opvallend was de diversiteit. Er kwam van alles voorbij, van idyllische doorkijkjes en technische

foto’s tot een kinderportret, verbandmiddelen, en thuis gefotografeerde voorwerpen. Er zaten een

paar knallers tussen, maar ook een paar wat minder duidelijke foto’s. De punten op de volgende

bladzijde zijn getuigen ervan.

De statistieken spreken voor zich, er zijn meer vieren dan tienen uitgedeeld, maar het

gemiddelde was 6,77 en dat is behoorlijk hoog.

Opvallend is dat van de 66 foto’s en 22 zijn waarbij de spreiding (het verschil tussen de hoogste en de

laagste waardering) slechts 2 punten is. Dat betekent dat er behoorlijk consistent is

beoordeeld. Dat wordt nog eens onderstreept door het gegeven dat slechts bij twee foto’s de

spreiding vijf punten is. Het lijkt erop dat we steeds beter beoordelen…

Arthur