Tot zijn vreugde constateert Marcel in zijn openingspraatje dat we ‘boven de limiet’ zitten. In

verband met de huidig nog geldende corona-maatregelen is er officieel ruimte voor 20 personen en

we zijn met z’n eenentwintigen. Maar hij zegt er onmiddellijk bij ‘dat we er niet moeilijk over doen’.

We gaan dus niemand naar huis sturen. In tegendeel, het is verheugend dat de avond weer een

brede belangstelling heeft.

Leegte is wellicht een van de moeilijkste onderwerpen die we op de lijst hebben staan. Er zit verschil

tussen ‘leeg’ en ‘leegte’. Leeg duidt in het algemeen op ‘niet gevuld zijn;, terwijl voor leegte een flink

aantal begrippen geldt:

1.   een grote onvoldaanheid;
2.  gaping;
3. gat;
4. gemis;
5. het niet gevuld zijn;
6. hiaat;
7. holle ruimte;
8. holte;
9. ijdelheid;
10. ijlte
11. inhoudsloosheid;
12. lacune;
13. ledige ruimte;
14. ledigheid;
15. leegheid;
16. leemte
17. lege ruimte;
18. loze ruimte;
19. niet gevulde ruimte;
20. ongevulde plaats
21. Aldus een Nederlandse encyclopedie. En maak daar dan maar eens een foto van…

    Marcel memoreert nog even aan hetgeen we over veertien dagen gaan doen. Die avond staat in het

    teken van ‘The making of…’ en laat zien hoe het verbeteren van foto’s in z’n werk gaat. We doen een

    oproep aan jullie om een foto op te sturen waarover je, na de bewerking, eigenlijk nog steeds niet

    tevreden bent.

    Hij wil dan graag het RAW-bestand én jouw foto met eindresultaat ontvangen.

    Marion en Marcel zullen (afhankelijk van de hoeveelheid ingeleverd werk) een keuze maken. Zij

    zoeken foto’s waarvan de maker denkt dat er nog wat aan verbeterd kan worden.

    Stuur de foto’s zo snel mogelijk naar marcel@marcelbatist.nl.

    Dan volgt de schouwing van het voor deze wedstrijd ingezonden werk. We bekijken de foto’s met

    een ‘leeg muziekje’. Vervolgens gaan we deze foto’s in volkomen stilte nogmaals zien en beoordelen.

    Met Marion als spreekstalmeester bespreken we de eerste serie foto’s. Na de pauze bespreken we

    de rest.

    Opvallend is dat door een groot aantal mensen niet de mogelijkheden van ons projectiesysteem

    wordt uitgebuit. We projecteren op een scherm dat ingericht is op een afbeeldingsverhouding van

    16:9. Dat betekent dat, als een ander format wordt aangeleverd zoals 4:3 of 3:2, het scherm niet

    volledig is uitgelicht en er grijze randen aan de zijkanten ontstaan.

    Bij sommige foto’s wordt zelfs duidelijk aangegeven dat ze sterk verbeteren als wél van het 16:9-

    formaat gebruik zou zijn gemaakt. En laat het duidelijk zijn, ELK programma dat gebruikt wordt op

    foto’s te bewerken is in staat om de verhoudingen aan te passen. Verdiep je er eens in en kijk of dat

    de volgende keer niet beter kan.

    Arthur