W A F V

Clubverslag van donderdag 17 december 2020

Dit is het 18e en laatste clubverslag van dit jaar. Een bewogen jaar, dat mogen we gerust constateren.

We zijn op ernstige wijze door het Covid19-virus gehinderd en dat gaat begin volgend jaar

waarschijnlijk ook nog gebeuren. Vervelend, maar het is niet anders. Laten we hopen dat de

vaccinatie snel opgang komt en we elkaar weer snel fysiek kunnen ontmoeten.

Aan deze wedstrijd, met de titel SAMEN, hebben 20 leden deelgenomen met in totaal 59 foto’s.

Zoals gebruikelijk zijn de foto’s ‘at random’ gepresenteerd, waarbij steeds foto één als eerste in de

reeks, foto twee als tweede en foto drie in de laatste in de gehele reeks wordt weergegeven.

In dit geval zijn, door een fout mijnerzijds, daar nog drie foto’s aan toegevoegd. Ze waren op voor mij

nog steeds onduidelijke wijze in de prullenmand terecht gekomen. Gelukkig kon de beoordeling later

nog apart worden bewerkstelligd en ook deze laatste beoordelingen zijn in de uitslag verwerkt.

Het thema SAMEN is door de leden toch wel op een bijzondere wijze uitgebeeld. Algemeen kan

gezegd worden dat ‘meer dan één’ de boodschap was die men wilde overbrengen. Maar in mijn

persoonlijke beleving moet het dan wel gaan over meer dan een persoon of een afbeelding van

meerdere personen. Voorwerpen voldoen daar volgens minder (of niet) aan. Als we het hebben over

samen zijn, geldt dat toch in de regel voor levende wezens.

Het overgrote merendeel van de foto’s voldoet daar wel aan. Maar het betekende dat er mensen

gefotografeerd moesten worden en dat ligt bij de WAFV toch wat gevoelig merk ik. Zelfs bij een

thema als ‘devotie’ zien we veel foto’s van beelden en relatief weinig mensen. Terwijl de eerste vijf

plaatsen van die wedstrijd wel allemaal mensen laten zien. We weten het fotograferen van mensen

dus wel te waarderen, maar kennelijk kost het toch veel moeite

Tot slot wens ik iedereen fijne kerstdagen en een mooie overgang naar 2021.

Arthur

Marcel opende om 20:05 uur de avond. Er waren 18 personen in de zaal die zich bezig gaan houden

met de evaluatie van het project Ontwikkeling. In eerste instantie hadden zich veertien personen

aangemeld voor dit project. Zes ervan zijn zover dat er resultaten getoond konden worden.

Aan het eind van de avond is er nog een verrassing om de avond te besluiten.

Het zou anders lopen…

In de vooruitblik stond voor 3 december: Op 31 januari hebben alle leden een mail van Marion

gekregen met tekst en uitleg het project “Ontwikkeling”. Twaalf leden zijn hiermee aan de slag

gegaan. Ieder met zijn eigen project. De resultaten kunnen op verschillende manieren getoond

worden. Een AV, een boek, afgedrukte foto’s of een presentatie waarin je de ontwikkeling van

het jaarproject kunt volgen.

Deze avond is gereserveerd voor dit heftige project, waar bijna een jaar aan gewerkt is en waarvan

nu een samenvatting volgt in de vorm van de presentaties.

Ed Hendriksen bijt het spits af. Hij heeft zich toegelegd op het maken van dichtbij-opnamen met een

wazige achtergrond. Hij vertelt omstandig waar hij mee bezig gewest is en wat daarbij zijn problemen

waren. Vervolgens krijgen we een reeks foto’s te zien, waarbij hij steeds twee foto´s laat zien, zowel

voor als na de bewerking. De eerste foto is in raw-formaat, de tweede als jpg. Gelukkig is dat voor

het presentatieprogramma (XnView) geen probleem, de beelden verschijnen moeiteloos op het

scherm.

Ed heeft inmiddels ontdekt waarom zaken soms mislukken. Begrippen als scherptediepte in relatie

tot diafragma komt vaak aan de orde. Hier en daar ontstaat een kleine discussie en er komt van veel

kanten ook advies.

Ed demonstreert heel duidelijk zijn leerproces en als kijker kan ik alleen maar constateren dat dit

project voor hem in ieder geval heel geslaagd is en zeker voldoet aan de doelstelling.

Henk Meijer heeft zijn presentatie in de vorm van een PowerPoint weergegeven, getiteld “Vergroot

het raadsel”. De ondertitel luidde: “van vakantie-kieker naar fotomaker”.

Hij begint met een viertal foto’s die uit 1978 stammen en met zijn allereerste camera gemaakt zijn.

Aandoenlijk om te zien.

Hij vertelt dat hij geïnspireerd is door mensen als Escher, Dali, Vermeer en Picasso. Die inspiratie

verklaart ook zijn voorliefde voor kleurrijkheid. Tevens blijkt uit zijn fotowerk dat hij zich niet graag in

een hokje wil laten duwen, hij heeft veel interesses. Dat blijkt ook uit zijn Moodboard; dat is een

regelrechte demonstratie van veelzijdigheid. De reactie vanuit de zaal is: ‘een fraai

ontwikkelingsproces’.

Anneke van Ruyven heeft een objectief als projectonderwerp gekozen, de Nikon 105mm -F 2.8.

De bedoeling was om er macro-werk, portretten en landschappen mee te maken, “maar dat is niet

gebeurd”, zo geeft ze aan.

We zien foto’s die met deze lens gemaakt zijn. Eerst binnenshuis, dan buiten. We zien in de tijd een

toename in kwaliteit. Kennelijk heeft Anneke aan de lens moete wennen. Dat was niet gemakkelijk,

ze zei zelfs: “Als het niet goed gaat, gaat de lens op Marktplaats”.

De serie foto’s vervolgt met wat abstract werk, meestal glas. Het is goed gelukt en leverde fraaie

foto’s op. Tijdens een weekje vakantie in de Achterhoek is de lens gebruikt om wat landschapen te

fotograferen. Resultaat van al dat werk, dat ook door middel van een PowerPoint presentatie (haar

eerste ooit) vertoond werd, was zodanig dat de lens niet naar Marktplaats gaat, maar gewon mag

blijven. En ook dat is een belangrijk projectresultaat.

Henk van Uffelen heeft een serie foto’s verwerkt tot een presentatie die handelt over de productie

van jam uit druiven. We zien de ontwikkeling van de druiven, de pluk ervan, het uitpersen en

verwerken tot jam in potjes. Het woord ‘ontwikkeling’ is hier dus op een andere manier uitgelegd.

Het is een interessante weergave geworden van een productieproces waar alle aanwezigen van

kunnen meegenieten, want voor iedereen was er zo’n potje jam om mee te nemen. Als dat geen

mooie ontwikkeling is, dan weet ik het niet meer.

Marion van Nimwegen besluit de avond met haar project ‘Roots’.

Ze legt uit dat ze gegrepen is door wortels van planten en gewassen en wilde een project maken

waarin vele soorten wortels aan de orde zouden komen. Van kiemen en rekenkundige bewerkingen

tot groenten. Ze toont zelfs een Mindmap (een diagram opgebouwd uit begrippen, teksten, relaties

en/of plaatjes, die zijn geordend in de vorm van een boomstructuur rond een centraal thema. Dit

wordt gebruikt om creatieve processen te ondersteunen). Daarna legt Marion uit hoe ze gegrepen is

door wortels van planten en laat ons zien hoe haar ontwikkeling daarin verloopt. Van zeer drukke (en

ietwat saaie) foto’s naar steeds minimalistischer werk dat van heel dichtbij is gefotografeerd.

We zien ontkiemende plantjes die per ongeluk tussen glasplaten zijn gekomen en ontwaren de

creatieve krachten die de natuur zelf heeft.

Het is voor haar de reden dat het oorspronkelijke plan verlaten is en dat ze verder gaat met deze

creatieve vorm van fotografie.

En daarmee is het eind van de avond alweer bereikt. De sprekers zijn wat langer aan het woord dan

gepland. Er is dan ook geen tijd meer voor de zesde spreker en ook de einde-avond-verrassing moet

op de plank blijven liggen. Maar wat in het vat zit verzuurd niet, wellicht is er nog eens een

gelegenheid om dat te vertonen.

Arthur