W A F V

Clubverslag van donderdag 5 december 2019

Voor de laatste wedstrijd van dit jaar, met het thema ‘Spanning’, hadden zich 19 deelnemers aangemeld met in totaal 57 foto’s. Dat betekent dat iedere deelnemer drie foto’s heeft ingeleverd. Bij dat inleveren heeft een drietal deelnemers al aangegeven dat ze niet op deze avond aanwezig konden zijn, wegens familieverplichtingen. Dat was uiteraard te verwachten op deze Sinterklaasavond. Het aantal aanwezigen was, afgemeten aan het aantal ingevulde cijferformuliertjes slechts 17.

Marcel opent de avond met een hartelijk woord van welkom op deze pakjesavond. Hij geeft aan ook een aantal afmeldingen te hebben ontvangen. Vervolgens reikt hij een fraai beker uit, die de derde prijs is in de Westlandtrofee. Dat is een wedstrijd tussen drie Westlande fotoverenigingen 1. Dia en Fotoclub DFC uit ’s-Gravenzande 2. Fotoclub Maasland en onze eigen 3. Westlandse Amateur Fotografen Vereniging WAFV uit Naaldwijk. Winnaar van deze trofee, de derde prijs is Ben van Elswijk, die de beker met een brede lach in ontvangst kon nemen.

Verder meldt iemand dat de resultaten van de Rabo clubactie bekend zijn. Het is uw scribent niet gelukt die resultaten te achterhalen, waarschijnlijk omdat ik bij een andere bankorganisatie ben aangesloten en bij de RABO niet kan inloggen.

Dan gaan we de foto’s bekijken. Begeleid door een spannend muziekje komen alle 57 foto’s een voor een voorbij. Hier en daar is enige hilariteit te horen als er een bijzondere foto langskomt. Daarna volgt het beoordelen en zoals gewoonlijk is het dan doodstil. De muziek is er dan niet bij, zodat iedereen zich in opperste concentratie kan bezighouden met het beoordelen zelf. Dat is en blijft een lastige zaak, want in sommige gevallen is de verbinding met het thema ‘spanning’ ver te zoeken. Waar het thema wel duidelijk was, was goed te zien dat we nog een heel creatieve vereniging zijn, want het thema is op een groot aantal verschillende manieren in beeld gebracht. Het nabespreken gebeurde onder leiding van Henk van Uffelen, die dat op voortreffelijke wijze deed.

Tijdens de derde helft van de avond, het sociaal samenzijn, heb ik nog eens persoonlijk gecontroleerd of de oppervlaktespanning nog steeds een mooie bolle meniscus op een borrelglaasje toont. Ik kan jullie volkomen geruststellen, de meniscus was overduidelijk aanwezig, maar na de eerste slurp al snel verdwenen.

Uit de cijfertjes blijkt dat er zeer matig is gefotografeerd. Een gemiddelde van 6,532 mag gerust laag genoemd worden.
Er is deze avond niet een keer het cijfer tien uitgedeeld. De negen kwam slechts 17 keer voor, op een totaal van 927 cijfers. Dat is dus minder dan 2% van het aantal cijfers. De zesjes vierden hoogtij deze avond.

Bij sommige foto’s is de spreiding hoog. Kennelijk wordt hier en daar nog heel verschillend gewaardeerd. Ook is het mogelijk dat het thema ‘spanning’ niet door iedereen op dezelfde wijze wordt geïnterpreteerd, hetgeen ook tijdens het nabespreken aan de orde kwam. Het waren foto’s van Marcel (14). Ger (40) en Teun (48) die zo’n hoge spreiding lieten zien.

Arthur

Clubverslag van donderdag 21 november 2019

Als ik binnenkom zie ik twee mannen met verhitte gezichten achter een computer zitten. Ze lossen wat technische problemen op. Dat moet ervoor zorgen dat we straks naar een gelikte presentatie kunnen kijken. Later zal blijken dat de problemen toch niet helemaal opgelost zijn…

Tot mijn verrassing is Aad Zeelenberg aanwezig. Hij is lang niet op een clubavond geweest en desgevraagd zei hij: “Ik ben blij dat ik navigatie in mijn auto heb, anders had ik het niet eens kunnen vinden”. Hoe dan ook, het is leuk dat hij er, na lange tijd afwezige geweest te zijn, weer is.

Marcel opent de avond even na achten. Hij verwelkomt enkele ‘nieuwe gezichten’, kennissen van Johan. Ook Michelle, een ‘kennis’ van Henk van Uffelen, is deze avond aanwezig.

Johan legt uit dat zijn presentatie uit twee delen zal bestaan. Voor de pauze bezoeken we Argentinië en Chili. Na de pauze zal hij ons meenemen naar India.

Via een landkaart laat hij ons zien hoe zijn reis verlopen is. We zien vele mooie platen, onder andere van een soort begraafplaats, Recoleta genaamd. Het bijzondere is dat deze alleen voor de zeer rijke Argentiniërs is, want de begraafplaats is eigenlijk vol. Johan vertelde dat er, ondanks de hoge prijs, toch regelmatig geruimd wordt. Het staat er vol met mausolea, vaak van imposante afmetingen en voorzien van weelderige sculpturen. De begraafplaats is een belangrijke attractie is, waar nationale iconen, zoals Eva Perón, zijn begraven. in extravagante graven

Dan laat Johan een audiovisual over deze begraafplaats zien. Dat gaat wel met wat technische problemen gepaard, maar uiteindelijk komt het beeld toch op het scherm. Geluid is een ander verhaal. De muziek komt niet uit de gereedstaande boxen, maar uit het speakertje van de laptop. Dat jammer, want juist geluid is een belangrijke factor bij een audiovisual. Het verhoogt de beleving. Dat zullen we om onbekende reden dus niet beleven zoals het bedoeld is.

De foto van de Hupmobile gaf vanwege de wat vreemde naam enige hilariteit. Toch is het een fraaie auto om te zien. De Hupmobile was een Amerikaans automerk van 1909 tot 1941, opgericht door Robert C. Hupp, een voormalig werknemer van Oldsmobile en Ford. Volgens Johan is dit merk nooit in Nederland verkocht.

Johan vervolgt zijn presentatie met beelden uit Chili en ook hier is er een audiovisual met prachtige beelden en, alweer, muziek uit de laptopspeaker.

Na de pauze en twee jenevers verder gaan we met z’n allen naar India. Het blijkt de favoriete bestemming van Johan, hij is er zevenmaal geweest. Hij vertelt een leuk verhaal over zijn overstap van analoog naar digitaal, in 2004.

Op het eerste beeld staat de tekst: Niet alles wat bijzonder is lijkt bijzonder. Een in mijn ogen wat cryptische omschrijving, waar ik geen raad mee weet, maar dat zal wel aan mij liggen (of aan de jenever?)

We zien tijdens het vertellen van bijzondere belevenissen, ook bijzondere beelden. Vooral de portretten die hij laat zien zijn schitterend en maken heel veel indruk. Veel beelden geven een impressie van het dagelijkse leven. Ook tempels en heilige plaatsen komen voorbij. Het geheel geeft een goed inzicht, het is een mooie reisreportage. En nu begrijp ik de cryptische inleiding ook beter.

Goed gedaan Johan!

Arthur Palache

Verhoudingsgewijs hadden we gisteravond een gemiddeld aantal foto’s op tafel. Er zijn dit jaar vijf wedstrijden “Vrij Onderwerp’ gehouden. De foto-aantallen hiervoor waren respectievelijk 46, 40, 34, 34 en 37. Dat is gemiddeld en afgerond 38 foto’s per wedstrijd. Daar zaten we gisteravond heel dichtbij.

De kwaliteit was echter niet gemiddeld. Hieronder is een grafiek weergegeven van de gemiddelde cijfers van alle wedstrijden Vrij Onderwerp. Na een aanvankelijke stijging zien we een daling intreden.

En waar dat aan ligt? Ik heb geen idee. Ik had gisteravond al wel het idee dat de algehele kwaliteit wat minder was. Dat blijkt nu ook uit de cijfers.

We hadden gisteravond 19 leden in de zaal. Willem Olsthoorn kwam als gast een keer meekijken. Wellicht dat we hem als lid kunnen verwelkomen.

Later kwam Henk Meijer nog binnen, maar bij de beoordeling was hij nog niet aanwezig. Henk van Uffelen leidde ons op voortreffelijke wijze door de avond.

Na de processie, het langslopen en cijfers toekennen, werd de zaal anders ingedeeld en kwamen de foto’s een voor een ‘op de bok’. Ikzelf vind het altijd een sport om te raden van wie de foto is. Vele leden hebben immers een soort handtekening, waarmee ze herkenbar zijn. Gisteravond werd ik soms op verrassende wijze op het verkeerde been gezet. Ger was lekker met Photoshop bezig geweest en had van twee foto’s een compilatie gemaakt. Iets dat vaak door Johan wordt uitgevoerd. Marcel was uit z’n comfortzone gestapt en verraste ons met een portret dat ik in eerste instantie aan Johan toeschreef. Wim Alsemgeest verraste velen met een landschap, waar hij vaak meer technische zaken fotografeert.

Kortom, er waren wel veel verrassingen, maar de overall kwaliteit viel toch een beetje tegen. Dat blijkt ook uit de statistieken.

Woensdag 13 november wordt gestreden om de Westland Trofee. Het is een wedstrijd tussen drie fotoclubs in het Westland, te weten ’s-Gravenzande, Maasland en Naaldwijk. De avond wordt gehouden bij de fotoclub van Maasland

In de vooruitblik schijft Anneke daarover:

Woensdag 13 november – Westland Trofee bij FC Maasland Vroeger was dit een tweejaarlijks terugkerend evenement. De laatste twee keer duurde het een jaar langer en eigenlijk ben ik benieuwd of er na deze keer nog een vervolg komt. Het gaat allemaal zeer moeizaam. Je ziet het niet echt bij Marcel, maar hij krijgt er grijze haren van… Maar we gaan er toch weer een gezellige avond van maken en hopen dat wij met onze club een van de drie prijzen mee naar huis zullen nemen. Locatie: “Trefpunt Maasland” (zaal “de Oude Pastorie”), Kerkstraat 11 in Maasland. Aanvang is 20.00 uur, maar als we om 19.45 aanwezig zijn dan hebben we nog tijd voor een “bakkie”.

Marcel gaat er nog een mailbericht over versturen. In verband met de parkeerruimte in Maasland is carpoolen noodzakelijk. We vertrekken vanaf de Anjerlaan. Daar kan dan de auto-indeling gemaakt worden. Nogmaals: Nadere berichten via e-mail van Marcel

Arthur Palache