W A F V

Clubverslag van donderdag 19 januari 2023

Zwart/wit stond deze avond op het programma! Een kleurloos avondje met zwartkijkers?
Nee joh, gewoon een mooi thema, dat op de agenda stond!

Toch zou het een bijzondere avond worden!

Zo was ‘onze’ zaal ‘overboekt’ door een dubbelboeking en dus was deze bezet. Geen man overboord, er zijn daar zalen genoeg. Van onze 9×16 zaal, kregen we nu een zaal in het ‘vierkant-formaat’. Helaas was daar geen projectiescherm en ons vaste eigen scherm kon natuurlijk niet mee. Gelukkig bood een witte muur uitkomst! Het was immers zwart/wit!

In verband met de energiecrisis zou de temperatuur toch wat lager zijn? Welnu, de radiator was zo heet, dat je er bijna een eitje op zou kunnen bakken. Het was er (in het begin van de avond) behoorlijk warm! Of kwam dat door de beamer, die een poosje moest afkoelen?

Marcel begon zijn opening met de mededeling: ‘Ik heb geen mededelingen’!
Nou ja, over 14 dagen de Algemene Ledenvergadering. Altijd een belangrijk moment in een WAFV-jaar, want dáár kun je altijd je EI kwijt! Dus mensen, kom en laat je stem horen en … bovendien is er ook nog het thema: Stilleven. Iedereen kan dan 3 foto’s inleveren met 3 elementen! Dat belooft een mooie avond te worden!

Er waren deze avond ‘slechts’ 16 (van de 28) leden aanwezig! Maar ja, er was slecht en winters weer voorspeld met sneeuw en gladheid en een aantal leden was ziek.

Tja, toen moest het licht nog uit! Anneke had daar ‘cursus’ voor gehad, want dat ging niet zomaar. Er waren daar grotere lichten en spotjes en alles was te dimmen. Maar hoe kreeg je nu alles uit? Jan – onze man in nood – werd er bijgehaald en toen was ook dat probleem weer opgelost! Maar, intussen was de laptop in slaap gesukkeld! Het moet ook niet gekker worden!

Eindelijk kon het zwart/wit programma beginnen. 21 leden hadden 42 foto’s ingeleverd en die werden keurig in een nis van een muur geprojecteerd; de eerste keer als kennismaking en daarna voor de beoordeling. Het niveau lag wat lager, dan we gewend zijn, want na de beoordeling klonk uit de zaal: ‘Nou, ik heb geen tienen gegeven’. Nou ja, we kunnen ons niveau toch niet elke keer blijven verhogen, maar we proberen het wel natuurlijk wél!

Henk van Uffelen mocht de avond leiden en deed dat (ondanks het vele zwart en wit) met verve!

De eerste foto was van Anneke en dat kan zomaar een voordeel zijn! Waarom?
Welnu, elke keer begint de presentatie met dichte gordijntjes, die langzaam open gaan.
Ger merkte op dat de 1^e foto een ‘toppertje’ was, op het moment, dat de gordijntjes voor driekwart open waren! Maar … toen verscheen – rechtsonder op de foto – een grote plant en die had er nou juist NIET op moeten staan! Niet iedereen was het daar overigens mee eens, want dan zou je aan de rechterkant een groot wit vlak krijgen. Zo zie je maar weer, meningen verschillen.

Zwart/wit

Tja, kunnen zwart/wit foto’s beter of veelzeggender zijn dan kleurenfoto’s?

Dat is zeker waar, denk maar eens aan een stormachtige dag met donkere, dreigende wolken; in zwart/wit kan zo’n beeld veel beter overkomen!
Toch ben ik persoonlijk meer van het kleurenpalet; bij elke zwart/wit foto moet ik altijd denken: ’hoe zal deze foto er in kleur uitzien?’
Ger liet ons een leuk, dravend olifantje in Blijdorp zien. In zwart/wit kwam dat beestje er goed uit, omdat de rimpeltjes dan beter zichtbaar zijn. Gewoon beter dan in kleur,
maar ja – hallo zeg – dat beest was al grijs!

Anita Herbert had een fraai belicht portretje van een meisje, dat naar beneden kijkt. Een bijna grafisch geheel, alleen zou een wit puntje in het oog een sterke verbetering kunnen zijn!

Wim Lagerwey kwam met nostalgie; een etalage met allerlei oude schoonmaakspullen, zoals groene zeep, brasso, sun-light, etc. Een prachtig plaatje, dat zich goed leent voor zwart/wit. Maar hoe zal zijn 2^e foto (een schitterende plaat van een bergmeer met sneeuw) er in kleur uit hebben gezien?

En dan de foto van Ron – net lid van de WAFV en doet direct al mee! GROTE klasse Ron!

Hij toonde een zwarte autoband van een rode auto en die kwam heel goed over!

Maar is de rietzanger van Johan in zwart/wit beter dan in kleur? Ik betwijfel dat, want je mist de mooie kleuren van het vogeltje én van de omgeving.

Sandra kwam met een raampje van ‘ouwe zooi’, genomen tijdens ons uitje bij de Hembrug. Zulke ‘ouwe meuk’ leent zich altijd heel goed voor zwart/wit.

Zowel Ger als Johan waren op ‘t Waterpop geweest en hadden een gitarist fraai op de korrel genomen. Maar, aldus Ger, in kleur zouden deze ook mooi zijn met die kleurige rook er omheen.

Marion liet ons een schitterende wenteltrap zien in de parkeergarage van het Beatrix-theater in Utrecht. De kleuren waren knalgeel en knalblauw, maar de foto leende zich goed voor zwart/wit. We werden direct de ‘koker’ ingetrokken!

Een OV-fietsenstalling bij het station in Den Haag van Kees van Leeuwen deed de wenkbrauwen fronsen. Er stonden wel zo’n 3867 fietsen en wat moet je doen, als je de middelste wilt hebben? In elk geval was het aantal fietsen oneven!

De Erasmusbrug in Rotterdam van Anita Herbert deed het ook goed; strak, sterke lijnen, helder wit, goed zwart en een mooie compositie.

Henk van Uffelen was dicht bij huis gebleven. Een foto van de ‘overkant’ (van Hoek van Holland) toonde het industriegebied (met weinig details), met daarboven een dreigende, onheilspellende lucht.

Ed had een mooie plaat van (een stukje van) de Grand Canyon met fraaie contrasten.
Magda liet ons kennis maken met het bijzondere landschap van Namibië; maar ja, in zwart/wit, terwijl de bergen op de achtergrond vet oranje zijn!?

Niet persoonlijk bedoeld natuurlijk, maar Karin had een schitterende ‘strontvlieg’ in zwart/wit gefotografeerd. Maar óók zo’n zwarte strontvlieg, kent vele kleuren, alleen vanavond niet …

Henk Meijer vergastte ons met een gemaaid korenveld met een mooie bomengroep op de achtergrond. Resultaat? Een mooi opgebouwde zwart/wit foto. Een enkeling miste toch wel wat in de foto, waarop Anneke ad-rem reageerde: ‘een konijn soms’?

TIP: Is het een idee, om bij een volgende gelegenheid zowel de kleuren- als de zwart/wit
  foto’s te tonen?

Het kroppen van foto’s

Het is op deze plaats al eens eerder gemeld, maar het kroppen van een foto kan een foto sterk veranderen of zelfs sterk verbeteren! Alleen, je moet het wél durven!

Ook deze avond kwamen heel wat gekropte foto’s langs:

Zo kwam een leuke opname langs van Adriaan van een boogbrug met 3 bogen en 2 pilaren ergens in ’Verweggistan’. Een idee werd geopperd om deze foto vierkant te kroppen en wel verticaal dwars door de beide pilaren heen en de lucht er gewoon af te snijden;
de foto zou er veel spannender door worden!

En dan die autoband van Ron nog een keer; een idee is een vierkant kroppen van alleen de velg met de 5 fraaie spaken, of een kwart van de band met een gedeelte van het vies geworden spatbord! Zo kun je lekker experimenteren, want dat wiel bevatte veel prachtige stukken.

Maar hoe ver moet je gaan? Zo had Teun het oor van een man, die een alleraardigst contact had met zijn hondje, eraf moeten snijden! Jawel!! Een opmerking uit de zaal:
‘Iedereen weet toch, dat daar een oor zit!’. Maar het was Vincent van Gogh toch niet!?

Ook toonde Kees Olierook ‘Dr. Spock’; een intrigerend portret, dat dwars door je heen leek te kijken! Een idee werd geopperd om de foto veel kleiner en vierkant te maken.

Verder kwam nog even voorbij

Drie vaatjes wijn in een wijnkelder van Ilja Gort van Eric en van Karin een water drinkend ‘neushoorn jonkie’, waarvan de weerspiegeling véél groter was dan het jonkie zelf?!
Marcel had een verkeerde foto ingestuurd van een fraaie ‘apenkop’. Hij kreeg commentaar van een overbodig randje, maar dat had hij er thuis al afgehaald! Nou ja Marcel!
Minimalisme in ’t kwadraat van Wim Alsemgeest: Een gedeelte van gaas met een tak er doorheen, mooi symmetrisch uitgekaderd en heel veel grijstinten.
Waar gezien? Gewoon in ’t Staelduinse Bos!

Anita Weeber kwam met een pittig portret van een dame op het Hembrugterrein.
Een wimper of wrat op de neus viel de toekijkers direct op!
Anneke toonde ons een ‘topper’, gemaakt in ’t Afrika museum:

‘Alles gaat voorbij, behalve het verleden’.

Kees Olierook toonde ons een stukje van de balkenconstructie van de binnenkant van een Staafkerk in Lom (Noorwegen). We keken – beste mensen – naar het houten bouwwerk van zo’n 600 jaar oud hé!

Klokslag half 11 waren alle 42 foto’s op de muur geprojecteerd.
‘Het viel niet helemaal mee’, verzuchtte iemand in de zaal.
Maar, we hebben er toch weer heel wat van opgestoken en daar gaat het om!

Op naar de derde helft!!
Maar omdat het buiten aardig begon te hagelen, bleven slechts 7 diehards over,
die nog even wilden nagenieten van weer een mooie WAFV-avond!

Teun

Clubverslag van donderdag 5 januari 2023

Onze WAFV-fotoclub begon het nieuwe jaar 2023 met een gezellige nieuwjaarsbijeenkomst op donderdag 5 januari. Het wensen beperkte zich – als gevolg van alle corona-perikelen – tot een joviale zwaai bij binnenkomst of er werden soms nog wat zuinige handjes geschud.
Het (uitgebreid) kussen is toch wel volledig in de ban gedaan, maar de vriendschap heeft er echt niet onder geleden! Het nieuwjaar wensen duurde dan ook niet lang, maar toch zat de stemming er al snel in. Deze avond zou gevuld gaan worden met – in totaal zeven – ‘Presentaties eigen werk’ en een heuse enquête! Marcel was nog even druk bezig om alles technisch op orde te krijgen en bemerkte plots, dat de zaal al behoorlijk was vol gestroomd!
Na zijn hartelijke welkom aan de 21 aanwezigen, meldde Marcel, dat hij blij was met zo’n grote opkomst en dat we ‘oud en nieuw’ hadden overleefd. Enkelen waren helaas door een behoorlijke verkoudheid afwezig.
In verband met de energiecrisis had iedereen vooraf een e-mailtje gekregen, om maar een extra vestje mee te nemen, omdat de thermostaat in de zaal enkele graden lager zou staan.
Voorts vertelde Marcel, dat de aangekondigde enquête niet vanavond zou plaatsvinden, maar digitaal. Marion gaat ons het komende weekend een e-mail sturen met een linkje, waar we de enquête kunnen invullen. Deze enquête zal volledig anoniem zijn, dus als je wat ‘gal’ te spuien hebt, heb je nu de kans! Het bestuur zal er zeker wat mee gaan doen!
Dus beste mensen: ‘Grijp je kans en meldt al je grieven, wensen, suggesties, ideeën, veranderingen en kom met allerhande zaken, die voor een fotoclub van belang kunnen zijn!
Je hebt nu de kans! Grijp die!! Spreek je uit!!’
En … omdat het een bijzondere avond was, zou de WAFV in de pauze een ‘rondje van de zaak’ gaan schenken!

Henk Meyer mocht het ‘bal’ openen met zijn presentatie ‘Terug naar de kust’
De basis hiervoor waren 900 foto’s, die Henk teruggebracht had naar 70. Uiteindelijk liet hij ons 48 fraaie foto’s zien. Kusten zijn overal op deze aardkluit te vinden en ze zijn overal verschillend en heel divers! Henk toonde ons niet alleen Hollandse kusten, maar ook kusten in Noord-Ierland, Nieuw-Zeeland, Bretagne, etc. Henk vergastte ons op o.a. mooie wolkenluchten, schuimkragen, kalme en ruwe zeeën, opspattend water, zandverstuivingen, besneeuwde duinen, zeilcursussen, vissers (op een eiland), vogeltjes, ruiters, vakantiehuisjes, reliëfjes, ‘Patrick’s head’, schelpen, een nieuwjaarsduik, ‘vullusbakken’ en zelfs een ‘paardenkop’ in het zand! Hij was hiervoor langdurig op pad geweest, maar dan heb je ook wel wat!

Kees Olierook liet ons mooie plaatjes zien van het gerechtsgebouw in het Belgische Hasselt.
Kees begon zijn verhaal met de woorden: ‘Ik ben blij, dat ik ook aan de beurt mag!’.
Als introotje liet Kees het gerechtsgebouw in Antwerpen zien; een kenmerkend gebouw, dat opviel door een groot aantal punten, die uit het dak oprezen. Maar hierna het futuristische gebouw in Hasselt, dat daardoor interessant was voor Kees als fotograaf. Het is een opvallend bouwwerk naast het station van Hasselt en heeft een toren van 6 én een toren van 12 verdiepingen en heeft de vorm van een hazelaar. Daarom wordt dit gebouw ook wel ‘De Hazelaar’ genoemd. Kees toonde ons vele close-ups van met name de verschillende binnen- en buitengevels, die gemaakt waren van glas, multiplex en geperforeerde platen van aluminium. De kwaliteit van m.n. het multiplex hield te wensen over en dat vond (onze industriële techneut) Wim Alsemgeest maar ‘zo … zo …’. Al met al een mooie serie, die Kees eindigde met enkele door hemzelf ingekleurde kleurtjes!

Marcel liet zijn toehoorders genieten van pareidolie of pareidolia!  
Pareidolie?? Wat voor olie?? Dat moest Marcel eerst even uitleggen:
– pareidolie is een psychisch verschijnsel.
– het is een vorm van illusie, waarbij iemand, bij een willekeurige afbeelding, hierin
  herkenbare dingen meent waar te nemen.
– het ontdekken van gezichten, figuren, objecten en patronen in voorwerpen of
   natuuropnamen groeit in belangstelling.
– het heeft een positieve en aanstekelijke uitwerking op de fotografie.

Marcel toonde ons tal van fraaie afbeeldingen, zoals een hondenkop in een boomstam, een zeemeermin in hout, een oog en een haaienbek in een boomstam, zelfs ‘Sponsbob’, een stukje blad als een artistiek rijtje bomen en zelfs een koe in een herfstblaadje! Je moet het wél zien natuurlijk en anderen kunnen weer geheel andere dingen of dieren zien. Overigens, dat paardenhoofd in het zand van Henk Meijer was dus ook een pareidolie, niet waar Henk?
Zulke afbeeldingen kun je vaak aantreffen in boomstammen, containers, tonnen, oude muurtjes, etc.

Hierna was het pauze! Jan van het recreatieteam bracht de bestelde drankjes binnen en prompt kreeg hij de vraag om zijn oren, of de verwarming wat lager kon, want het was daar behoorlijk warm! Nou ja! Omdat het de eerste clubavond van het jaar was, werden er behoorlijk wat overheerlijke hapjes rondgedeeld. Uiteraard werd e.e.a. zeer op prijs gesteld en derhalve zat de stemming er ‘lekker’ in!

Anneke was in de grootste plantentuin ter wereld in Meise bij Brussel geweest.
Een prachtige tuin waar zo’n 18.000 plantensoorten groeien uit de gehele wereld.
De geschiedenis van Plantentuin Meise gaat meer dan 200 jaar terug. Het is een van de grootste botanische tuinen ter wereld: 92 ha. boordevol planten. Er is altijd wat te beleven, zowel bij zonneschijn, als bij regen. Je kan je onderdompelen in de tropen in het Plantenpaleis, kennis maken met de geschiedenis in het Kasteel of het Houtlab bezoeken, waar alles te zien is ‘van boom naar plank’.
Anneke had vele close-ups gemaakt en vele macro-opnamen, waardoor de mondjes van de aanwezigen gewoon ‘open vielen’! Vele oooohhhh’s en aaaahhhh’s vielen Anneke ten deel; en terecht! Als we ooit een keer geen bestemming weten voor ons jaarlijkse clubuitje … ?!

Ger heeft de mogelijkheden van neurofilters ontdekt en wij mochten meegenieten.
Met neurofilters kunnen bijvoorbeeld achtergronden in een oogwenk worden aangepast, kunnen vlakken anders worden ingekleurd, portretten drastisch worden bewerkt en oude zwart/wit foto’s worden ingekleurd.
Wat wellicht weinig mensen weten, is dat Ger al jarenlang honderden ‘luchtjes’ heeft verzameld! Nee, geen luchtjes voor in de badkamer, maar foto’s met fraaie, bijzondere en interessante luchten. Hiermee kan hij met die neurofilters (aanwezig in de betaalversie van Photoshop) landschappen, gebouwen of wat dan ook van een andere kleur of lucht voorzien.
Het aantal variaties hierbij is oneindig.
Ger vertelde, dat het hem niet (meer) kan schelen als het weer eens regent, want hij kan al zijn foto’s in zijn archief – dat al meer dan 40 jaar oud is – een nieuwe ‘boost’ geven. Hij liet fraaie voorbeelden zien van o.a. saaie foto’s, die met een andere kleur of lucht er ineens heel verfrissend uit kwamen te zien. Prachtig om te zien en dat dat allemaal kan!

Toch heb ik zo mijn twijfels! Want is dit nu bewerken of niet? OK, ergens een vlak een andere kleur geven zou wellicht nog kunnen! Maar als je de lucht van een foto verandert in een geheel andere lucht, dan noem ik dat toch bewerken! Want die andere lucht komt uiteindelijk toch van al die andere luchtfoto’s, die Ger in de loop der jaren heeft verzameld, toch?

Henk van Uffelen had foto’s meegenomen van in – of maximaal 10 meter van – zijn huis.  
Hoe verzin je het!? Henk begon met te zeggen: ‘Ik ga vandaag maar eens een presentatie geven van foto’s, waarvoor ik mijn eigen erf niet ben af geweest!’
Dat is toch Henkie ‘ten voeten uit’! Goed man!
OK, Henk zal ongetwijfeld een huis bezitten, waar e.e.a. heel goed mogelijk is; zoals kleurrijk glas, bobbeltjes glas en fraaie deuren en kozijnen. Hij was er eens goed voor gaan zitten en maakte foto’s van de regen op een net geverfde of geoliede tuintafel en een fikkie in zijn tuin. Ook heel veel vogeltjes, insecten, planten en bloemen en de reflectie van een gekanteld glas wijn en hoe lief; 3 musjes op een rij, die om beurten wat water dronken. Ook een bakje water met een drietal M&M’s, waarvan de verschillende kleuren zich door het water verspreidde. Henk had zelfs een mooie foto van een lucht, die Ger nog niet eens in zijn archief had!
Tenslotte mochten de toehoorders een foto zien van alle onderdelen van een koffiezetapparaat, die Henk daarvoor maar even uit elkaar had gehaald! Geinig toch??

Marcel was in het Noord-Hollands duingebied bij Akersloot en omgeving geweest.
Dit is een waterwingebied, dat het water vanuit het IJsselmeer krijgt en 1,7 miljoen mensen van drinkwater voorziet. Akersloot en omgeving is een waterrijk gebied, maar dat is natuurlijk logisch als je naam onder de loep neemt: met een aker kun je water halen en een sloot vangt veel water op. Ook Marcel deelde prachtige macro-opnamen met ons, maar ook mooie dubbel opnames. Zo’n dubbel opname was voor Marcel toch nog wel een dingetje hoor, want hij wilde zijn 1e foto in de duinen nemen en de 2^e op het strand. Maar dan moest hij wel snel zijn, omdat zijn camera – na een minuut niets doen – gewoon op de slaapstand springt!

Zo was ook onze startavond weer omgevlogen!
Het was een goede aftrap voor het nieuwe jaar, we hebben weer inspiratie opgedaan én … hele mooie dingen gezien!
En … hadden we het door die ‘lagere’ temperatuur koud gehad? Integendeel! Al naar gelang de avond vorderde, gingen steeds meer vestjes uit. We werden daarbij wel geholpen door de ‘zomerse’ buitentempratuur van meer dan 10 graden!
Over 14 dagen staat een zwart/wit wedstrijd op het programma.
Onze 2 foto’s kunnen we als gewoonlijk weer sturen naar wafvfotografen@gmail.com en dan komen ze gewoon in de ‘meeldoos’ van Kees Olierook terecht! Veel succes!

Hierna begon als vanouds de derde helft, waarin Marcel nog steeds wat overgebleven hapjes
– als een parlevinker – aan de man of vrouw probeerde te slijten.

Tot slot: Onze WAFV-familie staat aan het begin van een nieuw fotojaar,
weer lekker fotograferen in je ‘uppie’ of gewoon met mekaar.
Natuurlijk gaan we enthousiast meedoen met de opdrachten en wedstrijden,
een dagje uit, een werkochtend, een AV-avondje; dat zijn toch heerlijke tijden?
Dus beste mensen veel gezondheid en fotoplezier met elkaar!

Teun

Clubverslag 22 december “Herfstgevoel”

In deze donkere dagen voor Kerstmis is er buiten een weertype dat onmiddellijk aanleiding geeft om een kop warme chocolademelk te bestellen. Binnen bekijken en beoordelen 24 aanwezigen de 28 inzendingen die het “herfstgevoel” moeten opwekken. Gelukkig was er in de pauze en daarna ook de mogelijkheid tot het niet bestellen van chocolademelk om zo toch een goed clubgevoel over te houden aan deze clubavond.

Bijna glipt mogelijk adspirantlid Rob door de mededeling heen, maar Marcel herpakt zich om gelijk ook aan te kondigen dat dit de laatste wedstrijd van 2022 zal zijn.

Alle te bewonderen foto’s tonen herfst maar herfstgevoel is toch nog wat extra. Al blijft gevoel toch wel een subjectieve emotie.

Foto 1 van Wim L toont een mager gevoel en lijkt meer van ik fiets langs en ik maak een foto. Al moet opgemerkt worden dat de maker van de opmerking dit letterlijk zelf toepast op het maken van haar foto.

Foto 2 De weg leidt je uit de foto, die wat flets overkomt. Adriaan is de maker.

Foto 3 van Wim A had ook in de winter gemaakt kunnen worden, maar de maker zweert bij een datum van voor 21/12. Het is wel een fraaie plaat.

Foto 4 van Marion N wordt gekenmerkt door warme kleuren en veel detail. Alles is in het Staalduinse bos wel in harmonie en met goede gevoel. Een rood blaadje trekt aandacht en maakt discussie.

Foto 5 van Sandra bij Dwingeloo ontbeert de warme kleuren door een blauwzweem.

Foto 6 van Ed toont een paddenstoel met (te) veel lichte vlekken in de achtergrond. Tip voor nabewerking is om de paddenstoel te selecteren, de selectie om te draaien en zo de achtergrond aan te passen.

Foto 7 van Henk U doet je wel verlangen naar warme chocomelk omdat de regen tegen het raam kletst. Een leuke plaat.

Foto 8 is van een paddenstoel op een hoogte van 3 m geschoten door KeesO die overigens wel laag bleef. Een mooie porselein zwam in Clingendaal.

Foto 9 werkt op je gevoel door de mooie licht harp tussen de bomen van het bos door. De kleur rood komt volgens maker Johan wat minder uit de verf dan gedacht.

Foto 10 Alleen tamme kastanjes kan je groeperen tot stilleven. Een fraaie plaat van Marcel met een mooie scherpte.

Foto 11 gemaakt in het heuvellandschap van Limburg door Anita is wat minder sprankelend maar heeft wel een leuke uitsnede.

Foto 12 van een grond eekhoorn door Anita H is niet jaargetij gebonden en wat flets van kleur. Wellicht wat meer croppen.

Foto 13 van Henk M laat met pompeuze pompoenen wat minder herfstgevoel achter wel een fraaie blik op de pompoenstructuur en vooral een gevoel van medelijden over de hoeveelheid pompoensoep de gegeten moest worden.

Foto 14 van Cock in het Ockenburgse bos. De beukentak in de blauwe lucht ontbeert het herfstgevoel.

Foto 15 van HenkG was ook volgens de maker te flets en niet warm genoeg voor de herfst.

Foto 16 van Anneke was een plaatje, met een blaadje.

Foto 17 laat een paddenstoel zien met een mooie lijn, mooi groot in beeld, mooie bokeh op de achtergrond. Teun krijgt gelijk trek in een sorbet na het maken van de plaat in het Staalduinse bos.

Foto 18 maakt van Ger een impressionistisch artiest. Een fraaie plaat van een vijvertje met bomen in het Ockenburgse bos.

Foto 19, Marjan laat op een leuke manier een herfstbos in de mist zien. Misschien dat er meer gecropt kan worden.

Foto 20 is een zeer origineel idee waaraan in de uitwerking wat meer aandacht moet worden besteed. Anita stopt in Chaam haar voeten onder de bladeren die jammer genoeg te flets zijn.

Foto 21 Wim A weet in Maasland langs de Gaag een mooie plaat met een koud gevoel te maken.

Foto 22 van Wim L toont hetzelfde als foto 1 maar dan in de mist met veel meer herfstgevoel. Als de voorgrond er af zou zijn was de foto nog meer geslaagd.

Foto 23 van een spinnenweb is prachtig met al die pareltjes. Anita H hint hiermee wel naar de herfst maar de foto kan ook in een ander jaargetij gemaakt zijn.

Foto 24 van Cock is een beetje flets met een unheimisch kleurtje.

Foto 25 van Henk U is niet voor in het haardvuur, integendeel. De herfstbock zorgt voor het juist gevoel maar misschien ligt dat er wel erg dik op.

Foto 26 Maker Henk M vond grote pompoenen dan ook grote paddenstoelen. De kleuren zorgen voor het goede gevoel, al zouden ze misschien ook wat te kunnen zijn.

Foto 27, Sandra maakt een sympathieke fraaie plaat van fotogenieke inktzwammen. Wellicht eens een ander perspectief proberen door plat op de buik te gaan.

Foto 28 Kees zorgt met zijn fraaie plaat voor discussie. Het eikenblad is misschien nog wat groen, maar de eikel onder de waterdruppeltjes brengt dan handen op elkaar.

Foto 29 geeft het goede gevoel. Ger maakt hem in het Prinsenbos.

Foto 30 is door Marcel in het Speulderbos gemaakt. De wortelende boom lijkt iedereen te doen struikelen vooral omdat een groothoek lens dat goed in beeld brengt. Voor het herfstgevoel wat aan de licht kant.

Foto 31, Johan is ontevreden over de witte vlekken op de foto. Hij krijgt dit niet goed in zijn nabewerking.

Foto 32 laat fraaie witte paddenstoelen zien gemaakt door Teun in het Staalduinse bos.

Foto 33, HenkG scharrelde blaadjes bij elkaar tot een stilleven. Er volgt een discussie over de compositie.

Foto 34 is door Anneke gemaakt volgens het concept bij foto 1. Mwah zegt ze over de vrouw met joint die mogelijk wel het goede gevoel heeft in deze herfst.

Foto 35 toont met mooie kleur en goed gevoel een Esdoorn takje. Ed maakt hem en zorgt over discussie over het zwarte vlak.

Foto 36, Adriaan laat de zwam een beetje in de achtergrond verdwijnen en dat is jammer, als ook de op cv leidingen lijkende witte takken.

Foto 37 zorgt unaniem voor bewondering. Marion weet in een sterke compositie met de spiegeling van bomen in een Ockenburgse vijver het juiste gevoel op te wekken.

Foto 38 Marjan brengt Bovisten in beeld. De aanwezigen hebben tips voor het opruimen van het onderwerp en de randen van de foto.

Hierna volgt ook de laatste derde helft van 2022.

U allen een veilig uiteinde en een gezond en voorspoedig 2023 gewenst.

Henk