Clubverslag van donderdag 28 oktober 2021

Clubverslag van donderdag 28 oktober 2021

NAAM.

Artikel 1.

De vereniging draagt de naam: WESTLANDSE AMATEUR FOTO VERENIGING .

ZETEL.

Artikel 2.

Zij heeft haar zetel te Naaldwijk

Artikel 3

  1. De vereniging heeft ten doel:
  2. het bevorderen van fotografie door amateurs;;
  3. de technische en esthetische vorming van amateurfotografen;
  4. het voorstaan van de belangen van amateurfotografen.
  5. De vereniging tracht dit doel onder meer te bereiken door:
  6. het organiseren van clubavonden, cursussen, wedstrijden en tentoonstellingen;
  7. het steunen van door verenigingen en anderen te organiseren wedstrijden,

tentoonstellingen en cursussen;

  1. het verzorgen van publicaties.

Met deze tekst begonnen de originele verenigingsstatuten, opgesteld in 1956. De statuten eindigden

met de slotbepaling:

SLOTBEPALING

Artikel 21

Voor de eerste maal worden benoemd tot leden van het bestuur:

  1. de heer PIETER VAN WANSUM, economisch directeur, wonende te ’s Gravenzande, Mumsenstraat

9, volgens zijn verklaring geboren te Rotterdam op vier september negentienhonderd

eenentwintig;

  1. de heer GERARDUS JACOBUS WUBBEN, rijksambtenaar, wonende te Naaldwijk, Meidoorn 33,

volgens zijn verklaring geboren te ’s Gravenhage op achtentwintig februari negentienhonderd

eenenvijftig;

  1. de heer BENJAMIN JACOB BOEKESTEIN, tuinder, wonende te Naaldwijk, Opstelweg 3, volgens zijn

verklaring geboren te Naaldwijk op drieëntwintig februari negentienhonderd zesentwintig;

van wie de sub 1,2 en 3 genoemden de functies van voorzitter, secretaris en penningmeester zullen

bekleden.

Waarmee de woorden van Marcel onderstreept worden ten aanzien van het feit dat de oprichters

van de vereniging ‘notabelen’ waren, mensen die het geld hadden om een camera te kopen.

Fotografie was een dure hobby in die dagen. Dat is inmiddels 65 jaar geleden en dat vieren we

vandaag op bescheiden wijze. Er zullen hapjes en drankjes worden verstrekt, dat alles op rekening

van de vereniging.

Het valt op dat de naam van de vereniging is veranderd, want bij een herziening van de statuten in

1982 is deze gewijzigd in Westlandse Algemene Fotografen Vereniging.

Om nostalgie redenen worden er echte dia’s vertoond. Met een clubprojector die jarenlang ‘zoek’ is

geweest, maar door een toeval toch weer terug is gekomen bij de vereniging.

Henk van Uffelen laat een tweetal sleetjes zien met een selectie foto’s, We zien foto’s uit de Biesbos,

van werkavonden, een openlucht museum en een clubuitje waar slechts drie mensen aan

deelnamen. Tot hilariteit van velen komen ook nog eens de ‘voorwerpjes van jaaropdrachten’

voorbij. Al met al een heel aardige serie, die vergezeld ging van het karakteristieke geluid van

wisselen van dia’s, mét het bijbehorende zwartmoment op het doek. Iets wat we de laatste jaren niet

meer gewend zijn.

Marcel heeft in 2003 een reis naar Nieuw Zeeland gemaakt. Het was een studiereis vanuit de

agrarische sector. De dia’s uit die dagen laten zien dat de strijd tussen ‘digitaal’ en ‘analoog’ die in die

dagen ontstond, overduidelijk gewonnen is door de digitale apparatuur. De dia’s van toen komen nu

wat primitief over, maar geven toch een prima tijdsbeeld. Marcel beschrijft de reis aan de hand van

de lichtbeelden en laat ons leuke momenten zien. Spannend was het verhaal over het bungy jumpen

Tussendoor houden we korte pauze waarin ik vanwege een enorme dorst een glas tonic van de bar

meeneem. Gezien mijn drinkhistorie denken veel leden dat er jenever in zit en ik laat dat maar zo. Ik

zeg: “de club betaalt, dus ik maak gebruik van de gelegenheid”. Later kom ik toch weer terug op de

oude gewoonte, want aan tonic heb je niets; er zit geen alcohol in. In de zaal worden bitterballen

uitgedeeld, iets waarvan ik het zou toejuichen als dat wat regelmatiger, bijvoorbeeld elke 14 dagen,

zou voorkomen.

Anneke laat ons een korte serie digitale beelden zien van het Openlucht Museum Erve Kots.

We zien goed belichte en scherpe beelden van het openluchtmuseum met karren, een werkplaats en

klaarzen, een combinatie van klompen met een laars.

Ger besluit het officiële deel van de avond met een serie foto’s over glas, Hij legt uit dat alle

gebroken glazen voorwerpen in een doos terecht komen. Op gezette tijden geeft hij zich over aan

table top fotografie, waarbij hij foto’s maakt van de glasobjecten. En dat lukt heel aardig. Er ontstaan

wonderlijke beelden, zowel in kleur als in zwart-wit, van simpele stukje glas.

In de ‘derde helft’ gaat het er gezellig aan toe. Zelfs tot in de kleine uurtjes.

Op naar de volgende 65 jaar.

Arthur

Winnaars donderdag 14 oktober vrij onderwerp

Winnaars donderdag 14 oktober vrij onderwerp

 

1e plaats – Teun v Dijk                 8,33 punten
2e plaats – Marcel Batist              8,25 punten
3e plaats – Teun v Dijk                 7,75 punten
4e plaats – Kees Olierook            7,71 punten
5e plaats – Marcel Batist              7,63 punten

Clubverslag van donderdag 14 oktober 2021

Clubverslag van donderdag 14 oktober 2021

 

Met 25 aanwezigen en in totaal 42 inzendingen mag het gerust een drukke avond genoemd worden.

Het was zelfs weer wat onwennig. Na anderhalf jaar de avonden met ‘Vrij onderwerp’ op digitale

wijze thuis te hebben beoordeeld waren we bijna vergeten hoe het er allemaal ook alweer aan toe

ging. Het was dan ook een heel ‘gedoe’ om de standaardjes en de foto’s neer te zetten. Voor het

zover was moest eerst de zaal omgebouwd worden, omdat deze was ingedeeld in de zogenaamde

cabaretopstelling. En dus moest er een U-vorm van gemaakt worden. Doordat er veel foto’s waren

was het een hele klus om een en ander goed in orde te krijgen, maar uiteindelijk lukte dat. Met 25

bezoekers moesten er ook stoelen bijgezet worden, het was zelfs lastig om voor iedereen een plekje

te creëren.

Marcel opende de avond en zette voor de zekerheid de gang van zaken nog maar eens uiteen, zodat

ook de nieuwe leden zouden weten hoe het er op dit soort avonden aan toegaat.

En dan volgt de rondedans om de foto-opstelling. Netjes in de rij, sommigen tegendraads en tegen

het verkeer in, met pen en papier om de foto’s te beoordelen.

Dan volgt een herindeling in omgekeerde volgorde; foto’s op stapels, standaardjes opruimen,

cabaretopstelling her-innemen en dan de foto’s stuk voor stuk bespreken.

Daarbij is het mijn persoonlijke sport om te raden wie de foto gemaakt heeft. De meesten van ons

hebben toch wel een soort ‘handtekening’, een soort herkenbare stijl. Vaak klopt het, maar

evenzovele keren zit ik er op een verrassende manier naast. Toch blijft het leuk om dat zo te doen.

Alle foto’s worden besproken, de een wat uitgebreider dan de ander.

Opvallende zaken daarbij zijn mijnerzijds:

Foto 1: de passe-partout is in de foto zelf afgedrukt, een heel origineel idee

Foto 6: Voorbeeld van een verhalende foto

Foto 7: Goede foto. Maar iets te weinig van de leefomgeving

Foto 9: Zou een zwarte passe-partout beter uitkomen?

Foto 14: Topvoorbeeld van straatfotografie

Foto 16: Technisch en compositorisch heel sterk

Foto 26: Marcel verrast met zijn ‘bomenkathedraal’. Sterk gevonden, mooi uitgevoerd

Ik kan het niet nalaten nog even terug te komen op het begrip sluitertijd. Meermaals is er gesproken

over langzame of snelle sluitertijden. Dat is natuurlijk onzin. Het is in onze taal geslopen naar

aanleiding van het Engelse woord voor sluitertijd: Shutterspeed. Bij het woord speed denken wij aan

snelheid. En ja, snelheid kan langzaam of snel zijn. Maar tijd niet. Sluitertijd kan alleen maar kort of

lang zijn .

 

Arthur

Clubverslag van donderdag 30 september 2021

Clubverslag van donderdag 30 september 2021

Marcel opent kort na achten de avond met de mededeling dat dit een ‘speciale avond’ is. We gaan

kijken naar een proces, waarin antwoord wordt gegeven op de vraag: “Hoe is het eindresultaat van

een foto tot stand gekomen?”

Hiertoe was een oproep gedaan aan de leden om van een foto zowel de ruwe versie, dus direct uit de

camera, en de bewerkte versie in te leveren. Helaas hebben hieraan slechts drie leden meegewerkt,

dat viel eigenlijk een beetje tegen.

De avond is in een aantal hoofdstukken opgedeeld:

  1.  

Marion houdt een voordracht met lichtbeelden over het bewerken van foto’s met als

ondertitel “Wat wil ik vertellen?.

Ze houdt dat verhaal aan de hand van een drietal foto’s, op drie locaties gemaakt.

Daarbij laat ze duidelijk zien dat zowel Lightroom, als Photoshop in staat zijn om precies bij te

houden welke bewerkingen op een foto worden toegepast. Aan de hand van die ‘historie

lijst’ laat ze zien hoe ze tewerk is gegaan. Ze switcht daarbij regelmatig van Lightroom naar

Photoshop en terug. De foto’s ondergaan duidelijke verbeteringen, soms zelf spectaculair!

Aan het eind bekent ze: “Een avond fotoshoppen is net zo leuk als een avond naar de kroeg!”.

Merk op dat naast de bewerkingen, ook de formaatverhouding is veranderd.

  1.  

Marcel houdt vervolgens een lezing over het maken van samengestelde beelden. Hij geeft

van drie foto’s het ontstaansproces weer en begint bij een eenvoudig voorbeeld waarbij slechts twee foto’s

zijn gebruikt om het eindresultaat te bereiken.

De achtergrond wordt in dit geval gevormd door een foto die tijdens een werkavond van gekleurde

vloeistof is gemaakt, de voorgrond een beeldengroep.

Het resultaat is buitengewoon boeiend.

Bij de tweede foto, ook gemaakt met twee verschillende beelden, is een portret op een bijzondere

manier in een ijsberg achtergrond gezet.

De titel: Bevroren angst.

Bij deze foto laat hij in 13 beelden zien hoe hij tot dit resultaat is gekomen. Van delen van een foto kopiëren

tot stukjes van een andere foto abstraheren en op de juiste plaats plakken. Eenlangdurig proces, met een

indrukwekkend resultaat onder de naam: Het belastingmonster.

De derde foto, getiteld Het rendez-vous is uit negen onderdelen samengesteld,

die in totaal uit vijf foto’s komen. Een fotografisch kunststukje waar acht uur

arbeid in is gaan zitten.

Er is veel creativiteit en vernuft voor nodig om dit te bereiken.

  1.  

Na de pauze legt Henk van Uffelen uit hoe hij met Affinity Photo 1 van deze dame

Dit heeft gemaakt. Een heldere uitleg met een heel bijzonder resultaat, dat overigens

ook met Photoshop of een ander vergelijkbaar fotobewerkingsprogramma te

bereiken zou zijn.

  1.  

Marion praat over het optimaliseren van foto’s en vraagt zich af:

Welk effect wil je bereiken

Wat wil je zeggen met deze foto.

Ze doet dat aan de hand van een paar foto’s, waaronder een ‘industriële’ foto van Wim

Alsemgeest. Ook hier komt de historie-lijst om de hoek kijken en dat blijkt een handig

hulpmiddel te zijn om te tonen hoe en op welke manier de foto’s bewerkt zijn. Ook toont ze

aan dat er soms niet zo heel veel voor nodig is om een foto te verbeteren; het maken van

een uitsnede kan al een enorme verbetering betekenen. Bij de laatste foto is niet alleen iets

aan het contrast en de kleur gedaan, maar is de foto ook gespiegeld voor een beter resultaat.

  1.  

Tenslotte toont Marcel nog een paar foto’s van clubleden. Hij heeft met Wim Alsemgeest aan

tafel gezeten om deze foto te bewerken tot dit resultaat is ontstaan. Een

spectaculaire verandering met een schitterend eindresultaat. Marcel heeft duidelijk uitgelegd welke tussenstappen nodig waren

om dit resultaat te bereiken. Bij de foto van Arthur, gemaakt van het stadhuis in Zierikzee, was hij verbaasd over het feit

dat van dit jpg-plaatje dit door Arthur gemaakt was. Kennelijk had het originele jpg-tje

meer in zich dan Marcel vermoedde. Toch was er nog een verbetering mogelijk, zie hier.

De foto is minder rommelig geworden en komt veel rustiger over.

Tenslotte is er nog de foto van Johan

Johan zelf was helaas niet aanwezig, maar de serie foto’s die hij aangeleverd had leverden voldoende

inzicht in het makingsproces. Er waren (stukjes van) vijf verschillende foto’s voor nodig om dit geheel

samen te stellen, met bovenstaand heel bijzondere resultaat. Johan blijkt een kunstenaar met

Photoshop , en dat met een laptop, zittend op de bank. Een bijzondere prestatie.

Volgende keer, 14 oktober, houden we een wedstrijd ‘Vrij onderwerp’. Twee foto’s per lid, afgedrukt

op papier. Bij deze wedstrijd zijn geen beperkingen, alles mag als onderwerp dienen en je mag deze

vrij bewerken. Wellicht dat ‘The making of’ een creatief idee voor deze wedstrijd heeft opgeleverd.

Arthur Palache