Clubverslag van donderdag 28 december 2023

Onderwerp: ‘Maak een foto met een groothoeklens’

Teun van Dijk en Henk Meijer waren deze avond niet aanwezig en ‘ze’ hadden bedacht dat Wim Alsemgeest dan wel even een verslagje kon schrijven. Ja, ja! Nou, vooruit, voor deze éne keer dan.

Maar liefst 16 leden waren afgekomen op deze avond, nieuwsgierig naar de resultaten van alle inzenders. Dat waren er 13 en ieder had zich keurig gehouden aan twee foto’s dus je hoeft geen rekenwonder te zijn om te weten dat we dan 26 foto’s voor onze kiezen zouden krijgen.

Zoals gebruikelijk nam Marcel eerst even het woord. Een globale opsomming van de afmelders maar verder viel er niet veel te melden, dus…. gáán met die banaan!

In absolute stilte aanschouwden we de ingezonden foto’s welke gelukkig weer een grote diversiteit lieten zien, dus niet enkel maar breed uitgemeten landschappen. Na dit soort van meditatiemoment moest eenieder natuurlijk weer scherp zijn om de juiste waardering aan iedere foto te geven. Nadat de scorelijstjes en de pennen waren opgehaald begon het festijn van commentaar leveren en dat was me wat hoor! Nog steeds gebeurt het dat iedereen door elkaar kwekt, alsof het stille meditatiemoment ingehaald moet worden, maar…. Marcel greep met harde stem in en ja, dan moet je het niet in je hoofd halen alsnog gewoon door te kwekken.

Ron Petterson beet het spits af met een overviewfoto van een stad in avondlicht. Hij moest daarvoor een gebouw betreden waar strenge veiligheidsregels gelden en moest zich zelfs legitimeren. Maar…. dan heb je ook wat! Erik was de eerste die er wat van mocht vinden. ‘Geweldig’, was zijn reactie en hij somde een aantal buitenlandse wereldsteden op die het volgens hem wel eens zouden kunnen zijn…………. Nou, waarschijnlijk heeft Erik een lange tijd onder een steen geslapen of zat nog in zijn meditatiemomentje want ieder zag dat het onze geweldige havenstad Rotjeknor was. Erik, schaam je!

Anneke van Ruyven kwam met een strak modern gebouw met twee hoge torens met veel glas op de proppen en dat staat in Brussel. Kees Olierook vond het een mooie opname met een prachtige wolkenpartij erin. Anneke vroeg zich af of de opname recht getrokken had moeten worden, de twee torens helden namelijk ‘gevaarlijk’ achterover. Hierover ontstond een discussie maar de conclusie was dat de afwijking te groot was om dat te corrigeren, het zou een gedocht worden. Er werd nog gedacht om in zo’n geval een tilt shift objectief te gebruiken maar ook dat zou volgens onze experts geen oplossing zijn vanwege de korte afstand tussen de camera en het onderwerp.

Kees Olierook liet ons een dakconstructie in neo-renaissance stijl zien van het station ‘Hollands Spoor’ uit 1891. Dit station verving het eerder in 1843 gebouwde station. Zoals we van Kees gewend zijn, strakker dan strak uitgekaderd, superieure symmetrie en loeischerp. Sandra vond de opname móói en waarmee de anderen het eens waren. Er was nog enige onduidelijkheid over de naam van het station. Kees dacht dat het vroeger ‘Staatsspoor’ heette maar Anita vertelde dat het huidige Centraal Station vroeger zo heette. Kees heeft dit nog even uitgezocht en meldde mij later dat Anita het bij het rechte eind had.

Een tip! Kees vertelde dat hij altijd een ‘NS briefje’ bij zich heeft waarop staat dat het is toegestaan om op/in NS stations te fotograferen zolang je maar geen machinisten, conducteurs of andere mensen fotografeert. De meeste NS-ers weten dat niet dus als je ‘aangehouden’ wordt en dat documentje laat zien voorkom je dat je het station uitgejaagd wordt door een machtswellustige NS-er. Het documentje is via de site van NS gratis te downloaden.

Marcel Batist had een binnenopname gemaakt van een futuristisch ogend opera-gebouw met daarin een soort van spiegel-discobol. Anita Weeber was degene die als eerste het woord mocht en zij was enthousiast. Mooi scherp en mooie kleuren. De andere leden vielen haar bij met; móói licht, schaduwen en goede symmetrie.

Wim Alsemgeest was weer in zijn element geweest en had vanaf een klein parkeerdek op de bloemenveiling een opname gemaakt van glazen daken en het topje van de glazen ‘Pyramide’. Henk van Uffelen zag mooi licht en mooie kleuren. Commentaar van de anderen? Een mooie compositie en goed opgelet dat alle lijnen op één scherp punt samenkomen. Enkel vond Ger het jammer dat het puntje van de pyramide niet helemaal recht stond.

Henk van Uffelen was in Raalte geweest en had daar een gewelf uit de ‘Basiliek van de heilige Kruisverheffing’ gefotografeerd. Magda vond de kleuren en lijnen erg mooi. Niet verwonderlijk dat Kees Olierook hiervan smulde. Het ontlokte hem de opmerking ‘Ja, vroeger konden ze wel metselen!’ Wat men opviel was dat de lijnen in de foto netjes vanuit alle hoeken naar een centraal punt leiden.

Johan van Schie wilde wel eens weten waar hij terecht had kunnen komen als hij vroeger meer dan iets te ondeugend zou zijn geweest en was naar de koepelgevangenis in Breda getogen. Ben vond vooral de vlak- en kleurverdeling heel erg mooi. Verder waren de opmerkingen positief, enkel waren de zwarte randen van de balkons te zwart, daar zat geen doortekening meer in.

Sandra Luyendijk was op pad gegaan naar de bollenstreek. Johan van Schie vond het een mooie kleurige opname maar helaas iets te licht en Magda vond het kleurverschil tussen de bollenvelden en de lucht te groot. Sandra zelf twijfelde nog of zij toch het warenhuis aan de rechterkant had moeten verwijderen. De menig in het algemeen was, JA!

Ger Sauer zocht de rust op in een bos en fotografeerde daar, misschien wel heel stiekem, een drietal mensen op de rug die op een bankje zaten te genieten van het uitzicht, een bos tafereel. Ron was met name gecharmeerd van de mooie lichtval. Men vond het tafereel goed gezien – laat dat maar aan Ger over – maar de opname wel iets overbelicht. Foutje Ger, foei! En hoe Ger deze foto heeft gemaakt? Nou, gewoon even met zijn nieuwe kindje, zijn I-phone!

Marion van Nimwegen nam ons mee naar de kust van Bretagne nabij het eiland Quessant en maakte daar een rots-zee-eilandfoto.(?) Anneke had wat moeite met de kijkrichting waar de overige leden het niet mee eens waren. Juist leiden de lijnen allemaal naar dat ene rotsblok in zee. Marion was er deze avond niet dus kon ze ons niet meenemen in haar verhaal achter deze foto.

Henk Meijer. Ook Henk was er niet maar hij stuurde wel een ‘geitige’ foto in. Twee geiten die elkaar niet meer áán konden zien. En ook Henk dacht waarschijnlijk; al die ‘zooi’ meesjouwen? Ben je gek, ik pak m’n telefoon en hop klaar! Ger dacht waarschijnlijk aan het commentaar op zijn telefoonopname en gaf als commentaar dat de foto ‘wel een beetje flets was’. Eenieder vond het wel een grappige opname enkel jammer dat het puntje van die ene hoorn ontbrak.

Erik Roozenburg benam ons de adem, die moesten we maar even inhouden. Een onderwateropname van anemonen met clownsvisjes genomen bij, hoe bijzonder, Anemooncity in Egypte èn, niét genomen met zijn telefoon. Ed heeft blijkbaar geen verstand van onderwaterfotografie – en hij niet alleen hoor – want hij vroeg zich af of dit nu wel of niet een groothoekopname was. Nou en of reageerde Erik. Extreem groothoek, 14 mm met ook nog een dome port, hoe groothoek wil je het hebben! Men vond het een heel mooie opname.

Anita Weeber nam het allemaal lekker luchtig op, een opname van vooral véél lucht en een héél laag randje takken aan de onderkant. Yvonne vond het teveel lucht en had liever iets meer van de bomen gezien, iets waar de anderen het wel mee eens waren. Ook beter had geweest, vond men, als ze er een panorama van had gemaakt.

Kees Olierook trakteerde ons op een opname van een klassieke dakconstructie van de ‘Passage’ in Den Haag. Anita Herbert vond het jammer dat een van de galerijdaken niet recht naar ondere liep maar dat kan ook niet zei Kees omdat de galerijdaken niet precies gelijk verdeeld zijn vanuit het midden gezien. Maar verder? De opname was wéér een èchte ‘Kees’.

Henk Meijer was schijnbaar toe aan een strandwandeling en maakte een foto waarin alle elementen van een strandwandeling aanwezig zijn. Duinen, strand, water en, ogenschijnlijk, wind. Erik vond het een gave spannende foto. Men vond de kijklijnen erg goed, je wordt de foto ingetrokken. Wel vond men de foto wat te flets. Telefoontje Henk? Toch maar weer die hele ‘zooi’ mee sjouwen dan maar?

Henk van Uffelen zag een interessante gevel van het gemeentehuis van Zutphen. Kees Olierook vond het een architectonisch interessant bouwwerk en dat terwijl Kees meer van de ‘oude’ bouwstijlen houdt. Je plaatje werd gewaardeerd Henk, dankjewel.

Ron Petterson kreeg geen genoeg van Rotjeknor en van de locatie waar hij zich bevond. Hij besloot nog maar een overviewfoto te maken. Sandra kon zich wel vinden in het plaatje. Lof werd uitgesproken over de kwaliteit van de foto die onder zeer moeilijke (licht)omstandigheden is gemaakt. Dit geldt overigens ook voor Ron’s eerste foto.

Anneke van Ruyven ging terug in de tijd met haar foto van de gewelfde ‘Rooszaal’ met zware houten kasten en in de achtergrond een aantal harnassen. Een zaal van een of ander kasteel? Anita Herbert prees de mooie sfeer die is neergezet en Kees was jaloers op Anneke. Die foto had ik ook graag gemaakt en…. dat begrijpen we Kees.

Wim Alsemgeest nam vanaf hetzelfde parkeerdakje als van zijn eerste foto deze foto. Nu een lange doorkijk tussen twee glazen dakhelften met daarboven een prachtige wolkenlucht mèt blauw en dat weerspiegelt in het glas. Wim vertelt nog dat het glas flink vuil was, het vol zat met zwarte spikkels, vlekken en strepen en dat hij wel een uur bezig is geweest om die allemaal uit de foto te verwijderen. Henk van Uffelen vond het opnieuw een geslaagde opname maar vond de eerste mooier/interessanter.

Anita Weeber trok naar Loenen om bij de waterval aldaar een foto te maken van een boomstronk. Magda leek het wel, met wat fantasie, een octopus. Een nette natuuropname. Er volgt nog even een discussie of een lager standpunt niet mooier had geweest. Nou je snapt het, net als ‘die lui’ daar in Den Haag, daar kwam men niet eenduidig uit.

Ger Sauer fietste over de Dordtlaan langs een tafereel met een kasconstructie en een heftruck. Hij dacht; kom laat ik daar eens even een plaatje van maken. En ja, een pláátje werd het, vond ook Ben en eigenlijk iedereen. De hele sfeer, de prachtige reflecties, men vond het een topper. Weer een ouderwetse ‘Ger’.

Erik Roozenburg zorgt er regelmatig voor dat we droog naar een natte omgeving kunnen kijken zo ook nu met opnieuw een foto van anemonen maar nu met twee gele gemaskerde vlindervissen. Marcel ziet iets bijzonders in deze foto waarvan hij denkt dat niemand anders dat ziet. Hij heeft gelijk maar maakt ons snel deelgenoot van zijn opmerkzaamheid. 2 gele vissen. Het fotonummer is twee keer twee, 22. Dat getal in, min of meer dezelfde kleur als de vissen. Top Marcel, jij gaat door naar de volgende ronde voor de vaatwasser. En dan jij Anneke, je had toch beter op moeten letten bij de biologielessen hoor. Het verschil niet weten wat de voor- of de achterkant van een vis is? Pfff.

Sandra Luyendijk zag een mooi landschap met een flinke waterpartij. Strak watertje met een spiegeling van de oever daarin. Er volgde nog wel een discussie of de voorgrond niet te dominant was en opnieuw was er een ‘Haagse’ uitkomst.

Marion van Nimwegen was in Den Haag schijnbaar op zoek naar een parkeerplekkie en wilde zeker weten dat zij haar auto terug zou vinden dus…. besloot ze maar een foto te nemen van de plek waar haar auto stond. Anneke; wel véél maar toch fijn om naar te kijken! Iedereen vond het wel veel maar het zijn prachtige invoerende lijnen naar de auto’s in het rode en in het blauwe vlak. Er werd nog gediscussieerd of de zijkanten er af konden, dus enkel de twee kolommen in het midden.

Marcel Batist maakte een foto van een modern strak gebouw en zette deze om naar zwart-wit. Een uitstekende keuze vond Ger en was, net als de andere leden gecharmeerd van de mooie weerspiegelingen. Er zaten wat storende – vond Marcel –  lichte elementen in de lucht maar Marcel zou niet Marcel heten als hij daar geen korte metten mee maakte dus met een paar klikken in Photoshop waren die storende elementen omgezet in een aantal passende vegen.

Johan van Schie was het blijkbaar meer dan zat en besloot er maar bij te gaan liggen. Was dat nu wel zo verstandig Johan? Tussen de spoorrails? Maar goed, als je maar stil blijft liggen moet het goed gaan en zo blijkt. Een foto van een dubbele spoorwegovergang, genomen vanuit een ultra laag standpunt waarbij de mieren waarschijnlijk over Johan’s neus paradeerden. Ed had het allerlaatste woord en prees het gekozen standpunt en hij niet alleen. Het was een mooie afsluiter.

En toen? ‘Fijne jaarwisseling’, ‘goed en gezond nieuwjaar’, ‘de beste wensen’ enz. enz. klonk het in de zaal. Sommigen vertrokken maar een aantal van de leden kòn maar geen afscheid nemen, zij wilden nog even het clubgevoel vasthouden, met andere woorden, tijd voor…

DE DERDE HELFT. (En het bleef nog langggggg gesjellig!)