W A F V

Clubverslag van donderdag 21 november 2019

Als ik binnenkom zie ik twee mannen met verhitte gezichten achter een computer zitten. Ze lossen wat technische problemen op. Dat moet ervoor zorgen dat we straks naar een gelikte presentatie kunnen kijken. Later zal blijken dat de problemen toch niet helemaal opgelost zijn…

Tot mijn verrassing is Aad Zeelenberg aanwezig. Hij is lang niet op een clubavond geweest en desgevraagd zei hij: “Ik ben blij dat ik navigatie in mijn auto heb, anders had ik het niet eens kunnen vinden”. Hoe dan ook, het is leuk dat hij er, na lange tijd afwezige geweest te zijn, weer is.

Marcel opent de avond even na achten. Hij verwelkomt enkele ‘nieuwe gezichten’, kennissen van Johan. Ook Michelle, een ‘kennis’ van Henk van Uffelen, is deze avond aanwezig.

Johan legt uit dat zijn presentatie uit twee delen zal bestaan. Voor de pauze bezoeken we Argentinië en Chili. Na de pauze zal hij ons meenemen naar India.

Via een landkaart laat hij ons zien hoe zijn reis verlopen is. We zien vele mooie platen, onder andere van een soort begraafplaats, Recoleta genaamd. Het bijzondere is dat deze alleen voor de zeer rijke Argentiniërs is, want de begraafplaats is eigenlijk vol. Johan vertelde dat er, ondanks de hoge prijs, toch regelmatig geruimd wordt. Het staat er vol met mausolea, vaak van imposante afmetingen en voorzien van weelderige sculpturen. De begraafplaats is een belangrijke attractie is, waar nationale iconen, zoals Eva Perón, zijn begraven. in extravagante graven

Dan laat Johan een audiovisual over deze begraafplaats zien. Dat gaat wel met wat technische problemen gepaard, maar uiteindelijk komt het beeld toch op het scherm. Geluid is een ander verhaal. De muziek komt niet uit de gereedstaande boxen, maar uit het speakertje van de laptop. Dat jammer, want juist geluid is een belangrijke factor bij een audiovisual. Het verhoogt de beleving. Dat zullen we om onbekende reden dus niet beleven zoals het bedoeld is.

De foto van de Hupmobile gaf vanwege de wat vreemde naam enige hilariteit. Toch is het een fraaie auto om te zien. De Hupmobile was een Amerikaans automerk van 1909 tot 1941, opgericht door Robert C. Hupp, een voormalig werknemer van Oldsmobile en Ford. Volgens Johan is dit merk nooit in Nederland verkocht.

Johan vervolgt zijn presentatie met beelden uit Chili en ook hier is er een audiovisual met prachtige beelden en, alweer, muziek uit de laptopspeaker.

Na de pauze en twee jenevers verder gaan we met z’n allen naar India. Het blijkt de favoriete bestemming van Johan, hij is er zevenmaal geweest. Hij vertelt een leuk verhaal over zijn overstap van analoog naar digitaal, in 2004.

Op het eerste beeld staat de tekst: Niet alles wat bijzonder is lijkt bijzonder. Een in mijn ogen wat cryptische omschrijving, waar ik geen raad mee weet, maar dat zal wel aan mij liggen (of aan de jenever?)

We zien tijdens het vertellen van bijzondere belevenissen, ook bijzondere beelden. Vooral de portretten die hij laat zien zijn schitterend en maken heel veel indruk. Veel beelden geven een impressie van het dagelijkse leven. Ook tempels en heilige plaatsen komen voorbij. Het geheel geeft een goed inzicht, het is een mooie reisreportage. En nu begrijp ik de cryptische inleiding ook beter.

Goed gedaan Johan!

Arthur Palache

Verhoudingsgewijs hadden we gisteravond een gemiddeld aantal foto’s op tafel. Er zijn dit jaar vijf wedstrijden “Vrij Onderwerp’ gehouden. De foto-aantallen hiervoor waren respectievelijk 46, 40, 34, 34 en 37. Dat is gemiddeld en afgerond 38 foto’s per wedstrijd. Daar zaten we gisteravond heel dichtbij.

De kwaliteit was echter niet gemiddeld. Hieronder is een grafiek weergegeven van de gemiddelde cijfers van alle wedstrijden Vrij Onderwerp. Na een aanvankelijke stijging zien we een daling intreden.

En waar dat aan ligt? Ik heb geen idee. Ik had gisteravond al wel het idee dat de algehele kwaliteit wat minder was. Dat blijkt nu ook uit de cijfers.

We hadden gisteravond 19 leden in de zaal. Willem Olsthoorn kwam als gast een keer meekijken. Wellicht dat we hem als lid kunnen verwelkomen.

Later kwam Henk Meijer nog binnen, maar bij de beoordeling was hij nog niet aanwezig. Henk van Uffelen leidde ons op voortreffelijke wijze door de avond.

Na de processie, het langslopen en cijfers toekennen, werd de zaal anders ingedeeld en kwamen de foto’s een voor een ‘op de bok’. Ikzelf vind het altijd een sport om te raden van wie de foto is. Vele leden hebben immers een soort handtekening, waarmee ze herkenbar zijn. Gisteravond werd ik soms op verrassende wijze op het verkeerde been gezet. Ger was lekker met Photoshop bezig geweest en had van twee foto’s een compilatie gemaakt. Iets dat vaak door Johan wordt uitgevoerd. Marcel was uit z’n comfortzone gestapt en verraste ons met een portret dat ik in eerste instantie aan Johan toeschreef. Wim Alsemgeest verraste velen met een landschap, waar hij vaak meer technische zaken fotografeert.

Kortom, er waren wel veel verrassingen, maar de overall kwaliteit viel toch een beetje tegen. Dat blijkt ook uit de statistieken.

Woensdag 13 november wordt gestreden om de Westland Trofee. Het is een wedstrijd tussen drie fotoclubs in het Westland, te weten ’s-Gravenzande, Maasland en Naaldwijk. De avond wordt gehouden bij de fotoclub van Maasland

In de vooruitblik schijft Anneke daarover:

Woensdag 13 november – Westland Trofee bij FC Maasland Vroeger was dit een tweejaarlijks terugkerend evenement. De laatste twee keer duurde het een jaar langer en eigenlijk ben ik benieuwd of er na deze keer nog een vervolg komt. Het gaat allemaal zeer moeizaam. Je ziet het niet echt bij Marcel, maar hij krijgt er grijze haren van… Maar we gaan er toch weer een gezellige avond van maken en hopen dat wij met onze club een van de drie prijzen mee naar huis zullen nemen. Locatie: “Trefpunt Maasland” (zaal “de Oude Pastorie”), Kerkstraat 11 in Maasland. Aanvang is 20.00 uur, maar als we om 19.45 aanwezig zijn dan hebben we nog tijd voor een “bakkie”.

Marcel gaat er nog een mailbericht over versturen. In verband met de parkeerruimte in Maasland is carpoolen noodzakelijk. We vertrekken vanaf de Anjerlaan. Daar kan dan de auto-indeling gemaakt worden. Nogmaals: Nadere berichten via e-mail van Marcel

Arthur Palache

Clubverslag van donderdag 24 oktober 2019

Het was in meerdere opzichten een bijzondere avond. Om te beginnen was de voorzitter er niet en dat komt maar heel weinig voor. Vervolgens was daar Rianne Loch, samen met haar dochter. Een prachtige baby, die heel tevreden in de wandelwagen lag en allervriendelijkst naar iedereen lachte. De derde reden dat het een bijzondere avond was, was dat er weer maar weinig leden op deze avond, met als onderwerp ‘Presentatie eigen werk’ afkwamen. Slechts 15 leden hadden de moeite genomen om naar de Anjerlaan te komen. Laten we het er maar weer op houden dat de harde kern aanwezig was. De wegblijvers misten het volgende:

Kees Olierook
Kees is in april van dit jaar in Turnhout, België geweest en heeft er een urban-locatie bezocht. Op Internet is de volgende informatie te vinden: La Bonne Espérance, zoals de cement- en steenfabrieken heette, werd in 1900 gesticht en in 1933 al weer stil gelegd als gevolg van de toenmalige economische crisis. Nadien geraakte de fabriek geheel in verval en werd een aantal jaren geleden, met behulp van de gemeente Turnhout door Natuurpunt Kempen
aangekocht, onder andere ter wille van een vleermuizenkolonie. Kees heeft in de ruïnes prachtige foto’s gemaakt, waaruit het verval duidelijk blijkt. Ook zien we dat de natuur langzamerhand het gebied weer in bezit gaat nemen. Dat blijkt onder andere uit foto’s van een flinke boom die uit een muur lijkt te groeien. Hier en daar kwam de bouwkundige achtergrond van Kees naar boven als hij foto’s laat zien van een bijzondere latei-constructie.

Wim Alsemgeest
Wim laat foto’s zien van het vervolg van zijn wandeltocht. Waar hij eerst langs de westelijke kunst wandelde, is hij tijdens deze tocht tot het besluit gekomen om heel Nederland rond te wandelen. We starten met stemmige foto’s in Callantsoog. Uit de foto’s blijkt zijn bijzondere belangstelling voor molens en koeien. Op de afsluitduik had hij, volgens eigen zeggen, geen kaart of kompas nodig, je kunt er alleen maar 33 km rechtuitlopen. Toch laat hij ook daarvan een paar plaatjes zien. Dan volgt hij het Friese kust pad, waarvoor hij eerst met bus en trein naar Stavoren moest. Zijn begeleidend praatje stroomt over van enthousiasme en hij belooft ons bij een volgende gelegenheid een vervolg van dit verhaal.

Joke Olsthoorn
Joke heeft in Cappadocië (Turkije) een ballonfestival meegemaakt en laat fraaie beelden van zien van een enorme hoeveelheid ballonnen. Ze doet dat door het vertonen van een PowerPointpresentatie, die zonder tussenkomst van wie dan ook automatisch verloopt. Er is ook geluid bij. De beelden tonen voorbereidingen, de ballonvaart zelf en het einde, met leeglopende ballonnen. Het is een mooie serie geworden, met goed gekozen muziek.

Karin vd Boogaard
Ze begint vanuit haar zitplaats in de zaal met de vraag: “Moet ik dan vooraan gaan staan?”. Ja, dat moet natuurlijk en enthousiast begint ze aan haar verhaal van een bezoek aan de Rembrandt-dagen in Leiden.
Tijdens deze dagen wordt herdacht dat het 350 jaar geleden is dat Rembrandt overleed. Veel schilderijen van Rembrandt worden ‘nagespeeld’ door figuranten en vrijwilligers, die in vaak zelf genaaide kleding optreden. Op de laatste foto is Karin zelf ook zichtbaar, in aangepaste kleding.

Ger Sauer
Na de pauze presenteer Ger een serie portretten, getiteld “Portretten in het wild’. Als we alle plaatsen zouden moeten bezoeken waar hij deze portretten gefotografeerd heeft, dan zouden we kriskras over de hele wereld moeten zwerven, want hij beperkt zich niet tot Nederland. Ger heeft allerlei interessante mensen gevraagd of hij hen mocht fotograferen en in al die jaren is dat maar één keer geweigerd, zo geeft hij aan. Het heeft een boeiende serie opgeleverd, waarin zelfs Johan Rimmelzwaan, de broer van onze Anneke, een plekje heeft gekregen.

Anneke van Ruyven
Anneke heeft het Elfia-festival in Arcen bezocht. Tijdens een bijzonder heet weekend kwamen daar mensen bijelkaar in de meest bijzondere uitdossingen en kostuums. Wikipedia schrijft hierover: In een historisch park of kasteel zijn twee of drie dagen lang verschillende fantasykraampjes, -activiteiten en shows te zien. Ook zijn er gasten zoals bekende fantasytekenaars, schrijvers of acteurs uit fantasyfilms. Veel bezoekers verkleden zich als fantasy-, scifi-, manga-, historisch figuur, zoals personages uit films, boeken of zelfverzonnen creaties.
Anneke heeft er een fraaie serie kleurrijke portretten van gemaakt, waarbij opviel dat er relatief weinig mannen aan deze verkleedpartij meedoen.

Ook Marcel heeft voor presentatie eigen werk een aantal foto’s op een rij gezet, maar daarmee wachten we tot hij er zelf bij is.

Arthur