Clubveerslag 8 juni Alles behalve natuur

Clubveerslag  8 juni Alles behalve Natuur

Er zijn vanavond 14 aanwezigen waaronder onze voorzitter Marcel die na een verdrietige periode weer de draad op wil pakken. Hij voelde zich gesteund door de vele aandacht en berichtjes naar aanleiding van het overlijden van zijn vrouw Ine.

Marcel zal nog een mail sturen hoe het fotograferen in duo’s op 22 juni gaat plaatsgrijpen.

Dan opent hij het doek om te gaan kijken naar de 28 ingezonden foto’s  waaronder toch ook vanavond weer bijzondere platen te bewonderen zijn. De thuisblijvers hebben toch weer ongelijk.

Willem A. is de maker van de eerste plaat, hij staat rechtop in een 8 meter lange pijp in Vlaardingen en maakt een bijzondere opname. De mens in de foto zorgt voor het juiste accent. Wim maakte zijn 2e foto in Kijkduin in frisse kleuren met een mooie scherptediepte. Discussie was er over het topje van de paal die een beetje storen is.

Marcel maakte een bijzondere compositie met lantarenpalen, zonnepanelen en dakkapellen in een nieuwbouwwijk in Maassluis. Alles wordt omgezet in een krachtige symmetrie. Zijn tweede inzending is tevens de laatste van de avond. Een fotogemaakt in de Kathedraal van Reims en die foto is na 90 graden gedraaid in een dubbelbeeld omgezet. Dan is het aardig werk om alle lijntjes goed door te laten lopen. Het wordt wel erg druk in het eindbeeld, maar de kleuren zijn fraai.

Johan zet ons in foto 3 behoorlijk aan het denken en op het verkeerde been. Bij de spiegeling van de foto is het spiegelbeeld her en der aangepast zodat het net is of er een realistische symmetrische trap bestaat in het gebouw. In zijn tweede foto neemt hij ons mee in zijn fantasie wereld in een prachtige compositie met foto’s uit Zuid Afrika Frankrijk en de Azoren.

Ger laat dmv een montage en het gebruik van neural filters een explosie van vorm en kleur op ons los. De oorsprong was een detail van een gebouw van Herman Meijer in Sevilla. In zijn tweede prachtige portret laat hij een jongedame zien die geplaatst is achter toevallig aanwezige tules. Het resultaat is prachtige zachte kleuren.

Teun maakt een gang langs de drie molens van Stompwijk. Een plaatje dat zo in de toeristische folder kan. Hoewel het gewoon langs de Erasmusbrug staat weet Teun in zijn tweede foto ons te verrassen met een krachtige compositie. Het croppen leidt tot wat onscherpte maar het geheel doet denken aan sofische monumenten.

De foto van een gebodypainte dame tijdens Elfia in Arcen van Kees O. leidt tot een discussie over het herkennen van de hand van de fotograaf in de artistieke presentatie. Of maak je dankbaar gebruik van de kunst van een ander. Het zal de laatste keer niet zijn. In ieder geval was het bijzonder in kleur en gebruik van groenten. In zijn tweede foto kiest Kees zorgvuldig een intrigerend stukje van een enorme muurschildering. Dat brengt positieve kritiek.

Anita W brengt een verloedert betonnen gebouw met  graffity op het Marconiplein in Rotterdam kundig in beeld. Haar tweede foto van een fiets in het groen is wat te snel gemaakt in het voorbijgaan.

Eric ziet ergens in Frankrijk een kleurige eend (Citroën). Door de gekozen scheve compositie en het het verwijderen van alle kleur op de auto na ontstaat een zeer dynamisch beeld. In zijn tweede foto van Obelix als ballon in een heuvellandschap ontstaat een discussie over hoe met vignetteren de aandacht beter op de ballon te krijgen.

Ron is naar de haven getogen voor zijn twee foto’s. De tweede foto is het meest geslaagd. De eerste is wat krap gekaderd. Beide foto’s hebben een kenmerkende stijl en kleurgebruik. Goed gedaan.

Na de pauze ontstaat onmiddellijk opwinding over de foto van Yvonne. Prachtig beeld van een motorrijder voor zijn motor in een decor van rook door het burnen en de felle lamp daarachter. De plaat van de avond wordt her en der gemompeld. Bij haar tweede foto vraagt men zich af of de compositie sterker had geworden als hij 90 graden linksom zou zijn gedraaid. Zou Yvonnen dat hebben geprobeerd?

Henk M brengt de ogen van de dragers in een processie in beeld. In de tweede foto bespreken twee oudere mannen de toestand in de wereld in hard licht.

Henk U maakt in zijn eerste foto het Kasteel van Hoensbroek zwart wit. Misschien wat meer contrast. Zijn tweede foto in oranje blauw op het HEM terrein in Amsterdam krijgt positieve kritieken. Niemand zag dat het uiteindelijke een klein beeldje was op een afsluiter in hard rauw licht. Het stond er gewoon.

Anneke maakt in Brussel een foto van een glasgevel. Door de uitsnede valt de herkenning weg en ontstaat een abstract lijnen spel. In het voorbijgaan maakt ze in Dordrecht een fraai kleurenmengsel op twee bolle garagedeuren. Je moet het maar zien.

Anita staat op een bijzonder standpunt de Willemsbrug in Rotterdam met lange sluitertijden en klein diafragma te fotograferen. Een fraaie kleurenplaat. Haar tweede foto maakt nog meer tongen los. Een meisje met een krul in de staart haast zich voor het donker naar huis. Hij is in de vroege ochtend gemaakt. De molens zijn mooi, het licht is mooi, de zon is mooi maar het meisje maakt het af.

We hebben weer mooie dingen gezien als we de derde helft aanvangen.

Henk

Clubverslag van donderdag 25 mei

Clubverslag van donderdag 25 mei 2023

 

Vijf-op-een-rij

 

De opdracht ‘5 op een rij’ is elk jaar weer een genot om te doen! Juist die verplichting om binnen 24 uur een foto te schieten van een – op de betreffende dag ontvangen – woord, geeft altijd wat gezonde spanning! Helaas viel de deelname tegen, want slechts 12 leden hadden hun foto’s ingestuurd, terwijl één daarvan niet verder was gekomen dan 2 foto’s! Toch stond deze opdracht bij de enquête vorig jaar hoog in het vaandel en dus zou het storm moeten lopen met de deelname! Kom op beste mensen, probeer zo veel mogelijk mee te doen, want hoe meer deelnemers, hoe meer vreugd! Natuurlijk kan het altijd voorkomen, dat het gewoon niet lukt, qua tijd, ziekte, vakantie of anderszins!

 

De 5 woorden van dit jaar waren: hout, koud, goud, stout en oud.

 

Vanaf kwart voor acht ‘dwarrelden’ de leden goedgemutst de zaal in.

‘Mag ik naast je komen zitten, of vind je mij te druk’ vroeg iemand bescheiden aan een clubgenoot!

Maar ineens klonk tijdens het gezellige geroezemoes een luidkeels ‘HEEEEEE eeeee …’ door de zaal en wel uit de mond van Marion! Maar … effectief was het wel, want binnen één seconde was het zo stil, dat je een speld kon horen vallen.

Marion opende de avond met o.a. de opmerking, dat ongeveer de helft van de leden nog niet op de uitnodiging voor het jaarlijkse clubuitje naar Dordrecht had gereageerd. Ook als je niet meegaat, moet je dat even doorgeven! Maar ja, het was dan ook nog geen 29 mei, toch?
Maar beste mensen, beantwoordt de e-mail zo snel als mogelijk is!

Ook memoreerde zij dat het aantal deelnemers toch wel wat tegenviel!

Henk Van Uffelen zou deze avond als stalmeester fungeren. Het bijzondere hierbij was wél, dat hij in de zaal bleef zitten en nog niet eens op de eerste rij! Of dat nou zo’n goed idee was?

 

Ger mocht het ‘bal’ openen met zijn 5 foto’s. Voor ’t hout had hij gekozen voor een detailopname van een boomstam met kwast. Een rood puntje was een meerwaarde. Hoe langer je er naar keek, hoe groter alles werd. Zijn tweede foto was een geopende vrieskast en zijn ‘gouden foto’ waren de letters VOC, die hij had ‘losgeknipt’ van het logo van ‘WOOW-mode’ in Naaldwijk. Goed gezien en bedacht! Een wielrenster, die met haar fiets op een voetpad fietste was stout en tenslotte had Ger een oude pop met GROTE ogen geportretteerd, waarmee zijn vrouw Anne vroeger had gespeeld en de gehaakte kleding zélf had gemaakt!

 

Anita Weeber liet een foto zien met 4 houten wijsknijpers. Op de vraag, waarom het geen oneven aantal was, antwoordde ze ‘Omdat mijn Hans met een handje knijpers aan kwam’. En zo’n lieve man stuur je dan natuurlijk niet met één knijper terug naar de schuur, toch? Koud was het op de visafdeling van de Macro, waar een heerlijke zalm (met hot-lips) in het ijs lag te genieten. Het goud vond Anita in haar sleutelhanger; een ‘goudstaaf’ van 50 gram! Twee vingers, die wat suiker uit een suikerpot likten en pikten, was wellicht een stoute actie! Leuk was een zeer oude naaldenkoker van weleer van zo’n 10 cm lengte.

 

Anneke kwam met een macro-opname op de proppen van een holle boomstam met blauwe schimmel erop. Jammer, dat tie niet geheel scherp was. Ja zeg – bijzonder grappig – een pioenroos, die een poosje in de diepvries had gelegen!
Overigens, ene Ton van Nieuwkerk – wie kent hem niet – legt regelmatig bloemen in een speciale vrieskist om deze te fotograferen. Waarom? Omdat het water (en dus het ijs) dan helderder wordt. Goud stond bij Anneke voor de goudsbloemen en stout voor Stoutmoedig; een blikje met een stout biertje. Een bijzonder oude slijpsteen mét een waterbak én een slinger viel inderdaad, heel terecht, onder de categorie ‘oud’.

 

Karin houdt van hout op een houtje bijten! Op een houten tafel lag een houten kaasplankje met tomaatjes, komkommertjes, etc. En wat te denken van 2 glazen ijs naast een fles Poolse Wodka!? Voorts had ze een gouden randje gevonden op een frontje van een oer-oud kastje. Och Karin, geef je hondje maar de schuld, omdat tie een speelgoedbeest had stuk gemaakt!? Hij keek schuldig en zielig, maar is hij al weer wat opgeknapt?
Met een zeer oud ‘Commer-busje’ met kenteken AL-80-92 sloot Karin haar serie van 5 af.

 

Ron had een fraai ‘stukkie’ hout gevonden van een bijzettafeltje bij hem thuis.
Maar wat dachten jullie van zijn tweede foto? Ron had een bak met water in de vriezer gezet en daarna 2 poppetjes erbij gezet. Omdat het ijs ging smelten, ontstond er een wak, waar het ene poppetje doorheen zakte! Wie verzint zo iets? Nou, Ron natuurlijk! Bijzonder gave foto Ron! In een kast – ook bij hem thuis – had hij 2 gouden vlindertjes gevonden op een standaardje. Bij de kringloop had hij een standaardje gekocht voor € 2,95 en van internet plukte hij een ‘vinger-tekst’ en zie … weer een leuke foto. Met oud had hij een foto van een oud bureautje bewerkt. Ook vond Ron ‘5 op een rij’ een mooie opdracht.

Yvonne had een foto gemaakt van een berg oud hout in een container. Met koud heeft ze snel moeten reageren met ijsklontjes op een plexiglas plaat. Want in ‘no-time’ begon het geheel te druppelen, terwijl ze niet eens op een kookplaat bezig was! Ze vond het een leuke opdracht, want meestal fotografeert zij vogeltjes; maar ja, waarom dan nu geen ijsvogeltje!?
Ger zag in het ijs toch nog wel een hondenkop! De haan op de toren van de Vredekerk in De Lier is goudkleurig en Yvonne kon vanuit haar huis dit goudhaantje fotograferen. De schoondochter van Yvonne zat boos in een hoekje, omdat ze stout was geweest! Met een oude tractor, nog met een oud blauw nummerbord, sloot Yvonne haar serie af.

 

Kees Olierook had een grote kwast in een houten schuttingplank, die met mos was aangegroeid, ontdekt. Voorts toonde hij – met enige trots – een bevroren appeltaart. Nou, de meesten hadden wel smaakvollere appeltaarten gezien. Zijn ‘gouden’ foto betrof de gouden letters F.G. van één van de 640 blikjes, die zijn vrouw schijnt te sparen. Mevrouw Olierook heeft ze nota bene allemaal in de woonkamer uitgestald! Op de vraag of al die blikjes dan elke dag worden afgestoft, reageerde Kees, dat hij dat ‘gouden blikje’ zélf voor deze foto opdracht had afgestoft! Leuke foto! ‘After bakkie Stout, Westland biertje van 9 %’ stond op een blikje bier. Kees had deze aangeschaft bij de grote Jumbo in Naaldwijk, maar pas nadat hij tevergeefs bij de Jumbo in Poeldijk, Gall & Gall in Honselersdijk én de AH mét een Gall & Gall was geweest! En dan … wat speelgoed van begin vorige eeuw van de oma van mevrouw Olierook. Een soort ‘blokjes-puzzel’ met 20 kubusjes, waarmee derhalve 6 verschillende puzzels gemaakt konden worden! Als dat niet oud was!

 

Wim Lagerwey had een – ongetwijfeld zelfgemaakte – houten vlinder gemaakt en waarschijnlijk in museum De Timmerwerf in De Lier. Een andere achtergrond zou de foto wellicht wat versterkt kunnen hebben, aldus enkele ‘deskundigen’ in de zaal. Een koud ‘Raket ijsje’ – nog in de plastic verpakking gehuld – voldeed met vlag en wimpel aan deze koude opdracht. Twee jaar geleden was Wim 50 jaar getrouwd met zijn huidige schatje Nel. Daarvan had hij nog een … tja, hoe noem je dat … ‘huldebord’ op de foto gezet met de welluidende tekst: ‘Hulde aan het Gouden echtpaar, gefeliciteerd!’ Heel leuk bedacht! Voor de volgende foto was Wim een beetje stout geweest, want hij had het etiket van een kruik ‘oude jenever’ volledig veranderd in ‘Stout, echte Lierse Kruidenbitter’. Wim’s laatste foto was een oude Singer naaimachine, met … een oud brilletje ernaast én een gebruiksaanwijzing. Een prachtig exemplaar en echt vakwerk, om in die tijd al zoiets te maken. Maar, wellicht moest die machine na een aantal draaiuren toch wel even gesmeerd worden!

 

Sandra had slechts 2 foto’s ingestuurd. Wellicht had ze het veel te druk gehad en dan schiet er wel eens wat bij in hé!? Haar oog was gevallen op een grote stapel houten pallets ergens in De Lier. Maar … haar tweede foto was een geinige; een selfie, waarop Sandra poseerde met een ski-muts, met de letters ‘Brrrrr …..’ er op. Zij had deze foto genomen tijdens één van haar skilessen.  

 

Anita Herbert deed van zich spreken met een foto van een stuk hout dat in vies water in het Staelduinse Bos dreef. Dat stuk hout vertoonde veel gelijkenis met een … jawel, met een krokodil! Haar echtgenoot genoot van een ijskoud (raket)ijsje, waarvan zijn stoppelbaard ook diep bevroren leek.

Een gouden aap in een plant, waardoor het leek, alsof die aap in een oerwoud zat! Leuk! Een kat, die een gehele toiletrol had afgerold én verscheurd!? Jawel, de kat zat nog schuldbewust in een hoekje van het toilet, terwijl hij een standje kreeg met een uitgestoken vinger! Eerlijkheidshalve moet gezegd worden, dat e.e.a. in scene was gezet! Een paar oude sportschoenen completeerde haar leuke serie.

 

Marion was dichtbij huis gebleven voor haar hout-foto en wel in ’t Prinsenbos. Een berkenbast met heel veel tekening, die veel gelijkenis vertoonde met een legpuzzel van Jan van Haasteren. Marion had de foto nog wel even op zijn zij gelegd, voor een nog beter resultaat. Een wit plastic bakje voor ijsblokjes, een lampje erachter en zie … een mooie, koude foto. Een plaat van plexiglas, een kleurrijke wikkel van chocolade én een armband van Marion waren de ingrediënten voor Marion’s ‘gouden foto’. Stout! Tja, wat is stout? Volgens Marion is een rups – een ‘stippelmot’ – die van blaadjes eet, echt stout! Leuk bedacht, toch? Er waren nog meer rupsen, die op hun beurt zaten te wachten! Een en ander had Marion in ’t Staelduinse Bos aanschouwd. Marion sloot af met een zéér oud fototoestel – een Zenit E – met een geweldige lens; een Helios uit 1968! Marion gebruikt deze lens nog regelmatig om detail-foto’s te maken. Heb je er nog een? Ga hem dan gebruiken! Of koop er een voor ‘maar’ 5 tientjes.

 

Henk van Uffelen liet met zijn eerste foto een houten caravan zien en dat was echt een juweeltje! Een gaaf ding met een imperiaal, alhoewel die meer voor het drinkwater was bedoeld. Dat ding was slechts 2 meter lang, dus wellicht moest men aan de voorkant naar binnen, om vervolgens aan de achterkant weer naar buiten te gaan! Op dezelfde camping – met vorst aan de grond – moest Henk in een slaapzak onder een garderobe van jassen slapen om zich nog enigszins vorstvrij te houden. Zijn gouden plaat was een goudsbloem, die hij vanaf de onderkant had ingeflitst. Natuurlijk had Henk ook een Stout biertje op de korrel genomen: ‘Bier 12%, Imperial Stout, Gulden Draak, deep dark brouw!’ 
Hoe kan het ook anders? Natuurlijk had Henk een behoorlijk oude MG op de foto gezet,
met daarnaast een nog ouder VW-busje, waarvan de voorramen open konden!

Inmiddels was het 21:05 uur geworden en dus tijd voor de pauze. We hadden op dat moment de foto’s gezien van 11 deelnemers, m.a.w. de 2e helft zou ultra kort worden en de 3e helft extreem lang! Om 21:35 uur was de pauze alweer voorbij en kon ons programma worden vervolgd.

 

Teun had een geinige houten kameel ‘meegenomen’, die hij op Lanzarote als souvenir had gekocht. Het was een ingenieus ding, want als je zijn romp draaide, werd het een fruitmand!
Anita merkte op, dat zij ook zo’n zelfde beest bezat. Marion kreeg de 2e foto van Teun binnen en brulde het direct van de daken: ‘WAAR KIJK IK NAUW NAAR!?’
Het ‘mot’ toch ook niet gekker worden bij de W.A.F.V, maar halfnaakte kerels hebben we nog niet eerder gezien, toch? Nou, deze keer wél! Een blote knie met een ijskoude zak met ijs er bovenop voor wat verkoeling! Vele opmerkingen – van allerlei kaliber en aard – galmden door de zaal! Maar koud was het zeker en de knie is er al weer best aan toe! Een ‘gouden’ pas van Ringfoto – als zijnde een ‘coldmember’ moest voor het woord goud doorgaan. Stout was hijzelf geweest; hij had zomaar lukraak wat bloemen uit eigen tuin geplukt en in het gras gesmeten! Als laatste van de avond kwam een foto van een zéér oude schrepel uit het begin van de vorige eeuw op het scherm. Teun gebruikt deze altijd i.t.t. de huidige, moderne schrepels! Wat een schrepel is? Een tuingereedschap om onkruid los te halen of om de grond los te maken!

 

Marion eindigde haar ‘show’ met de woorden:

‘Ik heb ze nog steeds alle 5 op een rij, ze werken alleen in ploegendiensten’.

 

Daar zaten we dan! Het was 21:45 uur en de 2e helft zat er al op! Maar nu al naar de 3e helft?
Anneke vroeg aan Marion of ze misschien voorbeelden van pareidolie foto’s kon laten zien.

Pareidolie of pareidolia is een psychisch verschijnsel, een vorm van illusie waarbij iemand een zodanige interpretatie van onduidelijke of willekeurige waarnemingen heeft, dat hij hierin herkenbare dingen meent waar te nemen. De naam is afkomstig van het Griekse para (naast) en eidolon (beeld).

Uiteindelijk kon Marion enkele foto’s tonen, maar niet van de club-laptop, maar van internet (dacht ik).

Ondanks de geringe deelname was het een leuke avond met leuke foto’s in een gezellige sfeer. Even na de klok van 10 uur kon de 3e helft dan ook echt beginnen!

 

Tenslotte:
Op zaterdag 3 juni a.s. wordt ons jaarlijkse clubuitje weer gehouden. Het wordt een prachtige dag in het oude centrum van Dordrecht, waar heel veel te fotograferen valt! Heb je je nog niet aangemeld? Dat kan nog t/m 29 mei en dat is maandag al! Dus beste mensen, geef je snel op en ga genieten van die mooie stad en maak mooie foto’s om t.z.t. met elkaar te delen!

Teun

Clubverslag 11 mei 2023: Jaaropdracht Bellenblaas

Clubverslag 11 mei 2023: Jaaropdracht Bellenblaas

Er zijn 18 aanwezigen, 12 deelnemers hebben 24 inzendingen gedaan.

Wim zal zich vanavond opwerpen als spreekstal meester en ongetwijfeld wordt het een bruisende avond met de bellenblaas.

De foto van Kees O opent de avond. We leren zijn keukenraam kennen. Discussie is er over de hoeveelheid foto die scherp is. De kleuren zijn fraai.

Op de tweede foto van Kees komen we het raam weer tegen. De blauwe baan boven de bel wordt als storend ervaren. Ook deze foto heeft fraaie kleuren. De bel heeft een bijzondere vorm aan de onderkant.

 

Wim A heeft zijn eerste foto met statief genomen en dat kon omdat hij de het zeepsop met glycerine heeft gemengd waardoor de bellen langer blijven leven. De bel staat op een spiegel die is natgemaakt. Omdat Wim dacht dat de hele bellenblaas op de foto moest creëert dat afbreuk aan het creatieve idee. Dat geldt nog meer voor zijn tweede foto die een verrassend effect had in rood en groen dmv een rood en groen lampje aan weerszijde. Helaas de grote groene bellenblaas pot op de achtergrond.

 

Marion toont in haar eerste foto mooie regenboogkleuren en een goeie scherpte in een klussie bellen. Haar tweede foto vinden de aanwezigen minder aansprekend.

 

Marcel verrast ons allemaal met zijn eerste foto, zeker de krullen aan de rechter zijde zijn het onderwerp van gesprek, veel waardering voor wat we zien. De foto lijkt al in de winter te zijn gemaakt. Dat geldt ook zeker voor zijn tweede foto, een bel op een uitgebloeide bloem. Prachtig.

 

Anneke heeft een eerste foto in rustige uniforme kleuren. Op het sop in de bellenblaas is een prachtige gespiegelde selfie te zien. Ook over haar tweede foto wordt bewonderend gesproken als het gaat om de compositie in haar vijver.

 

Henk krijgt een positieve opmerking over out of the box denken met het blazen van kerstballen. Er zijn vermoedens van meerdere fotos in een foto, maar die worden ontzenuwd door te melden dat alleen een touwtje is weggehaald. Zijn tweede foto kent fraaie kleuren vindt men.

 

Sandra is de radeloosheid nabij met dit onderwerp en daar getuigt haar eerste foto van. Ze heeft dat ook met haar tweede foto, echter die wordt toch positief beoordeeld als het gaat over een sterke minimale compositie van groen op zwart.

 

Ron slaagt er wederom in om een verrassende plaat in te sturen over een bel in de struiken, er is veel waardering voor. En dit geldt zo mogelijk nog meer voor zijn tweede met Iphone genomen foto op zijn inductieplaat. Dat een snoertje van een lampje toch zoveel positief ophef ten gevolge heeft.

Een prachtige kleurstelling in oranje en blauw.

 

Eric moet het in zijn eerste foto van de zuurtjes kleurtjes hebben. Die zorgen voor een leuke plaat. Zijn tweede foto krijgt kritiek op de compositie op het grote zwarte vlak en de niet weggewerkte storende lijntjes.

 

Anita heeft in haar eerste foto een mooie kleurige bel op een ms te grote minder aansprekende achtergrond. Haar tweede foto ontmoet minder positieve reacties. Maar Anita meldt vrolijk dat ze die niet eens had willen inleveren maar door Kees gedwongen werd dit alsnog te doen.

 

Kees maakt gebruik van dit moment om zijn punt te maken dat als er gevraagd wordt om X foto’s voor de wedstrijd, dat daar dan ook X foto’s per lid worden ingeleverd. Dit omdat anders kunstgrepen in het wedstrijdgereedschap moeten worden toegepast en daar wordt Kees niet vrolijk van. Zijn punt ontmoet begrip en dat kan best worden vertaald in het reglement.

 

Henk U heeft in de eerste foto een mysterieuze compositie van 3 bellen weten vast te leggen. Daar moest even goed naar gekeken en over gesproken worden. Alle kleuren van de regenboog zijn te zien. Henk heeft dat een beetje aangezet. In zijn tweede foto verrast hij met een bel om de bellenblaas heen. Het rode handvat leidt af.

 

Johan heeft met foto 1 een leuke vrolijk plaat met een poppetje dat de sop uit het oog houdt met de hand. Er zijn een hoop bellen maar dat komt door de slagroom methode. In zijn tweede foto weet Johan, met 3 kleuren lampjes in een plasje water met sop op een glazen plaat, mooie zachte kleuren te laten zijn een bijzondere reflecties in een paar hoopjes belletjes.

 

De bruisende avond is hierbij ten einde en een bruisende derde helft begint.

 

Winnaars donderdag 11 mei jaaropdracht bellenblaas

Winnaars donderdag 11 mei jaaropdracht bellenblaas

1e plaats – Marcel Batist                          8,24 punten
2e plaats – Marcel Batist                          7,88 punten
3e plaats – Ron Petterson                        7,19 punten
3e plaats – Anneke v Ruyven                   7,19 punten
5e plaats – Henk van Uffelen                    6.94 punten
5e plaats – Wim Alsemgeest                     6.94 punten