W A F V

Clubverslag van donderdag 5 september 2024

 

Donderdag 5 september werd de eerste clubavond van het nieuwe WAFV-seizoen gehouden. De eerste maand met de letter ‘r’ er in, hetgeen betekent dat de herfst er weer aankomt. Maar niets van dat alles; er heerste nog ‘tropische’ temperaturen van zo’n ruim 27 graden en de meeste aanwezigen waren dan ook lekker in de korte broek!
Een aantal leden was nog met vakantie of hadden andere afspraken; zo had Marcel ‘himself’ een dubbele afspraak gemaakt en toch had hij gekozen voor zijn afspraak ergens in het land. Er waren dan ook ‘maar’16 leden aanwezig! Ron had Mariska van der Stap – de zus van zijn buurvrouw – meegenomen, omdat zij van fotograferen houdt en onlangs nog een nieuwe camera had gekocht. Zij komt even ‘proeven’ op de foodavond of zo’n fotoclub als de onze haar bevalt. Mariska, van harte welkom!

Deze avond stond het thema  Food fotografie op het programma.

Omdat Marcel schitterde door afwezigheid, opende Marion de avond.
Allereerst heette ze Mariska van harte welkom.
Anneke had het boek ‘Landschap in Nederland’ meegenomen voor geïnteresseerden. Kees Olierook wilde het wel meenemen en beloofde het over 14 dagen weer mee te nemen, zodat een ander het weer kan inzien. Op deze wijze kan iedere geïnteresseerde het boek even ‘lenen’.
Tja, het aantal inzendingen voor de ‘Food fotografie was ’slechts 7’! Alle zeven hadden 3 foto’s ingestuurd, zodat het totaal aantal foto’s maar 21 was. In allerijl had Marion op woensdagavond een ‘brandbrief’ – nou ja, een ‘brand-app’ – rondgestuurd via onze ‘app-groep’, met het verzoek om nog een ‘presentatie van eigen werk’ in te leveren. Ger, Henk van Uffelen, Johan van Schie, Kees Olierook en Teun hadden hier positief op gereageerd.
Desondanks had Marion nog een ‘introductie’ met betrekking tot ‘voedsel fotografie’ in elkaar gezet, om de leden hiermee te verrassen, te vermaken én … te verbazen!

Presentatie van Marion: ‘Het is niet wat het lijkt’
Marion liet ons op een ver(s)makelijke manier kennis maken met het fotograferen van voedsel voor o.a. consumentenfolders, ‘food-fabrikanten’, advertising, etc.
Bijvoorbeeld, hoe maak je nou een spetterende foto van een ijsje? Voordat je goed en wel de juiste positie hebt ingenomen, is het ijs al lang en breed in je schoenen gedropen, toch? Voor een goed resultaat worden dan ook tal van trucages toegepast!
Zo wordt bijvoorbeeld voor ijs gewoon aardappelpuree gebruikt met een kleurtje erbij. Indien nodig wordt er zelfs nog stijfsel aan toegevoegd!
Nog enkele voorbeelden:
Stomende gerechten kun je heerlijk opleuken met een stoomapparaat, maar ‘natuurlijke rook’ kun je ook gewoon maken door natte tampons even in de magnetron te leggen! Zo kun je dan ook mooi van je (overtollige) voorraad afkomen, niet waar?
Hoe fotografeer je nou een schaaltje melk met wat vruchtjes erop? Die vruchtjes zakken binnen de kortste tijd naar beneden en dan ben je al te laat. Welnu, zet een 2^e schaaltje ondersteboven in de 1^e schaal en lijm de vruchtjes met echte lijm vast op de onderkant van die 2^e schaal.
Tomaatjes met een groen blaadje zien er beter uit als je die besproeit met een mengsel van glycerine en water (fifty/fifty) en met wat haarlak blijven de druppeltjes geweldig op hun plaats!
En hoe krijg je een kaas-pizza netjes op de foto? Inderdaad, door 50% kaas mét 50% stijfsel te gebruiken.
Americain pan-cakes – maar ook gewone pannenkoeken – moeten natuurlijk keurig horizontaal op een stapeltje blijven liggen, toch? Welnu, stop de pan-cakes in de diepvries en maak een torentje met kartonnetjes ertussen. Gooi er dan stroop overheen, maar daarvoor kun je ook motorolie gebruiken voor een beter resultaat!
Voor een appeltaart met slagroom – die veelal korrelig is en wat gelig – kun je heel goed scheerschuim gebruiken als ‘slagroom’!
En hoe zijn nou in een doorgesneden slagroomtaart de keurige lagen van de slagroom zichtbaar? Welnu, door weer kartonnetjes tussen de lagen te leggen en daarbij weer die ‘overheerlijke’ scheerschuim!
Bij vlees- of kipproducten loopt het vet er vaak al snel uit. Om toch een goede foto te maken, kun je een rauwe kip gebruiken en deze te bewerken met schoensmeer, olijfolie en een of ander donker spulletje, bijvoorbeeld koffie.
Hamburgers worden vaak horizontaal gehouden met prikkers (aan de achterkant natuurlijk!).
Maar … tegenwoordig kun je met AI ook prachtige foodfoto’s maken!!

Marion had haar presentatie omlijst met prachtige foto’s en haar verhaal werd zéér op prijs gesteld.
Tenslotte gaf Marion haar toehoorders nog de volgende tips mee:
1. Gebruik altijd zacht licht en geen flits.
2. Ga altijd heel dicht bij het product staan.
3. Pak altijd de juiste hoek! Varieer even, want dit hangt van het product af.
4. Maak gebruik van scherpte/diepte.
5. Let altijd op details, beleving, emoties, etc.
6. Breken en snijden doen het altijd goed (bijv. een taart, een pizza, etc.).
7. Zorg voor een heldere foto.
8. Let op voor de juiste kleurtemperatuur (witbalans).
  EET SMAKELIJK!   
Marion bedankt! Bijzonder interessant allemaal, maar had je eea niet eerder kunnen vertellen?

Inmiddels was het al 20:35 uur geworden en dus de hoogste tijd, dat alle inzenders hun foto’s met de andere clubleden konden gaan delen!

Henk van Uffelen:
Henk mocht het spits afbijten en toonde de aanwezigen achtereenvolgens zijn 3 foto’s:
Bij een kasteel op de Veluwe had Henk mooie zwarte tomaten waargenomen met fraaie regendruppels (van de tuinman). Zijn 2^e foto was een voorgerecht met zalm en als 3^e een foto van een kaasplankje met een doorgesneden pompoen uit eigen tuin.
Wim Alsemgeest:
Wim’s eerste foto was een houten bord met wat pasta’s en spaghetti. Wim had e.e.a. opgeleukt met een spotje en met een zwart doek erachter. Een goochemerd in de zaal dacht dat er oude elastiekjes van de vroegere PTT bij lagen! Of was dit juist al zo’n trucage van Wim?? Door het spotje was de foto wel een beetje overbelicht. Zijn tweede foto was van een aan stukken gebroken hazelnootreep met rozijnen. De kleur was enigszins onnatuurlijk (rood i.p.v. bruin). Maar … was het maar een klein reepje geweest Wim, of had je de helft zelf al ‘opgevroten’??
Zijn laatste foto was uniek, bijzonder, leuk, strak en netjes. Wim had 4 sinaasappels doorgesneden en keurig als 8 rondjes van bovenaf gefotografeerd. Weliswaar was het vruchtvlees wat roodachtig, maar het waren ook bloedsinaasappels. Eerlijkheidshalve moest Wim bekennen, dat hij alle ‘onderkontjes’ eraf had gesneden voor de noodzakelijke stabiliteit.
Marion:
Marion was uitgebreid gaan eten in het Jagershuis in Hoek van Holland. Natuurlijk ben je in een restaurant beperkt in je doen en laten. Ze had haar foto’s dan ook met haar telefoon gemaakt! De eerste was van een mooi opgemaakt voorafje met o.a. zalm en kaviaar. Had ze dat ene kappertje nou weg moeten halen? Nee toch!? Haar volgende foto was natuurlijk van het hoofdgerecht; een stuk zeebaars, waar heel veel aandacht aan was besteed! En …. als toetje een macoron, monchou en frambozen. Alles overheerlijk en fraai gefotografeerd en … zonder trucjes!
Anita Weeber:
Anita houdt ook van lekker eten en begon met een heerlijk toetje met cake en slagroom.
Ze vervolgde met een overheerlijk mokkatoetje met heel veel calorieën! En jawel, het is met de huidige hoge temperaturen hartje zomer, maar Anita verraste ons alvast met bijzonder goed uitziende appelflappen en oliebollen! Lekker bollig zeg!  
Ger:
Ger verraste ons met een glas met druifjes. Hij had dit ‘tafereeltje’ gezien bij de zomerbloemen tentoonstelling, die in het verleden in Naaldwijk werden gehouden. In elk geval waren de druifjes niet eetbaar. Een mooie compositie en dito achtergrond! Voor zijn tweede foto kreeg Ger op een gegeven moment een overheerlijke salade voorgeschoteld en voordat hij zijn eerste hap nam dacht hij: ‘hé, effe een foto maken!”. Zijn 3^e foto was een raadsel: ‘Raad wat dit is?’. Het bleek ook weer een toetje te zijn van Griekse yoghurt met (heel) veel bramensap!
Johan van Schie:
Johan begon zijn bijdrage met een prachtige foto van het kerstdiner op zijn werk; het voorste bord was loei en loeischerp, terwijl alle andere (ca. 7) borden in de onscherpte stonden. Zijn 2^e foto was ergens in het buitenland gemaakt; een gedekte tafel met broodjes, Almof, potjes, etc. met op de achtergrond een soort berglandschap. Johan sloot af met een bak vol garnalen, die hij op een vismarkt in Indonesië was tegengekomen. Eén grote garnaal sprong eruit met een blauw kleurtje! Bijzonder Johan! Of waren het toch krabben???
Ron:
Ron kwam er pas op dinsdagavond achter, dat hij nog wat moest fotograferen voor de aanstaande donderdag. Omdat hij die dinsdagavond ook nog weg moest, had hij dus precies 45 minuten om 3 foto’s te schieten. Dat moest toch gemakkelijk lukken met die snelle sluitertijden van tegenwoordig?
Ron dronk thuis koffie met Bastogne koeken erbij. Zijn eerste foto was dan ook een blik met Bastogne koeken. De tweede was van een ontbijt in Barcelona en de derde vertoonde o.a. een zakje Haribo’s. Toch leuk gedaan Rob … en zo snel!

Toen was 21:05 uur en dus tijd voor de pauze. Marion liet ons echter nog een sheet zien waarop stond:
‘Tijd voor de 3^e helft!’! Maar ja, eerst komt toch altijd nog de tweede helft? En inderdaad … er was ook nog een tweede helft, dankzij de oproep van Marion in de App-groep en de mensen, die iets uit eigen werk met de andere aanwezigen wilden delen!

Johan van Schie:
Johan ging tot voor kort altijd al fotograferend ‘achter de vogeltjes aan’. Met prachtige vogeltjes, waaronder vele puttertjes – heeft hij ons in het verleden vaak versteld doen staan. Maar tegenwoordig heeft Johan zijn werkgebied verlegd naar macro en zelfs super-macro! En niet zonder succes!
Met zijn Laowa lens maakt hij de mooiste ‘portretten’ van heel veel insecten en meestal zonder statief! Hij maakt hierbij regelmatig gebruik van foto-stacking. Zo kwamen er o.a. sprinkhanen voorbij, libellen, bijen, hommels, een prachtige foto van een dansmug, die zelf een oerlelijk beest is én ook nog een foto van het oog van een slak, genomen op slechts 20 cm afstand! Maar ja, zo’n beest loopt niet zo snel weg. De meest fascinerende foto was van een beeldvullende hommel of bij, die als een enorme helikopter onze zaal in kwam denderen! PRACHTIG! GAAF! BIZAR!

Kees Olierook:
Kees was in Noord Engeland geweest en wel in het dorpje Whitby. Hier staat op een hoge klif een (ruïne van een) oud kerkje met vele stijlen, maar vooral de Romaanse stijl. We praten hierbij dan over het jaar 1110 en over de 12^e en 13^e eeuw. Prachtige plaatjes liet Kees ons zien; zoals een ‘nieuwe’ torenklok, die een oude zonnewijzer moest vervangen. Het interieur van deze (Anglicaanse) kerk zag er erg rommelig uit, er waren aparte ‘hokjes of dozen’ met bankjes voor aparte families of groepen mensen? En de preekstoel bestond uit 3 etages; wellicht voor verschillende rangen of standen? Rondom de kerk was een kerkhof, maar er brokkelde in de loop der eeuwen wel eens een stukje klif de zee in! Je zal er maar liggen zeg! In 1992 is daar nog de film ‘Bram Stoker’s Dracula’ opgenomen. De aanwezige WAFV-leden kregen met fraaie beelden een interessant inzicht in de historie van het hoge kerkje in Whitby.
Henk van Uffelen:
Henk was voor zijn presentatie dicht bij huis gebleven en wel niet verder dan zijn eigen tuin. Henk liet zijn publiek genieten van een diversiteit aan foto’s, zoals: een rode heide libelle op een pijpje, een Teunisbloem in mooi licht, de Japanse 1000-knoop, of was het toch de persicaria, maar dat is sowieso familie van die knoop! Voorts honderden Vebena’s en doorgeschoten venkel met mooie gele schermen! Er kwam zelfs een vlieg voorbij, die op een vlindervleugel was geland! Ook heeft Henk honderden Aronskelken staan, die veel op gewone ‘spruitenstronken’ lijken. Voorts nog tomaten, pompoenen, vrouwenmantels en een  ‘paaldansende’ libelle. Henk eindige zijn serie met een brandende lantaarnpaal voor zijn huis, met op de achtergrond een fel roze gekleurde lucht boven een Westlandse tuinderstuin. Kortom, een prachtige serie natuurschoon, zomaar uit een privé-bloementuin in Hoek van Holland!

Toen was de tijd op! Dat wil zeggen, alleen nog tijd voor de 3^e helft.
Volgende week donderdag (over 7 dagen dus) is er weer een werkavond en wel op het Honderdland in Maasdijk. Vertrek vanaf de Anjerlaan, maar hierover zal nog een e-mail worden rondgestuurd.
Teun

Clubverslag Straatfotografie in zwart wit van 11-07-2024

 

Stipt om 20:00 uur, op deze laatste verenigingsavond voor de vakantie, verwelkomt voorzitter Marcel de 17 aanwezigen en deelt mee dat er vanavond 16 deelnemers zijn die 32 foto’s hebben ingezonden. Onze voorzitter deelt mee dat Kees Olierook vanwege zijn verjaardag vanavond trakteert onder de pauze waarop een daverend “Lang zal die leven” hem ten deel valt.

Twee vragen vooraf:

Wat is precies zwart-wit?
Wat is precies straatfotografie?

Wellicht komen we daar vanavond achter.

 

Teun
Foto 1 biedt een gezellig plaatje in mooie zwart/wit tinten en is aangenaam om naar te kijken ondanks de drukte. Misschien mag het geheel een snipper pittiger en kan ook nog een vignet.
De man met de hond leidt af van het hoofdonderwerp, kan je oplossen door deze donkerder te maken. De foto is gemaakt in Delft.
Foto 30 kreeg kritiek op de willekeurigheid van het onderwerp in het straatbeeld. Ook gemaakt in Delft.

Marcel
Foto 2 wordt in eerste instantie zeer subjectief geprezen door maker Marcel, in tweede termijn zwakt de beoordeling niet af. 3 donkere elementen houden de boel in evenwicht en de fontein spettert dat het een lieve lust is. Achteraf geeft Marcel aan dat hij het jongetje in het midden nog meer  in het verlengde van de fontein had willen hebben zodat de buitenste stralen uit zijn handen lijken te komen.
Foto 22 van een persoon op een bank wordt ook als een gave plaat beoordeeld. Puntjes van kritiek zijn dat het ene been extra lang lijkt, niet alles even recht staat en er weinig straat te zien is. Marcel countert dat dat ene been echt zo hoort en de bank ook in het echt scheef staat.

Ger
Foto 3 is een goed gevangen moment in Kaap Verdië: twee personen staat precies op het zelfde moment voor het midden van twee verschillende deuren. Mooi contrast.
Foto 26 is een echte Ger vindt Ed met voorkennis. Een mooi portret gemaakt in Ieper geeft aanleiding tot enige discussie: portret dan wel straatfotografie?

Kees O
Foto 4 laat een interessant beeld zien, jammer dat het hoofd er niet helemaal op staat. Het is een duidelijke straatfoto. De scherpte ligt niet echt op het gezicht van de vrouw. De foto is gemaakt in 3:4 formaat in Shanghai. Vandaar dat het nu wat lastig is om een goede uitsnede te maken.
Foto 24, een straatmuzikant met een gezicht met karakter. Kees is hier speciaal voor naar Den Haag gegaan met de tram. De muzikant speelde jammer genoeg wel steeds hetzelfde korte deuntje. Als straatfotograaf is Kees echter geslaagd met deze foto.

Wim A.
Foto 5 lokt de discussie uit of er wat moet lijken te gebeuren op een straatfoto. Wim heeft de foto gemaakt vanaf de buik. Hierdoor moet in de nabewerking wel het een en ander worden rechtgezet. De fiets links op de voorgrond trekt veel aandacht weg van het ogenschijnlijk lege, triestige levensverhaal van de twee op de bank.
Foto 25 toont een treurige rokende vrouw zien. Hier ontstaat de discussie over portret of straat fotografie. Je kan redeneren dat een treurige vrouw in een decor waar de wereld welvaart uitstraalt om die reden straatfotografie is. De dubbele laag met een rokende vrouw in een scootmobiel in de weerspiegeling maakt de foto interessanter.

Anita H.
Foto 6, een leuke foto van een heleboel mensen die op straat zijn. De twee blije koppies in het midden maken de foto, maar is het dan een straatfoto? Om die koppies heen is er veel ruis in de vorm al die andere mensen en dingen. Vignet? Dit heeft Anita wel geprobeerd maar weer weggehaald.
Foto 19 toont een sfeerbeeld van bijvoorbeeld een verregend Varend Corso. Komt dit in 16:9 beter tot zijn recht? De foto is prettig om naar te kijken en er is veel te zien, ook een half gezichtje van een kind. Daar ontkom je soms niet aan en het doet het goed mbt privacy.

Sandra
Foto 7, een goed gevangen moment in Oud Beijerland van een jong gezin hand in hand op straat. Er is wel sprake van enige bewegingsonscherpte van het onderwerp.
Foto 23 doet denken aan Peter Gillis, maar dat is louter toeval. Het echtpaar heeft de boodschappen achter de rug. Het zwart/wit heeft een aangenaam contrast maar zou misschien de achtergrond minder scherp moeten zijn.

Erik
Foto 8, een slapende vermoeide man in een tuktuk. Grappig beeld in nette zwart wit tinten. De voet is scherp. Wellicht iets meer van de straat in beeld brengen?
Foto 32, een onderwerp met potentie dat misschien toch te makkelijk/snel in beeld is gebracht. Het contrast is wat flauwtjes.

Ron
Foto 9 laat een echte straatfoto zien met een goede sfeer. Dit keer een voorbeeld hoe een drukke achtergrond wel mee helpt. Veel discussie over het gekozen contrast. Ron licht toe te hebben gekozen voor beweging in zijn foto, door grote lens opening en hoge sluitertijd.
Foto 31 lokt wederom een discussie uit of er sprake is van straatfotografie. Op de foto zelf is niet veel aan te merken, integendeel. Een interessant beeld van een man met keuzestress. Gemaakt op de Ramblas in Barcelona op een markt.

Ed
Foto 10 met een invoerende lijn die naar het nummer 10 gaat, en dat is wel jammer omdat je dan het onderwerp snel voorbij loopt. Wel een duidelijke straatfoto en een mooi contrast.
Foto 29 wordt goed ontvangen met het sterke contrast op de Gondeliers. Ook een mooie scherpte.

Henk U
Foto 11 is een actie foto van WAFV collega Ron in een strak lijnenspel van traptreden. Ron vond het een topper, de neutrale kijker mist wat zeggingskracht.
Foto 21 leidt tot een discussie over het opname moment. Een halve seconde eerder zou de wandelende dame een rommelige fiets hebben bedekt. Wel waardering voor het foto onderwerp en  het lage standpunt, echter het gezicht is niet helemaal scherp. De foto is uitgevoerd in sepia tinten met een witte rand, en hier wordt ook het nodige van gevonden.

Anita W
Foto 12, drie mensen die wachten op het voorbijgaan van de carnavalsoptocht. De man weet duidelijk dat ie op de foto gaat. Het contrast is aangenaam. Door het minder scherp maken van de achtergrond zouden de hoofden beter tot hun recht komen. Foto is wel op straat maar niet helemaal straatfotografie.
Foto 28 is gemaakt op het Oeralfestival. Ook hier teveel interactie tussen fotograaf en onderwerp. Wel een gezellige sfeer.

Anneke
Foto 13 maakt waar dat hoe langer je een hond hebt hoe beter je er op gaat lijken. Lekker plaatje qua contrast met een mooie vlakverdeling.
Foto 14 voert ons naar Charleroi  waar een jeugdbende gezellig op de foto wil in een verder lege, maar wel mooie straat. Is dit straatfotografie wordt de discussie. De donkere tinten van de bende leden komen wel goed uit op de foto.

Henk M.
Foto 14 ontlokte tijdens het kijkmoment al vrolijk gegniffel. Het straat onderwerp spreekt een ieder wel aan. Kritiek op het krappe uitsnijden en de contrast mag scherper.
Foto 27 heeft te veel korrel en de fiets staat verkeerd. Ach je probeert eens wat.

Johan
Foto 15 gemaakt tijdens Deventer op Stelten. Het onderwerp netjes op 1/3. Een beetje registratie wel prettig om naar te kijken.
Foto 18 is een voorbeeld van goed gezien. Er staat geen mens op maar daar heeft niemand het over. Mooi sterk contrast en de felle zon werkt hier goed.

Marion
Foto 16 lijkt moeilijk om wat van te vinden en te zeggen. De twee dames verschillen dermate in het contrast met de achtergrond dat het lijkt of ze er in geplakt zijn.
Foto 17 is op de zelfde plek gemaakt in Valencia. Deze foto neigt naar portret fotografie net als Marion’s eerste foto. Ook hier dus weer discussie over het begrip straatfotografie. Als portretfoto worden beiden goed gewaardeerd.

Klaarrrrr en tijd voor de derde helft, die weer als altijd goed en gezellig slaagt.

Henk

 

 

 

Clubverslag van donderdag 27 juni 2024

 

Evaluatie ‘Land art’ en ‘Presentatie eigen werk’

Na een tropische dag sloeg de klok op deze WAFV-avond 20:00 uur en er waren ‘al’ 9 leden aanwezig! Maar … op de valreep kwam Anita Weeber nog binnen geschuifeld, zodat het aantal aanwezigen precies op 10 kwam; 3 dames en 7 mannen!
Kortom een dieptepunt, maar nog wel voldoende mensen om de avond door te laten gaan!
Het absolute minimum aantal leden zal 2 zijn denk ik, want dan kun je elkaar nog wat vertellen en wat laten zien en regelmatig voor elkaar wat te drinken halen. Ik weet eigenlijk niet of hierover iets in de statuten staat!?
Marcel begon zijn verhaal dan ook met het melden dat velen zich om uiteen lopende redenen hadden afgemeld en dat … die wel wat zouden gaan missen! ‘Echt wel!’
Op het programma stond de evaluatie van de werkochtend van zaterdag 4 mei; het beeldenpark Land Art en Hortus Oculus in Delft. Ook die dag was ‘onze spoeling’ erg dun; precies 4 leden hadden de weg naar Delft gevonden, om aldaar prachtige foto’s te gaan schieten. Een aantal bestuursleden was echter al eerder geweest, zodat het totaal aantal inzendingen op 7 kwam!
Afgelopen dinsdagavond had Marcel nog geen inzendingen binnen! Dus begon hij al wat voorbereidingen te doen, om toch een avondje WAFV te vullen! Toppie toch!?
Uiteindelijk hadden 7 leden in totaal 60 foto’s ingestuurd! Chapeau!

Foto’s van Land Art in Delft
Als eerste werden foto’s getoond van Ron, die echter niet aanwezig was.
Zijn eerste plaat was direct al een ‘inkoppertje’; een fraai doorkijkje door een soort loupe.
Vervolgens een drietal paardenbloemen, waarvan de 2^e de beste/scherpste was. De mooie gelaagdheid in de foto met een schapenweide viel in positieve zin op. Ook de foto met 3 ruiters mocht er zijn. Ron is vaak ‘leuk’ aan het experimenteren en zo ook nu, en wel met samengestelde foto’s; grappig en sterk was de foto van een kunstwerk met een Vikingboot en een poortje (een mannetje) met fietsonderdelen. De horizon van een samengesteld landschap liep wel scheef, maar was niet echt storend. Een mooie serie Ron!

Onze ‘gouden industrieel’ had zich keurig aan de afspraak gehouden: hij had volgens de afspraak ‘slechts’ 5 foto’s ingeleverd! Tja, iemand moet toch elk keer maar weer het braafste jongetje van de klas zijn!? Wim Alsemgeest – want daar hebben we het over – had vijf foto’s ingestuurd met een samenhang van ijzer, roest, oranje en ruw- en schoonheid. Zo toonde hij de aanwezigen o.a. een foto met 6 oranje vlakken, een roestig kunstwerk en een detail van een stalen kronkel, die loei- en loei scherp was! Voorts nog een stapel stalen balkjes en een detail van een kruis(punt). Kortom Wim, een mooie, leuke samengestelde serie!

Henk van Uffelen begon zijn serie met een fraaie wenteltrap in het ‘bijenhuis’ van een imkervereniging. Zijn tweede foto was mooi en bijzonder; een staalconstructie met een enorme (dooie) boomstronk, waar een groen takje uit of op groeide. Een stoere plaat was een interieur van een zéér oude kever (een volkswagen) waarin hij heerlijk met de kleuren had gespeeld. Een spinsel met larfjes om een takje, viel eveneens goed in de smaak en dat gold ook voor zijn laatste foto: de ‘wokkel’ van Wim, maar dan driemaal gespiegeld, zodat dat draaipunt vier keer in beeld was! Heel mooi, alleen vond men de rode kleur een beetje ‘te’! En alles wat met ‘te’ begint is niet helemaal top, behalve Teun en tevreden!
Anneke opende met een ‘buste’ van een bijzonder persoon. Haar tweede foto echter deed nogal wat stof opwaaien, omdat die enerzijds heel erg gekropt was en anderzijds, omdat de algemene gedachte was, dat het een Tongelzwam was! Wim A. had nog wel een suggestie voor Anneke, nl. als ze de foto nóg wat meer gekropt had en een klein, fraai detail had uitgelicht, zouden we niet geweten hadden, dat het een Tongelzwam was!!! Nou beste mensen, Wim wás al helemaal op het verkeerde been gezet, omdat het helemáál geen Tongelzwam was, maar gewoon een detail van een stuk hout! Die Wim toch! Een prachtige plaat! Voorst liet ze een groen plantje dat uit de grond groeide zien, een klein korstmosje en een houten kunstwerk met balken. Tenslotte had ook Anneke geëxperimenteerd met een dubbele opname, van een ‘tulpenvaas’ langs de A13. Ze vroeg wat de anderen er van vonden, nou … Kees Olierook kreeg er een stijve nek van! Toch maar mooi gedaan hoor Anneke!

Marcel toonde ons ook weer een onderdeel van die kever en ook die draaitrap van Henk van Uffelen, zij het dat Marcel de trap anders had gedraaid. Een fraaie plaat was de reflectie van een chromen schoorsteenpijp. Het werd een abstract geheel van leuke, vreemde vlakken met zachte, softe kleuren in een mooie sfeer. Even een kwartslag draaien en zie daar een prachtige plaat. Marcel was aldaar bijzonder actief met een klaproos in de weer geweest! Hij wilde een toefje rode kleur aanbrengen in een foto met 2 vieze ruiten. Zijn camera stond op een statief én op de timer. Zo had Marcel telkens de tijd om met zijn klaproos naar de achterkant van de ruiten heen en weer te rennen om daar met dat bloempje te gaan zwaaien, totdat de foto genomen was! Wat zullen andere bezoekers van Land Art daarvan gevonden hebben???  Zou hij teveel ‘gesnoven’ hebben? Wat is dat voor een man, die lange tijd met een klaproosje staat te zwaaien en te klappen!? Ook Marcel toonde ons de inmiddels bekende wokkel, maar nu als een dubbelopname én in de kleuren blauw, wit en zwart! Ook mooi! Kees Olierook dacht dat de laatste foto – een bouwwerk met losse stammen – mislukt was. Maar dat was niet zo, want Marcel had bewust een draai aan zijn camera gegeven voor een bijzonder effect; bewust onscherp dus.

De eerste foto van Marion was van een ‘urinoir-achtig’ ding. In werkelijkheid was het van een betonnen klimmuur met een aantal kleurrijke blokjes en dat alles had Marion een kwartslag gedraaid! Voorts had Marion opnames meegenomen van een gewei aan een gebouwtje en van een creatieve muur van een ‘stroomhuisje’. Twee personen op een soort duikplank hoog in de lucht waren bijzonder, alsof zij zich voorbereidden voor hun ‘synchrone sprong’! Ook Marion had enkele mooie details van de kever vastgelegd. Haar laatste foto was bizar; een stuurhut he-le-maal vol met planten! En … dit was géén dubbelopname! Wel fraai!

En toen, toen was het pauze. Henk Meijer had uitgerekend dat hij zijn presentatie uit eigen werk nog vóór de pauze had kunnen houden. Zijn laatste foto daarin was er een met bier, omdat hij in de pauze een rondje wilde geven! Henk wordt zaterdag 69 jaar jong en wilde dit feestje met zijn fotovrienden en -vriendinnen vieren! Henk bedankt, gefeliciteerd en een fijne dag toegewenst! Volgens mij was het de aller … allereerste keer, dat alle leden om één grote statafel konden zitten of staan! Dat was bijzonder gemoedelijk, knus, gezellig, intiem zelfs en ook nog informatief!

Na de pauze liet Kees Olierook zijn foto’s zien; wél zestien in totaal! Een kunstwerk vlinder van oud ijzer en auto onderdelen, zoals een 3-cylinder motorblok en roestige schijfremmen, maar die schijnen dan nóg beter te remmen! Al met al een mooi symmetrisch geheel! Een prachtige macro opname van het hart van een paardenbloem, waarvan de pluimen watjes waren geworden. Een opening in een kunstwerk fungeerde als een interessant doorkijkje naar een paard en 2 ruiters. Een roestige foto met alleen maar vreemde woorden of tekens deed menige hersenpan in de zaal kraken! Was dit een fantasietaal, of waren het Griekse letters of woorden? Een ‘bijdehandje’ in de zaal wist het wel:
‘Weet je wat hier staat? Nou … wie dit leest is gek!’

Ook de inmiddels bekende volkswagen had Kees in zijn reportage opgenomen; maar nu in verticale stand. Teveel foto’s om op te noemen; het trappenhuis in het bijenhotel, een stukje marmer met een geel oog en een detail van de eerder genoemde wokkel met vogelstront. Hoe heeft men destijds dat oer dikke staal zo keurig kunnen buigen? Of waren het mislukte pogingen bij de productie van bijvoorbeeld de patrijspoorten van een schip? Al met al een mooie serie!

Presentatie eigen werk:
Hierna mocht Henk Meijer echt beginnen met zijn presentatie eigen werk.

‘De beste camera die er is, is die, die je bij je hebt’!
Hij bedoelde hiermee zijn I-phone-14, die maar liefst 3 lenzen heeft; t.w. een standaard lens, een groothoeklens en een telelens. Over die laatste was (en is) Henk niet zo tevreden. Desondanks liet hij zijn clubgenoten genieten van een wervelende show van prachtige foto’s vanuit zijn broekzak, zijn telefoon dus.
Henk nam ons mee naar de Alcarve en via de Kennemer Duinen naar Helmond. Onderweg kwamen we ook nog langs Schipluiden met de molen van Korpershoek, het prachtige gemaal in Cruquius, Heeswijk Dinther, Spaarnwoude, etc. Kortom een gratis ‘wereldreis‘ door Europa! Mooi hoor Henk en dat allemaal met een ‘mobieltje’!
Reactie van Henk: ‘Je probeert wel eens wat hé!’

Eric had nog 2 presentaties meegenomen en Marcel ook nog een. Maar intussen was het al 10 uur geweest en nog maar tijd voor één voorstelling. Eric mocht zijn presentatie houden met het kleinst aantal foto’s; om precies te zijn: 37 foto’s.
Eric was eerder dit jaar in Costa Rica (Midden Amerika) geweest en had daar in de rimboe bijzonder mooie foto’s gemaakt, die hij graag met zijn clubgenoten wilde delen!
Prachtige dieren kwamen langs, zoals; een luiaard (zonder p) hangend aan een boom, een doodskop aapje, een turquoise vogel, een kolibrie, een toekan en parende kikkers. Maar nee, dat koppeltje was geen parend stelletje, maar ‘pa-lief’ liftte alleen maar mee met ‘ma-kikker’, die onderweg was om haar eitjes af te zetten! Maar ook insecten, krokodillen, kaaimannen en ook slangen, die zo giftig waren ‘als de neten’! Volgens Eric is het daar gewoon prijsschieten wat betreft het maken van fraaie, bijzondere foto’s! Zijn presentatie gaf ons een fraai inkijkje in de wondere dierenwereld in Costa Rica.
Henk en Eric, bedankt.
Toen was het al weer 22:30 uur en dus tijd voor de derde helft!

Teun