W A F V

Clubverslag van donderdag 9 mei 2019

Hallo Arthur,

Daar zijn we weer met onze jaaropdracht en dit jaar kostte het me wel erg veel kracht!
Allereerst moet je sowieso ontzettend creatief zijn en lange tijd je hersentjes kraken doet veel pijn!

En dan dit resultaat, waar wellicht niemand op wacht!

Zo begon de inzending van Teun. Zijn tekst is net zo creatief als zijn inzendingen!

Marcel opent de avond met wat mededelingen:  We hebben een druk programma, het wordt een spannende avond. Om te beginnen: Teun is jarig geweest en hij wil ons in die vreugde laten meedelen door ons allemaal een drankje aan te bieden.  Verder kondigt hij aan dat er binnenkort een nieuwe vooruitblik komt. Voor 23 mei stond er in het programma: een spreker of uitwisseling met een andere vereniging. Dat wordt gewijzigd in: Presentatie eigen werk. Nadere informatie daarover volgt nog.

Aan de beurt is de wedstrijd ‘jaaropdracht’. De kaasmesjes zijn aan de beurt. Ze hebben bij velen van ons, om het maar een zachtjes te zeggen, gemengde gevoelens opgewekt. Als de inzendingen via WeTransfer verzonden worden is er nog een gelegenheid om de inzending van extra commentaar te voorzien. Menigeen heeft verzuchtingen geslaakt, zoals: “kijk maar wat je ermee doet”, of “Ik ben er helemaal klaar mee”. Toch is mijn ervaring dat het achteraf allemaal erg meevalt. We zijn als club toch behoorlijk creatief. Dat blijkt uit het feit dat we dit onderwerp op vele verschillende manieren benaderd hebben, zonder dat er al te veel dubbelingen zijn. Een uitzondering vormt het dartbord, dat kwam bij drie verschillende inzenders voor.

Na de eerste vertoning is er ineens een roerige discussie over bewerkt versus onbewerkt. Het is overduidelijk dat de laatste foto ‘bewerkt’ is, en dat was niet de afspraak. Er wordt wat heen en weer gepraat, maar er komt niet direct een duidelijke oplossing. Het bestuur belooft zich er nog een keer over te beraden en we gaan over tot het beoordelen. Onder doodse stilte gebeurt dat.

Dan gaan we alle foto’s bespreken onder leiding van de voorzitter zelf. Anneke merkt op dat er de laatste tijd veel kaas gegeten zal zijn. Bij een aantal foto’s is de vraag: Hoe heeft de maker dat gedaan? Er is door verschillende deelnemers behoorlijk wat afgeknutseld. Zo zijn de kaasattributen op allerlei manieren ‘behandeld en mishandeld’ zodat ze rechtop konden staan. Er zijn gaten in geboord om ze als klokwijzers te laten dienen, ze zijn geslepen om een vonkenregen te produceren en afgezaagd om de vork slechts één tand te laten overhouden. Verder zijn ze op vele plekken geweest, van het strand tot in het bos en zelfs gestoken in fecaliën. Kortom op allerlei plaatsen waar je kaasmesjes NIET verwacht. Al met al leverde het 68 kleurrijke en verschillende foto’s op, de een artistieker dan de ander.

Even over negenen komt Jan de barman binnen met een dienblad drankjes en is het tijd om Teun toe te zingen. Dit is wel een heel relaxte manier van pauze houden; niet in de rij staan voor je drankje. Na een kwartiertje gaan we verder met de bespreking.

Kees Olierook heeft kans gezien om buitengewoon sfeervolle opnamen te maken, echte stillevens. Vooral die met kaarslicht (belichtingstijd 30 seconden) maakte veel indruk.

De opname waarbij de kaasmesjes als grasmaaier moesten dienen was creatief gevonden, maar de meerderheid was van mening dat dat niet op een stenen ondergrond, maar op gras had moeten worden gefotografeerd.

Behoorlijk wat foto’s konden als ‘verhalend’ worden aangemerkt, zeker als de maker zijn/haar toelichting kon geven. Bij de foto waarbij de kaasmesjes in een boom waren gestoken was wat kritiek op de compositie. Op de vraag van Marcel of dat zo een bewuste keuze was kam als antwoord: “Nee, dat was geen bewuste keuze, dat was gewoon stom”.

Interessant was ook het verhaal van Anita over de vriendschapskaas. De foto zag er goed uit, maar de kaas stonk zo dat, zelfs ingepakt in plastic een enorme stank werd afgegeven. Ook de kliko, waar de kaas uiteindelijk in terecht kwam, stonk een uur in de wind. Het ontlokte Marcel de opmerking dat de vuilnisophalers er zelfs met gasmakers op last van zouden hebben.

Bij de laatste foto van de Swedish Chef met kaasmesjes in zijn hand gaf Arthur toe dat deze foto overduidelijk bewerkt was en dat hij de foto ‘buiten mededinging’ zou plaatsen. Als voorzitter van de wedstrijdcommissie heeft hij immers een voorbeeldfunctie. Wellicht maakt dat ook de discussie binnen het bestuur over bewerkt versus onbewerkt wat gemakkelijker.

De muziek die tijdens de vertoning werd weergegeven was van het album Unorthodox Jukebox van Bruno Mars. Je hoorde achtereenvolgens When I was your man, Locked out of heaven en If I knew.

Arthur

Clubverslag van donderdag 25 april 2019

scabble

De begon avond met deze openingspagina. Het was de allereerste keer dat dit fenomeen gehouden werd. “Een avond vol verbazing” stond aangegeven en dat was wat mij betreft een understatement. Want er was niet alleen veel verbazing, vooral over de creativiteit van alle deelnemers, maar ook heel veel hilariteit. Er werden tijdens de show rake opmerkingen gemaakt, die regelmatig een bulderend gelach veroorzaakten.

16 Leden hadden de moeite genomen om aan deze opdracht te werken. Er bleek enige verwarring te zijn over het aantal foto’s. Zowel in de vooruitblik als in het vorige clubverslag stond overduidelijk aangegeven dat met een woord van drie letters zou moeten worden begonnen. Marcel had bij zijn uitleg tijdens de vorige clubavond evenwel gesproken over “beginnen met een twee-letterwoord” en dat hadden de meesten dan ook gedaan. Cock en Teun hadden zelfs een één letterwoord gevonden. Cock beeldde de V van Victorie uit met twee vingers. Leuk gevonden. Ook goed gevonden was de welbekende M van McDonalds, gefotografeerd door Teun. En daarmee verdienden zowel Cock als Teun een extra compliment vanwege de compleetheid van hun inzending. Marcel was tijdens het samenstellen van de show kennelijk goed gemutst, want al die één- en twee-letterige woorden waren ook in de presentatie opgenomen. Wim Alsemgeest had als twee-letterwoord een la gefotografeerd, maar dat kwam hem duur te staan, want de letter a komt in stormvloedkering niet voor. Een black-out momentje noemde hij het zelf.

Henk van Uffelen leidde de avond, maar hij hield zich daarbij bescheiden op de achtergrond. Zijn taak was voornamelijk om na enige tijd de volgende foto te laten verschijnen. Daarna volgde het commentaar vanuit de zaal vanzelf.

Opvallend was dat Wim L bij zeven van de tien foto’s die hij gemaakt heeft een of meer knuffeldieren een rol heeft laten spelen.

Eveneens opvallend was dat naarmate het aantal letters toenam, het aantal inzendingen afnam. Kennelijk is het vinden van langere woorden erg lastig.

Al met al was het een zeer gedenkwaardige avond, waar helaas slechts zestien leden aan meegedaan hebben. Ook het totaalaantal bezoekers van deze avond was aan de geringe kant: slechts 20 leden waren aanwezig. Degenen die niet meegedaan hebben en/of niet gekomen zijn hebben zeker wat gemist. Dit is zeker voor herhaling vatbaar, maar dan, zoals Marcel aangaf, met een beginwoord met minder letters.

De volgende avond wordt gehouden op donderdag 9 mei. Dan is het de jaarlijkse avond waarop de jaaropdracht (kaasmesjes) het licht ziet. Ik hoop dat iedereen ook qua onderwerp het licht ziet en er wat leuks, moois of ontroerends van maakt. Succes!

Arthur

Clubverslag van donderdag 11 april 2019

We hebben weleens een drukkere avond beleefd. Gisteravond waren er twintig deelnemers, die in totaal 40 foto’s hadden aangeleverd. Deze zijn door 23 leden beoordeeld. Deze geringe aantallen worden echter ruim gecompenseerd door de kwaliteit van het ingeleverde werk. Er lagen prachtige foto’s op tafel en dat bleek naderhand ook uit de toegekende cijfers; het gemiddelde lag boven de zeven en dat mag zeer hoog genoemd worden.

Na het op de tafels leggen en het oprichten van de foto’s op de houten standaardjes, was het tijd voor de gebruikelijke processie. In optocht langs de foto’s en onderweg al commentaar geven. Als je dat van een afstandje bekijkt is het net een kippenhok. Heel veel getok en weinig voortgang.

Cijfers geven is en blijft een moeilijke zaak. De meeste leden maken eerst een oriëntatieronde voor ze de definitieve cijfers geven.
Dat is een goede gewoonte om af te tasten waar de ‘range’ moet liggen. Als je te hoog beging loop je immers het risico dat je, als je rechtlijnig te werk gaat, ineens het cijfer 11 zou moeten geven en dat kan natuurlijk niet. Andersom zou je op die manier bij een wat mindere foto onder het cijfer 4 kunnen uitkomen en dat kan evenmin Dan is er dan het moment waarop de spreekstalmeester de leiding neemt. Gisteravond was dat Marion en ze doet dat met passie.

Marion neemt de tijd om de foto’s te laten bespreken en voegt er in vrijwel alle gevallen haar eigen mening aan toe. Vaak zijn dat uitingen van bewondering, maar evenzo vaak komen er verbeterpunten aan de orde waar de maker zijn/haar voordeel mee kan doen.

Mijn persoonlijke hoogtepunt van de avond was de foto van Johan. Een collage van in totaal vier (delen van) foto’s die op een heel bijzondere wijze waren samengevoegd tot een spectaculaire afbeelding. Fantastisch gedaan!
Tijdens het intoetsen van de cijfers om de totaalscore te berekenen bleek ook al dat de kwaliteit van het werk hoog was. Er zijn flink wat hoge cijfers uitgedeeld, hetgeen het hoge overall gemiddelde van 7,065 opleverde.

Arthur