W A F V

Clubverslag donderdag 10 maart 2022

16 jnzenders hadden 90 foto’s ingestuurd en 19 aanschouwers gingen daar eens goed voor zitten. Omdat 5×16=80 had Marcel daar een uitleg voor. Tot dinsdag zag hij nog niet veel inzendingen en trof hij alvast voorzorgsmaatregelen.

Voordat we de series konden gaan zien en er met deskundigheid over praten, voorzag Marcel ons van het hiervoor benodigde gereedschap. Na deze introductie zijn we ook gewapend als 5 met samenhang ook volgend clubjaar op het programma komt.

WAFV is een van de laatste fotoclubs waarbij 5 met samenhang op het het programma staat, overal elders wordt dat met regelmaat gedaan. Dat wordt gedaan omdat je als fotograaf door dit thema zeer veelzijdig aan de slag kan, kleur, registratie, vorm, thema, emotie, verhalend etc, alles kan in samenhang.

Aan de hand van 5 fotos over het verval van de RK begraafplaats in Naaldwijk, illustreerde Marcel hoe je dit thema kunt aanpakken, Marcel had daartoe ook in de leden series enige voorstellen tot verbetering aangebracht.

Hoe beoordeel je 5 in samenhang?

Denk aan:

• De kracht van de verbeelding
• Dekt de titel de lading
• Hoe is de ‘leesbaarheid’ van de samenhang.
• Is er een logische volgorde, zijn de beelden uitwisselbaar?
• Versterken de beelden elkaar?
• Zitten er dubbele in, ontbreken er?
• Uniformiteit in formaat, stijl, kleur etc.
• Vernieuwend, verrassend, prikkelend.
• Impact en zeggingskracht.

De series:

Rien – Prinsenbos.

Leuke serie met verbeterpunten t.a.v. dubbele foto, belichting, match titel en foto’s,

Teun -Voorjaar

: verbeterpunten in keuze titel t.o. fotos (alleen voorjaarsbloemen), gebruikte formaten, harmonie in kleur, uitwisselbaarheid.

Cock – Futen

Heel leuk verhaal in de serie: verbeterpunten in de uitvoering tav kleurstelling

Ruud -Keukengereedschap

Verassende serie met uniform zwartwit en scherptediepte. Marcel liet hier een mogelijk andere volgorde zien in een boog als alle fotos naast elkaar staan.

Henk – Framblij

Een uniforme serie over de aardbei van bloem tot in het bakje in rood en groen bij Framblij.

Kees O – houtsnijwerk

Er was veel houtsnijwerk en dat was niet helemaal uniform in beeld gebracht, nuance verschillen in de kleurstijl, verschillend formaat, niet in samenhang gefotografeerd, uitwisselbaarheid zijn hier de verbeterheidpunten.

Marjan – Historie

Deze historie begint met een foto van de grote kerk in Delft vanuit het vliegtuig, daarna via de deur door de kerk naar uiteindelijk het grafvan onze Willem van Oranje. Ook hier vebeterpunten in iniformiteit, en een matchende titel en er was opbouwende kritiek over de fotostandpunten.

 Het verhaal was duidelijk.

Wim A. The route of our energy.

Een sterke serie fotos over de weg die onze stroom aflegt van opwekking tot stopcontact. De laatste foto week af in kleur en formaat van de andere. Goed over het verhaal nagedacht.

Henk U – Spaakwielen

Een prachtige serie over auto’s met spaakwielen, uniform en een matchende titel. Dat het stuur ook een spaakwiel is mag beter belicht worden. Er was niet een bewuste volgorde maar met de kennis van nu…….

Anneke -Vistuig

Uitgaande van foto 1 was allerlei vistuig opgezocht en vastgelegd, mooi van kleur. De uniformiteit van foto 1 met de rest is een verbeterpunt alsmede de match tussen titel en inhoud en een bewuste volgorde.

Erik – Watervallen

Mooie platen van watervallen. De uniformiteit van foto 4 met de rest was een punt alsmede een bewuste volgorde.

Wim L – Spoor

Dat stond ook op een van de foto’s. Een leuke serie. Nadenken over doorvoeren van kleur en zwartwit in het kader van de uniformiteit. Ook kan een nadere studie van het portfolio zorgen voor een bewustere volgorde.

Johan -Gitaristen bij Waterpop

Een prachtige en krachtige serie die veel lof oogstte van de aanwezigen. Foto 1 zorgde voor de inhoudelijke discussie betreffende uniformiteit.

Marion -Tussen glas

Een prachtige serie over wat er allemaal tussen glas kan groeien als je het maar regelmatig niet schoonmaakt. Na veel opbouwende diskussie had ook Marion een nieuwe kennis van nu.

Ger -Trappen

Een serie sterke duo toon foto’s waarin de trap centraal staat. Een bewuste volgorde kan de serie versterken.

Marcel -Art Deco in het stadhuis van Charlerois.

Met de langste titel sloot Marcel met een sterke serie semi overzichten de avond af. Mooie foto’s met duidelijke samenhang waarvan foto 4 er boven uitstak. Hij werd wel een beetje geplaagd met de art deco tl verlichting op een van de foto’s. Kennelijk een gevolg van een blinde vlek.

Al met al een leerzame avond, het thema is voor herhaling vatbaar en onze leden zijn nu tot de tanden gewapend met nieuwe inzichten en kennis der materie.

Henk

 Clubverslag van donderdag 24 februari 2022

Er was wéér versoepeld! En morgen (26 februari) wordt er nóg meer – eigenlijk alles – versoepeld! Mooie berichten toch? We mochten met z’n allen bij elkaar komen zonder 1,5 meter, zonder mondkapjes, zonder scherm boven de bar! Ook de bridgers waren er weer in grote getale. Gewoon weer gezellig als vanouds!

Ondanks de regen buiten, druppelden onze fotografen, getooid met grote fotokoffers mét fraaie inhoud, naar binnen! Want ja, het thema ‘Vrij onderwerp mét natuur’ stond op het programma en we mochten derhalve weer onze afdrukken meenemen.

De sfeer zat er al meteen goed in; alle leden – 22 vrienden en vriendinnen in totaal – verzamelden zich, al keuvelend, in een grote kring met de mooiste verhalen. Prachtig toch?

Klokslag 20:00 uur werd Wim Alsemgeest ruw uit zijn geanimeerde gesprek getrokken, om toch maar even mee te helpen, om de houtjes en foto’s op de tafels te krijgen.

In totaal verschenen er 40 foto’s op de tafels, die na het openingswoordje van Marcel beoordeeld konden gaan worden.

Marcel was zeer verheugd, dat er sinds tijden weer foto’s op de tafels stonden, met mooie pass partouts. Hij kondigde de beoordeling aan, die echter niet te lang mocht duren, zodat we voldoende tijd zouden hebben voor de bespreking.

Een hele, gezellige happening altijd, die beoordeling! Er is geen éénrichtingsverkeer ingesteld, dus je kwam wel eens een ‘spookrijder’ tegen, maar dat werd altijd met een ‘sorry’, in een goede harmonie opgelost. Sommigen waagden het al om zich uit te laten over de maker van iets fraai, zoals: ‘Zo, dit is een echte Ger!’. Marcel hield alles strak in de gaten en riep: ‘Bespreken doen we straks’ en ineens heel luid en duidelijk: ‘Nog 5 minuten’!

‘Slavendrijver’ gonsde het in de zaal.

Na de beoordeling werden alle foto’s op stapeltjes van 10 verzameld en werden de houtjes keurig opgeborgen, nadat er door een speels iemand mee ‘geschoten’ werd als een ‘revolver’. Maar op een gezellige vereniging als de onze wordt (beperkt) puberaal gedrag natuurlijk wel getolereerd!

Klokslag 20:30 uur kon de beoordeling beginnen.

Marion mocht de avond leiden en zij deed dat voortreffelijk, als zijnde een echte ‘schooljuf’!

Marion had voor deze gelegenheid een aantal standaard vragen in gedachten genomen, zoals:

Is dit een 10 waard?

Wat vind je van de kleuren?

Wat zou je anders gedaan hebben?

Stel, dat het jouw foto zou zijn, wat zou je er dan nog aan doen? ‘Ja maar, het is mijn foto helemaal niet!’, luidde het antwoord!

Uiteraard gaf Marion ons weer een aantal tips mee:

Probeer het hoofdonderwerp niet in het midden te plaatsen, maar op een snijpunt van ‘derden’

‘Rommel’, vlekjes, e.d. bij de randen, moet je opruimen (selecteren en opvullen!).

Probeer foto’s niet té krap te kaderen.

Gebruik een vignet nooit te sterk en zeker niet om iets in een hoek weg te halen.

Durf te kroppen!

Papier om de foto’s op te plakken is o.a. verkrijgbaar in Monster bij het ‘hobbywinkeltje’ in de Zeestraat. De mevrouw aldaar is wel wat ‘pinnig’, maar pint zelf niet; dus contact betalen.

Voordat we er erg in hadden, was het 21:00 uur en waren er 10 foto’s besproken. Pauze dus!

Onder het genot van iets vloeibaars rolden vele geanimeerde gesprekken over de statafels.

Zo kwamen we er bijvoorbeeld achter, dat we bij de W.A.F.V. niet alleen ‘fototoestelletjes’ hebben, maar zelfs iemand, die de helft is van een ‘fotostelletje’ (zonder toetje dus)!

Dit heeft vele voordelen; samen erop uittrekken is ideaal natuurlijk! Je wordt nooit ‘opgejaagd’, integendeel! Maar ook ’s-avonds samen je foto’s bekijken en beoordelen is natuurlijk bijzonder praktisch én leuk.

Na de pauze moesten nog 30 foto’s besproken worden.

Ger had zich laten inspireren door ‘Naieve Schilders’;

Een vorm van beeldende kunst, meestal schilderkunst, die gekarakteriseerd wordt door een naïeve en soms kinderlijk aandoende manier, waarop het onderwerp wordt uitgebeeld en de technieken worden gebruikt. Dit genre wordt tegenwoordig heel serieus genomen en er zijn zelfs opleidingen in te volgen. Op de foto van Ger was o.a. het ‘spoortunneltje’ bij Hoek van Holland te zien, waar een olifant zich doorheen probeerde te ‘wurmen’, terwijl een GROTE aap op de voorgrond toekeek. Een leuke compositie, maar je voelt, dat er iets niet klopt, maar dat is niet erg.

Johan baarde opzien met zijn prachtige samengestelde foto van een afscheid in een kerk onder toezicht van een ‘engel’. Johan had er echt veel werk van gemaakt en had daar wel 3 avonden aan besteed!

Anneke verraste ons met een foto van een warenhuis in Aken. Je kon er werkelijk alle kanten mee uit en de foto in elke richting neerzetten. Zo kon je er een plafond in zien, een luidspreker, of een enorme diepte.

Een aardige vondst wellicht was dat iemand aan beide zijden van het karton een foto had geplakt! Tja, welke foto telt dan mee in de beoordeling? Of dacht de maker er dubbele punten mee te scoren?

De laatste foto van de avond was een ‘echte Ger’. Een paard en een dame vormden een hechte eenheid, alsof ze met elkaar in gesprek waren. Genomen bij de ranch van Olsthoorn aan Galgenweg in Naaldwijk, toen Ger ‘toevallig’ een keer langs kwam en ‘toevallig’ ook nog zijn camera bij zich had! Nou ja, hoe eenvoudig kan het zijn!

Precies om 22:38 uur sloot Marion – onder groot applaus door en voor iedereen – de avond af.

Al met al een avond met heel veel mooie foto’s van een behoorlijk niveau!

Maar de avond was nog niet om! Velen verzamelden zich rond een groot carré van tafels, om nog even gezellig na te genieten van de mooie en leerzame avond. Uiteraard met een drankje én met nootjes (ook zoutloze) die Karin speciaal voor deze gelegenheid had meegenomen! Waarvoor dank Karin !!!

Teun.

ClubVerslag donderdag 10 februari 2022 Westlandse kerk

In zijn opening sprak Marcel dat een avond met 13 inzenders en 72 foto’s toch lang niet slecht is te noemen. Met een nieuwe batterij in de aanwijzer gingen de 21 aanwezigen er weer eens goed voorzitten. Dit keer een avondje Kerkepad met Westlandse kerken. AL bleek dat sommigen niet echt op de hoogte zijn van de grenzen van het Westland. Voor het geval dat we er snel door heen zouden zijn had Marcel nog foto toegift met paddenstoelen achter de hand.

Op de voorkant van de presentatie had Marcel een foto gezet die genomen was vanaf de Monsterse Dom richting Naaldwijk, met beeld op een aantal kerken.

De serie van Anneke opende de avond, al stond dat tevoren geenszins vast omdat ze eerst voor de sessie de kerk werd uitgeknikkerd en tijdens de sessie het licht uit ging. Als ze geen beelden mee naar huis nam was de kerk haar decor. De beelden die ze wel meenam toonden een fraaie kerk in de Heul, met een topper in glas en lood ramen.

Teun was het Westland rond gefietst, kon niet op tijd remmen en had het kerkje van het Woudt op de foto. Daarnaast had hij gedurfd gecropt en dat leverde een fraai abstract beeld van een raam van de kerk in Maasdijk.

Adriaan greep deze gelegenheid aan om een foto verslag te maken van de verbouwing van de Regenboog kerk in Honselersdijk. Een mooi Hemelsblauw zalencentrum, fraai orgel, en lichte en strakke slotfoto.

Wim A ging voor goudhaantjes. Een verrassend originele serie van windhanen op kerktorens.

Ger maakt een spooky geheel van een kerk in zwart wit en kleurkeuze in de lucht. Tevens een kerkboek met karakter alsmede een fraaie plafond met een toegevoeg kleurtje in Photoshop.

Henk M was in zijn geboorte dorp gebleven. Monster en Ter Heijde leverden drie fraaie torens op.

Marcel liet zien hoe de Hemelsblauwe zaal van boven er vroeger uit zag. Een fraaie plaat van een missaal in Poeldijk alwaar ook een fraaie koepel werd vastgelegd. Het keramiek van Onze lieve vrouw van goede raad bid voor ons leverde mooie kleurtjes op het scherm.

Henk v U zorgde er voor dat het begrip schuilkerk een nieuwe dimensie krijgt. Zijn kerken waren verscholen in het groen en een achter een hek. Er kan er maar een de meest verscholen kerk van het Westland fotograferen.

In de serie van Kees van L. stalen de 7 glas en lood ramen geschonken door vermogende Poeldijkers de show als ook een caleidoscoop weergave met fraaie symmetrie van een ander glas in lood.

Wim L. deed ons aan vroeger denken als we een Lego huisje vulden met een lampje, het licht viel dan door alle ramen naar buiten net als bij zijn beeld van de Vredeskerk in de avond.

Johan was met 10 mm aan de gang gegaan, de Machutus stond er samen met een lantaarnpaal stoer op. Een sneeuwerige kapel in het H. Geesthofje, een fraaie sfeer in helaas het Woudt, en prachtige scherpte en onscherpte bij een kandelaar.

Ruud toonde een techniek met lange sluitertijd met draaien aan een zoomlens. Johannes de Doper kreeg er fraaie effecten bij. Een reflectie foto in een waterplas met confetti achtige effecten had zijn slotplaat kunnen zijn.

Marion kwam ook tot de ontdekking dat niet alle kerken in het Westland liggen. Desondanks was haar serie van de mooi onderhouden kerk in Parnassia zeer de moeite waard vooral de trap met toen nog aanwezige paaskaars en een prachtige schaduw werking mocht er zijn.

Marcel had daarna nog veel tijd gestoken in een paddenstoelen fotoserie, leuke discussie over gewone namen, lensgebruik, abstractie, reflectieschermpjes, herfstbladeren als blurry decor en paddenstoelenvindplaatsen. Alle kenners twijfelden in eerste instantie aan de echtheid van de Gele aardappel bovist. Na twee jaar volgde erkenning. Paddestoelen namen opzoeken is kwestie van een lange adem.

Henk