W A F V

Clubverslag van donderdag 7 september 2023 

Wedstrijd ‘De natuur neemt het over’

Op de kalender staat 7 september, dus de herfst is al even aan de gang. Maar … niets is minder waar; met een temperatuur van meer dan 30 graden en weinig wind is er geen sprake van een onstuimige herfst. Integendeel, Nederland gaat gebukt onder een ware hittegolf! De meeste leden verschenen in korte broek, als ware het een ‘schoolreisje’, dat een bezoek bracht aan een fotomuseum of een kleuterpark! Gelukkig was ‘ons clublokaal’ heerlijk ‘fris’ in vergelijking met de foyer, omdat de zonwering de zaal al enkele dagen hermetisch had afgeschermd van de buitenwereld!

In totaal hadden 16 leden de moeite genomen om hun 32 foto’s van die ‘natuurovername’ in te leveren. De beamer stond klaar, de wedstrijdkaartjes en pennen waren uitgedeeld, het scherm was naar beneden getrokken; kortom de avond kon beginnen!

Maar er gebeurde niet veel; de zaal – of eigenlijk het zaaltje, want er waren maar 14 leden aanwezig – wilde natuurlijk gaan starten! Vele afwezigen waren nog met vakantie, moesten werken, hadden andere verplichtingen of afspraken, of zaten als gevolg van de verlaat heersende hittegolf nog in een ijsbad af te koelen! De leden, die wél aanwezig waren wachtten vol spanning op de dingen, die zouden gaan gebeuren. Maar … er gebeurde niets! Waarschijnlijk wachtte de ‘goegemeente’ op de opening van Marcel, maar die had zich afgemeld. Middenin het geroezemoes stond Kees Olierook plots op en sprak de historische woorden:
‘Welkom allemaal, ik hoef alleen maar op een knopje te drukken en daarna loopt alles vanzelf’.

Allereerst mochten we alle foto’s bekijken om een indruk te krijgen, van wat er allemaal was ‘gecreëerd’!

Pas bij de 2^e ronde mocht er beoordeeld worden, maar de laptop startte niet automatisch op en dus moest Kees nog op een paar ‘laptop-knopjes’ drukken. Na de beoordeling werden zoals gewoonlijk de briefjes opgehaald, alsmede de balpennen. Maar, beste mensen, let hierbij goed op Wim Alsemgeest, want anders ben je zo je ‘privé-pen’ kwijt. Op zich geen probleem natuurlijk, want iedereen heeft toch pennetjes genoeg!? Maar zonder pen Wim, komt er ook geen epistel van de avond hoor! Tenzij dat gemaakt wordt met een digitale pen, maar alleen als die ook niet ‘per ongeluk’ is meegenomen! Ja, ja …

Eindelijk kon de beoordeling beginnen, waarbij de avond geleid werd door Henk van Uffelen.

De eerste foto was van Ed, die een oude druivenkas had vastgelegd. De druiventakken en – bladeren groeiden welig door de ramen en het gebroken glas naar buiten. Ed had alleen een plaatje geschoten van de buitenkant, want binnen was de chaos nog véél groter. Het was een mooie foto met veel (groene) kleur.

Op naar de 2^e foto, maar er diende zich nog een technisch probleem aan! De afstandsbediening kon alleen maar achteruit en weigerde gewoon om vooruit te wandelen. Dit probleem werd opgelost door Henk’s commando’s: ‘Volgende’, waarop Kees O. op de laptop telkens de volgende foto tevoorschijn toverde.

Foto 2 was één van de betere foto’s en was van Johan. Langs de gevel van een tuindersschuur groeide een klimop precies in het midden van de foto. Lekker in evenwicht, terwijl het aantal binten ook nog oneven was! Het geopperde idee om er een bint vanaf te snijden – waardoor het onkruid uit het midden zou komen te kruipen – wees Johan resoluut van de hand met de woorden: ‘Nee dat kan niet, want dan is het aantal binten niet meer oneven’!  

Voldeed de aalscholver op een paaltje bij een wachtplaats van Wim Lagerwey wel aan het thema? Een meerderheid dacht van niet, maar ja, als een aalscholver de ‘wacht’ overneemt van de mens?? In elk geval was het een leuke foto, maar geen ‘hoogvlieger’!

Foto 4 van Ger voldeed zonder meer aan het onderwerp; kassen onder een bruine begroeiing! De kleurinstelling was creatief, maar om meer contrast te krijgen had er wat meer kleur in gemogen. Ger legde uit, dat hij hiermee juist een somber beeld wilde creëren. Hij had de foto genomen op een fietspad bij Pijnacker. Dat iemand zo’n kas gewoon maar laat verpieteren is toch een ernstige vorm van kapitaalvernietiging!!

Kees Olierook kwam met een raam van het Hembrugterrein met een afdakje ervoor, waar veel onkruid in de ‘ouwe’ dakgoot groeide. De foto voldeed wel, maar was niet spannend, terwijl anderen het een gave foto vonden! Zo zie je maar weer hé?

Anneke toonde ons een lichtgroene ‘volks-wagen-kever’, die bedolven was onder de klimop, die zelfs IN de auto groeide, omdat de achterruit eruit was. Anneke kwam dit tafereel tegen in ‘Land art’, een beeldenpark en galerie in Delft. Het was met recht een leuke opname.

Foto 7 was van Ron; een kleurrijke foto met bramen tussen de keien, waarin de vignatering goed van pas kwam. Ron had e.e.a. waargenomen op het terrein achter Westerhonk bij Monster.

De volgende foto was van Marcel; een gevel van een warenhuis in de tuinbouw met bielzen ervoor! Het was een drukke foto, maar niet storend en voldeed volledig aan het thema. Stond het kasje op een laadplafond, of gewoon langs een waterkant? Waar genomen? Geen idee en Marcel kon het ons ook (nog) niet vertellen.

Tja, Teun’s inzending was een oud woonhuis in ’t centrum van Maasland. Inderdaad heel veel bosschages voor het huis en de voordeur. Maar werd het huis wel overwoekerd door al dat groen? Welnee, het meeste groen stond ervoor. Eigenlijk een onduidelijke foto!

Een leuke foto met een begroeide spoorlijn was van Henk van Uffelen. Maar was tie wel in Nederland gemaakt? Jazeker, en wel in Hoek van Holland bij ’t oude station. Een mooie en leuke plaat, vooral door die rode blaadjes; maar wel jammer van dat witte plastic!

Foto 11 was van Anita Weeber en dat was een fraaie opname; een groot, vervallen gebouw in een bosrijke omgeving. Als Anita de lucht en rechts de blaadjes eraf had gesneden, zou de foto nóg sterker geworden zijn! Anita had deze bouwval op de Posbank bij Arnhem waargenomen.

Erik had eens lekker lopen ‘struinen’ op een ‘oude’ tuinderij in de Groeneweg. Zijn oog viel op een oude auto(spiegel), waarop Erik een klein spinnetje ontwaarde. Echter een spinnetje zonder lijfje, maar met GROTE pootjes; een hooiwagen misschien? Erik zette e.e.a. mét het linker voorwiel op de foto, zette alles om in zwart/wit en zie daar … een leuke foto. Alles op de foto was onscherp, maar (de poten) van de spin waren loeischerp!

Wim Alsemgeest was deze keer niet naar de havens in Vlaardingen afgereisd, maar was in de omgeving van ’t zwembad in Naaldwijk geweest. In een oude container zag hij een gigantische bende, waarin een blind paard nog geen schade kon aanrichten! Echt ‘ouwe zooi’, zoals een robuust onderstel van een onderhoudswagen met een zwaar assenstelsel, een groot vrachtwagenwiel en dit alles omgeven door veel onkruid, een fotoboek én … jawel, een heuse grasmaaier! Een geinige foto Wim!

Foto 14 was van Kees van Leeuwen en daar stond een boterham op, die Kees in het gebied Solleveld had aangetroffen. Op die boterham krioelde het van ongeveer 168.439 mieren. Dat zou natuurlijk oneven zijn, maar het aantal pootjes was in elk geval niet oneven! Maar, voldeed deze foto wel aan het thema? Als de natuur iets overneemt, dan is het toch meestal een gebouw, een voertuig, een tuinderskas, e.d.? Kees liep daar gewoon te lopen en kwam dit pardoes in het wild tegen. Desondanks een leuke, originele plaat!

Tja, dan de foto van Anita Herbert! Had de natuur deze vrachtwagen overgenomen, of was deze wagen keihard de berm ingereden? Anita was er zelf ook niet blij mee.

De vakantie vierende Henk Meijer had toch 2 foto’s ingestuurd. De ene was een begroeide oude muur met mos. Het had wel iets en was zeker kleurrijk, maar misschien (te) veel groentinten? Het zou zeker niet misstaan als een achtergrond behangetje. Een uitsnede van het kwart rechtsonder zou best wel eens een verbetering kunnen zijn!

Een verkleurde chemo-box met wat ‘onkruid-sprietjes’ erin was een beetje een registratie van Erik. Was het wel een overname? Nou, dat niet. Het was een fletse foto en óók gemaakt in de Groeneweg. Erik legde e.e.a. uit, hoe hij het bedacht had en die uitleg werd geaccepteerd. Mooi toch!?

Op de tweede foto van Henk van Uffelen lag een fiets, die half door het opgewaaide strandzand was bedekt. Een grappige foto werd er gemeld. Tja, dan ga je even een biertje drinken en is je fiets bij terugkomst half verdwenen. ‘Zand erover, we doen géén aangifte’!  

Op Henk Meijer’s 2^e foto lag een boot, die behoorlijk bedolven was door een omgevallen boom. Het thema kwam hierbij niet echt uit de verf. Henk was dit tegen gekomen in de Sophiapolder in de buurt van ‘Henk Ido Ambacht’.

Op een oude begraafplaats had Kees van Leeuwen een straatje met daarlangs wat hedera gefotografeerd. Maar ja, is dit een overname door de natuur? Wel een mooie foto, dat wel!

Nou ja zeg, kan het nog gekker?
Jazeker! En wel een plantje op de startbaan van een vliegveld!
Jawel en onze Johan had dat waargenomen tijdens ons clubuitje naar het vliegveld Soesterberg. Een leuke, grappige opname én … het begin van een natuurlijke overname!!

Kees Olierook was voor zijn 2^e foto dichtbij huis gebleven. Hierop was een drukke kas te zien met veel varens en een lekker sfeertje. Het was ergens in Poeldijk op een kavel dat te koop staat!

Wim Alsemgeest bleef bij zijn grasmaaier! Deze keer stond (of lag) die machine tussen heel veel rommelig groen. Zelfs de autoband van zijn eerste foto was hier weer te zien! Desondanks een leuke, kleurrijke plaat!

De volgende foto – van Ron – was een bijzonder druk en vol stuk bos, waarin de natuur de natuur overneemt? De kleur deed vermoeden, dat de foto in de buurt van Tsjernobyl was gemaakt, maar dat mocht natuurlijk niet! Dat was ook niet zo, want het was in een bos ergens in Drenthe.

Foto 25 was een toppertje, althans dat vond iemand in de zaal! En toch, zo subtiel, zo eenvoudig, zo voor de hand liggend, alleen … je moet het wél zien. Gewoon het achterlicht van een oude auto, verdeeld over 4 kleurrijke vlakken, die door ‘natuurgroen’ waren aangetast! Mooie rode, groene en zelfs blauwe kleuren! Maar was dit wel een overname? Jazeker, allerlei spinnetjes, algjes hadden in de loop der jaren het glaswerk wat ‘bijgekleurd’!
En wie kwam dit tegen? Jawel, dat was Ger!

Anneke was in haar eigen tuin gebleven. Op haar foto stonden 3 pilaren, die overwoekerd waren door kleurrijke tuinbloemen. En wat was er tussen dat groen nog te zien? Inderdaad, de oogjes van 2 katten (of poezen)!

Foto 27 was van Marcel en daarop was een oude muur te zien, die overwoekerd was door een of meer klimoppen. In het midden van de foto stond een kruis met daarvoor een beeldje en het geheel was op een begraafplaats vastgelegd.

De 2^e foto van Wim Lagerwey vertoonde een grote schuur, die bijna niet meer te zien was door een prachtige, rode wingerd. Een prachtige plaat, die nog versterkt werd door de beide groene deuren! Viel er dan niets op aan te merken? Nou ja, rechts stond nog een elektriciteitsmast en die had er wel af gemogen.

Teun’s 2^e foto vertoonde een oude hooiberg met veel groen ervoor, in plaats van er overheen! Dit was toch geen overname en het licht was ‘kneiterhard’! Nou ja, lekker dan! Naast de hooiberg stond een oude auto, die daar al jaren stond, gezien de groen uitgeslagen portieren en wat grassprietjes ervoor. Nee, kijk dan maar gauw even terug naar foto 25, waarop Ger ons die fraaie autolichten liet zien! De overkomst tussen beide auto’s was … inderdaad, het was dezelfde auto! Helaas verschilden de foto’s wel heel erg veel!  

Foto 30 verscheen alweer op de beamer en deze was van Anita Weeber. Een overwoekerd schuurtje met hard licht. Het leuk erop, dat het groen er een beetje ‘uitgedraaid’ was. De foto voldeed volledig aan het thema en Anita had dit gezien langs een fietspad bij Deelen, in de buurt van Arnhem.

Anita Herbert toonde ons een frisse foto van een blauw bankje, dat ze in Limburg bij de Duitse grens had gezien. Het duurt nog wel even voordat het bankje volledig door de natuur zal zijn overgenomen!

De laatste foto was van Ed; een leuk, sterk uitvergroot gedeelte van een bunkermuur. De mos- varens vormden met allerlei schaduwen een fraai plaatje om naar te kijken!

Al met al was het toch weer een interessante avond, waarin veel leuke Nederlandse plekjes voorbij kwamen, waardoor de foto’s toch nog wel eens ‘registratie-foto’s werden.
De avond was ineens voorbij, maar desgevraagd gaan we nog een e-mail over de werkavond van volgende donderdag 14 september krijgen.
Voor het eerst werd de 3^e helft niet aangekondigd, maar die was er wél!
Gelukkig maar!

Teun

Clubveerslag  8 juni Alles behalve Natuur

Er zijn vanavond 14 aanwezigen waaronder onze voorzitter Marcel die na een verdrietige periode weer de draad op wil pakken. Hij voelde zich gesteund door de vele aandacht en berichtjes naar aanleiding van het overlijden van zijn vrouw Ine.

Marcel zal nog een mail sturen hoe het fotograferen in duo’s op 22 juni gaat plaatsgrijpen.

Dan opent hij het doek om te gaan kijken naar de 28 ingezonden foto’s  waaronder toch ook vanavond weer bijzondere platen te bewonderen zijn. De thuisblijvers hebben toch weer ongelijk.

Willem A. is de maker van de eerste plaat, hij staat rechtop in een 8 meter lange pijp in Vlaardingen en maakt een bijzondere opname. De mens in de foto zorgt voor het juiste accent. Wim maakte zijn 2e foto in Kijkduin in frisse kleuren met een mooie scherptediepte. Discussie was er over het topje van de paal die een beetje storen is.

Marcel maakte een bijzondere compositie met lantarenpalen, zonnepanelen en dakkapellen in een nieuwbouwwijk in Maassluis. Alles wordt omgezet in een krachtige symmetrie. Zijn tweede inzending is tevens de laatste van de avond. Een fotogemaakt in de Kathedraal van Reims en die foto is na 90 graden gedraaid in een dubbelbeeld omgezet. Dan is het aardig werk om alle lijntjes goed door te laten lopen. Het wordt wel erg druk in het eindbeeld, maar de kleuren zijn fraai.

Johan zet ons in foto 3 behoorlijk aan het denken en op het verkeerde been. Bij de spiegeling van de foto is het spiegelbeeld her en der aangepast zodat het net is of er een realistische symmetrische trap bestaat in het gebouw. In zijn tweede foto neemt hij ons mee in zijn fantasie wereld in een prachtige compositie met foto’s uit Zuid Afrika Frankrijk en de Azoren.

Ger laat dmv een montage en het gebruik van neural filters een explosie van vorm en kleur op ons los. De oorsprong was een detail van een gebouw van Herman Meijer in Sevilla. In zijn tweede prachtige portret laat hij een jongedame zien die geplaatst is achter toevallig aanwezige tules. Het resultaat is prachtige zachte kleuren.

Teun maakt een gang langs de drie molens van Stompwijk. Een plaatje dat zo in de toeristische folder kan. Hoewel het gewoon langs de Erasmusbrug staat weet Teun in zijn tweede foto ons te verrassen met een krachtige compositie. Het croppen leidt tot wat onscherpte maar het geheel doet denken aan sofische monumenten.

De foto van een gebodypainte dame tijdens Elfia in Arcen van Kees O. leidt tot een discussie over het herkennen van de hand van de fotograaf in de artistieke presentatie. Of maak je dankbaar gebruik van de kunst van een ander. Het zal de laatste keer niet zijn. In ieder geval was het bijzonder in kleur en gebruik van groenten. In zijn tweede foto kiest Kees zorgvuldig een intrigerend stukje van een enorme muurschildering. Dat brengt positieve kritiek.

Anita W brengt een verloedert betonnen gebouw met  graffity op het Marconiplein in Rotterdam kundig in beeld. Haar tweede foto van een fiets in het groen is wat te snel gemaakt in het voorbijgaan.

Eric ziet ergens in Frankrijk een kleurige eend (Citroën). Door de gekozen scheve compositie en het het verwijderen van alle kleur op de auto na ontstaat een zeer dynamisch beeld. In zijn tweede foto van Obelix als ballon in een heuvellandschap ontstaat een discussie over hoe met vignetteren de aandacht beter op de ballon te krijgen.

Ron is naar de haven getogen voor zijn twee foto’s. De tweede foto is het meest geslaagd. De eerste is wat krap gekaderd. Beide foto’s hebben een kenmerkende stijl en kleurgebruik. Goed gedaan.

Na de pauze ontstaat onmiddellijk opwinding over de foto van Yvonne. Prachtig beeld van een motorrijder voor zijn motor in een decor van rook door het burnen en de felle lamp daarachter. De plaat van de avond wordt her en der gemompeld. Bij haar tweede foto vraagt men zich af of de compositie sterker had geworden als hij 90 graden linksom zou zijn gedraaid. Zou Yvonnen dat hebben geprobeerd?

Henk M brengt de ogen van de dragers in een processie in beeld. In de tweede foto bespreken twee oudere mannen de toestand in de wereld in hard licht.

Henk U maakt in zijn eerste foto het Kasteel van Hoensbroek zwart wit. Misschien wat meer contrast. Zijn tweede foto in oranje blauw op het HEM terrein in Amsterdam krijgt positieve kritieken. Niemand zag dat het uiteindelijke een klein beeldje was op een afsluiter in hard rauw licht. Het stond er gewoon.

Anneke maakt in Brussel een foto van een glasgevel. Door de uitsnede valt de herkenning weg en ontstaat een abstract lijnen spel. In het voorbijgaan maakt ze in Dordrecht een fraai kleurenmengsel op twee bolle garagedeuren. Je moet het maar zien.

Anita staat op een bijzonder standpunt de Willemsbrug in Rotterdam met lange sluitertijden en klein diafragma te fotograferen. Een fraaie kleurenplaat. Haar tweede foto maakt nog meer tongen los. Een meisje met een krul in de staart haast zich voor het donker naar huis. Hij is in de vroege ochtend gemaakt. De molens zijn mooi, het licht is mooi, de zon is mooi maar het meisje maakt het af.

We hebben weer mooie dingen gezien als we de derde helft aanvangen.

Henk

Clubverslag van donderdag 25 mei 2023

Vijf-op-een-rij

De opdracht ‘5 op een rij’ is elk jaar weer een genot om te doen! Juist die verplichting om binnen 24 uur een foto te schieten van een – op de betreffende dag ontvangen – woord, geeft altijd wat gezonde spanning! Helaas viel de deelname tegen, want slechts 12 leden hadden hun foto’s ingestuurd, terwijl één daarvan niet verder was gekomen dan 2 foto’s! Toch stond deze opdracht bij de enquête vorig jaar hoog in het vaandel en dus zou het storm moeten lopen met de deelname! Kom op beste mensen, probeer zo veel mogelijk mee te doen, want hoe meer deelnemers, hoe meer vreugd! Natuurlijk kan het altijd voorkomen, dat het gewoon niet lukt, qua tijd, ziekte, vakantie of anderszins!

De 5 woorden van dit jaar waren: hout, koud, goud, stout en oud.

Vanaf kwart voor acht ‘dwarrelden’ de leden goedgemutst de zaal in.

‘Mag ik naast je komen zitten, of vind je mij te druk’ vroeg iemand bescheiden aan een clubgenoot!

Maar ineens klonk tijdens het gezellige geroezemoes een luidkeels ‘HEEEEEE eeeee …’ door de zaal en wel uit de mond van Marion! Maar … effectief was het wel, want binnen één seconde was het zo stil, dat je een speld kon horen vallen.

Marion opende de avond met o.a. de opmerking, dat ongeveer de helft van de leden nog niet op de uitnodiging voor het jaarlijkse clubuitje naar Dordrecht had gereageerd. Ook als je niet meegaat, moet je dat even doorgeven! Maar ja, het was dan ook nog geen 29 mei, toch?
Maar beste mensen, beantwoordt de e-mail zo snel als mogelijk is!

Ook memoreerde zij dat het aantal deelnemers toch wel wat tegenviel!

Henk Van Uffelen zou deze avond als stalmeester fungeren. Het bijzondere hierbij was wél, dat hij in de zaal bleef zitten en nog niet eens op de eerste rij! Of dat nou zo’n goed idee was?

Ger mocht het ‘bal’ openen met zijn 5 foto’s. Voor ’t hout had hij gekozen voor een detailopname van een boomstam met kwast. Een rood puntje was een meerwaarde. Hoe langer je er naar keek, hoe groter alles werd. Zijn tweede foto was een geopende vrieskast en zijn ‘gouden foto’ waren de letters VOC, die hij had ‘losgeknipt’ van het logo van ‘WOOW-mode’ in Naaldwijk. Goed gezien en bedacht! Een wielrenster, die met haar fiets op een voetpad fietste was stout en tenslotte had Ger een oude pop met GROTE ogen geportretteerd, waarmee zijn vrouw Anne vroeger had gespeeld en de gehaakte kleding zélf had gemaakt!

Anita Weeber liet een foto zien met 4 houten wijsknijpers. Op de vraag, waarom het geen oneven aantal was, antwoordde ze ‘Omdat mijn Hans met een handje knijpers aan kwam’. En zo’n lieve man stuur je dan natuurlijk niet met één knijper terug naar de schuur, toch? Koud was het op de visafdeling van de Macro, waar een heerlijke zalm (met hot-lips) in het ijs lag te genieten. Het goud vond Anita in haar sleutelhanger; een ‘goudstaaf’ van 50 gram! Twee vingers, die wat suiker uit een suikerpot likten en pikten, was wellicht een stoute actie! Leuk was een zeer oude naaldenkoker van weleer van zo’n 10 cm lengte.

Anneke kwam met een macro-opname op de proppen van een holle boomstam met blauwe schimmel erop. Jammer, dat tie niet geheel scherp was. Ja zeg – bijzonder grappig – een pioenroos, die een poosje in de diepvries had gelegen!
Overigens, ene Ton van Nieuwkerk – wie kent hem niet – legt regelmatig bloemen in een speciale vrieskist om deze te fotograferen. Waarom? Omdat het water (en dus het ijs) dan helderder wordt. Goud stond bij Anneke voor de goudsbloemen en stout voor Stoutmoedig; een blikje met een stout biertje. Een bijzonder oude slijpsteen mét een waterbak én een slinger viel inderdaad, heel terecht, onder de categorie ‘oud’.

Karin houdt van hout op een houtje bijten! Op een houten tafel lag een houten kaasplankje met tomaatjes, komkommertjes, etc. En wat te denken van 2 glazen ijs naast een fles Poolse Wodka!? Voorts had ze een gouden randje gevonden op een frontje van een oer-oud kastje. Och Karin, geef je hondje maar de schuld, omdat tie een speelgoedbeest had stuk gemaakt!? Hij keek schuldig en zielig, maar is hij al weer wat opgeknapt?
Met een zeer oud ‘Commer-busje’ met kenteken AL-80-92 sloot Karin haar serie van 5 af.

Ron had een fraai ‘stukkie’ hout gevonden van een bijzettafeltje bij hem thuis.
Maar wat dachten jullie van zijn tweede foto? Ron had een bak met water in de vriezer gezet en daarna 2 poppetjes erbij gezet. Omdat het ijs ging smelten, ontstond er een wak, waar het ene poppetje doorheen zakte! Wie verzint zo iets? Nou, Ron natuurlijk! Bijzonder gave foto Ron! In een kast – ook bij hem thuis – had hij 2 gouden vlindertjes gevonden op een standaardje. Bij de kringloop had hij een standaardje gekocht voor € 2,95 en van internet plukte hij een ‘vinger-tekst’ en zie … weer een leuke foto. Met oud had hij een foto van een oud bureautje bewerkt. Ook vond Ron ‘5 op een rij’ een mooie opdracht.

Yvonne had een foto gemaakt van een berg oud hout in een container. Met koud heeft ze snel moeten reageren met ijsklontjes op een plexiglas plaat. Want in ‘no-time’ begon het geheel te druppelen, terwijl ze niet eens op een kookplaat bezig was! Ze vond het een leuke opdracht, want meestal fotografeert zij vogeltjes; maar ja, waarom dan nu geen ijsvogeltje!?
Ger zag in het ijs toch nog wel een hondenkop! De haan op de toren van de Vredekerk in De Lier is goudkleurig en Yvonne kon vanuit haar huis dit goudhaantje fotograferen. De schoondochter van Yvonne zat boos in een hoekje, omdat ze stout was geweest! Met een oude tractor, nog met een oud blauw nummerbord, sloot Yvonne haar serie af.

Kees Olierook had een grote kwast in een houten schuttingplank, die met mos was aangegroeid, ontdekt. Voorts toonde hij – met enige trots – een bevroren appeltaart. Nou, de meesten hadden wel smaakvollere appeltaarten gezien. Zijn ‘gouden’ foto betrof de gouden letters F.G. van één van de 640 blikjes, die zijn vrouw schijnt te sparen. Mevrouw Olierook heeft ze nota bene allemaal in de woonkamer uitgestald! Op de vraag of al die blikjes dan elke dag worden afgestoft, reageerde Kees, dat hij dat ‘gouden blikje’ zélf voor deze foto opdracht had afgestoft! Leuke foto! ‘After bakkie Stout, Westland biertje van 9 %’ stond op een blikje bier. Kees had deze aangeschaft bij de grote Jumbo in Naaldwijk, maar pas nadat hij tevergeefs bij de Jumbo in Poeldijk, Gall & Gall in Honselersdijk én de AH mét een Gall & Gall was geweest! En dan … wat speelgoed van begin vorige eeuw van de oma van mevrouw Olierook. Een soort ‘blokjes-puzzel’ met 20 kubusjes, waarmee derhalve 6 verschillende puzzels gemaakt konden worden! Als dat niet oud was!

Wim Lagerwey had een – ongetwijfeld zelfgemaakte – houten vlinder gemaakt en waarschijnlijk in museum De Timmerwerf in De Lier. Een andere achtergrond zou de foto wellicht wat versterkt kunnen hebben, aldus enkele ‘deskundigen’ in de zaal. Een koud ‘Raket ijsje’ – nog in de plastic verpakking gehuld – voldeed met vlag en wimpel aan deze koude opdracht. Twee jaar geleden was Wim 50 jaar getrouwd met zijn huidige schatje Nel. Daarvan had hij nog een … tja, hoe noem je dat … ‘huldebord’ op de foto gezet met de welluidende tekst: ‘Hulde aan het Gouden echtpaar, gefeliciteerd!’ Heel leuk bedacht! Voor de volgende foto was Wim een beetje stout geweest, want hij had het etiket van een kruik ‘oude jenever’ volledig veranderd in ‘Stout, echte Lierse Kruidenbitter’. Wim’s laatste foto was een oude Singer naaimachine, met … een oud brilletje ernaast én een gebruiksaanwijzing. Een prachtig exemplaar en echt vakwerk, om in die tijd al zoiets te maken. Maar, wellicht moest die machine na een aantal draaiuren toch wel even gesmeerd worden!

Sandra had slechts 2 foto’s ingestuurd. Wellicht had ze het veel te druk gehad en dan schiet er wel eens wat bij in hé!? Haar oog was gevallen op een grote stapel houten pallets ergens in De Lier. Maar … haar tweede foto was een geinige; een selfie, waarop Sandra poseerde met een ski-muts, met de letters ‘Brrrrr …..’ er op. Zij had deze foto genomen tijdens één van haar skilessen.  

Anita Herbert deed van zich spreken met een foto van een stuk hout dat in vies water in het Staelduinse Bos dreef. Dat stuk hout vertoonde veel gelijkenis met een … jawel, met een krokodil! Haar echtgenoot genoot van een ijskoud (raket)ijsje, waarvan zijn stoppelbaard ook diep bevroren leek.

Een gouden aap in een plant, waardoor het leek, alsof die aap in een oerwoud zat! Leuk! Een kat, die een gehele toiletrol had afgerold én verscheurd!? Jawel, de kat zat nog schuldbewust in een hoekje van het toilet, terwijl hij een standje kreeg met een uitgestoken vinger! Eerlijkheidshalve moet gezegd worden, dat e.e.a. in scene was gezet! Een paar oude sportschoenen completeerde haar leuke serie.

Marion was dichtbij huis gebleven voor haar hout-foto en wel in ’t Prinsenbos. Een berkenbast met heel veel tekening, die veel gelijkenis vertoonde met een legpuzzel van Jan van Haasteren. Marion had de foto nog wel even op zijn zij gelegd, voor een nog beter resultaat. Een wit plastic bakje voor ijsblokjes, een lampje erachter en zie … een mooie, koude foto. Een plaat van plexiglas, een kleurrijke wikkel van chocolade én een armband van Marion waren de ingrediënten voor Marion’s ‘gouden foto’. Stout! Tja, wat is stout? Volgens Marion is een rups – een ‘stippelmot’ – die van blaadjes eet, echt stout! Leuk bedacht, toch? Er waren nog meer rupsen, die op hun beurt zaten te wachten! Een en ander had Marion in ’t Staelduinse Bos aanschouwd. Marion sloot af met een zéér oud fototoestel – een Zenit E – met een geweldige lens; een Helios uit 1968! Marion gebruikt deze lens nog regelmatig om detail-foto’s te maken. Heb je er nog een? Ga hem dan gebruiken! Of koop er een voor ‘maar’ 5 tientjes.

Henk van Uffelen liet met zijn eerste foto een houten caravan zien en dat was echt een juweeltje! Een gaaf ding met een imperiaal, alhoewel die meer voor het drinkwater was bedoeld. Dat ding was slechts 2 meter lang, dus wellicht moest men aan de voorkant naar binnen, om vervolgens aan de achterkant weer naar buiten te gaan! Op dezelfde camping – met vorst aan de grond – moest Henk in een slaapzak onder een garderobe van jassen slapen om zich nog enigszins vorstvrij te houden. Zijn gouden plaat was een goudsbloem, die hij vanaf de onderkant had ingeflitst. Natuurlijk had Henk ook een Stout biertje op de korrel genomen: ‘Bier 12%, Imperial Stout, Gulden Draak, deep dark brouw!’ 
Hoe kan het ook anders? Natuurlijk had Henk een behoorlijk oude MG op de foto gezet,
met daarnaast een nog ouder VW-busje, waarvan de voorramen open konden!

Inmiddels was het 21:05 uur geworden en dus tijd voor de pauze. We hadden op dat moment de foto’s gezien van 11 deelnemers, m.a.w. de 2^e helft zou ultra kort worden en de 3^e helft extreem lang! Om 21:35 uur was de pauze alweer voorbij en kon ons programma worden vervolgd.

Teun had een geinige houten kameel ‘meegenomen’, die hij op Lanzarote als souvenir had gekocht. Het was een ingenieus ding, want als je zijn romp draaide, werd het een fruitmand!
Anita merkte op, dat zij ook zo’n zelfde beest bezat. Marion kreeg de 2^e foto van Teun binnen en brulde het direct van de daken: ‘WAAR KIJK IK NAUW NAAR!?’
Het ‘mot’ toch ook niet gekker worden bij de W.A.F.V, maar halfnaakte kerels hebben we nog niet eerder gezien, toch? Nou, deze keer wél! Een blote knie met een ijskoude zak met ijs er bovenop voor wat verkoeling! Vele opmerkingen – van allerlei kaliber en aard – galmden door de zaal! Maar koud was het zeker en de knie is er al weer best aan toe! Een ‘gouden’ pas van Ringfoto – als zijnde een ‘coldmember’ moest voor het woord goud doorgaan. Stout was hijzelf geweest; hij had zomaar lukraak wat bloemen uit eigen tuin geplukt en in het gras gesmeten! Als laatste van de avond kwam een foto van een zéér oude schrepel uit het begin van de vorige eeuw op het scherm. Teun gebruikt deze altijd i.t.t. de huidige, moderne schrepels! Wat een schrepel is? Een tuingereedschap om onkruid los te halen of om de grond los te maken!

Marion eindigde haar ‘show’ met de woorden:

‘Ik heb ze nog steeds alle 5 op een rij, ze werken alleen in ploegendiensten’.

Daar zaten we dan! Het was 21:45 uur en de 2^e helft zat er al op! Maar nu al naar de 3^e helft?
Anneke vroeg aan Marion of ze misschien voorbeelden van pareidolie foto’s kon laten zien.

Pareidolie of pareidolia is een psychisch verschijnsel, een vorm van illusie waarbij iemand een zodanige interpretatie van onduidelijke of willekeurige waarnemingen heeft, dat hij hierin herkenbare dingen meent waar te nemen. De naam is afkomstig van het Griekse para (naast) en eidolon (beeld).

Uiteindelijk kon Marion enkele foto’s tonen, maar niet van de club-laptop, maar van internet (dacht ik).

Ondanks de geringe deelname was het een leuke avond met leuke foto’s in een gezellige sfeer. Even na de klok van 10 uur kon de 3^e helft dan ook echt beginnen!

Tenslotte:
Op zaterdag 3 juni a.s. wordt ons jaarlijkse clubuitje weer gehouden. Het wordt een prachtige dag in het oude centrum van Dordrecht, waar heel veel te fotograferen valt! Heb je je nog niet aangemeld? Dat kan nog t/m 29 mei en dat is maandag al! Dus beste mensen, geef je snel op en ga genieten van die mooie stad en maak mooie foto’s om t.z.t. met elkaar te delen!

Teun