W A F V

Clubverslag van donderdag 24 september 2020

Na een valse start, veertien dagen geleden, kon Marcel nu vol trots aangeven dat we beschikken over

een nieuw scherm en een nieuwe beamer. Na twee eerdere pogingen, die afgebroken moesten

worden wegens transportdefecten aan het geleverde scherm, is deze week een geheel in goede staat

ontvangen projectiedoek door Henk van Uffelen en Marcel gemonteerd.

Aansluitend daarop is de beamer uitgeprobeerd. Meestal is het af- en instellen van een beamer een

omvangrijke en lastige taak, maar deze keer was het een fluitje van een cent, de fabrieksinstellingen

bleken uitstekend te voldoen.

In de opening gaf Marcel aan dat ook PowerPoint onderhanden is genomen. Op een drietal plaatsen

in dat presentatieprogramma is het mogelijk de kwaliteit van de beelden te beïnvloeden. Overal waar

dat kon is die kwaliteit nu op maximaal ingesteld. “Als de beelden nu niet scherp zijn ligt het beslist

aan de foto’s zelf en niet meer aan de apparatuur”, zo sprak hij.

Anneke meldde dat op 5 oktober de RABO clubactie weer begint. Wellicht een mogelijkheid om iets

van het uitgegeven geld terug te verdienen?

Er zijn deze avond 25 leden die elk twee foto’s hebben ingestuurd, dus we gaan 50 foto’s bekijken en

daarna beoordelen. We zien de beelden twee maal, de eerste keer met een muziekje erbij. We horen

‘Lily was here’ met Candy Dulfer op saxofoon en Dave Steward met begeleidende gitaar. Het wordt

gevolgd door ‘I will always love you’, deze keer niet door Whitney Houston, maar door onze eigen

Glanis Grace. Ook hier was het Candy Dulfer die de saxofoon hanteerde.

Tijdens de beoordeling was het, zoals gewoonlijk, doodstil. En dat is maar goed ook, want

beoordelen is altijd een heel serieuze zaak.

De bespreking van de foto’s is in handen van Marion en dat doet ze voortreffelijk.

Sport is om tevoren te raden wie de foto gemaakt heeft en in een aantal gevallen zitten we er

vierkant naast. De foto met de glazen bol, werd in eerste instantie aan Johan toegewezen. Logisch,

want hij is de eigenaar van de bol. Maar de foto was toch echt van Ger. In de beoordeling kwam deze

er met een 26e plaats in mijn beleving een beetje bekaaid vanaf.

Uiteraard was er hier en daar wat discussie, bijvoorbeeld over de kunstfoto van Marjan. Aan de

andere kant was er ook veel waardering voor de foto van Johan van het meisje met de dolfijnen. Hij

vertelde erover dat hij er twee avonden mee bezig is geweest en dat het totaalbeeld uit vier foto’s

bestaat. Een kunstig stukje photoshop-werk, met een prachtig resultaat. Waardevol in de discussie is

dat verbeterpunten duidelijk benoemd worden.

Arthur

Clubverslag van donderdag 10 september 2020

Het was in meerdere opzichten een merkwaardige avond, gisteren. Om te beginnen was het na de

lange hete zomer een prettig weerzien. Vanuit het verleden waren we gewend om de eerste avond

wat ‘losser in de omgang’ te zijn en elkaar wat vakantieverhalen en wat vakantieplaatjes te laten

zien. Die traditie is dit jaar doorbroken, we beginnen meteen met een echte wedstrijd. En wat voor

een! Hoewel ik niemand heb horen zuchten en steunen over dit onderwerp, was het bij toesturen al

duidelijk dat dit onderwerp niet bij iedereen tot de favorieten behoorde.

Magda was de eerste die haar werk inleverde, met het commentaar: “Ik stuur ze alvast, want ik ga op

vakantie, maar weet nog niet waar naar toe en wanneer we thuis komen”. Vervolgens levert ze drie

foto’s in, die respectievelijk uit Atlanta, Hongkong en New Orleans komen. De andere deelnemers

volgen later en daaruit blijkt dat de kwaliteit niet overweldigend is. Het zijn veelal registraties van

stadstaferelen, hoewel ‘de stad’ niet in alle foto’s duidelijk herkenbaar is.

Hoe dan ook, gisteravond hebben we er zelf kennis van kunnen nemen. Marcel opende de avond

met wat coronaregels ten aanzien van het bestellen van consumpties. Verder spreekt hij zijn

teleurstelling uit over het feit dat hij ons had willen verrassen met nieuwe projectieapparatuur. Er is

een nieuwe beamer gekocht met een betere beeldkwaliteit. Die zou zijn licht moeten laten schijnen

op een veel groter scherm. Marcel spreekt zelfs van een ‘mega-scherm’. Helaas is door

transportschade het ding in het ongerede geraakt en moet de verrassing tot de volgende keer

worden uitgesteld.

Bij de voorprojectie, met een muziekje getiteld Street Life van de Crusaders, kunnen we kennis

nemen van wat de leden gemaakt hebben. Opvallend is dat steeds meer leden bij het inleveren de

beeldverhouding 16:10 handhaven. Dat levert bij de huidige beamer een volledig beeld op, zonder

zwarte strepen. Let op: de nieuwe beamer heeft een beeldverhouding van 16:9.

Tijdens het beoordelen is het doodstil. Het valt niet mee om de foto’s goed te beoordelen als je deze

slechts in totaal 14 seconden hebt gezien; zeven bij de voorprojectie en zeven seconden bij de

beoordeling.

Dan volgt de bespreking, deze keer onder leiding van de voorzitter zelf. Hij zegt bij de aanvang dat

het thema breed geïnterpreteerd is. Dat klopt zeker en geeft af en toe aanleiding tot discussie.

Veelvuldig zien we registraties, zonder enige emotie. Ook liet in een relatief groot aantal gevallen de

scherpte flink te wensen over, iets dat we in onze vereniging eigenlijk niet gewend zijn.

De complete uitslag is op de laatste pagina weergegeven.

Volgende week donderdag is er een werkavond, getiteld ‘Zonsondergang en later’. We verzamelen,

in tegenstelling tot wat er in de vooruitblik is beschreven, op de parkeerplaats Molenslag in Monster,

om 18:30 uur.

Arthur