Clubverslag van donderdag 5 januari 2023

Onze WAFV-fotoclub begon het nieuwe jaar 2023 met een gezellige nieuwjaarsbijeenkomst op donderdag 5 januari. Het wensen beperkte zich – als gevolg van alle corona-perikelen – tot een joviale zwaai bij binnenkomst of er werden soms nog wat zuinige handjes geschud.
Het (uitgebreid) kussen is toch wel volledig in de ban gedaan, maar de vriendschap heeft er echt niet onder geleden! Het nieuwjaar wensen duurde dan ook niet lang, maar toch zat de stemming er al snel in. Deze avond zou gevuld gaan worden met – in totaal zeven – ‘Presentaties eigen werk’ en een heuse enquête! Marcel was nog even druk bezig om alles technisch op orde te krijgen en bemerkte plots, dat de zaal al behoorlijk was vol gestroomd!
Na zijn hartelijke welkom aan de 21 aanwezigen, meldde Marcel, dat hij blij was met zo’n grote opkomst en dat we ‘oud en nieuw’ hadden overleefd. Enkelen waren helaas door een behoorlijke verkoudheid afwezig.
In verband met de energiecrisis had iedereen vooraf een e-mailtje gekregen, om maar een extra vestje mee te nemen, omdat de thermostaat in de zaal enkele graden lager zou staan.
Voorts vertelde Marcel, dat de aangekondigde enquête niet vanavond zou plaatsvinden, maar digitaal. Marion gaat ons het komende weekend een e-mail sturen met een linkje, waar we de enquête kunnen invullen. Deze enquête zal volledig anoniem zijn, dus als je wat ‘gal’ te spuien hebt, heb je nu de kans! Het bestuur zal er zeker wat mee gaan doen!
Dus beste mensen: ‘Grijp je kans en meldt al je grieven, wensen, suggesties, ideeën, veranderingen en kom met allerhande zaken, die voor een fotoclub van belang kunnen zijn!
Je hebt nu de kans! Grijp die!! Spreek je uit!!’
En … omdat het een bijzondere avond was, zou de WAFV in de pauze een ‘rondje van de zaak’ gaan schenken!

Henk Meyer mocht het ‘bal’ openen met zijn presentatie ‘Terug naar de kust’
De basis hiervoor waren 900 foto’s, die Henk teruggebracht had naar 70. Uiteindelijk liet hij ons 48 fraaie foto’s zien. Kusten zijn overal op deze aardkluit te vinden en ze zijn overal verschillend en heel divers! Henk toonde ons niet alleen Hollandse kusten, maar ook kusten in Noord-Ierland, Nieuw-Zeeland, Bretagne, etc. Henk vergastte ons op o.a. mooie wolkenluchten, schuimkragen, kalme en ruwe zeeën, opspattend water, zandverstuivingen, besneeuwde duinen, zeilcursussen, vissers (op een eiland), vogeltjes, ruiters, vakantiehuisjes, reliëfjes, ‘Patrick’s head’, schelpen, een nieuwjaarsduik, ‘vullusbakken’ en zelfs een ‘paardenkop’ in het zand! Hij was hiervoor langdurig op pad geweest, maar dan heb je ook wel wat!

Kees Olierook liet ons mooie plaatjes zien van het gerechtsgebouw in het Belgische Hasselt.
Kees begon zijn verhaal met de woorden: ‘Ik ben blij, dat ik ook aan de beurt mag!’.
Als introotje liet Kees het gerechtsgebouw in Antwerpen zien; een kenmerkend gebouw, dat opviel door een groot aantal punten, die uit het dak oprezen. Maar hierna het futuristische gebouw in Hasselt, dat daardoor interessant was voor Kees als fotograaf. Het is een opvallend bouwwerk naast het station van Hasselt en heeft een toren van 6 én een toren van 12 verdiepingen en heeft de vorm van een hazelaar. Daarom wordt dit gebouw ook wel ‘De Hazelaar’ genoemd. Kees toonde ons vele close-ups van met name de verschillende binnen- en buitengevels, die gemaakt waren van glas, multiplex en geperforeerde platen van aluminium. De kwaliteit van m.n. het multiplex hield te wensen over en dat vond (onze industriële techneut) Wim Alsemgeest maar ‘zo … zo …’. Al met al een mooie serie, die Kees eindigde met enkele door hemzelf ingekleurde kleurtjes!

Marcel liet zijn toehoorders genieten van pareidolie of pareidolia!  
Pareidolie?? Wat voor olie?? Dat moest Marcel eerst even uitleggen:
– pareidolie is een psychisch verschijnsel.
– het is een vorm van illusie, waarbij iemand, bij een willekeurige afbeelding, hierin
  herkenbare dingen meent waar te nemen.
– het ontdekken van gezichten, figuren, objecten en patronen in voorwerpen of
   natuuropnamen groeit in belangstelling.
– het heeft een positieve en aanstekelijke uitwerking op de fotografie.

Marcel toonde ons tal van fraaie afbeeldingen, zoals een hondenkop in een boomstam, een zeemeermin in hout, een oog en een haaienbek in een boomstam, zelfs ‘Sponsbob’, een stukje blad als een artistiek rijtje bomen en zelfs een koe in een herfstblaadje! Je moet het wél zien natuurlijk en anderen kunnen weer geheel andere dingen of dieren zien. Overigens, dat paardenhoofd in het zand van Henk Meijer was dus ook een pareidolie, niet waar Henk?
Zulke afbeeldingen kun je vaak aantreffen in boomstammen, containers, tonnen, oude muurtjes, etc.

Hierna was het pauze! Jan van het recreatieteam bracht de bestelde drankjes binnen en prompt kreeg hij de vraag om zijn oren, of de verwarming wat lager kon, want het was daar behoorlijk warm! Nou ja! Omdat het de eerste clubavond van het jaar was, werden er behoorlijk wat overheerlijke hapjes rondgedeeld. Uiteraard werd e.e.a. zeer op prijs gesteld en derhalve zat de stemming er ‘lekker’ in!

Anneke was in de grootste plantentuin ter wereld in Meise bij Brussel geweest.
Een prachtige tuin waar zo’n 18.000 plantensoorten groeien uit de gehele wereld.
De geschiedenis van Plantentuin Meise gaat meer dan 200 jaar terug. Het is een van de grootste botanische tuinen ter wereld: 92 ha. boordevol planten. Er is altijd wat te beleven, zowel bij zonneschijn, als bij regen. Je kan je onderdompelen in de tropen in het Plantenpaleis, kennis maken met de geschiedenis in het Kasteel of het Houtlab bezoeken, waar alles te zien is ‘van boom naar plank’.
Anneke had vele close-ups gemaakt en vele macro-opnamen, waardoor de mondjes van de aanwezigen gewoon ‘open vielen’! Vele oooohhhh’s en aaaahhhh’s vielen Anneke ten deel; en terecht! Als we ooit een keer geen bestemming weten voor ons jaarlijkse clubuitje … ?!

Ger heeft de mogelijkheden van neurofilters ontdekt en wij mochten meegenieten.
Met neurofilters kunnen bijvoorbeeld achtergronden in een oogwenk worden aangepast, kunnen vlakken anders worden ingekleurd, portretten drastisch worden bewerkt en oude zwart/wit foto’s worden ingekleurd.
Wat wellicht weinig mensen weten, is dat Ger al jarenlang honderden ‘luchtjes’ heeft verzameld! Nee, geen luchtjes voor in de badkamer, maar foto’s met fraaie, bijzondere en interessante luchten. Hiermee kan hij met die neurofilters (aanwezig in de betaalversie van Photoshop) landschappen, gebouwen of wat dan ook van een andere kleur of lucht voorzien.
Het aantal variaties hierbij is oneindig.
Ger vertelde, dat het hem niet (meer) kan schelen als het weer eens regent, want hij kan al zijn foto’s in zijn archief – dat al meer dan 40 jaar oud is – een nieuwe ‘boost’ geven. Hij liet fraaie voorbeelden zien van o.a. saaie foto’s, die met een andere kleur of lucht er ineens heel verfrissend uit kwamen te zien. Prachtig om te zien en dat dat allemaal kan!

Toch heb ik zo mijn twijfels! Want is dit nu bewerken of niet? OK, ergens een vlak een andere kleur geven zou wellicht nog kunnen! Maar als je de lucht van een foto verandert in een geheel andere lucht, dan noem ik dat toch bewerken! Want die andere lucht komt uiteindelijk toch van al die andere luchtfoto’s, die Ger in de loop der jaren heeft verzameld, toch?

Henk van Uffelen had foto’s meegenomen van in – of maximaal 10 meter van – zijn huis.  
Hoe verzin je het!? Henk begon met te zeggen: ‘Ik ga vandaag maar eens een presentatie geven van foto’s, waarvoor ik mijn eigen erf niet ben af geweest!’
Dat is toch Henkie ‘ten voeten uit’! Goed man!
OK, Henk zal ongetwijfeld een huis bezitten, waar e.e.a. heel goed mogelijk is; zoals kleurrijk glas, bobbeltjes glas en fraaie deuren en kozijnen. Hij was er eens goed voor gaan zitten en maakte foto’s van de regen op een net geverfde of geoliede tuintafel en een fikkie in zijn tuin. Ook heel veel vogeltjes, insecten, planten en bloemen en de reflectie van een gekanteld glas wijn en hoe lief; 3 musjes op een rij, die om beurten wat water dronken. Ook een bakje water met een drietal M&M’s, waarvan de verschillende kleuren zich door het water verspreidde. Henk had zelfs een mooie foto van een lucht, die Ger nog niet eens in zijn archief had!
Tenslotte mochten de toehoorders een foto zien van alle onderdelen van een koffiezetapparaat, die Henk daarvoor maar even uit elkaar had gehaald! Geinig toch??

Marcel was in het Noord-Hollands duingebied bij Akersloot en omgeving geweest.
Dit is een waterwingebied, dat het water vanuit het IJsselmeer krijgt en 1,7 miljoen mensen van drinkwater voorziet. Akersloot en omgeving is een waterrijk gebied, maar dat is natuurlijk logisch als je naam onder de loep neemt: met een aker kun je water halen en een sloot vangt veel water op. Ook Marcel deelde prachtige macro-opnamen met ons, maar ook mooie dubbel opnames. Zo’n dubbel opname was voor Marcel toch nog wel een dingetje hoor, want hij wilde zijn 1e foto in de duinen nemen en de 2^e op het strand. Maar dan moest hij wel snel zijn, omdat zijn camera – na een minuut niets doen – gewoon op de slaapstand springt!

Zo was ook onze startavond weer omgevlogen!
Het was een goede aftrap voor het nieuwe jaar, we hebben weer inspiratie opgedaan én … hele mooie dingen gezien!
En … hadden we het door die ‘lagere’ temperatuur koud gehad? Integendeel! Al naar gelang de avond vorderde, gingen steeds meer vestjes uit. We werden daarbij wel geholpen door de ‘zomerse’ buitentempratuur van meer dan 10 graden!
Over 14 dagen staat een zwart/wit wedstrijd op het programma.
Onze 2 foto’s kunnen we als gewoonlijk weer sturen naar wafvfotografen@gmail.com en dan komen ze gewoon in de ‘meeldoos’ van Kees Olierook terecht! Veel succes!

Hierna begon als vanouds de derde helft, waarin Marcel nog steeds wat overgebleven hapjes
– als een parlevinker – aan de man of vrouw probeerde te slijten.

Tot slot: Onze WAFV-familie staat aan het begin van een nieuw fotojaar,
weer lekker fotograferen in je ‘uppie’ of gewoon met mekaar.
Natuurlijk gaan we enthousiast meedoen met de opdrachten en wedstrijden,
een dagje uit, een werkochtend, een AV-avondje; dat zijn toch heerlijke tijden?
Dus beste mensen veel gezondheid en fotoplezier met elkaar!

Teun