Clubverslag van donderdag 21 maart 2024

Wedstrijd: ‘High-key / low-key’

Bij high-key fotografie ligt de nadruk op de lichte tonen en dat geeft prachtige, zachte beelden. Het contrast is laag, het beeld is licht en de sfeer puur en zuiver. Maar let op:
de grens tussen een overbelicht beeld en een high-key foto is klein. Een goede high-key foto is dan ook geen ongelukje. Het meest bijzondere beeld krijg je met het juiste onderwerp, de juiste belichting en een goede nabewerking.
Low-key fotografie is – heel kort door de bocht – een hele donkere foto, waarop heel slim gebruik gemaakt wordt van een klein beetje licht. Vaak wordt er bijna alleen gebruik gemaakt van donkere kleuren, of zelfs zwart. Zwart is donker en somber, maar ook mooi, chique, prachtig en mysterieus. Je foto heeft dus een andere sfeer dan normale foto’s. De foto is donker, onderbelicht eigenlijk.
Een goeie definitie van low- en high-key blijkt moeilijk te geven; deze is namelijk erg breed en de  meningen lopen nogal eens uiteen, ook bij de ‘kenners’! Een high-key foto is meer dan een overbelichte foto. Er zijn natuurlijk wel veel lichte partijen, echter wél met doortekening én met een toefje zwart. Van een normale foto maak je geen high-key foto, door aan de ‘schuifjes’ te trekken!

Aan de wedstrijd van vanavond deden 14 leden mee en in totaal waren dat dan ook 28 foto’s; 14 high-key, gevolgd door 14 low-key foto’s. Een aantal mensen had zich afgemeld, zodat 16 mensen wél aanwezig waren.

Marcel opende met de woorden: Goedenavond, een avondje zwart/wit, een avondje donker/licht.

Voorts meldde hij, dat hij die middag bij een waar spektakel in Poeldijk was geweest. Kees van Leeuwen hield daar een presentatie over bijzondere oude foto’s over de ‘Poelluk’, waar Kees telkens nieuwe foto’s tegenover zette, die hijzelf had gemaakt. Kees had e.e.a. perfect voorbereid en er waren zo’n 60 mensen aanwezig, terwijl men op 30 mensen had gerekend. Van de WAFV waren ook Kees Olierook en Karin aanwezig. Naar verluidt was de sfeer geweldig, maar ja, die werd natuurlijk door de echte ‘Poelukkers’ gemaakt!

Idee uit ‘onze’ zaal: Is het een idee, om Kees van Leeuwen zijn presentatie als ‘gast-spreker’ bij de WAFV te houden? Zijn ‘sprekers-tarief’ zal niet onoverkomelijk zijn, toch?

De avond over 2 weken (4 april) staat nog open. Beste mensen, kom op met al jullie ideeën!

Marcel kwam direct al met het volgende idee van de ‘net-niet-foto’s’.

Wat zijn dat nou voor foto’s? Dat zijn de foto’s, die bij wedstrijden nét buiten de boot vielen; nummertje 3 dus. We kunnen dan allemaal van een willekeurige wedstrijd uit het verleden 3 foto’s insturen: foto 1 en foto 2 van de wedstrijd van toen en dus foto 3, die net niet voor deelname destijds werd geselecteerd. Op deze wijze kunnen we met z’n allen bekijken, of ieders keuze al dan niet terecht is geweest.

Ja, hallo zeg, op 1 juni staat ons dagje uit gepland! Maar waar gaan we naar toe? Ideetjes van iedereen zijn zéér welkom! Mooi toch, dat we allemaal – gewone, simpele zielen van een ‘grootse’ fotoclub – mee kunnen praten en denken met allerhande activiteiten!?

Tenslotte wordt de werkochtend van zaterdag 20 april verschoven naar zaterdagochtend 5 mei. Dit omdat op 20 april velen verhinderd zijn.

Na de opening werden de foto’s van vanavond getoond én vervolgens beoordeeld.

Afgesproken wordt, dat bij de bespreking éérst de maker aan het woord komt, gevolgd door de anderen, die er wat van vinden.

Johan:

Johan liet ons een fraai portret zien van een mooie dame, die hij in een ‘studio’ had gemaakt (die foto dan natuurlijk!). De vele zwarte haren maakten ’t wel minder high-key, maar toch. Het overhemd bevatte veel doortekening en de contouren waren duidelijk zichtbaar.

Voor zijn low-key foto had Johan een foto van Waterpop ingeleverd. Een hele mooie plaat, waarop het licht van één kant kwam. Het T-shirt met een skelet erop nodigde wél uit om de ‘schedel van Erik’ (zie verder in dit epistel) erop te zetten!

Marion:

Marion deed ons versteld staan met haar ‘harpij adelaar’, die zij in Suriname had gefotografeerd. Het is de grootste roofvogel met een vleugelwijdte van zo’n 2 á 2,5 meter en hij of zij eet ook nog apen! Marion had de foto 3-stops overbelicht en ze had het blauw van de lucht eruit gedraaid. Sommigen vonden het een fletse foto en zagen er een ‘behangetje’ in! Maar … bij Natuurfotografie werd deze foto hoog gewaardeerd door beroepsfotografen!

Ook voor haar tweede foto was Marion in Suriname gebleven; een prachtige, groene pijlgifkikker in ’t licht op een groene tak. Uiteraard had Marion dit beestje – van zo’n 4 á 5 cm – ’s-nachts op de foto gezet en dat zonder flits, maar wél met een statief en een lamp. Een prachtige foto met een donkere achtergrond; zelfs de adertjes in de oogjes waren zichtbaar! Het door de 6400-ISO ontstane ruis, had zij met DXO-software verwijderd.
Marion zal hierover nog een email rondsturen!

Marcel:
Marcel kwam met een fraaie witte zwaan met een oranje snavel op de proppen, waarvan het verenkleed prachtig doortekend was. Bij zonlicht lukt het niet om zo’n foto te maken, maar op dat moment regende het en was het een saaie dag. Marcel had de foto 1 of 1,5 stop overbelicht en er nog een ietsje blauw uitgedraaid.  
Voor zijn 2^e foto was Marcel naar ’t Staelduinse Bos afgereisd. Met een fraaie foto met de wortels van een klimop op een boomstam, die veel gelijkenis vertoonden met elektriciteitsdraden. Volgens sommigen had de foto wel wat donkerder gemogen.

Anneke:

Anneke had naast de Ikea in Delft een vliegende lepelaar gespot. Een stoere plaat, waarvan de linker vleugel prachtig doortekend was en de rechter vleugel op het randje was. Fraai was ook het mooie toefje contrast van de snavel en de poten.
Haar 2^e foto had ze in een kerker van een kasteel gemaakt. Met een mooi rond raam naar buiten deed menigeen denken aan een aquarium. Een prachtige stofuitdrukking op de muren maakte de foto helemaal af!

Marja:

Marja schotelde ons een gewaagde foto voor van een zwarte vogel; een aalscholver. Zo’n zwart beest voor een high-key foto is natuurlijk niet eenvoudig! Ze had die vogel waargenomen in ’t Uithofpark en had de foto 2 of 3 stapjes overbelicht. Dapper hoor!

Haar tweede foto vertoonde een ‘trosje’ paddenstoelen, dat ze met een lampje had belicht. De foto was iets te overbelicht en miste wat scherpte. Een fraaie foto in een donkere omgeving, maar geen low-key.

Wim Lagerwey:
Wim toonde zijn publiek de veerboot bij Amerongen. Een bijzonder mooie foto, maar géén high-key! Het enige wat ‘high’ was, was het ‘hoge’ water!

Wim had zijn 2^e foto in het Prinsenbos in Naaldwijk genomen. De foto was wat overbelicht en viel niet onder de categorie low-key, maar meer in de categorie van ‘tegenlicht opnames’.

Erik:
Erik was – wegens gebrek aan tijd – in zijn archief gedoken. Zijn keuze was gevallen op een beeld van een groep vluchtelingen in een boot op het St. Pietersplein in Rome. Door de sterke overbelichting kwam de groep fraai geïsoleerd te staan, alsof het ‘schip’ opdoemde uit de mist.
Nou ja, Erik’s 2 foto was van een ‘ouwe’ Romein bij ’t Colosseum in Rome. Voor een echte low-key was de foto te licht en zelfs te grijs voor dat grijze verleden van zo’n 2000 jaar geleden. Een enkeling meende, dat die schedel nog steeds vriendelijk keek en zelfs nog lachte.

Henk van Uffelen: 

Henk had thuis mooie pluimen en zaadjes van de gele morgenster op een wit vel papier gefotografeerd. Door de overbelichting oogde het papier aan de rechter kant wat geler en leek het een andere structuur te hebben. Maar, het was al met al een toppertje en een echte high-key en werd dan ook hoog gewaardeerd!
Een staaltje van creativiteit was Henk’s 2^e foto; een schedel van een meeuw met een lampje! Hoe verzin je het? Maar … vanzelf ging het niet, omdat de onderkaak van dat beest niet aan de schedel vast zat. Met wat lijm had Henk e.e.a. vastgeplakt, hetgeen een fraaie plaat opleverde! Alleen Henk, dat ‘nekkie’ was jammer genoeg weggevallen!

Henk Meyer:

Henk had voor zijn vakantiechalet in Frankrijk een fraaie boom met sneeuw vereeuwigd.
En beste ‘luisteraars’ … sneeuw is uitermate geschikt voor high-key foto’s! Dit was een mooie foto (voor bijvoorbeeld een rouwkaart), die goed gewaardeerd werd.

Voor zijn 2^e foto had Henk zijn nachtrust opgegeven; hij was namelijk ’s-nachts naar Park Ockenburg gegaan om een ‘nachtfoto’ te maken. Die hinderlijke verticale streep had wel weggelaten mogen worden. En … een uitsnede van alleen het kwart rechtsonder zou ook niet misstaan hebben.

Kees Olierook:
Deze Kees presenteerde een fraaie lidcactus bloem, die hij op zijn slaapkamer bewaarde. De enige roze gloed had hij eruit gedraaid. Het was een ECHTE high-key foto met prachtige doortekening en dito contouren,
Zijn tweede foto was van een porseleinen poes met een rood gezicht. Kees had een lange sluitertijd gebruikt en verontschuldigde zich voor het witte streepje, dat teveel aandacht vroeg.

Ger:
Ger – die zelf in Portugal zat – toonde ons een geslaagde foto met een meer, een aantal paaltjes én een bootje erachter. Ger zal de kleur er wel uitgedraaid hebben en wellicht het contrast wat opgeschroefd. Zonder bootje zou ’t minimalistischer worden, maar ook fraai, zo was alom de gedachte.

De tweede foto van Ger, was overal loei … en loei scherp! Het was een tandwiel van een oud apparaat met een fraaie structuur. Voor een echte low-key had tie wat donkerder mogen zijn. Desondanks een bijzonder prachtige plaat.

Ed:
Ed had een muur met clematissen gefotografeerd. De foto was sterk overbelicht en bevatte helaas enkele uitgevreten plekken. Om nog meer wit in de foto te krijgen had hij een witte vignetering toegepast.

De 2^e foto van Ed was een portret van een heel oud vrouwtje in Thailand, dat in een donker hutje zat. Desondanks waren de diepe rimpels heel goed zichtbaar. Helaas zat er voor een low-key foto net iets te veel wit in. De meningen waren toch wel wat verdeeld omtrent de fraaiheid van deze foto.

Karin:
Karin verraste de aanwezigen met een transparante vaas met witte lisianthussen ervoor.

Ze had de foto bij haar thuis in de hal gemaakt en 2-stops overbelicht, én in de M-stand, én zonder statief. Voor het beste resultaat gebruikte ze 2 gordijntjes, die ze telkens heen en weer schoof voor het mooiste licht.

De tweede foto van Karin was van haar ‘maatje’ Saar. Ze had er alleen wat bruin uitgehaald. Een mooi portret van een hond met een (te) grote witte krans. Op de opmerking om alleen het kwart linksboven over te houden reageerde Karin: ‘Ja, maar dan had ik moeten uitleggen waar de snoet gebleven was’!

Ron:
Ron was – bijna zoals gewoonlijk – voor de techniek gegaan. Een schilderachtige foto van een kunst chinese roos, alsof tie in de sneeuw stond! Hij had hem nog in zwart/wit gezet, maar dat was minder en veel te hard.
Ron’s 2^e foto was van een kaardebol (een soort distel), die hij voor deze gelegenheid even binnen had gezet. De foto leek op ’t scherm overbelicht, maar dat was thuis niet het geval. Moet zijn scherm misschien gekalibreerd worden? Maar wellicht kan e.e.a. ook verbeteren, door de lichtintensiteit van het beeldscherm wat aan te passen (van 0 – 100%). Maar, al met al een fraaie foto Ron!
 
Precies om 22:20 uur kon de derde helft dan ook echt beginnen. Driekwart van alle aanwezigen bleef dan ook gezellig nog even een poosje ‘hangen’.

Teun