Clubverslag van donderdag 25 mei

Clubverslag van donderdag 25 mei 2023

 

Vijf-op-een-rij

 

De opdracht ‘5 op een rij’ is elk jaar weer een genot om te doen! Juist die verplichting om binnen 24 uur een foto te schieten van een – op de betreffende dag ontvangen – woord, geeft altijd wat gezonde spanning! Helaas viel de deelname tegen, want slechts 12 leden hadden hun foto’s ingestuurd, terwijl één daarvan niet verder was gekomen dan 2 foto’s! Toch stond deze opdracht bij de enquête vorig jaar hoog in het vaandel en dus zou het storm moeten lopen met de deelname! Kom op beste mensen, probeer zo veel mogelijk mee te doen, want hoe meer deelnemers, hoe meer vreugd! Natuurlijk kan het altijd voorkomen, dat het gewoon niet lukt, qua tijd, ziekte, vakantie of anderszins!

 

De 5 woorden van dit jaar waren: hout, koud, goud, stout en oud.

 

Vanaf kwart voor acht ‘dwarrelden’ de leden goedgemutst de zaal in.

‘Mag ik naast je komen zitten, of vind je mij te druk’ vroeg iemand bescheiden aan een clubgenoot!

Maar ineens klonk tijdens het gezellige geroezemoes een luidkeels ‘HEEEEEE eeeee …’ door de zaal en wel uit de mond van Marion! Maar … effectief was het wel, want binnen één seconde was het zo stil, dat je een speld kon horen vallen.

Marion opende de avond met o.a. de opmerking, dat ongeveer de helft van de leden nog niet op de uitnodiging voor het jaarlijkse clubuitje naar Dordrecht had gereageerd. Ook als je niet meegaat, moet je dat even doorgeven! Maar ja, het was dan ook nog geen 29 mei, toch?
Maar beste mensen, beantwoordt de e-mail zo snel als mogelijk is!

Ook memoreerde zij dat het aantal deelnemers toch wel wat tegenviel!

Henk Van Uffelen zou deze avond als stalmeester fungeren. Het bijzondere hierbij was wél, dat hij in de zaal bleef zitten en nog niet eens op de eerste rij! Of dat nou zo’n goed idee was?

 

Ger mocht het ‘bal’ openen met zijn 5 foto’s. Voor ’t hout had hij gekozen voor een detailopname van een boomstam met kwast. Een rood puntje was een meerwaarde. Hoe langer je er naar keek, hoe groter alles werd. Zijn tweede foto was een geopende vrieskast en zijn ‘gouden foto’ waren de letters VOC, die hij had ‘losgeknipt’ van het logo van ‘WOOW-mode’ in Naaldwijk. Goed gezien en bedacht! Een wielrenster, die met haar fiets op een voetpad fietste was stout en tenslotte had Ger een oude pop met GROTE ogen geportretteerd, waarmee zijn vrouw Anne vroeger had gespeeld en de gehaakte kleding zélf had gemaakt!

 

Anita Weeber liet een foto zien met 4 houten wijsknijpers. Op de vraag, waarom het geen oneven aantal was, antwoordde ze ‘Omdat mijn Hans met een handje knijpers aan kwam’. En zo’n lieve man stuur je dan natuurlijk niet met één knijper terug naar de schuur, toch? Koud was het op de visafdeling van de Macro, waar een heerlijke zalm (met hot-lips) in het ijs lag te genieten. Het goud vond Anita in haar sleutelhanger; een ‘goudstaaf’ van 50 gram! Twee vingers, die wat suiker uit een suikerpot likten en pikten, was wellicht een stoute actie! Leuk was een zeer oude naaldenkoker van weleer van zo’n 10 cm lengte.

 

Anneke kwam met een macro-opname op de proppen van een holle boomstam met blauwe schimmel erop. Jammer, dat tie niet geheel scherp was. Ja zeg – bijzonder grappig – een pioenroos, die een poosje in de diepvries had gelegen!
Overigens, ene Ton van Nieuwkerk – wie kent hem niet – legt regelmatig bloemen in een speciale vrieskist om deze te fotograferen. Waarom? Omdat het water (en dus het ijs) dan helderder wordt. Goud stond bij Anneke voor de goudsbloemen en stout voor Stoutmoedig; een blikje met een stout biertje. Een bijzonder oude slijpsteen mét een waterbak én een slinger viel inderdaad, heel terecht, onder de categorie ‘oud’.

 

Karin houdt van hout op een houtje bijten! Op een houten tafel lag een houten kaasplankje met tomaatjes, komkommertjes, etc. En wat te denken van 2 glazen ijs naast een fles Poolse Wodka!? Voorts had ze een gouden randje gevonden op een frontje van een oer-oud kastje. Och Karin, geef je hondje maar de schuld, omdat tie een speelgoedbeest had stuk gemaakt!? Hij keek schuldig en zielig, maar is hij al weer wat opgeknapt?
Met een zeer oud ‘Commer-busje’ met kenteken AL-80-92 sloot Karin haar serie van 5 af.

 

Ron had een fraai ‘stukkie’ hout gevonden van een bijzettafeltje bij hem thuis.
Maar wat dachten jullie van zijn tweede foto? Ron had een bak met water in de vriezer gezet en daarna 2 poppetjes erbij gezet. Omdat het ijs ging smelten, ontstond er een wak, waar het ene poppetje doorheen zakte! Wie verzint zo iets? Nou, Ron natuurlijk! Bijzonder gave foto Ron! In een kast – ook bij hem thuis – had hij 2 gouden vlindertjes gevonden op een standaardje. Bij de kringloop had hij een standaardje gekocht voor € 2,95 en van internet plukte hij een ‘vinger-tekst’ en zie … weer een leuke foto. Met oud had hij een foto van een oud bureautje bewerkt. Ook vond Ron ‘5 op een rij’ een mooie opdracht.

Yvonne had een foto gemaakt van een berg oud hout in een container. Met koud heeft ze snel moeten reageren met ijsklontjes op een plexiglas plaat. Want in ‘no-time’ begon het geheel te druppelen, terwijl ze niet eens op een kookplaat bezig was! Ze vond het een leuke opdracht, want meestal fotografeert zij vogeltjes; maar ja, waarom dan nu geen ijsvogeltje!?
Ger zag in het ijs toch nog wel een hondenkop! De haan op de toren van de Vredekerk in De Lier is goudkleurig en Yvonne kon vanuit haar huis dit goudhaantje fotograferen. De schoondochter van Yvonne zat boos in een hoekje, omdat ze stout was geweest! Met een oude tractor, nog met een oud blauw nummerbord, sloot Yvonne haar serie af.

 

Kees Olierook had een grote kwast in een houten schuttingplank, die met mos was aangegroeid, ontdekt. Voorts toonde hij – met enige trots – een bevroren appeltaart. Nou, de meesten hadden wel smaakvollere appeltaarten gezien. Zijn ‘gouden’ foto betrof de gouden letters F.G. van één van de 640 blikjes, die zijn vrouw schijnt te sparen. Mevrouw Olierook heeft ze nota bene allemaal in de woonkamer uitgestald! Op de vraag of al die blikjes dan elke dag worden afgestoft, reageerde Kees, dat hij dat ‘gouden blikje’ zélf voor deze foto opdracht had afgestoft! Leuke foto! ‘After bakkie Stout, Westland biertje van 9 %’ stond op een blikje bier. Kees had deze aangeschaft bij de grote Jumbo in Naaldwijk, maar pas nadat hij tevergeefs bij de Jumbo in Poeldijk, Gall & Gall in Honselersdijk én de AH mét een Gall & Gall was geweest! En dan … wat speelgoed van begin vorige eeuw van de oma van mevrouw Olierook. Een soort ‘blokjes-puzzel’ met 20 kubusjes, waarmee derhalve 6 verschillende puzzels gemaakt konden worden! Als dat niet oud was!

 

Wim Lagerwey had een – ongetwijfeld zelfgemaakte – houten vlinder gemaakt en waarschijnlijk in museum De Timmerwerf in De Lier. Een andere achtergrond zou de foto wellicht wat versterkt kunnen hebben, aldus enkele ‘deskundigen’ in de zaal. Een koud ‘Raket ijsje’ – nog in de plastic verpakking gehuld – voldeed met vlag en wimpel aan deze koude opdracht. Twee jaar geleden was Wim 50 jaar getrouwd met zijn huidige schatje Nel. Daarvan had hij nog een … tja, hoe noem je dat … ‘huldebord’ op de foto gezet met de welluidende tekst: ‘Hulde aan het Gouden echtpaar, gefeliciteerd!’ Heel leuk bedacht! Voor de volgende foto was Wim een beetje stout geweest, want hij had het etiket van een kruik ‘oude jenever’ volledig veranderd in ‘Stout, echte Lierse Kruidenbitter’. Wim’s laatste foto was een oude Singer naaimachine, met … een oud brilletje ernaast én een gebruiksaanwijzing. Een prachtig exemplaar en echt vakwerk, om in die tijd al zoiets te maken. Maar, wellicht moest die machine na een aantal draaiuren toch wel even gesmeerd worden!

 

Sandra had slechts 2 foto’s ingestuurd. Wellicht had ze het veel te druk gehad en dan schiet er wel eens wat bij in hé!? Haar oog was gevallen op een grote stapel houten pallets ergens in De Lier. Maar … haar tweede foto was een geinige; een selfie, waarop Sandra poseerde met een ski-muts, met de letters ‘Brrrrr …..’ er op. Zij had deze foto genomen tijdens één van haar skilessen.  

 

Anita Herbert deed van zich spreken met een foto van een stuk hout dat in vies water in het Staelduinse Bos dreef. Dat stuk hout vertoonde veel gelijkenis met een … jawel, met een krokodil! Haar echtgenoot genoot van een ijskoud (raket)ijsje, waarvan zijn stoppelbaard ook diep bevroren leek.

Een gouden aap in een plant, waardoor het leek, alsof die aap in een oerwoud zat! Leuk! Een kat, die een gehele toiletrol had afgerold én verscheurd!? Jawel, de kat zat nog schuldbewust in een hoekje van het toilet, terwijl hij een standje kreeg met een uitgestoken vinger! Eerlijkheidshalve moet gezegd worden, dat e.e.a. in scene was gezet! Een paar oude sportschoenen completeerde haar leuke serie.

 

Marion was dichtbij huis gebleven voor haar hout-foto en wel in ’t Prinsenbos. Een berkenbast met heel veel tekening, die veel gelijkenis vertoonde met een legpuzzel van Jan van Haasteren. Marion had de foto nog wel even op zijn zij gelegd, voor een nog beter resultaat. Een wit plastic bakje voor ijsblokjes, een lampje erachter en zie … een mooie, koude foto. Een plaat van plexiglas, een kleurrijke wikkel van chocolade én een armband van Marion waren de ingrediënten voor Marion’s ‘gouden foto’. Stout! Tja, wat is stout? Volgens Marion is een rups – een ‘stippelmot’ – die van blaadjes eet, echt stout! Leuk bedacht, toch? Er waren nog meer rupsen, die op hun beurt zaten te wachten! Een en ander had Marion in ’t Staelduinse Bos aanschouwd. Marion sloot af met een zéér oud fototoestel – een Zenit E – met een geweldige lens; een Helios uit 1968! Marion gebruikt deze lens nog regelmatig om detail-foto’s te maken. Heb je er nog een? Ga hem dan gebruiken! Of koop er een voor ‘maar’ 5 tientjes.

 

Henk van Uffelen liet met zijn eerste foto een houten caravan zien en dat was echt een juweeltje! Een gaaf ding met een imperiaal, alhoewel die meer voor het drinkwater was bedoeld. Dat ding was slechts 2 meter lang, dus wellicht moest men aan de voorkant naar binnen, om vervolgens aan de achterkant weer naar buiten te gaan! Op dezelfde camping – met vorst aan de grond – moest Henk in een slaapzak onder een garderobe van jassen slapen om zich nog enigszins vorstvrij te houden. Zijn gouden plaat was een goudsbloem, die hij vanaf de onderkant had ingeflitst. Natuurlijk had Henk ook een Stout biertje op de korrel genomen: ‘Bier 12%, Imperial Stout, Gulden Draak, deep dark brouw!’ 
Hoe kan het ook anders? Natuurlijk had Henk een behoorlijk oude MG op de foto gezet,
met daarnaast een nog ouder VW-busje, waarvan de voorramen open konden!

Inmiddels was het 21:05 uur geworden en dus tijd voor de pauze. We hadden op dat moment de foto’s gezien van 11 deelnemers, m.a.w. de 2e helft zou ultra kort worden en de 3e helft extreem lang! Om 21:35 uur was de pauze alweer voorbij en kon ons programma worden vervolgd.

 

Teun had een geinige houten kameel ‘meegenomen’, die hij op Lanzarote als souvenir had gekocht. Het was een ingenieus ding, want als je zijn romp draaide, werd het een fruitmand!
Anita merkte op, dat zij ook zo’n zelfde beest bezat. Marion kreeg de 2e foto van Teun binnen en brulde het direct van de daken: ‘WAAR KIJK IK NAUW NAAR!?’
Het ‘mot’ toch ook niet gekker worden bij de W.A.F.V, maar halfnaakte kerels hebben we nog niet eerder gezien, toch? Nou, deze keer wél! Een blote knie met een ijskoude zak met ijs er bovenop voor wat verkoeling! Vele opmerkingen – van allerlei kaliber en aard – galmden door de zaal! Maar koud was het zeker en de knie is er al weer best aan toe! Een ‘gouden’ pas van Ringfoto – als zijnde een ‘coldmember’ moest voor het woord goud doorgaan. Stout was hijzelf geweest; hij had zomaar lukraak wat bloemen uit eigen tuin geplukt en in het gras gesmeten! Als laatste van de avond kwam een foto van een zéér oude schrepel uit het begin van de vorige eeuw op het scherm. Teun gebruikt deze altijd i.t.t. de huidige, moderne schrepels! Wat een schrepel is? Een tuingereedschap om onkruid los te halen of om de grond los te maken!

 

Marion eindigde haar ‘show’ met de woorden:

‘Ik heb ze nog steeds alle 5 op een rij, ze werken alleen in ploegendiensten’.

 

Daar zaten we dan! Het was 21:45 uur en de 2e helft zat er al op! Maar nu al naar de 3e helft?
Anneke vroeg aan Marion of ze misschien voorbeelden van pareidolie foto’s kon laten zien.

Pareidolie of pareidolia is een psychisch verschijnsel, een vorm van illusie waarbij iemand een zodanige interpretatie van onduidelijke of willekeurige waarnemingen heeft, dat hij hierin herkenbare dingen meent waar te nemen. De naam is afkomstig van het Griekse para (naast) en eidolon (beeld).

Uiteindelijk kon Marion enkele foto’s tonen, maar niet van de club-laptop, maar van internet (dacht ik).

Ondanks de geringe deelname was het een leuke avond met leuke foto’s in een gezellige sfeer. Even na de klok van 10 uur kon de 3e helft dan ook echt beginnen!

 

Tenslotte:
Op zaterdag 3 juni a.s. wordt ons jaarlijkse clubuitje weer gehouden. Het wordt een prachtige dag in het oude centrum van Dordrecht, waar heel veel te fotograferen valt! Heb je je nog niet aangemeld? Dat kan nog t/m 29 mei en dat is maandag al! Dus beste mensen, geef je snel op en ga genieten van die mooie stad en maak mooie foto’s om t.z.t. met elkaar te delen!

Teun

Clubverslag 11 mei 2023: Jaaropdracht Bellenblaas

Clubverslag 11 mei 2023: Jaaropdracht Bellenblaas

Er zijn 18 aanwezigen, 12 deelnemers hebben 24 inzendingen gedaan.

Wim zal zich vanavond opwerpen als spreekstal meester en ongetwijfeld wordt het een bruisende avond met de bellenblaas.

De foto van Kees O opent de avond. We leren zijn keukenraam kennen. Discussie is er over de hoeveelheid foto die scherp is. De kleuren zijn fraai.

Op de tweede foto van Kees komen we het raam weer tegen. De blauwe baan boven de bel wordt als storend ervaren. Ook deze foto heeft fraaie kleuren. De bel heeft een bijzondere vorm aan de onderkant.

 

Wim A heeft zijn eerste foto met statief genomen en dat kon omdat hij de het zeepsop met glycerine heeft gemengd waardoor de bellen langer blijven leven. De bel staat op een spiegel die is natgemaakt. Omdat Wim dacht dat de hele bellenblaas op de foto moest creëert dat afbreuk aan het creatieve idee. Dat geldt nog meer voor zijn tweede foto die een verrassend effect had in rood en groen dmv een rood en groen lampje aan weerszijde. Helaas de grote groene bellenblaas pot op de achtergrond.

 

Marion toont in haar eerste foto mooie regenboogkleuren en een goeie scherpte in een klussie bellen. Haar tweede foto vinden de aanwezigen minder aansprekend.

 

Marcel verrast ons allemaal met zijn eerste foto, zeker de krullen aan de rechter zijde zijn het onderwerp van gesprek, veel waardering voor wat we zien. De foto lijkt al in de winter te zijn gemaakt. Dat geldt ook zeker voor zijn tweede foto, een bel op een uitgebloeide bloem. Prachtig.

 

Anneke heeft een eerste foto in rustige uniforme kleuren. Op het sop in de bellenblaas is een prachtige gespiegelde selfie te zien. Ook over haar tweede foto wordt bewonderend gesproken als het gaat om de compositie in haar vijver.

 

Henk krijgt een positieve opmerking over out of the box denken met het blazen van kerstballen. Er zijn vermoedens van meerdere fotos in een foto, maar die worden ontzenuwd door te melden dat alleen een touwtje is weggehaald. Zijn tweede foto kent fraaie kleuren vindt men.

 

Sandra is de radeloosheid nabij met dit onderwerp en daar getuigt haar eerste foto van. Ze heeft dat ook met haar tweede foto, echter die wordt toch positief beoordeeld als het gaat over een sterke minimale compositie van groen op zwart.

 

Ron slaagt er wederom in om een verrassende plaat in te sturen over een bel in de struiken, er is veel waardering voor. En dit geldt zo mogelijk nog meer voor zijn tweede met Iphone genomen foto op zijn inductieplaat. Dat een snoertje van een lampje toch zoveel positief ophef ten gevolge heeft.

Een prachtige kleurstelling in oranje en blauw.

 

Eric moet het in zijn eerste foto van de zuurtjes kleurtjes hebben. Die zorgen voor een leuke plaat. Zijn tweede foto krijgt kritiek op de compositie op het grote zwarte vlak en de niet weggewerkte storende lijntjes.

 

Anita heeft in haar eerste foto een mooie kleurige bel op een ms te grote minder aansprekende achtergrond. Haar tweede foto ontmoet minder positieve reacties. Maar Anita meldt vrolijk dat ze die niet eens had willen inleveren maar door Kees gedwongen werd dit alsnog te doen.

 

Kees maakt gebruik van dit moment om zijn punt te maken dat als er gevraagd wordt om X foto’s voor de wedstrijd, dat daar dan ook X foto’s per lid worden ingeleverd. Dit omdat anders kunstgrepen in het wedstrijdgereedschap moeten worden toegepast en daar wordt Kees niet vrolijk van. Zijn punt ontmoet begrip en dat kan best worden vertaald in het reglement.

 

Henk U heeft in de eerste foto een mysterieuze compositie van 3 bellen weten vast te leggen. Daar moest even goed naar gekeken en over gesproken worden. Alle kleuren van de regenboog zijn te zien. Henk heeft dat een beetje aangezet. In zijn tweede foto verrast hij met een bel om de bellenblaas heen. Het rode handvat leidt af.

 

Johan heeft met foto 1 een leuke vrolijk plaat met een poppetje dat de sop uit het oog houdt met de hand. Er zijn een hoop bellen maar dat komt door de slagroom methode. In zijn tweede foto weet Johan, met 3 kleuren lampjes in een plasje water met sop op een glazen plaat, mooie zachte kleuren te laten zijn een bijzondere reflecties in een paar hoopjes belletjes.

 

De bruisende avond is hierbij ten einde en een bruisende derde helft begint.

 

Winnaars donderdag 11 mei jaaropdracht bellenblaas

Winnaars donderdag 11 mei jaaropdracht bellenblaas

1e plaats – Marcel Batist                          8,24 punten
2e plaats – Marcel Batist                          7,88 punten
3e plaats – Ron Petterson                        7,19 punten
3e plaats – Anneke v Ruyven                   7,19 punten
5e plaats – Henk van Uffelen                    6.94 punten
5e plaats – Wim Alsemgeest                     6.94 punten

Clubverslag van donderdag 4 mei 2023

Clubverslag van donderdag 4 mei 2023

 

Dubbelbeeld en/of herhalingen

 

4 mei is elk jaar weer een gedenkwaardige dag en dit jaar viel een van onze clubavonden op deze datum! Onze clubavond kon gelukkig gewoon doorgaan, want even voor 20:00 uur werden we allemaal door Marion naar de foyer gedirigeerd, om aldaar naar de TV te kijken. We zagen de beelden van de kranslegging op de Dam in Amsterdam door Willem Alexander, gevolgd door 2 minuten stilte. Ook de bridgers werden gesommeerd om hun kaarten op tafel te leggen! Een serene rust daalde over ons – én de bridgers – neer. Na die 2 minuten herstelde het geroezemoes zich direct en gingen wij ‘WAFV-ers’ naar ons eigen ‘stekkie’.

 

Er waren door 14 inzenders 42 foto’s ingestuurd; 1 persoon had echter 2 foto’s ingeleverd en één iemand zelfs 4! Tja, het valt ook niet mee om op onze leeftijd nog goed te ‘hoofdrekenen!’

Velen waren afwezig door de meivakantie, ziektes of anderszins, zodat we ‘slechts’ met 15 mensen aanwezig waren!

Tja, dubbelbeeld en/of herhalingen. Eigenlijk geen moeilijk thema, want eigenlijk is bijna alles een herhaling! Zet maar eens twee katten naast elkaar, dan is dat toch al een herhaling? Voorts konden we ons ook nog uitleven met het fenomeen ‘dubbel’. Nee geen dubbele opnamen hetgeen wil zeggen, tweemaal dezelfde foto, maar daar tussenin je camera omdraaien. Beide opnamen moeten dan wél op dezelfde foto uit de camera rollen! Maar, dat was dus NIET toegestaan! Maar dubbel komt echt heel vaak voor, zoals: weerspiegelingen in water, in glazen (winkel)puien, etc.
Jan Dekker (jawel, de man van onze versnaperingen) was woensdag geopereerd en was vandaag – zij het zonder galblaas – weer thuisgekomen. Hij bracht zijn hartelijke groet aan onze vereniging over. Jan moet elke donderdagavond ‘werken’, anders zou hij misschien wel een lidmaatschap bij de WAFV aanvragen!?
Een jaar geleden kwam Anita Herbert naar onze vereniging mét haar vriendin Yvonne. Anita is toen lid geworden en Yvonne kwam vanavond weer eens een keertje kijken om de sfeer te proeven! Misschien smaakte het nu wél zo goed en heeft ze meer tijd, om deel uit gaan maken van ons ‘fotografen-clubje’!

 

Marion zou deze avond leiden en wilde eens iets anders gaan doen.

Zo liet zij per persoon zijn of haar eerste foto zien en konden we om beurten er iets ‘van vinden’. Een extra vraag was, of we na de 1e foto al konden weten, van wie die foto was. Maar hierna kwam ook nog foto 2 en foto 3 en konden we weer een poging wagen!

Anneke

De eerste in de rij was Anneke en zij liet mooie plaatjes zien van een kasteel, een herhaling van kaarsjes én van de parkeergarage in Zutphen, als een bijzonder beeld met veel gekleurde houten latten of planken. De kaarsjes had zij middels een ‘doorzichtige’ spiegel gefotografeerd.

Teun

Teun was in een arbeiderswijkje in Delft geweest, waar veel werknemers van de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek wonen of hebben gewoond. Alle huizen zien er hetzelfde uit en allemaal hebben ze ‘knalgele’ raamkozijnen. Een schouwspel om naar die vele tientallen huizen te kijken met veel groen erom heen. Desondanks kreeg Teun commentaar, omdat bij het ene huis het dakraam open stond en bij de andere woning niet, of de zonwering was bij de ene woning iets verder open dan bij een andere woning! Velen wilden al rap het spelletje ‘Zoek de 10 verschillen’ gaan spelen! Nou ja! Terecht was de opmerking, dat de stam van een mooie bloeiende boom nét niet de regenpijp erachter camoufleerde!
Door de andere foto’s – een rij bomen mét weerspiegeling in De Lier en een lange gevel van een kas – verraadden dat het foto’s van Teun waren.

Henk van Uffelen

Henk uit de ‘Hoek’ liet een fraaie foto zien van een grot op Lanzarote. Een prachtige weerspiegeling in het water, dat honderden meters diep leek, maar in werkelijkheid maar een paar centimeter! Zijn 2e foto was ook een ‘beauty’, namelijk een kleurrijke tuinderskas tussen Hoek van Holland en ’s-Gravenzande. De dakramen stonden wagenwijd open, waardoor de benaming ‘cabrio-kassen’ werd bedacht. Ger opperde nog wel, dat Henk die foto nóg een keer had moeten maken, maar pas nadat hij een steen in het water vóór de kas had gegooid!
De zo ontstane rimpeling zou echt niet misstaan.
Zijn 3e foto – een weg met veel bomen in de mist – mocht er ook zijn!

Anita Weeber

Anita was tijdens een open dag in de bouwput van de Blankenburgtunnel geweest! Nou, door al die stempels aan herhalingen geen gebrek!
Voorts had ze een geinige foto van een aantal glazen gewichtjes. Niet iedereen begreep die glazen gewichtjes, omdat ze opmerkten, dat ijzer toch veel zwaarder is dan glas!?
Foto 3 was gemaakt in Berg en Terblijt in Zuid-Limburg bij een klein stationnetje, waar veel ijzeren ‘bolders’ stonden. Deze stonden daar, om te voorkomen, dat publiek daar zou gaan parkeren. Maar waar had Anita haar auto eigenlijk gelaten? Of was ze wellicht met de trein daar naar toe gegaan?

Johan

Johan was weer lekker aan het ‘freubelen’ geweest. Twee koppen – is een herhaling – vormden een mooie plaat, die er lekker strak uitzag. Hij had hiervoor wél de ‘trukendoos’ moeten openen! Maar … foto nummer 2 mocht er zéker zijn; 3 mooie danseressen op een rij, terwijl de buitenste 2 gespiegeld waren. Als ‘toetje’ had Johan nog wat rook toegevoegd!
We kennen allemaal het Droste-effect, toch? Johan had als 3e inzending een foto van een schilderij gemaakt. Dat schilderij had hij vervolgens wat verkleind en in het eerste (grootste) schilderij geplaatst. Etc. etc. etc.
Ger

De eerste foto van Ger stond nog niet volledig op het projectiescherm, of bijna iedereen wist al, dat het een ‘echte Ger’ was! Bovendien zei Ger niets en dat zegt genoeg!
Het was een fraaie zwart/wit foto van het IJspaleis in Den Haag, met een trap, waar een ‘oudere dame’ vanaf daalde.

Zijn volgende foto was een ‘avondfoto’ van het Operamuseum in Valencia. Hierbij had hij géén statief gebruikt, maar hij verklapte wel, dat hij zijn camera wel wat had ondersteund op een paaltje of iets dergelijks.
Als laatste liet Ger een foto zien van 2 vliegende vogels, die veel gelijkenis vertoonden met 2 straaljagers!

 

Het was de aanwezigen opgevallen, dat een ‘rood puntje’ op het projectiescherm de foto’s hinderlijk ontsierden. Het zat blijkbaar niet op de bewuste foto’s en ook niet op de lens van de beamer en ook niet op het scherm! Marion dacht dat het haar fout was en dat dat plekje bij het maken van de power-point-presentatie per ongeluk was meegekomen. Marion ging – als een echte politica – diep door het stof en verontschuldigde zich meerdere malen. Maar daarna probeerde ze nog om e.e.a. met de ‘mantel der liefde’ te bedekken en vroeg om het maar niet verder te vertellen! Maar ja, als de schrijver van dit epistel iets heeft gehoord, komt het zeker naar buiten!
In de pauze werd naarstig geoefend met het fotograferen van de uitgeblazen ‘bellenblazen’ voor onze jaaropdracht van volgende week!
Maar plotseling kwam Marion zélf achter de oorzaak van dat irritante, rode vlekje! Het was namelijk niet meer en niet minder dan de cursor van de muis van de laptop!
Welnu beste mensen; ‘In één muisklik’ was het storende puntje naar de zijkant van het scherm verbannen! Dus, eind goed, al goed!

 

Marion
Een prachtig mooi zwart/wit beeld van een paleisje in Alhambra met een weerspiegeling, die nog scherper was dan het origineel. Jammer was wél, dat het irritante vlekje nu weg was en toch nog rechtsonder op het projectiescherm terecht was gekomen!
Haar 2e foto – met HEEL veel vogels miste wat scherpte! Maar toen Henk U aan de projector had gedraaid, werden die meeuwen ineens bijzonder scherp!

De derde foto van Marion was bizar en fascinerend tegelijkertijd! Een fraaie kikker met een even zo fraaie weerspiegeling en gewoon op de plaat gezet in haar eigen vijver!
Helaas vertelde Marion, dat ze geen kikkerdril in haar vijver heeft en dat haar ‘kikkerpopulatie’ wel eens uit zou kunnen sterven! Maar … Henk van Uffelen bood uitkomst! Jawel, hij heeft wel een paar honderd kikkervisjes en kikkerdril en wilde Marion daarmee wel tegemoet komen. Zie hier, een ware, legale handel in kikkertjes was geboren op onze Fotoclub! Mooi toch?!?

Anita Herbert

Anita kwam met een plaatje met 7 kanonnen op Malta; nou als dat geen herhaling is!

Voorts een drietal paarse bloemen, die naar de welluidende naam Zenegroen luisteren.
Tja, waarom dan geen Zenepaars? Geen idee! Alleen de middelste blom stond er scherp op!

Haar laatste foto was een grapje; 3 voetballers, waarbij 2 van de ene partij was en één van de tegenpartij; maar dat kon je eigenlijk alleen maar aan de kousen zien!
Erik

In verband met de Dodenherdenking had Erik heel veel kruizen op de Amerikaanse begraafplaats in Normandië op de foto gezet. Een boeket bloemen verstoorde e.e.a, omdat het plastic er nog omheen zat! Zijn tweede foto was gemaakt in Andalusië in Spanje in de plaats Michas en toonde ons maar liefst 8 blauwe bloempotten op een witte gevel!

En zijn derde foto dan? Jammer dan, Erik had zich verteld en kwam niet verder dan 2 foto’s!

Henk Meyer

Henk is nog steeds met zijn camper op vakantie en maakt een rondrit door o.a. Spanje.
Foto 1 bevatte 2 grote, mooie en kleurrijke grotten met een fraai doorkijkje en Henk had deze ergens in Spanje vereeuwigd. Een beetje overbelicht, maar ja een ‘doka’ heeft Henk natuurlijk niet in zijn camper!
Zijn 2e foto mocht er ook zijn; de pilaren van een Kathedraal in Cordoba, die IN de grootste Moskee is gebouwd. Voorts een binnen gevel van een gaanderij in een gebouw in Cordoba. Hier kon nog wel wat aan ‘gesleuteld’ worden, maar ja, vanuit een camper?

Het tellen in het Spaans is nog niet het sterkste punt van Henk, want hij leverde VIER foto’s in!! Zijn 4e was aan de Golf van Biskaje; twee solitaire bomen, waarvan de kleuren niet helemaal klopten.

Marcel

Kun je van een oerlelijk ding een fraaie foto maken? Bijvoorbeeld van een vies, goor, zwart en plastic waterbassin? Natuurlijk kan dat en Marcel doet dat dan ook! Nog even kantelen en zie daar … een mooie plaat! Gewoon een bassin aan de ‘Van Rijckevorssellaan’ in ’s-Gravenzande!

Zijn 2e foto was een zwart/wit foto van prikkeldraad, genomen in het water van een overstroomd weiland. De weerspiegeling was dan ook heel mooi! Uit de zaal kwam natuurlijk de vraag: ‘Maar je mag toch nooit wat wit aan de zijkant laten zitten?’ Dat klopt wel, maar veel wit – zeker in een zwart/wit foto – moet je natuurlijk wél laten zitten!
Kees Olierook

Een foto van het Gevers Deynootplein in Scheveningen bevatte veel weerspiegelingen in het glas van de gebouwen er omheen. Op de voorgrond een portret van Marianne Weber, uiteraard niet te verwarren met ‘onze’ Anita Weeber! Het blijken niet eens zusjes van elkaar te zijn!

Voorts geen weerspiegelingen van de lampen in een Chinees restaurant – zoals velen dachten – maar wel van een vitrine in een tempel in Shanghai.
Voorts had Kees – juist op deze vierde mei – de Canadese begraafplaats in Margraten ingeleverd.

Ron

Ron was in de Achterhoek geweest en was terecht gefascineerd geraakt door een wal met een mooie rietkraag met een fraaie weerspiegeling. Een mooi verdwijnpunt maakte de foto echt af!
Voorts was hij in de buurt van Boskoop geweest en dacht ineens: ‘Oh ja, ik moest nog een opdracht doen!’. Hier zag hij een hooiberg en een mooie slootkant met mooie knotwilgen.

Wim Alsemgeest

Dat was wel even schrikken zeg, toen Wim zijn verhaal met ons deelde!

Hij had namelijk in Maassluis – bij de overweg van de Metro bij de Vlaardingse Dijk – een aanstormende Metrotrein gefotografeerd! Vlak bij de rails had hij zijn camera op een statief neergezet en wachtte rustig af, totdat er een Metro aan zou komen scheuren. Op het aller-, ja allerlaatste moment – maakte hij zijn foto en trok in één beweging zijn toestel mét statief bij de rails vandaan! Bijzonder gevaarlijk natuurlijk en de machinist was dan ook terecht zéér boos en balde zijn vuisten naar ons ‘Wimpie’! Gelukkig schrokken wij niet, omdat hij zijn verhaal zelf aan ons kon vertellen! Een volwassen kerel- net gepensioneerd – en nog steeds behept met zulk ‘puberaal gedrag’!? Dat kan toch eigenlijk niet Wim???

In de ‘Oude Haven’ in Vlaardingen zag hij een herhaling van 3 kabelhaspels en 2 halve haspels links en rechts.
Zijn derde foto was een mooie plaat van 2 grote witte bollen, met daarachter een aantal tanks! Genomen met een 300mm lens, want het tafereeltje stond aan de andere kant van ’t water. Het geheel stond allemaal keurig recht en dat triggerde een medeclubgenoot tot het maken van de opmerking: ‘Zeg Wim, zie je wel, je kan het wel’!

 

Al om 22:00 uur waren alle 42 foto’s gepasseerd en kon de derde helft al vroeg beginnen!
Details daarvan zijn mij niet bekend, want ondergetekende was direct om 22:00 uur vertrokken i.v.m. andere verplichtingen.

Teun

Pages:1234567...19»