W A F V

Clubverslag 30 november 2023 ABN

Marcel verwelkomt de 20 aanwezigen, 18 deelnemers en 36 inzendingen met een warm welkom, een speciaal welkom aan Barbara Stolze. Onder de afspraak dat we vanavond eerst de maker aan het woord laten starten we met de veelbelovende opmerking: “Hoe divers willen we het hebben”.

Uit een latere discussie komt het voorstel om 8 ipv 6 seconden de tijd te hebben om een foto te waarderen.

Sandra opent de avond met hang en sluitwerk uit de Hem. In de discussie komt naar voren dat het goed is om regelmatig te checken of het beeld thuis op de laptop hetzelfde is als op de beamer. Een beeldscherm calibreren op zijn tijd helpt.
Haar tweede foto mocht er absoluut zijn, abstracte raampjes, ook uit de Hem. Misschien versterkt 16×9 nog meer het effect.

Wim A. heeft een energie centrale van de Maasvlakte vastgelegd. Een fraaie plaat waarin door de compositie keuze een abstract beeld ontstaat. Hij heeft hem wel 3 x in moeten sturen om hem in 1 x goed op het scherm te krijgen. Ook de tweede foto van Wim is geslaagd, of die beter is dan de eerste daar gaat de discussie over.  Jammer dat het geen 16×9 is.

Anita is in het Duitse Ruhrgebied bij een kolencentrale en de aanwezigen stellen dat samen vast. Van oorsprong was de foto in een te flauwe kleur en is daarom omgezet een zwart-wit. Rechtzetten zal de foto beter maken. Het advies op haar tweede foto is om de witte vlekken te vermijden en misschien meer te kiezen voor detail.

Kees O heeft een mooie kop, gefotografeerd natuurlijk, ook in de Hem. Hij haalt hier voordeel uit het statief gebruik door bijvoorbeeld de ogen en het dak op de achtergrond op de juiste plek te krijgen. Zijn tweede foto in het museum in Assen geeft een detail van een kunstwerk weer. Harmonie in kleur.

Johan maakt indruk met vuurspuwers, vignetje, sluitertijd zorgen voor een mooi patroon in de vuurwolken. Zijn tweede foto was weer geheel anders, een montage op basis van meerdere eigen foto’s van een vrouw met uil die een schilderij ontstijgt. Aangenaam om naar te kijken.

Anita W fotografeert een vrouw in regenjas in Rozenburg, daar is men minder enthousiast over, maar de tweede foto gemaakt in de The Mall in Leidschendam wordt hoog gewaardeerd. Hoog abstract niveau. Misschien 16×9?

Marion fotografeert in het voorbijgaan vanaf een boot in mooie tinten (nabewerkt) details van een fabriek, goed geslaagd. De tweede foto van een moskee in de kathedraal in Cordoba is ook uit het handje. En ook geslaagd, discussie is er over het gelijk maken van de tinten in rechter en linkerdeel van de foto.

Adriaan is uitgedaagd door de kritiek op een eerdere foto dat het beeld niet in goed licht stond. Hij zou ons krijgen zei die. Dat is gelukt maar nu ook de te lichte zijkanten nog wat vermommen. Zijn tweede foto laat een interessante trap zien. Jammer van het gekozen formaat.

Marcel stelt een foto samen met een roestig stuk van een container en een ruit van een kas. Kleur in negatief en een element gespiegeld vormen een surrealistisch geheel, waar Kees niet naar kan kijken. In zijn tweede foto van een deel van de bibliotheek uit Delft kan de kijker aan de abstractie zelf invulling geven.

Henk M laat slotjes zien van eeuwige beloftes maar waarvan niemand weet of die gehouden zijn. Zijn tweede foto van een fietstunnel ontmoet warme kritiek

Ger legt op Waterpop een dame vast en op de fiets ergens een gebroken ruit en weet die bijzonder samen te brengen. De sterren van het glas en de lichtjes in de ogen, bijzonder. In de tweede foto probeert hij Karel Willink na te volgen. Misschien teveel bij elkaar en het licht in het beeld is niet consequent. Maar weer out of the box.

Anneke zend een (te) blauwe plaat in van een brug in Denemarken. Een verassende graffiti in de lucht. De tweede foto toont, ook in Denemarken, een mega oversteek van een gebouw. Het strakke wordt een beetje teniet gedaan door de bomen.

Kees van L legt op vakantie in Maastricht een gezellige familie vast . De straal van de fontein lijkt precies op het hoofd van het meisje te eindigen. Het dynamisch bereik van de camera wordt uitgedaagd in de donkere en lichte tonen. Zijn tweede foto van Poeldijkse architectuur in het Energie bedrijf vraagt om duidelijker keuzes in de compositie.

De (fysiek) afwezig Wim L toont een huisje in hard licht. Goed voor op een ansichtkaart. Zijn tweede foto is genomen in Rotterdam, waarschijnlijk vanaf het Depot van Boymans. Het advies is om keuzes te maken in de compositie.

Henk U fotografeert een potje verf dat te lang heeft stilgestaan. Even roeren en je hebt een abstracte compositie om u tegen te zeggen. Het verven moet maar even wachten. Zijn tweede foto wordt ook zomaar binnen gefietst. Als was niet iedereen het er over eens of de fiets nodig is, vanwege het motto less is more zeker in een serieuze abstractie.

Teun treft mooie kleuren van een waterpaal tijdens een zonsondergang op het strand van Terheijde. Fraai. Graffity op het Kleinpolderplein vraagt om keuzes. Het wit op de zijkant schreeuwt om aandacht.

Ron verrast met een zendmast in Barcelona met smog op de achtergrond. Spelen met licht en kleur geven een bijzondere sfeer, als een daglicht opname bij nacht gemaakt lijkt te zijn. De tweede foto in de kathedraal van dezelfde stad toont interessante rode baksteen in de bogen. Groothoek vanuit de hand. Niet helemaal symmetrisch vanwege geen statief.

In de eerste foto heeft Ed de kleuren lichter gemaakt en daar heeft ie nu spijt van. Hier zou je spiegeling van de foto is moeten proberen om dat je dan eindigt bij het onderwerp, nu kijk je het beeld uit. Ed crasht op Zandvoort in de formule 1. Het is erg druk. De foto is duidelijk gecropt.

Clubverslag van donderdag 16 november 2023

Het thema van de avond: ‘Insecten’.

Anneke schreef o.a. in haar vooruitblik:

‘Insecten zijn ontzettend boeiend om te fotograferen. Het wemelt van de kevers, juffers, sprinkhanen, vliegen, bijen, mieren, rupsen, hommels en vlinders. Hoe kun je een insect goed scherp en gedetailleerd op de foto krijgen? Het beste werkt een macrolens of een telelens voor de wat grotere insecten’.

Deze avond was dus geen wedstrijd, maar gewoon een ‘opdracht’ om insecten vast te leggen.
Desondanks hadden twee personen zijn of haar foto’s – voor een wedstrijd – naar Kees Olierook gestuurd. Eén iemand daarvan kwam daar snel zelf achter en stuurde ze direct ook naar Marcel, die er een presentatie van zou maken. Pas op donderdagavond ‘vond’ Kees de 2×3 foto’s in zijn ‘meeldoos’, die eigenlijk bij Marcel hadden moeten liggen!
Voor aanvang van deze clubavond, hebben Marcel en Kees de 3 foto’s alsnog bij de PowerPoint presentatie gevoegd! Zo kon elke inzender toch meedoen! Mooi toch!?

De tweede foto, die Teun naar Marcel had gestuurd was een heuse spin! Marcel stuurde hem dan ook op woensdagmorgen een e-mail, dat een spin geen insect is, omdat hij 8 poten heeft! Nou ja, maar als Teun wilde, mocht hij alsnog een andere foto insturen, zodat hij toch met 3 foto’s deel kon nemen! Dat was fijn en dat deed hij maar wat graag!

Het was deze avond een volle bak en dus moesten er extra stoelen aangesleept worden!
Maar liefst 24 mensen bevolkten de zaal en het zouden er wat later op de avond zelfs 25 worden! Gemiddeld hadden 18 mensen 3 foto’s ingestuurd; één zelfs 4, maar een ander ‘maar’ 2. Kortom, 54 foto’s zouden die avond worden getoond!

Marcel had ook Marja Altena welkom geheten! Zij komt even de sfeer bij ons proeven en beleven of zij ook lid wil gaan worden. Marja, alvast een hartelijk welkom toegewenst!

Iets vertraagd ging Marcel de avond openen en om het aangename geroezemoes te overtreffen riep hij met luide stem:

GOEDENAVOND! VOLLE BAK! Allemaal gek op insecten!?
Hij herinnerde de leden eraan, dat het géén wedstrijd was.

Omdat het de laatste tijd nogal rumoerig was in de zaal, riep hij de leden op, om voortaan maar één iemand aan het woord te laten. Alleen op die manier kan iedereen alles horen en kunnen de makers van de foto’s alle commentaren goed tot zich door laten dringen!

Waarvan acte!

Voorts meldde Marcel, dat hij een dag eerder TWEEDE was geworden bij een wedstrijd ‘Vrij onderwerp’ van de Fotobond. Er deden daar 66 foto’s mee en de jury bestond uit Diana Bokje, die o.a. enkele boekjes heeft geschreven en foto’s op een deskundige wijze kan bespreken. Behalve eeuwige roem had Marcel ook een certificaat ontvangen!

Marcel, gefeliciteerd! Zijn foto? Een illusie van een landschap, zijnde een bevroren plas bij de Zandmotor, met 2 paarden en daarachter een stuk ijs.

De vierde foto van Henk van Uffelen zal als inleiding van de presentatie worden getoond.

Indien de tijd het toe zou laten, zou Marcel zijn foto’s van ons clubuitje naar de Hembrug aan ons laten zien.

Marcel had alle ontvangen insecten onderverdeeld naar de volgende soorten:

Libellen en juffers: 14, vlinders en motten: 9, vliegen: 6, sprinkhanen en krekels: 6
en torren en kapoentjes: 5.

Henk Meijer liet tweemaal een juffer zien. Kleurrijke plaatjes waarvan de tweede juffer op een ‘oude’ braam bleek te zitten.

Overigens beste mensen: Een libel is géén juffer! Een juffer is altijd erg lang en heeft een slank lijfje en een libel heeft een vette pens en een dikke harses.

Anneke had 2 rupsen ingestuurd en dacht ineens, dat een rups wel eens géén insect zou kunnen zijn! Snel had ze beide foto’s nog even omgewisseld! Maar is een rups dan geen insect? Een rups is een larve en wordt dan bijvoorbeeld een vlinder. Eigenlijk is een rups dus een ‘baby-insectje’, toch?
Haar foto’s mochten er zijn: Een mooie oranje vlinder op een oranje goudsbloem; dus kleur op kleur! Voorts een prachtige foto van een vliegende vlinder in de vlindertuin ‘Vlinders aan de Vliet’, die ze tijdens een clubuitje had genomen. Als laatste had ze een prachtige sprinkhaan op haar eigen tuintafel – met weerspiegeling – meegenomen; nou ja, een foto ervan natuurlijk!

Kees Olierook kwam met een krekel op de proppen, maar dat bleek een veldsprinkhaan te zijn, die alleen in de bergen voorkomt. Voorts toonde Kees een prachtige Wandelende tak met de welluidende naam: ‘Flappentak’. Een bijzonder beest zeg, met zelfs nog een nageltje aan ‘t pootje! Gespot in de Hortus Botanicus in Leiden. Als laatste had Kees een fraaie rups gezien in de Passieflorahoeve; een mooie vlindertuin – mét poppenkast – ergens in de Flevopolder.

Teun was dicht bij huis gebleven en had 2 verschillende vlinders op een vlinderstruik in eigen tuin geportretteerd. Een kleine (of ouwe) vos en/of een distelvlinder? Ook zijn 2^e foto was een vlinder en wel een Dagpauwoog. Prachtige kleuren, alleen de vleugels waren wat gerafeld door de vele vlieguren. Voor de verandering was er op de 3^e foto een haarscherpe bij … bij, die op dezelfde vlinderstruik lekker zat mee te eten.

Ron had zich geëxcuseerd, omdat hij wél meedeed, maar afwezig was. Een smaragd kleurig juffertje mochten wij aanschouwen! Overigens schijnt de kleur afhankelijk te zijn van de lichtinval! Een ineens … ineens knalde een Glansvlieg de zaal in. Dat beest had hele GROTE ogen en mooie kleuren, maar er was wel wat aan de schuifjes getrokken, dacht men. Zijn 3^e bijdrage was weer een juffertje tegen een zwarte achtergrond.

Ger was wegens zijn vakantie in Jordanië, afwezig. Ook Ger had een fraai juffertje ingestuurd, dat wellicht iets meer kleur had mogen hebben.
Op dat moment komt Karin binnen met een kop koffie of thee in haar hand, zoals Mark Rutte ook altijd rondloopt in Den Haag. Karin kwam rechtstreeks van haar werk en nam – wellicht enigszins vermoeid – toch de moeite om naar de fotoclub te komen! Top, Karin!

Ger’s 2^e foto was een Bidsprinkhaan op een vliegtuigvleugel? Zijn laatste foto was een bijzonder beest en luisterde naar de naam: Langpootmug!

Anita Weeber was in de Vogelkelder in Den Haag geweest en toonde ons een – althans, volgens het bordje aldaar – Bloemkever! De kenners in de zaal dachten dat het wat anders was en suggereerden dat het bordje misschien wel verwisseld was!? Haar 2^e foto was van een Rozenkever, althans volgens Anita. Maar dan … beste clubgenoten … Anita’s laatste foto was een heuse, verse koeienvlaai! Nee, niet zomaar een koeienvlaai, maar eentje met tientallen ‘strontvliegen’ erop! Uiteindelijk bleek het een vlaai van een Schotse Hooglander te zijn! Nou geef mij maar een vlaai uit Zuid-Limburg!

Wim Alsemgeest toonde ons een rood kapoentje op een zwart/wit blad. Wim moest erkennen
dat hij vaak slechts enkele weken voor de betreffende avond pas met zijn foto-opdrachten begint. Zo ook nu, maar … helaas kon hij weinig of geen insecten meer in de natuur vinden. Dus nam Wim zijn toevlucht naar zijn archief, maar dat werd een enorme zoektocht! Foto 2 was een vlieg en foto 3 een juffertje als ‘buikschuiver’ op een balkje, waarvan Erik vond, dat dat bijzonder slecht geschaafd was!

Henk van Uffelen liet ons twee parende kapoentjes – of lieve heersbeestjes – zien. Zijn tweede foto was bijzonder opmerkelijk; heel veel wantsen, die net uit hun eitje waren gekropen, zaten als groep bij elkaar onder een blad. De eitjes, waar ze uitgekropen waren hingen daar ook nog als onbewoonde huisjes. Om deze te foto te maken, had Henk het blad met een knijper opgetild. Het ‘mot toch niet gekker’ worden, maar ook op de 3e foto een parend stelletje, maar nu twee bijen. Een het bijzondere was, dat ze op hetzelfde blad zaten als die parende wantsen. Zouden die bijen e.e.a. afgekeken hebben?

Kees van Leeuwen toonde ons 3 vlinders, waarbij die ene met een grote roltong bijzonder gaaf was. Er kwam een vraag, of deze foto’s met een iPhone waren gemaakt, omdat dan ‘wormvormige’ effecten in de onscherpe partijen zichtbaar zouden kunnen worden!?

Wim Lagerweij toonde ons behalve een mooie, scherpe hommel op zijn tuintafel, óók een alleraardigst filmpje over diezelfde hommel, waarin hij met zijn voorpootje z’n oogjes schoon poetste! Prachtig om te zien! Voorts een foto van een stel parende libellen en een foto van een alleenstaande.

Anita Herbert liet ons een Gamma uiltje zien, dat toch echt géén vogeltje was! Als 2^e een helikopter libelletje én een lief, klein hummeltje van een hommeltje.

Marcel had een gemummificeerde vlieg boven in zijn vensterbank gefotografeerd. Door de foto om te draaien, leek het alsof dat beest aan het watertrappelen was! Erg grappig! Voorts een foto met wel 100 mestkevers, die allemaal – door misschien wel een of ander ‘anti-paarden-wormen-gif’ – op hun rug lagen en als laatste foto een prachtige rode bosmier met wat tegenlicht.

Adriaan was tot het uiterste gegaan, door een wespennest (honingraat) tussen 2 bielzen vast te leggen. Dat vonden die beestjes niet leuk, want Adriaan werd wel 15 keer gestoken!

Johan verraste ons met een lachende libel op een bloem in paarse, violette kleuren. Bij zijn inzending had Johan al geschreven: ‘Ik vind ze eigenlijk best wel geslaagd!’.
Johan gebruikte hiervoor een ‘Iowa-lens’, waarmee hij heerlijk aan het experimenteren is. En met succes, want ook zijn andere plaatjes mochten er zijn!

Erik kwam met een gecamoufleerde krekel op het scherm, die hij in Frankrijk had waargenomen. Voorts een libel, die Erik gedraaid had, omdat dat beest op een schutting én in de zon zo beter ‘uit de verf’ kwam! In Leidschendam (of Blijdorp) had Erik ook nog een nachtvlinder met een prachtig patroon op de vleugels kunnen vastleggen.

Yvonne verraste ons met een sprinkhaan met GIGANTISCHE voelsprieten op een boterbloemetje; een prachtig groen beest met een zwart ruggetje. Haar blauwe libel mocht er ook zijn; wat een enorme constructie zit er toch in dat bovenlijf zeg! Yvonne beëindigde haar bijdrage met een groep stippelmotjes in een boom.

Marion sloot de rij van inzenders af met een prachtige foto van een … jawel … van een gevleugelde bladluis! En wel een bladluis in een web! Zij had het beestje – van maximaal. 1 á 2 mm grootte – met prachtige kleuren in een bijzonder beeld en een mooie compositie in beeld gebracht. Marion vindt blijkbaar erg veel in haar tuin, want wij mochten ook haar Hoefijzertijger aanschouwen, die op een Langpootmug leek én we mochten ook nog ‘genieten’ van haar Schildwantskever!

Omdat het pas 22:10 uur was, was er dus nog mooi even tijd over voor een presentatie van Marcel van ons clubuitje op 4 juni 2022 bij de Hembrug, waar nog steeds geen tijd voor geweest was.
Prachtige, kleurrijke beelden kwamen langs, met zelfs het ‘slot van Anita erbij! Foto’s met prachtige details van (deur)knoppen, oeroude electrakasten, interessante muurtjes en veel verwering met kleur!
Marcel fotografeert voor 97% met een statief en bij hoge uitzondering zonder!
Op die manier kan hij beter nadenken en wordt het geen ‘hapsnap’ fotografie.

En toen … toen was het 22:40 uur … dus tijd voor de derde helft. Veel werd er door de aanwezigen nagepraat over de avond, over fotografie, over interessante vakanties, over andere hobby’s, over politiek en … natuurlijk over oninteressante onzin; kortom, over van alles en nog wat, maar ook over de wereld om ons heen! De tijd vloog om, want ineens was het
23:45 uur en vertrokken ook de laatste diehards huiswaarts.

Teun

Verslag clubavond Dier zonder Kop van 26-10-2023

Voorzitter Marcel meldde bij de opening van onze avond dat er 16 deelnemers, 32 ingezonden fotos’s, een nieuwe pointer, nieuwe audio kabels, en een doekje met wasbenzine op het scherm  hebben plaatsgevonden om de avond van vanavond mogelijk te maken.

We lopen de inzendigen per inzender door.

Henk M. is in de eerste foto niet begrepen, een paard is een edel dier, dus heeft een hoofd. Dat heeft niet iedereen begrepen. Zijn tweede foto met flamingo’s, is fraai maar toonde  toch te veel koppen hoewel er toch een dier zonder kop te bespeuren is.

Teun zijn eerste foto wordt door een ieder gewaardeerd om zijn uitvoering. De liggende zeug op zijn tweede foto had het moeilijker om sympathie te verwerven.

Anneke toont op foto 1 een waterval van haren, de vraag rijst of er sprake is van een dier. Maar er is wel waardering voor de foto. Haar tweede foto van een klokkespel van een kameel voldoet zozeer aan het onderwerp dat de aanwezigen rumoerig worden.

Yvonne start met een minimalistische zilverreiger die zeer in de valt. Misschien iets meer doortekening in lucht en veren. Ook haar tweede foto van een emoe kan op instemming rekenen. Er is wel discussie over de compositie in de zin haar foto nog sterker te maken.

Adriaan heeft in zijn eerste foto meer moeite om de aanwezigen te overtuigen. Hij erkende dat ook, maar niet dat hij met een gummetje aan de gang was geweest. Zijn tweede foto met 3 koeien ruggen wordt ook geen succesplaat genoemd, ook dat erkent Adriaan ruiterlijk.

Anita H. laat op haar eerste foto een giraffe zien met de kop achter een paal, helaas was er toch nog een stukje kop te zien en de achtergrond is ook wat rommelig. Haar tweede foto wordt enthousiaster ontvangen, een witte vogel met de kop onder het zwarte water. Stoer.

Wim L. zet in zijn eerste foto een Amerikaanse rivierkreeft met de kop klem tussen de spijlen van een tafel. Een fraaie plaat in kleur en scherpte. Zijn tweede foto van de Ligusterpijlstaart toont naast fraaie kleuren toch een kop.

Marcel bracht geen kop maar een kont en wel van een neushoorn, er zijn mooie structuren in het grijs te ontdekken. Scherp en symmetrisch is zijn tweede foto van de kont van een zebra die een aangename tekening laat zien.

Het lijkt op een poes, een (te?) contrast rijke eerste foto van Ron. In zijn tweede foto zet hij de koeien pittig in beeld. Maar…………………………..? Is die ene kop met Photoshop gesneuveld?

Foto 1 van Kees toont een rode apekont. Rood is ie zeker. In zijn tweede foto staat een watervogel op zijn kop in het water. Netjes in de compositie, weinig te veel. En scherp.

Wim A heeft zijn best gedaan in zijn eerste foto om twee koeien achtersten op een aardige manier in beeld te brengen. Een staart hangt er precies tussen in en op die staart is veel te zien dat we gelukkig niet ruiken. Let op het storende groen in de achtergrond Wim. In zijn tweede foto zien we een hoorn die furieus in  het beeld staat. Helaas is dat een deel van de kop.

De slechtste Ger ooit toont een hond op een industrie terrein. Een veel betere Ger toont vier watervogels met de kop onder water. Vrolijk in beeld. Nog wat discussie ter verbetering.

Anita W houdt van vette vis. Deze makreel zonder kop heeft na de opname niet lang meer geleefd. Een grappige foto met helaas wat niet weggewerkte vetvlekken. Haar tweede foto met de twee slakkehuizen had weliswaar geen kop maar ook geen dier en geen staart.

De twee flamingo’s op de eerste foto van Johan zijn wat ielig om het onderwerp van dienst te zijn. Zijn tweede foto van olifanten in de Serengeti is fraai, maar de koppen zijn nog gedeeltelijk in beeld en de olifanten niet onbetwistbaar het onderwerp.

De apekont op de eerste foto van Ed heeft alien trekjes vinden de aanwezigen. Maar wel geslaagd. Zijn tweede foto van giraffe staart ontmoet nog meer enthousiasme. Let wel op de rommeltjes.

Henk U lijkt van Gelderse worst te houden als je de drie biggen op zijn eerste foto ziet. Fraai in beeld, mooie kleur en niks teveel. Op de tweede foto van een krab is zijn verdediging: “Ik vind het geen kop”. Helaas geen instemming vanuit de zaal.

En nu wordt het weer tijd voor de derde helft waarin veel wordt besproken, echter weinig zinnigs, maar ook veel wordt gelachen en dat is weer wel heel zinnig.

Henk