Clubverslag van donderdag 30 juni 2022
Clubverslag van donderdag 30 juni 2022
Op het programma van donderdag 30 juni stond de ‘foto-opdracht buiten met duo’s’ op het programma. We zouden ons vóór 19:30 uur bij de voordeur hebben moeten melden en daar zouden we dan in groepjes van 2 – elk met een eigen thema – op pad worden gestuurd door Naaldwijk.
Vanaf 21:00 uur zou dan de presentatie plaatsvinden van onze werkochtend op 16 april jl. in het ‘Wen-gebied’ bij Schaatscentrum De Uithof.
Elk duo zou dus een ander thema meekrijgen en als voorbeeld had Marcel 2 weken geleden ‘man met paraplu’ genoemd! Wellicht heeft hij hier wel spijt van gekregen, want achteraf had hij natuurlijk een geheel ander voorbeeld moeten kiezen;
bijvoorbeeld ‘dame met zonnehoed’ of iets dergelijks!
Want nu had Marcel de gehele dag koortsachtig de buienradar bestudeerd en geconstateerd, dat het ’s-avonds behoorlijk zou gaan regenen. Na overleg met o.a. Anneke werd de
‘duo-opdracht’ geannuleerd en stuurde hij om 14:08 uur – slechts enkele uren vóór onze laatste clubavond voor de zomervakantie – ons allemaal een e-mail, met o.a. de volgende inhoud:
‘Om nu opdrachten te doen in de stromende regen, lijkt ons geen goed plan’.
Iedereen kon nu gewoon om 20:00 uur naar de Anjerlaan komen voor de evaluatie van het ‘Uithofpark’. Maar wat zouden we dan gaan doen tussen 20:00 uur en 21:00 uur?
Nou, daar had Marcel natuurlijk wel wat voor bedacht! Dank daarvoor!
Hij was ’s-middags zo’n 1,5 uur bezig geweest met onze ingestuurde foto’s en hij had van al onze foto’s het diafragma, de sluitersnelheid én de ISO-waarde – de zogenaamde belichtingsdriehoek – keurig overzichtelijk in tabellen vastgelegd! Omdat we nu wat meer tijd hadden, konden we bij de bespreking van alle foto’s onszelf de vraag stellen, waarom voor de gebruikte instellingen was gekozen! Met het diafragma bepaal je de scherptediepte, de sluitersnelheid moet natuurlijk kort zijn bij bewegende beelden en een te hoge ISO-waarde geeft vaak te veel ruis.
Allereerst legde Marcel ons het doel en het nut van de belichtingsdriehoek uit.
Als je dit door hebt, is de belichting van 90% van je foto’s goed! Immers, waarom zou je een zeer korte sluitersnelheid gebruiken ten koste van een hoge ISO-waarde, terwijl dat helemaal niet nodig is?
Alles hangt natuurlijk van het onderwerp af; hoe diep wil je de scherptediepte hebben, staat het onderwerp stil of niet, staat er veel wind, etc?
Vóór het maken van elke foto kun je – nee moet je – deze instellingen bekijken en indien gewenst aanpassen. Deze waarden kun je naar hartenlust veranderen, terwijl de belichting hetzelfde kan blijven.
De kunst bestaat erin om de drie zijden zo met elkaar te combineren, dat je een perfecte belichting creëert om je foto te maken.
Indien de belichting niet helemaal juist is, kan je foto onderbelicht of overbelicht worden
Voor de evaluatie van het ‘Uithofpark’ hadden alle 13 aanwezigen elk 5 foto’s ingestuurd. Omdat Henk van Uffelen op een andere dag was geweest, konden deze avond derhalve 14 x 5 foto’s, ofwel 70 plaatjes worden besproken! Op deze laatste clubavond waren 18 leden aanwezig, die door Marcel hartelijk welkom werden geheten en daarna leidde hij de avond zelf.
Adriaan:
De eerste foto had toch veel scherptediepte, ondanks de lage diafragmawaarde van 6.3. Dit kan worden verklaard door de brandpuntsafstand, die hierbij zeker ook een rol speelt, evenals het eventuele ‘plussen’ en/of ‘minnen’.
Anneke:
Anneke had ook mooie foto’s gemaakt, waaronder de bijzonder fraaie plaat met de drie blaadjes in het water, waarvan de bovenrand loeischerp was. Een fraaie compositie!
Sandra:
Sandra viel op met haar foto van een lang voetpad, dat van voor tot achter scherp was!
De laatste foto van Sandra was een bankje in het bos met een vreemde tekst erop, maar daarover later meer.
Tip: De sluitersnelheid mag overigens nooit langer zijn dan
‘1 gedeeld door de brandpuntsafstand’. M.a.w. als de brandpuntsafstand 400mm is, dan moet de sluitertijd korter zijn dan 1/400 sec.
Anita:
De eerste foto van Anita was bijna een kopie van de laatste foto van Sandra! Maar ja, zo bijzonder was dat nou ook weer niet, want Anita en Sandra waren de gehele ochtend als een ééneiige tweeling opgetrokken. Bij de 4e foto met 2 witte zwanen, had Anita thuis nog wel wat overtollig riet ‘weggesnoeid’.
Johan:
Johan had een macrolens van Laowa gebruikt, die niet met de camera communiceert. Hij was met macro-instellingen aan het experimenteren geweest en met succes! Fraaie macro-opnamen kwamen voorbij van prachtige bloemen, die Johan eerst even met een plantenspuit had besproeid!
Henk Geldof:
Henk had vaak diafragma 8, 10 of 11 gebruikt. Hij had mooie tegenlichtopnamen gemaakt met verschillende sluitertijden; zelfs tot 1/2500! Ook had hij de foto’s bewerkt, waardoor hij foto’s kreeg met mooie herfstkleuren, terwijl het pas net voorjaar was!
Kees Olierook:
Kees toonde de aanwezigen een mooie reiger met zijn kop in zijn veren, die van kop tot staart scherp was met een diafragma van 6.3! Ook een fraai bruggetje kwam voorbij, maar dat kwam – volgens sommigen – een beetje druk over.
Pauze:
De helft van alle foto’s waren gepasseerd en dus werd het tijd voor een versnapering. Henk Meijer rende naar Jan van het ‘recreatieteam’, om te melden, dat het pauzerondje op zijn naam kon worden gezet, omdat hij gisteren (29 juni) jarig was geweest!
Henk, bedankt en nogmaals gefeliciteerd!
Teun:
Volgens Marcel gebruikte Teun een stabiele ISO-waarde van 400. Maar waarom altijd 400? In voorkomende gevallen kan dat best lager zijn, zodat de kans op ruis verkleind wordt! Voorts had Teun wonderlijke waarden, zoals: de 3e foto had diafragma 6,3 met 1/3200 en de
5e foto had diafragma 8 met 1/50?! Die laatste foto was dan wel in een veel donkere omgeving genomen en daarna lichter gemaakt. Maar let op, foto’s lichter maken houdt wel in, dat je ruis kan creëren! Een door Teun gekropte foto van een ‘vergane’ paddenstoel had Marcel nog een stukje verder gekropt en daar werd de foto véél beter van!
Tip: Kortom beste mensen: durf te kroppen, meestal heb je pixels zat!
Henk Meijer:
Henk is – wat de camera-instellingen betreft – van alle markten thuis; ISO-waarden van 200, 400 en 1000 en snelheden van 1/640 en 1/1000!
Zijn 1e foto ‘Ochtend in pastel’ was een geelachtig waterlandschap, dat een mooi plaatje was geworden door het wegdraaien van contrast. Voorts had Henk een fraaie foto met een pluim, die helaas met een klein pluisje over de rand van de foto schoof. In zo’n geval is het verstandig om een gedeelte van dat pluisje even weg te poetsen, want dat scheelt weer opmerkingen tijdens de bespreking!? Maar ja, als dat nou de enige opmerking is …
Ruud:
Ruud is bijzonder standvastig in zijn diafragma met 4 x 6,3.
Twee mooie zwanen liet hij ons zien, maar het was kantje boord wat betreft de overbelichting! Ruud deed van zich spreken met zijn ‘high-key fuut’. Een zwemmende fuut in een verder overbelichte, witte foto! Je moet ervan houden, maar in sommige kringen schijnt het een trend te worden!
Tip: Haal overbodige witte vlakken aan de rand van een foto altijd weg!
Rien:
Het bijzondere van de foto’s van Rien was, dat zijn foto’s géén informatie bevatten!
Rien maakt 90% van zijn foto’s met diafragmavoorkeur. Rien verraste ons met een fraaie foto van groenachtig water met veel bomen – met vele groenscharkeringen – daar omheen! Ook liet hij ons enkele macro-opnamen zien.
Sylvia:
Ook de foto’s van Sylvia bevatten geen informatie. Op verzoek van Marcel, had zij een foto nogmaals mét informatie gestuurd. Marcel legde het nut van de ‘scherptediepte knop uit. Je kan dan – voordat de foto wordt gemaakt – de scherptediepte van de foto bekijken. Dit klopt zeker bij spiegelreflexcamera’s, maar bij systeemcamera’s is de scherptediepte al te zien in het schermpje en zelfs ook al in de zoeker, vóórdat de foto gemaakt wordt!
Sylvia had fraaie macro opnamen van o.a. een boomstam en paddo’s.
Tip: Bewegingsonscherpte kun je soms verminderen met ‘schokreductie’.
Henk van Uffelen:
Henk was dus op een andere dag geweest en liet ons een foto zien van een groen bos, dat hij nog een beetje ‘bijgekleurd’ had. Een grappige foto was van een (ander) bankje, waarop een zwarte kraai zat, terwijl een andere kraai aan kwam vliegen.
Bijzonder was ook een mooie ooievaar met één scherpe rode poot en één bewegende onscherpe poot. Op een andere foto liep ‘mevrouw de ooievaar’ parmantig en scherp van links naar rechts door het beeld!
Tip: Als je een zoomlens hebt tot bijvoorbeeld 600 mm, is het aan te bevelen om dan niet verder te gaan dan zo’n 400 mm. Bij de nabewerking kun je dan desgewenst nog wat kroppen, om je gewenste uitsnede te krijgen.
Marcel:
Tja, beste mensen, Marcel was natuurlijk óók aanwezig, maar weinigen hebben hem gezien; niet bij de koffie en niet tijdens het fotograferen; dus alleen maar bij het vertrekpunt.
Marcel is daar dan ook maar een half uur á 3 kwartier geweest en hij heeft maar 5 foto’s geschoten en hij had maar zo’n 150 meter afgelegd! Wat was er toch gebeurd?
Zijn eerste foto was direct al bijzonder! Al gaande over een ruiterpad zag Marcel tegen een boom een heuse hoevenkrabber staan! Een hoevenkrabber?? Jawel; een soort borstel op een steel, waarmee de hoeven van paarden schoon gemaakt konden worden. Wat een combinatie zeg (boom en hoevenkrabber), maar Marcel zou Marcel niet zijn, als hij daar niet een fraaie plaat van zou maken! Waarvan acte!
Enfin, Marcel maakte nog wat foto’s van fluitenkruid en paddo’s in het voorjaar.
Maar na zo’n 150m hield het pad op bij een moddersloot, waar wél een mooie boomstam in lag! Een prachtig plaatje zou dan kunnen worden, maar alleen dat takje naast dat stammetje, dat hoorde daar niet, moet Marcel gedacht hebben! Op de club zou hij gezegd hebben;
‘Beste mensen, slechts één muisklik en dat takje is weg’!
Maar nu; zijn camera stond op statief klaar op de wal en Marcel ging nog even – hangend aan een overhellende boomtak – dat takje uit het water vissen. Nou beste lezers en lezeressen, jullie begrijpen het al, Marcel viel tot aan zijn middel in de modder van die enorme stinksloot. Weer eenmaal op het droge heeft hij toch nog zijn 5e foto kunnen maken! Daarna zocht hij een wasserette en die vond hij ook in het brede water van het Wengebied; de Wennetjessloot. Zonder schoen (en broek dacht ik) heeft hij zich daarin weer enigszins toonbaar gemaakt. Zo kon hij zich alsnog – zij het bijzonder ongemakkelijk – in zijn auto ‘wurmen’ om huiswaarts te keren!
Dat wordt in het nieuwe seizoen regelmatig lachen natuurlijk, als Marcel ons probeert uit te leggen, hoe snel je een stofje, een wit vlakje of vlekje, of wat dan ook, kunt verwijderen, namelijk met één muisklik. Gelukkig kon hij er deze avond zelf toch ook nog om lachen!
Tip: Om de achtergrond wat te ‘blurren’ zoekt Marcel vaak wat ‘omgevingsmateriaal’ (bijvoorbeeld takjes, blaadjes, etc.) en zwaait hiermee achter zijn onderwerp, terwijl zijn camera op de ‘timerstand’ al loopt.
Rond kwart voor 11 waren alle 70 foto’s voorbij gekomen!
Ondergetekende vond het een boeiende en leerzame avond;
Voordat je een foto maakt, vraag je je dan altijd eerst af;
waarom maak ik die foto?
welke compositie wil ik hebben?
hoe wil ik mijn instellingen (sluitertijd, diafragma en ISO-waarde hebben?
maak pas dan je foto!
Veel succes!
Marcel sloot de avond af met de mededeling, dat onze wedstrijdleider Ruud naar Vlissingen gaat verhuizen! Fijn voor hem natuurlijk, want hij keert na zoveel jaren weer terug naar zijn ‘roots’. Maar ja, wij zullen op zoek moeten naar een andere wedstrijdleider!
Allen een fijne en mooie zomervakantie toegewenst!
Teun.
