W A F V

WAFV Clubavond 13-06-2024 ABN

Er zijn vanavond 16 aanwezigen, 16 deelnemers en 32 inzendingen te bewonderen.

Als je het verslag nog moet schrijven en de uitslag is al bekend dan kan je makkelijk achteraf concluderen dat als je dit niet had geweten je toch een ander verslag had geschreven. Op grond van de meningen van de avond had ik nooit deze uitslag voorzien. Verrassend en dat is ook wel weer leuk met zo’n bijzondere top 5.

Anyway terug naar de avond waar al dit fraais te zien was.

Kees van L. Was in Boedapest in de Isfanbasiliek en maakte een panoramofoto met zijn telefoon. Een interessant lijnenspel, voor mij leken het net raderen van een grote machine. Er was een positieve vibe van de aanwezigen. Kritiek puntjes, misschien wat meer recht onder de koepel de foto nemen, misschien is het ook wel een registratie. Zijn tweede foto van het Lapidarium is ook in Boedapest gemaakt. Ook deze is netjes in beeld gezet.

Ger had weer onze volledige belangstelling, echter deze keer met de vraag: Wat ging er mis? Beide foto’s met zeer interessante onderwerpen waren niet scherp en hadden onvoldoende pixels voor ons scherm.

Karin stuurde het monument te  Verdun in. Interessant gebouw. Tips: rechtzetten, 16×9 maken en het contract t.o.v. de lucht versterken. Haar tweede foto verraste: De uitlaten van een oude auto stoer in beeld gebracht. Een plaatje van ritme en herhaling.

Marja legde St. Patricksdag in Scheveningen vast. Het Reuzenrad in de nacht met Iers groen gekleurd. Geslaagd, wel enige discussie over de uitsnede. Op de tweede foto van een enorme bol in een kerk te Wenen zien we een fraaie reflectie. Veel discussie over wat we eigenlijk zien, altijd goed voor een foto.

Ed maakt om 5 voor 12 zijn foto 😊. Althans dat gaf de klok in de auto aan. Een uiterst fraaie vintage look van het voertuig. Heel overtuigend bij de ouderdom van de auto. Jammer van de moderne foto’s op de achtergrond. Zijn tweede foto was op een andere manier heel spectaculair. Een laser snijdt cirkels uit 10 cm staal, water en gloeiend ijzer spetteren in het rond. Een bizarre plaat hoorde ik iemand zeggen in het publiek.

Ron legde in zwart en wit op bijzondere manier een Mercedes logo vast met f 1.8 op de motorkap. Spelend met de scherptediepte is hij geslaagd in zijn opzet. Misschien nog meer symmetrie. Zijn tweede foto had nog meer te bieden: een stuk van een vrachtwagen spiegelt zich in de natte ondergrond. Door kleur er uit te draaien ontstaat een wat sinistere maar geweldige foto.

Adriaan legde een bijzondere Duitse  Herkules wndmolen. Stalen bladen en 2 soorten windveren. Misschien zwart/wit? Dat had hij wel gedaan met de uitkijktoren in Bedum. Door 90 graden te draaien ontstaat een mooi lijnenspel en zwart/wit is hier een goede keuze.

Erik test in zijn eerste foto een nieuwe onderwater camera uit in het zwembad van ‘s Gravenzande. De reflectie ontstaat tegen de onderkant van de waterspiegel. Heel bijzonder temeer omdat de groothoek de nodige vervreemding door krommen van rechte lijnen veroorzaakt. Zijn tweede foto is wat verder weg gemaakt. In Acaccio op Corsica in het huis van de familie Bonaparte zijn de fraaie pastelachtige kleuren netjes vastgelegd. Jammer van de lampen.

Anneke heeft een rondje Blaak gedaan en station Blaak vastgelegd. Fraaie zachte kleuren zijn in beeld. De tweede foto, ook aldaar,  geeft een mooi doorkijkje tussen twee bomen op een stoer vastgelegde imposante cylinder. Zou door een andere uitsnede de stammen van de bomen als een soort lijstje kunnen fungeren?

Johan legde in een zeer gave plaat een detail van het afgebrande BOLA vast. Een beetje spelen met de kleurtemperatuur geeft een mooi resultaat. Rustpunten aan weerszijden van de diagonaal van Linksboven naar rechtsonder en drukte op de diagonaal van rechtsboven naar linksonder. In zijn tweede foto speelt hij met grafische figuren in zwart wit. Het kerkje van Ypenburch in symmetrische spiegelingen. Heel sterk allemaal.

Henk M. legt in een bijzonder laag standpunt een kerkinterieur in Girona vast. Sterretjes door f 16. De hooglichten wat gedempt. De tweede foto is geïnspireerd door Vincent van Gogh. Het stilleven stond in het museum opgesteld. De licht inval kon je kiezen en de telefoon deed de rest. In de nabewerking het licht wat uitgedraaid.

Henk van U creëert in zijn eerste foto Arabische effecten met een draaiende trap naar de toiletten beneden. Plezierig om naar te kijken. Op zijn tweede plaat van een Non op zijn NonStop vakanties lijken de kleuren er gedeeltelijk uitgedraaid. Maar dat is niet gebeurd. De groene gieter knalt er uit. Een leuk tafereel. De foto is wat opgerekt om de 16×9 te halen.

Marcel weet met maskers en gummen in Photoshop een glimmend chromen beeld op fraaie wijze in een betonnen muur te verwerken tot een samengesteld beeld. Ook in zijn tweede foto weet hij op geraffineerde wijze een Vlaardings object te spiegelen tegen een contrastrijke lucht.

Marion lukt het om Escher effect in trappen van boven naar onder te krijgen. Subtiele kleuren zijn goed weergeven en het Jing en Jang logo blijkt in werkelijkheid de contouren van een lamp. Haar tweede foto is een vergroot gebiedje van 5×8 cm van een schimmeltje op een schuttinkje waardoor heel bijzonder een rij albino bomen ontstaat.

Teun mocht tijdens een Tata Steel schaaktoernooi een blik in de kuip werpen, omdat hij gelijk klikte met een fototoestel ontstond een stoere plaat van duren stoelen in een schier eindeloze rij. Met zijn foto van de Furie in de haven stuurde hij ons de groeten uit  Maassluis. Netjes vastgelegd misschien wat flets links achter.

Kees O, door ziekte verhinderd zelf toe te lichten, maakt een dijk van een foto in Aerdenburch van een kaars in houder aan de muur. Netjes tussen de bogen. Het rode kaarsvet subtiel op de kaars naar beneden druppend. Etiketje O3 is ons te veel. Zijn tweede foto maakte hij op de Floriade van het Chinees Paviljoen. Sterk ZW.

Henk

Club verslag donderdag 30 mei onderwerp dierentuin

Vanavond zijn er 21 aanwezigen en 20 inzenders die 100 foto’s hebben aangeleverd. Dat wordt een hele klus voor de verslaggeving, maar de schrijver wordt een beetje gemotiveerder doordat hem felicitaties worden aangeboden vanwege zijn nieuwe kleinkind.

De foto’s die zijn ingestuurd komen uit alle dierentuinen van Nederland en de ons omringende landen. Onontkoombaar is dat persoonlijke archieven zijn geraadpleegd en dat er her en der een registratie is gemaakt van een dier in een tuin.

Voorzitter Marcel heet ons allen welkom maar vraagt ons nog wel even om nog eens kritisch te kijken of bij de export/uitvoer van een ieders foto’s de resolutie goed staat. 1080 hoog, 1920 breed.

Kees O. bijt de spits af met een aandoenlijke Ringstaart Maki met kind, een relaxte Koala, een Goudkopleeuwaapje achter strak hekwerk maar met de ogen vrij, een Maribu waarvan de kop precies voor een boomstam valt en een Kameleon.

Wim L. heeft in mooi diffuus licht een high-key Pelikaan, een Ringstaart Maki, een naturel Leeuw portret, Neushoorns zonder hoorn en een helaas niet scherpe Rode Panda.

Henk U schoof zijn camera onder het hek door om een loeischerpe opname te maken van een Nijlpaard. Ook had ie een Baviaan met roodachterlicht, zwemmende Zeehonden in mooie kleuren, een Kraag Maki en een groenige IJsbeer omdat een geel rotsblok gedimd moest worden.

Wim A. geeft met zijn 5 foto’s een industriële beschouwing van een Olifant. Achtereenvolgens zien we de poten, de staart, een oor, een oog en natuurlijk de kenmerkende slurf. Origineel gedaan.

Marja had weer een bewonderenswaardig mooie serie. Een struisvogelsnuit met scherpe haren, een Pauw mooi scherp en een herhaling van de blauwe kleur. Ook een knap in beeld gezette optocht van Bladsnijders. Een Europese Zeearend en een Stokstaartje (de Wachter) in mooi licht met zand op zijn snuit.

Erik laat het fascinerend oog van een Krokodil zien, een etende neushoorn met een steen tussen de twee knobbels. Voor een betere foto van de indrukwekkende Armoerpanter moet nog eens met aandacht de schuifjes van LR worden geschoven. Zijn IJsbeer was wel wit en de Kaaiman had toch nog teveel nutteloze spullen om hem heen.

Marion zat in een hele grote dierentuin in Suriname en veelal met een hoofdlampje in het donker. Dat leverde prachtige gekleurde platen op van een Hagedis, Boomboa, Kikker met keelzak en Sprinkhaan. De Schorpioen was met UV licht beschenen en kwam knalblauw tevoorschijn.

Ed laat ook indrukwekkende foto’s zien, eerst een Apehand, een IJsbeer in prachtige actie en een treurige aap achter touw. Hiervan hadden de twee ogen en de mond allen keurig een eigen raat van het touwwerk.

Anita was in de Antwerpse Zoo vandaar de opening met Suske en Wiske. Ze worden gevolgd door een Hagedisachtige, een Giraf, een Pinguin en een Vis.

Anneke zag veel beren op de weg. Een Reuzen Panda met bamboehap, de Maleise beer, Balu beer uit Jungleboek, Kamchatka Beer, de Kodiac en ook nog een IJsbeer. Wel allemaal beregoed in beeld gebracht.

Toen brak de pauze aan, waarin Anita retro ging en een rolletjes camera met toebehoren in een koffertje gratis aanbood. Helaas blijft een ieder verstokt digitaal.

Ed biedt aan om een Formule 2 team in augustus op Zandvoort te fotograferen. Hij komt er op terug.

Ben opent met een goed gelukte Kroonkraanvogel met een soort mikado kuif, daarna een Toekan, een Prairiehond in mooi diffuus licht, een Krokodille oog en een Beer. Allemaal netjes op de plaat gezet.

Teun toont een fraai in beeld gezette Flamingo kop, Stokstaartjes op een leuk stronk element, in mooi zacht licht Vlooiende Apen. Zijn languit liggende IJsbeer wordt een connectie met Olga Commandeur toegedicht. De Zeehondensnuit lijkt wel van glas, zeer fraai.

Anita H heeft 5 foto’s ingestuurd maar er kwamen er maar 3 in beeld. Marcel komt er op terug. Een mooie Otterkop, Olifanten die de koppen bij elkaar steken en Prairiehondjes in zachte pastel tintjes.

Ger zet gelijk de toon met Alfamannetje Bokito, de arrogantie springt er vanaf. Daarna een Zeeleeuw, een droeve moeder Aap met jong, een Kuifmakaak die gek is op zijn gereedschap en Giraffen in verboden liefde. Allemaal prachtig gedaan.

Kees v. L. laat achtereenvolgens een Krokodillenpoot en kop zien. Fraaie lijnen zijn strak in beeld. De clownsvis is wat aan de fletse kant.

Karin heeft ook een overtuigende serie met een Doodskopaap met opgestoken duim, een fraaie kleurrijke symmetrische Mandrilkop. Een mooi scherp oog, net boven water, van een Slijkspringer. De Rode Panda steekt de tong in de neus. Ook de IJsbeer met vis staat fraai strak in beeld.

Johan heeft de minimale scherpte precies op de goede plek neergelegd bij de Libelle. Het Stokstaartje met gedraaide kop is ook mooi scherp in beeld. De Ibissen staan een beetje in de drukte. De diepzee Vis en de Dino in ei horen er niet helemaal bij.

Ron heeft zijn best gedaan om een Steltloper (beetje druk), een Papagaai en een Vlinder goed op de plaat te krijgen.

Marcel laat twee series van 5 zijn. Serie 1 is een actie serie, Serie 2 is een zwart wit serie.

Serie 1 met leuke platen van een Giraffe die de eigen tong in het eigen neusgat steekt, een stofblazende Olifant, een Zeehond die een soortgenoot in de nek bijt, jonkie van een Meerkoet en Bavianen die de strijd om de apenrots aangaan.

In serie 2 zien we dat zwartwit mooi dingen doet met een Wrattenzwijn, een Lammergier, de kop van een OerangOetan. De Leeuw wordt bijna een pentekening. Een aap met sprekende ogen.

De Partij van de Dieren kan tevreden zijn met deze avond. Alle beestjes groot en klein zijn waardig in beeld gekomen, nergens is sprake van een angstcultuur of een patroon van onderdrukking. Zeer geslaagd en voor herhaling vatbaar. Al zal dat niet de volgende keer zijn want zoveel natuur als vanavond roept ons op voor Alles behalve natuur op onze volgende donderdag.

Henk

Clubverslag van donderdag 16 mei 2024

Jaaropdracht: 5 kwastjes en een tubetje verf

Ruim een half jaar geleden deelde Henk van Uffelen de attributen uit voor de jaarlijkse ‘jaaropdracht’ van 2024. Maar liefst 5 kleurrijke kwastjes in een transparante verpakking én één klein tubetje verf. Daar moesten we het mee doen! Maar … we hadden daar dus zo’n beetje een half jaar de tijd voor! Ook ondergetekende dus, maar afgelopen weekend moest hij er ineens nog aan beginnen! Veel te laat natuurlijk en daardoor veel te weinig tijd en nog veel minder inspiratie! Dus beste mensen; hoe eerder je begint, hoe meer tijd, hoe meer inspiratie, hoe meer plezier en … niet te vergeten, hoe beter resultaat!

Deze WAFV-avond werd bezocht door 18 leden – en 14 deelnemers hadden in totaal 28 foto’s ingestuurd, die dus besproken én beoordeeld moesten worden. Marcel zag vooraf de bui al hangen en had – díe ochtend nog – Marion gebeld, of zij – indien nodig – haar presentatie over Suriname kon laten zien. Dat kon nog wel, maar Marion moest e.e.a. nog wel voorbereiden, om er een boeiende presentatie van te maken.

Dwars door vele geamuseerde gesprekken galmde ineens een hartelijk welkom door de zaal, gevolgd door de woorden: ‘Beste mensen, even centraal’!

Marcel had vooraf nogal wat opmerkinkjes gehoord over de jaaropdracht, zoals:
‘moeilijk, moeilijk, moeilijk …’. Maar daar deinzen wij toch niet voor terug?
Wij, creatieve mensjes van de W.A.F.V.!?
Tenslotte meldde Marcel dat Teun jarig was geweest en dat hij tijdens de pauze iedereen op een drankje wilde trakteren. Spontaan klonk uit volle borst het ‘Lang zal die leven’!
Daarna vroeg Teun even het woord om Henk Meyer af te melden; Henk was net opa geworden van het jochie Finn en iedereen is gezond, blij en trots! Gefeliciteerd opa!
Wie weet worden we de volgende keer wel op ‘beschuit met muisjes’ getrakteerd!?
We gaan het zien! Ook Karin, Kees van Leeuwen en Magda hadden zich afgemeld.

Hierna werden de 28 foto’s elk 8 secondjes in beeld gebracht, waarna de beoordeling kon beginnen.

Henk Meijer:
Vier kwastjes in felle kleuren rechts boven in beeld en het vijfde kwastje én het tubetje vaag aan de linkerkant. Aldus een strakke diagonaal en wat spanning. Helaas liep het langste rode kwastje het beeld uit. Kwam dat nou door de beamer? Nee hoor, helaas was dit op de laptop ook zo. Als tweede werd de te harde overgang van de felle kleuren naar de wazige kleuren afgekeurd. Maar … al met al een leuke foto waarover is nagedacht.
De 2^e foto van kersverse opa Henk was leuk bedacht. In het deksel van een opengeslagen kleurenpotlodendoos had hij de kwastjes met tube verticaal neergezet. En nee, niet zomaar, de kwastjes stonden keurig bij de juiste kleur van de potloden!
Grote waardering was er voor het idee!
Wim Lagerweij:
Wim liet zijn toehoorders genieten van een ‘knuffeldier’ – zijnde de hamster van AH.
Wim had daarmee het thema van de ontgoocheling van Joost Klein met zijn ‘Europapa’ op het Eurovisie Songfestival aangehaald. Bijzonder leuk bedacht en Wim had een leuk tafereeltje in elkaar gezet! Het leek alsof er 2 knuffels waren, maar de tweede was de eerste, die in een spiegel gespiegeld was.
Maar deze hamster speelde ook de hoofdrol in Wim’s tweede foto. Helaas was dat beestje nu achterover gevallen en verdrietig geworden; een en ander als knipoog naar de actuele gebeurtenissen op het Eurovisie Songfestival. Een leuke foto, knap in elkaar gezet en een fraai schouwspel Wim!
Ron:
Ron had zijn 5 kwastjes rechts op de foto gezet, tegen een zwarte achtergrond, die zijn ‘hedera heg’ was, waardoor hier en daar de zon scheen. Een mooi beeld en … knap bedacht! Het idee dat die kwastjes bij de Action vandaan kwamen verdween direct, omdat deze – door die gouden gloed – nu iets ‘chique’ en iets Koninklijks uitstraalden! Een goede balans, een mooie compositie en een strakke plaat!
Ron heeft zich inmiddels al een echte ‘handtekening’ aangemeten! ‘Een echte Ron’ kwam uit verschillende hoeken in de zaal! Een glas met de kwastjes erin en een vieze doek er omheen, waarin alleen de rode kleur opviel, met een ruime zwarte achtergrond. Een mooie compositie en een sterke foto! Knap werk Ron!
Johan:
Johan had weer een mooie opname gemaakt met zijn 100mm macrolens, waar alles op staat, aldus Johan. Aan de linkerkant was een halve verftube te zien, waaruit een dikke druppel verf ‘stroomde’. Het geheel lag op een glasplaat met als  resultaat een mooie foto met diepte!
De tweede foto van Johan was een hangende tomaat, die in rode verf was gedoopt en aan ’t druipen was. Onder die tomaat lag de leeglopende tube met wat kwastjes rond een plas rode verf. Een ‘medicus’ in de zaal moest direct aan een open hartoperatie denken!
Bijzonder mooi en creatief!
Sandra:
De foto van Sandra was simpel en eenvoudig. Ze had het attribuut al die tijd zichtbaar neergelegd en toch had ze te weinig inspiratie gekregen. Maar … deze foto zou je toch zo – als reclamefoto – aan de Action kunnen verkopen Henk?!! Zou kantelen een betere foto kunnen opleveren? Sandra had het niet geprobeerd; ze had er al heel veel werk aan gehad; PC stuk, papier (te) wit, etc.
‘Een echte Sandra’! Dat riepen de aanwezigen bijna in koor! De vijf kwastjes stonden nu verticaal met boven elk kwastje een of meerdere klodders verf. ‘Deze foto komt toch wel bij de eerste 10 hé’, vroeg Sandra zich vertwijfeld af. Bijzonder creatief Sandra! Alle verfstippen hadden precies dezelfde kleur als de kwastjes er onder! Maar wat zou er gebeuren als dat patroon (van dezelfde kleuren) verlaten zou worden! Leuke foto en hoe langer men keek,
hoe beter hij werd!
Teun:
Teun kwam met een leuke opname van de kwastjes in een glazen potje en op de achtergrond een kleurrijk schilderij. Het geheel was wel erg druk geworden en het schilderij had op grotere afstand van het potje moeten staan, zodat het waziger zou zijn geworden. Bovendien had het potje meer naar rechts moeten staan t.o.v. het schilderij. Leuk geprobeerd, dat wel. Toch wéér een mooi leermoment hé?
Zijn 2^e foto was eenvoudig en simpel. Hij had zijn kwastjes op een witte ondergrond ‘uitgestald’ rondom de tube. Wim Alsemgeest vond wel dat het gele kwastje ‘slechts’ 2 graden hoger had moeten liggen! Maar dit getuigde juist van de gewenste imperfectie!
Marcel:
Marcel liet zijn olieverf in een olievlek eindigen, door wat draaiingen aan te brengen met de functie uitvloeiingen. Met de boeiende achtergrond was het een heus meesterstuk geworden!
De tweede foto van Marcel was een heuse ‘ruimtesonde’, een miniatuurtje dan en die vulde slechts de rechter bovenhoek van de foto op het ‘snijpunt van derden’. Links en rechts waren dikke grijze balken te zien en daar had Marcel nogal de pee in, want hij had er natuurlijk een foto van 9×16 van moeten maken! Een ruimtesonde?? Nee joh, Marcel had (met veel kunst en vliegwerk) de 5 kwastjes met een ijzerdraadje om het tubetje gebonden en vanaf de bovenkant gefotografeerd. Het aanwezige licht kwam vanuit zijn zijraam en was door de vitrage lekker diffuus. Iemand dacht dat het een mini CD-tje was, maar dat was dus de bovenkant van de tube, waarin de kleuren van de kwastjes prachtig reflecteerden! Een pracht plaat!
Marion:
Hierover zullen de meningen van de leden behoorlijk verschillend zijn! Marion had bewust de 5 kwastjes creatief  in een willekeurige positie én in low-key op de foto gezet. Een saaie foto? Integendeel! Om e.e.a. nóg sterker te maken had ze ook  nog met de witbalans ‘gespeeld’.
De tweede foto van Marion liet de kwastjes in de verpakking zien, terwijl de gele verf speels over een gedeelte van de verpakking was uitgestreken. Al met al een fraaie foto!
Anita Weeber:
De verf in het tubetje van Anita was lichtblauw en dat vond ze wat eentonig en dus niet leuk. Daarom had ze wat verftubes van haar zolder gehaald van zo’n 40 jaar geleden! Met een draadje had ze daar wat (uitgedroogde) verf uitgepeuterd en tussen het nieuwe, frisse, heldere en glimmende blauw gesmeerd. En dat alles op het karton van een licht/zwarte (grijze) passe-partout gaf een leuk effect. Iemand zag er wel wat gemorste popcorn in, maar dat was het niet! Wim Alsemgeest vond die grote vinger (van Anita) links op de foto wel storend, maar ja; ook dat is maar één mening, toch?
Anita’s 2^e foto liet de 5 kwastjes horizontaal boven elkaar zien. Voor elk kwastje lag een ‘kwak’ verf, maar alleen de blauwe kleur was vloeibaar en glimmend. Ze had er over gedacht om deze kwast – sterk vergroot – op de foto te zetten en in te leveren. Maar, omdat ze bang was voor veel ‘verhitte’ discussies, vanwege de bijzondere vorm ervan – durfde ze dat niet aan!?
Henk van Uffelen:
Ook Henk toonde ons de verftube met een daaruit lopende verfdruppel met een fraaie weerspiegeling! Om overbelichting te voorkomen, had Henk het zonlicht wat tegengehouden met zijn hand en die schaduw omringde keurig de tube, die nu prominent in beeld kwam te liggen! Met de mooie lijnen van de kwastjes erboven was het een mooie plaat!
Henk’s 2^e foto mocht er ook zijn! Slechts 2 kwastjes (geel en blauw) vulden de fotoruimte. Deze complementerende kleuren kwamen sterk over en er was voldoende stofuitdrukking. Dit laatste gold ook voor de witte achtergrond, waardoor Marcel de bevestiging kreeg, dat ‘onze beamer’ nog steeds perfect functioneert!
Anneke:
Tijdens een bedrijfsfeestje had Geert, de echtgenoot van Anneke, een schilderij geschilderd. Dit schilderij had Anneke op een ezel – een schildersezel natuurlijk – in haar tuin gezet. Na alle attributen van de jaaropdracht ook een plaatsje bij de ezel gegeven te hebben, maakte Anneke een leuke foto van dat Rembrandt of Appel tafereeltje. Een leuke foto, maar dat waterbassin had er niet op mogen staan, toch?
Anneke had haar 2^e foto in ‘ijs gevangen’. Och ja; ze wilde iets spannends creëren en dat is zeker gelukt; het was een fraaie, prachtige opname geworden. Bijna iedereen wilde hem wel aan de muur hebben; enkelen onder een eigen foto en zelfs één iemand erachter! Nou ja!
Ger:
Zoals gewoonlijk zou je van Ger ‘een echte Ger’ verwachten! Maar nee, deze keer niet! Waarschijnlijk had Ger deze keer weinig of helemaal geen tijd. Zijn kwastjes zaten nog in de verpakking én … onder een dikke laag stof. Hij had er een foto van gemaakt met dus ontiegelijk veel ruis! Het leek net ijs, maar dat was het niet! Hoe kom je aan die vlek Ger? ‘Geen idee!’. Een klus van nog geen 5 minuten!
Ger’s tweede foto was natuurlijk ook een ‘kunstwerk’! Een kleurenpallet van de kwastjes met nu – wat minder stof! Veel beter al, dan de eerste! Jammer dat je voor het uitdenken van zoiets – en de moed om zoiets in te leveren – geen punten krijgt Ger!
Kees Olierook:
Kees had een schilderij met een grote bloem van een nichtje als basis gekozen voor zijn foto. Kees had met zijn ‘WAFV-verf’ er nóg een bloem naast gezet. Van dat geheel had Kees zijn foto gemaakt. Een reactie kon je natuurlijk wel raden, namelijk: ‘Waarom is je foto niet symmetrisch Kees?’. ‘Och’ zei Kees, ‘je moet wel eens uit je comfort zone stappen hé?’. Maar … het was best een leuk beeld geworden.  
Kees wilde echter ook iets abstracts doen en wilde géén stofjes weghalen. Op zijn 2^e foto keek je tegen de ‘kopjes’ van de kwastjes aan en dat was bijzonder gaaf om naar te kijken.
Eric:
Eric kwam er ineens achter, dat hij om 18:30 uur op de uiterste dag om in leveren – en vóór 20:00 uur – zijn foto’s nog moest maken én … insturen! Hij kalkte op een A4-tje de letters W.A.F.V. en maakte hiervan een foto met zijn tablet en toonde deze op ’t scherm. Snel zijn kwastjes erbij gelegd en zie daar … het tafereeltje voor zijn ‘WAFV-foto’! Wim Alsemgeest kon niet nalaten om op te merken, dat hij deze foto wel boven zijn bank wilde hebben!
De 2^e foto van Erik was het achterhoofd van Karin, althans, dat dacht men. In werkelijkheid was het het achterhoofd van Erik’s dochter. De kwastjes waren als naalden in het haar gestoken, terwijl zij zelf het tubetje vasthield. Bijzonder creatief en leuk bedacht Erik! En dan te bedenken dat Erik nauwelijks tijd had!

Bijvangst
Het was pas 21:55 uur toen de laatste foto op de beamer was verschenen! Dus er was nog tijd voor ‘bijvangst’ in de vorm van een extra presentatie van Marion.  
Marion verraste de aanwezigen met een boeiende vertelling en prachtige beelden van Suriname: MOST forested Kon Hesi Baka (kom gauw terug)
Country on Earth Greetings from Suriname

Suriname is ongeveer 4x zo groot als Nederland en bestaat voor 80 á 85% uit primair oerwoud. Paramaribo is de hoofdstad en heeft ongeveer 200.000 inwoners.
Marion liet ons prachtige foto’s en filmpjes zien, van bijvoorbeeld:
Vanuit het vliegtuig, vliegveld Zanderij en het kleine vliegveldje van Paramaribo, modderpaden, een strandje in ‘the middle of nowhere’, een boottochtje door een oerwoud, de regeringsgebouwen, de Nationale Assemblée (het parlement van Suriname), ‘ouwe zooi’ (alles wat niet meer gebruikt wordt, blijft gewoon staan en de mensen zijn niet zo van ‘t herstellen) en vele overnames door de natuur, etc, etc.
Marion verklapte alvast haar volgende presentatie, t.w. reptielen, roofvogels en korstmossen.
De periode tot de derde helft werd derhalve gevuld met een wervelende show en een fantastische presentatie. Marion, bedankt!
Rond 22:20 uur was de WAFV-avond ineens ten einde en konden we aan de derde helft beginnen!
Teun