W A F V

Tot zijn vreugde constateert Marcel in zijn openingspraatje dat we ‘boven de limiet’ zitten. In

verband met de huidig nog geldende corona-maatregelen is er officieel ruimte voor 20 personen en

we zijn met z’n eenentwintigen. Maar hij zegt er onmiddellijk bij ‘dat we er niet moeilijk over doen’.

We gaan dus niemand naar huis sturen. In tegendeel, het is verheugend dat de avond weer een

brede belangstelling heeft.

Leegte is wellicht een van de moeilijkste onderwerpen die we op de lijst hebben staan. Er zit verschil

tussen ‘leeg’ en ‘leegte’. Leeg duidt in het algemeen op ‘niet gevuld zijn;, terwijl voor leegte een flink

aantal begrippen geldt:

1.   een grote onvoldaanheid;
2.  gaping;
3. gat;
4. gemis;
5. het niet gevuld zijn;
6. hiaat;
7. holle ruimte;
8. holte;
9. ijdelheid;
10. ijlte
11. inhoudsloosheid;
12. lacune;
13. ledige ruimte;
14. ledigheid;
15. leegheid;
16. leemte
17. lege ruimte;
18. loze ruimte;
19. niet gevulde ruimte;
20. ongevulde plaats
21. Aldus een Nederlandse encyclopedie. En maak daar dan maar eens een foto van…

    Marcel memoreert nog even aan hetgeen we over veertien dagen gaan doen. Die avond staat in het

    teken van ‘The making of…’ en laat zien hoe het verbeteren van foto’s in z’n werk gaat. We doen een

    oproep aan jullie om een foto op te sturen waarover je, na de bewerking, eigenlijk nog steeds niet

    tevreden bent.

    Hij wil dan graag het RAW-bestand én jouw foto met eindresultaat ontvangen.

    Marion en Marcel zullen (afhankelijk van de hoeveelheid ingeleverd werk) een keuze maken. Zij

    zoeken foto’s waarvan de maker denkt dat er nog wat aan verbeterd kan worden.

    Stuur de foto’s zo snel mogelijk naar marcel@marcelbatist.nl.

    Dan volgt de schouwing van het voor deze wedstrijd ingezonden werk. We bekijken de foto’s met

    een ‘leeg muziekje’. Vervolgens gaan we deze foto’s in volkomen stilte nogmaals zien en beoordelen.

    Met Marion als spreekstalmeester bespreken we de eerste serie foto’s. Na de pauze bespreken we

    de rest.

    Opvallend is dat door een groot aantal mensen niet de mogelijkheden van ons projectiesysteem

    wordt uitgebuit. We projecteren op een scherm dat ingericht is op een afbeeldingsverhouding van

    16:9. Dat betekent dat, als een ander format wordt aangeleverd zoals 4:3 of 3:2, het scherm niet

    volledig is uitgelicht en er grijze randen aan de zijkanten ontstaan.

    Bij sommige foto’s wordt zelfs duidelijk aangegeven dat ze sterk verbeteren als wél van het 16:9-

    formaat gebruik zou zijn gemaakt. En laat het duidelijk zijn, ELK programma dat gebruikt wordt op

    foto’s te bewerken is in staat om de verhoudingen aan te passen. Verdiep je er eens in en kijk of dat

    de volgende keer niet beter kan.

    Arthur

Clubverslag van donderdag 2 september 2021

Het was, na de volkomen verregende zomer, weer een verademing om de leden van de WAFV bij

elkaar te zien. Lachende gezichten verraadden dat ik niet te enige was die er zo over dacht.

Verheugend is dat we drie nieuwe leden kunnen verwelkomen:

Marja Verbaan, hier in gesprek met Ger Sauer, is als lid opgenomen.

Verder is Remco vd Berg weer lid geworden. Hij was in het verleden al lid.

Wegens een verhuizing heeft hij opgezegd, maar nu woont hij weer in Honselersdijk en is hij weer lid

geworden.

Welkom terug dus.

Als derde lid mogen we Ruud Mulder begroeten, maar hij was gisteravond niet aanwezig.

Marcel opent de avond om 20:12 uur met enkele woorden van welkom in deze tweede helft van

2021. Hij merkt nog op dat enkele leden nog met vakantie zijn, waaronder Anneke, onze

penningmeester/secretaris.

Een aantal leden had zich bij Marcel gemeld om eigen werk te presenteren. Dat staat 28 oktober ook

nog een keer op het programma. Op 9 september is er een werkavond in het Prinsenbos. Daar zal

nog een apart mailbericht over verstuurd worden.

Marcel bijt het spits af met een presentatie waarvan de foto’s zijn gemaakt in de Overasseltse

vennen, natuurgebied De Bruuk bij Groesbeek en de Ooipolder bij Berg en Dal.

We zien zeer fraaie natuuropnamen met afwisselende beelden. Er zijn overzichten,

afgewisseld met macro-opnamen. Het is goed dat bij sommige foto’s een verklaring wordt

gegeven, het is niet altijd duidelijk wat we zien. Maar na zo’n verklaring wordt het

duidelijk. Bijzonder zijn de dubbelopnamen, waarbij de meeste al in de camera zijn

gemaakt. Een heel bijzondere tak van sport!

Daarna is het Henk van Uffelen die aan het experimenteren is geweest met portretten. Zijn wekwijze was

een kopie maken, omzetten in zwartwit. Deze opname wordt dan gedubbeld met een negatief. Je

houd dan precies niets over, maar door dat negatief iets te verschuiven of iets te blurren,

ontstaan heel bijzondere afbeeldingen, die in sommige gevallen doen denken aan krijttekeningen.

Na de pauze is het Marja die een vijftal foto’s durft te vertonen.

Ze geeft er ook een korte toelichting  bij. We zien foto’s van bijzondere diversiteit: een landschap,

een in Zeeland gemaakte foto en een bloem die van voor tot achter scherp is en gemaakt is

met behulp van focusstacking. Fraaie foto’s, ik ben benieuwd naar meer!

Kees Olierook laat een serie foto’s zien van het Raadhuis van Aken. Een bijzonder

gebouw dat al heel leng bestaat en aan de hand van foto’s geeft Kees een lesje

geschiedenis. Een heel interessante presentatie.

Ger Sauer laat een aantal foto’s zien die met een iPhone gemaakt zijn. We zien

steeds twee dezelfde foto’s, de eerste zoals deze rechtsreeks uit de telefoon

kwam, de tweede na bewerking door Ger

met Photoshop. Opvallend is dat niet in alle gevallen het fotoshoppen een verbetering teweegbracht.

Er kan wel geconstateerd worden dat de iPhone opvallende fotokwaliteiten heeft, zeker het formaat

van de sensor in aanmerking genomen.

Tenslotte laat Ed een aantal foto’s zien die omgevormd zijn tot panorama.

Het was hem opgevallen dat op sommige foto’s erg veel lucht en/of voorgrond aanwezig was.

Door die overbodige stukken er af te snijden ontstaat een interessant lang formaat, aangenaam om naar te kijken.

Arthur

Clubverslag van donderdag 24 juni 2021

Het was een bijzondere avond, gisteravond. Geen wedstrijd, maar de evaluatie van de werksessie in

Maassluis. In de zaal zitten slechts tien leden. “Een historisch dieptepunt” zo zei de voorzitter

daarover. Ik houd het erop dat de ‘harde kern’ aanwezig was.

In de aankondiging die Marcel op 15 april verstuurde, stond dat iedereen er individueel op uit kon

om een ‘rondje Maassluis’ te maken. Ik zelf heb dat op de aangewezen zaterdagmorgen gedaan. Ik

had tevoren bedacht dat Maassluis vergeven zou zijn van WAFV-fotografen, maar ik ben alleen Sylvia

tegen gekomen. Kennelijk heeft men dat ‘individueel’ anders ingevuld dan ik, want uiteindelijk waren

er toch 13 leden die in totaal 77 foto’s hebben ingeleverd. Dat is gemiddeld bijna zes foto’s per

deelnemer. Ikzelf had niet zes, maar twaalf foto’s ingeleverd.

Reden daarvan was dat ik een nieuwe lens heb aangeschaft, een zogenaamde pannenkoekenlens. De

naam is afkomstig van het model. De lens is erg plat en lijkt meer op een lensdop dan op een objectief.

De brandpuntsafstand is 10 mm, met een opening van F8.

Er is een klein handeltje dat de afstandsinstelling verzorgt.

De afstand kan ingesteld worden tussen 30 cm en oneindig.

Ik heb er die hele zaterdag mee rondgelopen (het was de enige lens ik die bij me had). Wat ik uiteindelijk bij Marcel

heb ingeleverd was een zestal opnamen, in volkomen onbewerkte toestand, dus zoals ze uit de camera kwamen

en dezelfde zes foto’s nadat ik ze met Photoshop onder handen had genomen. Op die manier werd zichtbaar wat deze lens kan (en niet kan). Conclusie is dat

het een grappig ding is ‘om erbij’ te hebben.

Henk Meijer had zes opnamen, waarbij de vraag rees wat er tijdens het nabewerken gebeurd was.

Het leek erop dat foto’s ietwat oververzadigd waren. Ze hadden wat contrastrijker mogen zijn.

Kees Olierook toonde aan dat hij een goede visie had, hetgeen in fraaie foto’s resulteerde. Strak in

beeld en loeischerp, zoals we dat van Kees gewend zijn.

Adriaan heeft vijf foto’s die zo in een toeristenfolder van Maasluis gebruikt kunnen worden. Stuk

voor stuk duidelijke en kleurrijke plaatjes.

Ger liet met zijn zes foto’s zien dat hij altijd een wat aparte visie op de fotografie heeft. Niet zelden

zorgt dat voor zeer fraaie beelden, waar details vaak een belangrijke rol spelen.

Annekes eerste foto was meteen raak; de blauwe reiger op een scheepstouw, haarscherp en op de

goede plaats in het beeld. Ze was als enige ook in de kerk geweest. Haar foto van de schilder in een

oranje werkpak maakte grote indruk.

Henk van Uffelen begon met een gemanipuleerde foto en vervolgde met het ook door anderen

weergegeven sluisje, dat door hem op een voorbeeldige manier in beeld was gezet. Ook zijn overige

foto’s waren karakteristiek voor Maassluis.

Magda had vijf foto’s aangeboden. Een enkele foto was voor Marcel aanleiding om te zien of er met

dat materiaal verbeteringen mogelijk waren. Voornamelijk door andere uitsneden zijn spannender

beelden mogelijk.

Sylvia verraste ons met een serie foto’s die aantoonden dat zij de laatste tijd grote stappen heeft

gemaakt in visie en onderwerpkeuze. Vijf schitterende foto’s, waar veel lof over werd uitgesproeken.

Teun presenteerde vijf foto’s die wel geapprecieerd werden, maar waarbij de laatste foto (de trap

met namen) hogelijk gewaardeerd werd. “je moet het maar durven” om dat zo in beeld te brengen.

Anita was niet speciaal voor deze sessie naar Maassluis gegaan, maar had uit haar archief gezocht.

Het leverde vijf foto’s op waarvan er twee waren met een bijzonder gezichtspunt.

Wim Lagerweij had ook vijf foto’s waarvan er slechts één was die door anderen ook gemaakt was. De

overige vier waren het aankijken goed waard.

Marcel eindigde met zes foto’s die lieten zien dat ook hij een aparte visie heeft op de fotografie. “Het

maken van registraties ben ik voorbij” zo sprak hij en zijn beelden lieten dat ook zien.

Iedereen kan alle foto’s nog eens bekijken, de presentatie is op 6 mei is de WeTransfer-link naar

iedereen opgestuurd. (die link is inmiddels verlopen, blijft immers maar een week geldig)

Volgende week, 1 juli, is er een heel bijzondere avond waarmee we de vakantieperiode ingaan: de

audiovisual-avond. Een aantal leden is ook lid van AV-groep Westland, een groep mensen die zich

bezig houdt met het maken van audiovisuals. Dat zijn in de regel korte presentaties, waarbij beeld en

geluid een harmonieus geheel vormen. Ze kunnen mooi zijn, emotioneel, educatief of spannend.

Het is een waardige afsluiting van een wat warrige fotoperiode die je als lid van de Westlandse

Amateur Fotografen Vereniging eigenlijk niet mag missen.

Arthur

Clubverslag van donderdag 17 juni 2021

De jaarvergadering. Een formaliteit die eens per jaar plaatsvindt, maar dit jaar wegens de

Covid-19-perikelen later dan ooit tevoren, zo memoreerde de voorzitter na de opening

van de vergadering.

Ik zal in dit verslag geen inhoudelijke zaken over de jaarvergadering opnemen, dat laat ik

over aan de notulist, die ongetwijfeld in de notulen zal weergeven hoe deze vergadering

verlopen is.

Probleempje vormde nog even de telling van de einduitslag voor de beste fotograaf van 2020. Er

bleek iets niet te kloppen. Dat was goed gezien, want er is inderdaad een kolom niet meegeteld.

Op de volgende bladzijde is de einduitslag nogmaals weergegeven, nu met wel kloppende telling.

Gelukkig heeft een en ander geen invloed op de uiteindelijke uitslag.

Na de vergadering had Arthur een tweetal verrassingen. De eerste was een YouTube-filmpje van een

bijzonder ingewikkelde manier om een paar foto’s te maken.

De tweede was een aflevering van Vreemde Vogels. Ondanks dat in e-mails en publicaties had

gestaan dat er geen Vreemde Vogels zouden verschijnen dit jaar, waren de er toch. Sterker nog, die

audiovisual was in december al gereed en bedoeld voor de oorspronkelijk op 4 maart te houden

jaarvergadering. Het kwam voor de aanwezigen dus als een verrassing en zo was dat ook

geïntendeerd. Gezien de reacties uit de zaal mag van een succesvolle presentatie worden gesproken.

In de pauze konden we niet alleen even de benen strekken, maar ook genieten van een door Wim

Lagerweij aangeboden versnapering. Waarvoor hartelijk dank, Wim.

Daarna gaf Marcel een presentatie van zijn ontwikkeling, met de titel van ‘wortel tot kruin’. Bomen

bleken het onderwerp en hij begon direct met aan te geven wat er allemaal NIET bij hoorde. Dat was

zoveel, dat ik me begon af te vragen of er nog iets overbleef om te fotograferen, maar dat viel

alleszins mee. Prachtige foto’s van één thema, op vaak verrassende en bijzondere wijze in beeld

gebracht.

Arthur